François Hollande

François Hollande tam adı ile François Gérard Georges Nicolas Hollande (Türkçe telaffuz: [fransua holand]; 12 Ağustos 1954, Rouen), Fransız siyasetçi. 2012-2017 döneminde Fransa cumhurbaşkanı ve Andorra eş prensi olarak görev yapmıştır.

François Hollande
Fransa Cumhurbaşkanı
Görev süresi 15 Mayıs 2012 - 14 Mayıs 2017
Başbakan	Jean-Marc Ayrault Manuel Valls Bernard Cazeneuve
Yerine geldiği	Nicolas Sarkozy
Yerine gelen	Emmanuel Macron
Corrèze Genel Konseyi Başkanı
Görev süresi 20 Mart 2008 - 11 Mayıs 2012
Yerine geldiği	Jean-Pierre Dupont
Sosyalist Parti Birinci Sekreteri
Görev süresi 27 Kasım 1997 - 26 Kasım 2008
Yerine geldiği	Lionel Jospin
Yerine gelen	Martine Aubry
Kişisel bilgiler
Doğum	12 Ağustos 1954 Rouen, Fransa
Partisi	Sosyalist Parti
Evlilik(ler)	Ségolène Royal (1973–2007) Valérie Trierweiler (2007–günümüz)
Çocuk(lar)	Thomas Clémence Julien Flora
İmzası

Rouen şehrinde, bir doktorun oğlu olarak dünyaya gelen Hollande, École Nationale d'Administration'da okudu. Bu okulda Ségolène Royal ile tanıştı. Daha sonra bir diğer elit öğrenim kurumu olan Sciences Po'da siyasal bilimler alanında eğitim gören Hollande, öğrencilik yıllarında başladığı siyasi faaliyetlerini, 1979'da Sosyalist Parti'ye üye olarak devam ettirdi.[1] 1997 yılından 2008 yılına kadar Fransız Sosyalist Partisi Birinci Sekreteri oldu. 1997'den 2012'ye kadar Corrèze'i milletvekili olarak temsil etmiştir. Daha önce de 1988'den 1993'e kadar temsil etmiştir. 2001 yılından 2008 yılına kadar Tulle'nin belediye başkanı oldu ve 2008 yılından bu yana Corrèze Genel Meclisi Başkanı olmuştur. 2012 Fransa Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Sosyalist Parti'nin adayı olmuştur.

Hollande 16 Ekim 2011 tarihinde, Sosyalist Parti'nin önseçimini kazandı ve 2012 başkanlık seçimleri için partisinin resmi adayı oldu. 23 Nisan 2012 tarihinde gerçekleştirilen 2012 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimleri birinci turunda oyların %28,63'ünü alarak sandıktan birinci sırada çıktı.[2] Yapılan ikinci tur oylamalarında da %51.7 ile galip gelip Fransa'nın 2012-2017 dönemi için Cumhurbaşkanı olmuştur.

İlk yılları ve eğitimi

Hollande Rouen'de orta sınıf bir ailenin çocuğu olarak doğdu. Babası Georges Gustave Hollande doktor, annesi Nicole Frédérique Marguerite Tribert (1927–2009) ise sosyal hizmetlerde çalışan biriydi. "Hollande" soyadının 16. yüzyılda Hollanda'dan kaçan ve daha sonra eski vatanlarının adını alan kalvinist atalarından geldiğine inanılır. Hollande katolik olarak yetiştirilmiştir.[3]

Saint Jean-Baptiste de La Salle yatılı okulundan sonra Paris'te işletme okudu. Daha sonra Institut d'Études Politiques de Paris'te siyaset eğitimi aldı. 1980 yılında buradan mezun oldu.[4] 1974 yazında henüz üniversite öğrencisiyken bir müddet ABD'de yaşadı.[5] Mezun olduktan sonra Fransa denetleme mahkemesinde kurul üyesi olarak çalışmaya başladı.

İlk dönem siyasi kariyeri

1974 Fransa Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde François Mitterrand'ın başarısızlıkla sonuçlanan seçim kampanyasında gönüllü olarak görev aldıktan beş yıl sonra Sosyalist Parti'ye katıldı. Mitterrand'ın danışmanlarından Jacques Attali tarafından fark edildi. 1981 yılında, Jacques Attali, Hollande'ın daha sonra geleceğin cumhurbaşkanı olacak Jacques Chirac'a karşı Fransa Ulusal Meclisi seçimlerine katılmasını sağladı. Hollande ilk turda seçimleri Chirac'a kaybetmesine rağmen yeni seçilen cumhurbaşkanı Mitterrand'ın özel danışmanı oldu. 1983'te Ussel belediye meclisi üyesi olduktan sonra, 1988'de Corrèze'den ulusal meclise girmeyi başardı. 1993 seçimlerinde ise kaybederek meclis dışı kaldı.

Sosyalist Parti sekreterliği

Hollande 2007 seçimlerinde eski eşi Ségolène Royal ile birlikte.

Mitterrand döneminin sonuna doğru Sosyalist Parti, parti içi anlaşmazlıklardan ötürü karıştı. Hollande, partilileri Avrupa Komisyonu başkanı Jacques Delors'ın etrafında birlik olmaya çağırdı fakat Delors 1995 yılında yapılacak cumhurbaşkanlığı seçimlerine katılmama kararı aldığını açıkladı. Böylece Lionel Jospin partinin yeni lideri oldu. Jospin Hollande'ı parti sözcülüğüne getirdi ve Hollande 1997 yılında tekrar Corrèze'den aday olup bu kez başarılı bir şekilde meclise girdi. Aynı yıl Jospin Fransa başbakanı, Hollande ise on bir yıl görevde kalacağı Sosyalist Parti birinci sekreteri oldu. Sosyalist Parti'nin Fransız hükûmetindeki güçlü konumundan dolayı Hollande "başbakan yardımcısı" olarak anılmaya başlandı. Hollande daha sonra 2001'de Tulle Belediye başkanı oldu ve yedi yıl boyunca bu görevde kaldı.

Jospin'in 2002 cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ilk turunda aşırı sağcı aday Jean-Marie Le Pen'e yenilmesinin ve sosyalistlerin kaybetmesinin ardından istifasıyla, Hollande partinin yüzü haline geldi. 2003 parti kongresine hazırlık aşamasında pek çok partilinin desteğini aldı ve parti içi ayrışmalara rağmen tekrar genel sekreter oldu. 2004 bölgesel seçimlerinden solun zaferle çıkmasının ardından, Hollande potansiyel cumhurbaşkanı olarak anılmaya başlandı, fakat sosyalistler Hollande'ın Avrupa Birliği Anayasası'na destek vermesi yüzünden bölündüler ve partide hizipleşmeler başladı. Hollande her ne kadar 2005'teki kongrede tekrar genel sekreter seçilse de, bu tarihten sonra partideki otoritesi azalmaya başladı. Nihayetinde Hollande'ın eşi Ségolène Royal 2007 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Sosyalist Parti'yi temsil etmek üzere seçildi. Ségolène Royal bu seçimi Nicolas Sarkozy'ye karşı kaybetti. Hollande 2007 cumhurbaşkanlığı seçimlerindeki kötü performansından ötürü büyük ölçüde tepki alıp suçlandı ve bunun neticesinde Hollande bir daha parti sekreterliği için aday olmayacağını açıkladı. Hollande açıktan Paris valisi Bertrand Delanoë'yi 2008 seçimlerinde desteklemesine rağmen Martine Aubry seçimi kazandı.

Genel sekreterlikten istifasının ardından Hollande 2012 cumhurbaşkanlığı seçimlerine kadar görev yapacağı Corrèze genel kurul başkanlığına seçildi.

2012 Cumhurbaşkanlığı kampanyası

Mart 2011'de Corrèze genel kurul başkanlığına tekrar seçilmesinin ardından, Hollande Sosyalist ve Radikal Sol Parti'nin cumhurbaşkanı adaylarını seçmede yardımcı olacağını açıkladı. Seçimin favorilerinden eski maliye bakanı ve IMF başkanı Dominique Strauss-Kahn ile görüşmelere başladı. Mayıs 2011'de Strauss-Kahn'ın New York'ta cinsel istismardan şüpheli tutukluluğunun ardından Hollande'ın ismi gündeme geldi. Strauss-Kahn'ın aday olmayacağını açıklamasının ardından Hollande favori adaylar arasına girdi. Eylül ayında katıldığı pek çok televizyon tartışma programının ardından Hollande 9 Ekim'de yapılan ilk tur seçimlerde %39 oranında oy aldı.

İkinci oylama 16 Ekim 2011'de gerçekleştirildi. Hollande bu oylamada Aubry'e karşı %56 oy oranıyla oylamayı kazandı ve Sosyalist ve Radikal Sol Parti'nin resmi 2012 cumhurbaşkanı adayı oldu. Sonuçların ardından partinin diğer başkan adayları Aubry, Arnaud Montebourg, Manuel Valls ve 2007 cumhurbaşkanı adayı Ségolène Royal'in de desteğini aldı.

Hollande'ın seçim kampanyasını parlamento üyesi Pierre Moscovici ile Avrupa Parlamentosu üyesi Stéphane Le Foll yönetti. Hollande seçim kampanyasını resmi olarak 22 Ocak'ta Le Bourget'te 25.000 kişiye karşı yaptığı büyük bir konuşmayla başlattı. Konuşmasının ana noktaları eşitlik ve mali düzenlemeler idi.

Büyük şirketler, bankalar ve zenginler için vergilerin arttırılması, 60.000 yeni öğretmen ataması, emeklilik yaşının 62'den 60'a çekilmesi, işsizliğin yüksek olduğu bölgelerde sübvanse işgücü yaratılması, kamu yatırım bankaları açarak Fransa'da endüstrinin gelişmesinin sağlanması, eşcinsellere evlilik ve çocuk edinme hakkı verilmesi ve Afganistan'daki Fransız askerlerinin geri çekilmesi gibi maddeleri içeren 60 önerilik bir manifestoyu Ocak ayında yayınladı.

15 Şubat'ta görevdeki cumhurbaşkanı Nicolas Sarkozy ikinci bir dönem için tekrar aday olacağını açıkladı ve Hollande'nin önerilerini eleştirerek, onun kazanması halinde ülkeye ekonomik bir felaket getireceğini söyledi.

Hollande seçim kampanyasının ilk yurtdışı gezisini Almanya'ya yaptı. Ayrıca İngiltere'ye gitmeden önce Belçika'ya gitti. En son olarak Mayıs 2012'de Tunus'a gitti.

Kamuoyu yoklamaları ilk tur oylamalarda iki aday arasında fazla bir farkın olmadığını fakat ikinci tur oylamada Hollande'ın Sarkozy'nin önünde olduğunu gösterdi.

Cumhurbaşkanlığı seçiminin ilk turu 22 Nisan'da yapıldı. İlk turda François Hollande %28.63 oy oranıyla birinci oldu. 6 Mayıs 2012'de yapılan ikinci tur oylamada François Hollande %51.7 ile Fransa cumhurbaşkanlığına seçildi.

Fransa Cumhurbaşkanlığı

François Hollande, 18 milyon oy alarak %52 ile 6 Mayıs 2012 tarihinde Fransa cumhurbaşkanı seçildi. 15 Mayıs 2012'de göreve başladı. Göreve ilk başladığı dönemde politikalarının aldığı %60 civarı destekle Avrupa Birliği'nin en sevilen devlet başkanlarındandı.[6] Ekonomik gelişimin gerçekleşmemesi, işsizliğin yüksek kalması, içişlerinde yaşanan sıkıntılar ve ülkedeki saldırılar nedeniyle politikalarının onay oranında inişler ve çıkışlar yaşandı; nihayetinde Fransa tarihinin en sevilmeyen cumhurbaşkanlarından biri oldu.[7][8][9][10] 1 Aralık 2016 tarihinde tekrar aday olmayacağını açıklayarak Beşinci Cumhuriyet'in ikinci dönem için aday olmayan ilk cumhurbaşkanı oldu.[11] 14 Mayıs 2017'de görevini Emmanuel Macron'a devretti.

Eşcinsel evliliğe olan desteğine seçim bildirgesinde yer verdi; 2012 yılının temmuz ayında Başbakan Jean-Marc Ayrault 2013 yılında ilgili adımların atılacağını açıkladı.[12] Eşcinsel evliliklerin yasallaştırılmasına dair 2013-404 sayılı yasa, Ulusal Mecliste 329'a 229 kabul edildi. 12 Nisan günü Senato ufak değişikliklerle beraber 171'e 165'lik çoğunlukla yasayı onadı; değişikliklerle beraber yasa tasarısı 23 Nisan günü Ulusay Konseyde de kabul edildi.[13] Yasa tasarısı en büyük muhalefet partisi olan Halk Hareketi için Birlik başta olmak üzere sağ kesimden tepki çekti; milyonlarca gösterici aylarca sokaklarda yürüdü,[14] muhalefet yasayı Anayasa Konseyine götürdü.[15] Burada yasanın uygunluğuna karar verilmesi[13] üzerine Hollande 18 Mayıs 2013 günü yasayı onadı.[16]

Hollande'ın cumhurbaşkanlığında yükseltilen vergiler, özellikle orta sınıfı olumsuz etkiledikleri için eleştirildi.[17] Tarifelerde yapılan değişiklikler sonucu 840.000 hane ek olarak vergilendirilebilir hâle geldi.[18] 2012 yılındaki değişilikte orta barem gelir vergisi %7'den %10'a çıkarıldı.[19] Vergiler dolayısıyla orta sınıfın alım gücünün çağdaş Fransa tarihinin en düşük noktalarında olduğu bildirildi.[20] Öte yandan, 1 milyon euro üzerindeki gelire %75 vergilendirme planı 2012 yılında Anayasa Konseyi tarafından engellendi.[21] Gérard Depardieu'nün vergiden kurtulmak için Rus vatandaşlığı alması gibi olaylar bu tasarıyı medyada tartışma konusu yaptı.[22] 2013 yılında muhalefetin girişimi üzerine Anayasa Konseyi planı bir kez daha yasadışı buldu.[23] Anayasa Konseyinin onayını kazanmak için 2013 yılında sadece şirketler düzeyinde verginin uygulanmasına karar verildi; 2015 yılındaysa uygulamaya son verildi.[24]

Politikalar

• Dış politika: Afganistan'daki Fransız askerlerinin 2012'nin sonunda geri çekilmesini destekliyor.[25]
• Fransa-Almanya ilişkilerinde yeni bir dönem başlatıp, kamu hizmetlerini korumaya yönelik Avrupa Birliği yönergelerini benimsemeyi planlıyor. Daha yakın bir Fransız-Alman işbirliğini öneriyor.[26]
• Avrupa merkezli bir kredi değerlendirme kuruluşunun kurulmasını, bankalardaki borç-yatırım sisteminin ayrılmasını destekliyor.
• Yenilenebilir enerji için, elektrik üretiminde kullanılan nükleer enerji payının %75'ten %50'ye düşürülmesini destekliyor.
• 60.000 yeni öğretmen ataması planlıyor.
• 5.000 yeni hakim, polis ve jandarma ataması planlıyor.
• 41 yıldan fazla hizmet vermiş olanların emeklilik yaşını 60 olarak değiştirmeyi planlıyor.
• Eşcinsel evliliği ve eşcinsel çiftlerin çocuk edinebilmelerini destekliyor.[27]
• Türkiye - Fransa ilişkilerini geliştirmekten yana.

Özel hayatı

Hollande'ın kendisinden dört çocuk sahibi olduğu ve otuz yıldan fazla bir süre birlikte yaşadığı eşi kendisi gibi sosyalist bir politikacı olan Ségolène Royal idi. Ségolène Royal 2007 Fransa Cumhurbaşkanlığı seçimlerini Nicholas Sarkozy'e karşı kaybetmişti. Seçimlerden bir ay sonra, Haziran 2007'de, François Hollande ile Ségolène Royal boşanacaklarını duyurdular.

Ayrılmalarından birkaç ay sonra Fransız bir internet sitesinde Hollande ile Fransız bir gazeteci olan Valérie Trierweiler arasındaki ilişkiyle ilgili haberler çıktı. Kasım 2007'de, Valérie Trierweiler bu ilişkiyi doğruladı.

Çalışmaları

Hollande'ın yayınlanmış çok fazla kitap ve akademik çalışması vardır, bunlardan bazıları:

• "L'Heure des choix. Pour une économie politique", Pierre Moscovici ile birlikte, 1991. ISBN 2-7381-0146-1
• "L'Idée socialiste aujourd'hui", Omnibus, 2001. ISBN 978-2-259-19584-3
• "Devoirs de vérité", Edwy Plenel ile röportajlar, éd. Stock, 2007. ISBN 978-2-234-05934-4
• "Droit d'inventaires", Pierre Favier ile röportajlar, Le Seuil, 2009. ISBN 978-2-02-097913-9
• "Le rêve français" (Fransız Rüyası), Privat, Ağustos 2011. ISBN 978-2-7089-4441-1
• "Un destin pour la France" (Fransa'nın Kaderi), Fayard, Ocak 2012. ISBN 978-2-213-66283-1
• "Changer de destin", Robert Laffont, Şubat 2012. ISBN 978-2-221-13117-6

Kaynakça

1. Fransa liderlik yarışının iki ismi: Sarkozy ve Hollande
2. "elections.interieur.gouv.fr". 12 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2012.
3. http://www.guardian.co.uk/world/2012/apr/18/francois-hollande-sarkozy-nemesis
4. http://www.economist.com/node/21549976
5. http://www.nytimes.com/2012/04/15/magazine/the-soft-middle-of-francois-hollande.html
6. "The reason French President Hollande won't seek reelection, in one chart". Washington Post. 11 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.
7. Chrisafis, Angelique (29 Ekim 2013). "François Hollande becomes most unpopular French president ever". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 10 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.
8. "Nearly 90 percent of the French now disapprove of their president". Washington Post. 10 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.
9. "Why is François Hollande so unpopular in France?". RFI (İngilizce). 6 Mayıs 2013. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.
10. "Francois Hollande now the most unpopular president in French history". Mail Online. 20 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.
11. "French President Francois Hollande says he will not seek second term". ABC News (İngilizce). 2 Aralık 2016. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.
12. "Le mariage et l'adoption homosexuels pour début 2013". Le Figaro. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2012.
13. "French constitutional court approves gay-marriage bill". France 24. 17 Mayıs 2013. 23 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2013.
14. "Fransa'da İlk Eşcinsel Evlilik". Amerika'nın Sesi. 21 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
15. "Hollande, eşcinsel evliliği onayladı". Al Jazeera Türk. 21 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
16. "Fransa'da eşcinsel evliliklerine izin". BBC Türkçe. 21 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
17. "Impôts : les classes moyennes durement frappées". Le Figaro. 30 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
18. "Les six ratés de François Hollande sur la fiscalité". Franceinfo. 2 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
19. "Quels sont les taux de TVA en vigueur en France et dans l'Union européenne ?". Fransa Ekonomi Bakanlığı. 17 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
20. "Une baisse historique du pouvoir d'achat, plombé par les impôts". Le Monde. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
21. "La taxe à 75% censurée par le Conseil constitutionnel". Huffington Post. 15 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
22. "Depardieu se dit "ravi" que sa demande de passeport russe ait été acceptée". Le Monde. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
23. "Décision n° 2013-685 DC du 29 décembre 2013". Fransa Anayasa Konseyi. 22 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
24. "La taxe à 75 % disparaît le 1er février prochain". Les Échos. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
25. "Arşivlenmiş kopya". 16 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
26. "Arşivlenmiş kopya". 16 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.
27. "Arşivlenmiş kopya". 7 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2012.