Patrice de Mac-Mahon

Marie Edme Patrice Maurice de Mac-Mahon, 1. Magenta Dükü, (Fransızca telaffuz: [patʁis də makma.ɔ̃]; d. 13 Temmuz 1808 - ö. 17 Ekim 1893) Fransa mareşali unvanına sahip eski Fransız general ve siyasetçi. 1873'ten 1875'e kadar Fransa Genelkurmay Başkanı olan Mac-Mahon, 1875-1879 yılları arasında Üçüncü Cumhuriyet dönemi cumhurbaşkanı olarak görev yaptı.

Patrice de Mac-Mahon
3. Fransa cumhurbaşkanı
Andorra Eş-Prensi
Görev süresi
24 Mayıs 1873 - 30 Ocak 1879
Yerine geldiği Adolphe Thiers
Yerine gelen Jules Grévy
Kişisel bilgiler
Doğum 13 Temmuz 1808(1808-07-13)
Sully, Fransa
Ölüm 17 Ekim 1893 (85 yaşında)
Montcresson, Fransa
Partisi Monarşist (Lejitimistler)

İlk yılları

Patrice de Mac-Mahon, 17 kardeşin 16.'sı olarak, Saône-et-Loire departmanının Sully bölgesinde doğdu. Ailesi Fransız soylularındandı (dedesi Jean-Baptiste de Mac-Mahon, XV. Louis tarafından Marquis de Mac-Mahon olarak nitelenmişti).

Ataları, III. William'ın hükümdarlığında Fransa'ya giden II. James'i destekleyerek, İrlanda'nın Limerick bölgesinden gelerek Fransa'ya yerleşti.[1] 1749 yılında Fransa vatandaşlığına geçişleri kabul edildi.

Patrice de Mac-Mahon Louis Le Grand Koleji'nde ve sonrasında St-Cyr Akademisi'nde eğitim gördü; 1827'de buradan mezun oldu.

Askeri kariyeri

Mac-Mahon orduda General Achard komutasında aide-de-camp olarak yer aldı; 1830'da Cezasyir'deki mücadeledeye katıldı. 1834-1854 döneminde Cezayir'de kaldı. 1837'de Konstatin'deki bir saldırıda yaralandı. 1843 yılında Yabancı Lejyon'un komutanlığına getirildi. Daha sonra 1852'de ise generalliğe terfi ettirildi.

Kırım Savaşı'nda, Sivastopol'deki Malakoff Muharebesi'yle (8 Eylül 1855) tanındı. Mücadele sırasında, bugün kendisine atfedilen J'y suis, j'y reste ("İşte buradayım, burada kalacağım") şeklindeki ifadeyi kullandığı rivayet edildi. Savaş sonrası Fransız Kara Kuvvetleri'nin başına geçmesi teklif edildiyse de, Cezayir'e dönmeyi tercih etti.

1856'da Fransa Senatosu'nda görev aldı.

Patrice de Mac-Mahon Fransa cumhurbaşkanı, 1873-1879

Mac-Mahon İkinci İtalyan Bağımsızlık Savaşı'nda İkinci Kolordu ("İtalyan Ordusu")'nun komutanıydı. Fransızların Magenta zaferinde rol oynadı (4 Temmuz 1859) ve savaş sırasında mareşalliğe yükseltildi. Sonraki dönemde kendisine, III. Napolyon tarafından Magenta Dükü unvanı verildi.

Kaynakça
  1. Firinne, D.H. and Eugene O'Curry, Life of Marshal MacMahon, Duke of Magenta. (The "Irishman" Office, Dublin, 1859) ss. 5-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.