Pilot (House)

"Pilot" ya da diğer adıyla "Everybody Lies" ("Herkes Yalan Söyler"),[1] Amerikan televizyon dizisi House'un ilk bölümüdür. İlk defa Fox kanalında 16 Kasım 2004'te yayımlandı. Bölümde, New Jersey'deki kurgusal Princeton-Plainsboro Eğitim Hastanesinde çalışan başına buyruk ve antisosyal bir karakter olan Dr. Gregory House (Hugh Laurie) ile teşhis uzmanlarından oluşan ekibi ilk defa ekrana gelir. Bu bölümde House, sınıfta bayılan bir anaokulu öğretmenine teşhis koymaya çalışır.

"Pilot"
House bölümü
Bölüm no. 1. sezon
1. bölüm
Yönetmen Bryan Singer
Senarist David Shore
Yayın tarihi 16 Kasım 2004 (2004-11-16)
Süresi 44 dakika
Konuk oyuncular
House (1. sezon)
House bölümleri

Diziye adını veren mizantropist karakter House'u yaratan David Shore, karakteri yaratırken yaşadığı bir doktor randevusundan esinlenmişti. Yapımcı Bryan Singer başta House'u bir Amerikalının oynamasını istedi; ancak Britanyalı aktör Hugh Laurie'nin deneme çekimi, onu yabancı bir aktörün rolü oynayabileceğine ikna etti. Shore, House karakterini Sherlock Holmes'la paralellikler kurarak yazdı. Bu iki karakter de uyuşturucu bağımlısı, dobra ve neredeyse hiç arkadaşı olmayan kişilerdir. Dizinin yapımcıları House'un bir şekilde engelli olmasını istedi ve sonunda karakterin yanlış teşhis sonucu bir bacağının sakat kalmış olmasına karar verildi.

Bölüm genellikle olumlu eleştirilerle karşılandı. House karakteri, çoğunlukla bölümün ve dizinin öne çıkan yanı olarak değerlendirildi; öte yandan kimi eleştirmenler bu kadar zalim bir karaktere gerçek hayatta tahammül edilmeyeceğini belirtti. Bölüm bunun dışında, yardımcı karakterlerin klişe olması ve genel konseptin pek inandırıcı olmaması gerekçeleriyle eleştirildi. Bölüm ilk yayımlandığında yaklaşık yedi milyon kişi tarafından seyredildi ve haftanın en çok seyredilen 62. programı oldu.

Konusu

Dersin başlamasından kısa süre sonra anaokulu öğretmeni Rebecca Adler (Robin Tunney) afazik hâle gelir, yere düşer ve nöbet geçirmeye başlar. Dr. James Wilson (Robert Sean Leonard), huysuz Gregory House'u Adler'ı muayene etmeye ikna etmeye çalışır. House önce vakayı sıkıcı bularak almak istemese de daha sonra ikna olur ve ekibiyle birlikte hastanın tedavisine başlar. Bu arada hastane yöneticisi Dr. Lisa Cuddy (Lisa Edelstein) asansörde yanına gelerek House'u hastanenin randevusuz başvurulan ücretsiz polikliğinde görevlerini yerine getirmeye ikna etmeye çalışır zira House poliklinikteki vakalar genellikle basit olduğundan bu görevden hiç hoşlanmamaktadır. House, akademik bir pozisyonu olduğundan kendisini kovamayacağını iddia ederek Cuddy'ye karşı gelir ve aceleyle uzaklaşır. House'un ekibi Adler'ın MR'ını çekmek ister ancak House'un tıbbi görüntüleme talep yetkisinin iptal edildiğini görür. Cuddy, House'un poliklinikte çalışması karşılığında yetkiyi geri verir. MR sırasında Adler'ın boğazı gadolinyuma alerjik reaksiyon göstererek kapanır. House'un ekibinin üyeleri olan Dr. Robert Chase (Jesse Spencer) ile Dr. Allison Cameron (Jennifer Morrison) hastaya trakeostomi uygulamak zorunda kalır.

Hastanenin polikliniğinde çalışan House'un ilk hastası, fazla havuç yemekten ve ağır dozda vitaminden (niyasin) rengi turuncuya dönen bir adamdır. House ayrıca annesinin astım inhalerini yazıldığı gibi her gün değil, ara ara kullanmasına izin verdiği on yaşında bir çocuğu tedavi eder. House anneyi, astım hakkında bilgi sahibi olmadan bu kadar katı bir tıbbi karar verdiği için eleştirir. Monoloğu sırasında aklına bir fikir gelen House, Adler'ı tedavi etmek için hemen orayı terk eder. Adler'a hiçbir kanıtı olmamasına karşın beyin vasküliti teşhisi koyar. House Adler'a steroid tedavisi uygular, bu da Adler'ın durumunun bir süre için epey düzelmesini sağlar. Ancak ardından hasta tekrar nöbetler geçirmeye başlar ve kalbi durur. Ekip onu defibrilatör ile hayata döndürür.

House'un ısrarıyla nörolog Dr. Eric Foreman (Omar Epps) ile Cameron, hastanın semptomlarına yol açabilecek bir şeyler bulmak için Adler'ın evine izinsiz girer. Adler'ın mutfağında açılmış bir paket domuz jambonu bulurlar. House Adler'ın pişmemiş domuz eti yemekten kaynaklanan sistiserkoz geçirdiği sonucuna varır. Hastanın vücudundaki şeritler çoğaldıkça, larvaları kan dolaşımıyla taşınarak beyni sarmıştır. Adler onuruyla ölmek arzusuyla teşhisin doğruluğuna ilişkin kanıt olmadıkça tedavinin devamını reddeder ancak House onu aksi yönde ikna etmeye çalışır. Konuşmaları sırasında Adler House'un sağ bacağındaki aksamanın nedenini sorar. House uyluk kaslarında kas ölümüne yol açan bir enfarktüs geçirdiğini, bunun ise doktoru doğru teşhis koysaydı önlenebileceğini belirtir. House vakayı bırakmaya hazırken Chase Adler'da bağırsak şeridi enfeksiyonu olduğunu hastaya zarar vermeden kanıtlayacak bir fikir ortaya atar. House Adler'ın bacağının röntgenini çekerek, hastanın vücudunun tenyalarla sarıldığını ve rahatsızlığının tedavi edilebilir olduğunu kanıtlar. Adler kanıtı gördükten sonra tenyaları yok edecek ilaçları almayı kabul eder. Birkaç gün sonra Adler, okuldaki öğrencileri ve meslektaşlarından biri tarafından ziyaret edilir, buna sevinir.

Yapım

Fikir ve çekimler
Dizinin yaratıcısı David Shore ilk bölümü bir doktor randevusunun canlı anısına dayanarak yazdı.

Dizinin yaratıcısı David Shore, House dizisi konseptini bir eğitim hastanesine hasta olarak gitmesine dayandırdı. Shore konuyla ilgili, "Odadan çıktığım anda benimle [bilgisizliğim nedeniyle...] acımasızca alay edeceklerini biliyordum. Bunu, hasta odadayken yapan bir karakteri seyretmenin ilginç olacağını düşündüm." ifadesini kullanmıştır.[2] Shore ve yönetici yapımcılar Katie Jacobs ile Paul Attanasio, House'a ilişkin fikirlerini Fox'a "medikal bir dedektif dizisi, doktorların semptomların kaynağının izini süreceği, hastanede geçen bir 'faili bul' bilmecesi" olarak sundu. House'un kişiliğine ilişkin fikirler Fox diziyi satın aldıktan sonra ilave edildi.[3] Shore ilk bölümü bir doktor randevusuna dair canlı bir anısına dayanarak yazdı;[4] Shore bir defasında kalçasındaki ağrı nedeniyle gittiği doktordan iki hafta sonraya randevu alabilmiş, bu süre içinde ise ağrısı kalmamıştı. Shore doktorların buna karşın "inanılmaz derecede nazik" davrandığını aktardı. Shore daha sonra, ilk bölümü yazarken temelde bir doktor olarak "Vaktinizi neden harcıyorum?" sorusunu gerçekten soracak bir karaktere aşık olduğunu belirtti.[4]

Dizinin ana temalarından biri ana karakterin engelli olması olacaktı. Buna ilişkin ilk fikir House'un tekerlekli sandalye kullanmasıydı;[5] ancak Fox bu fikri geri çevirdi, dizinin kamera arkası ekibi buna daha sonra minnettar olmuştur. Tekerlekli sandalye fikri önce House'un yüzündeki bir yaraya, daha sonra ise baston kullanmasını gerektiren bir bacağa dönüştü.[6] İlk senaryoya göre House 34 yaşında idi; ancak Shore daha sonra karakterin bu kadar genç olmasını istemedi.[7]

Pilot bölüm dizinin yaratıcısı David Shore tarafından yazıldı[8] ve Kanada'da çekildi. Sonraki bölümler Kaliforniya'daki stüdyolarda çekilecekti.[9] Shore The New Yorker yazarı Berton Roueché'nin ilgi çekici tıbbi vakaları konu alan yazılarının ilk bölüm ve başlardaki diğer bölümlerin olay örgüsüne ilham verdiğini söylemiştir.[3]

Oyuncu seçimi
Yapımcı Bryan Singer ilk başta aktör Hugh Laurie'nin Amerikalı olduğunu zannetti.

Yapımcı Bryan Singer en başta House'u Amerikalı bir aktörün oynamasını istedi. Singer ne kadar çok yabancı aktörün deneme çekimini seyrettiyse rolü bir Amerikalının oynaması gerektiğinden o kadar emin olduğunu söylemişti. Oyuncu seçimi sırasında Hugh Laurie'nin oynadığı Anka'nın Uyanışı filminin çekimleri devam etmekteydi. Laurie filmin çekildiği Namibya'da, otelin yeterli ışığın bulunduğu tek yeri olan banyosunda bir deneme videosu çekti[10] ve videonun Singer'ın ifadesiyle bir "bin Ladin videosuna" benzeyen görüntü kalitesi için özür diledi.[8] Laurie doğaçlama yaparak baston yerine şemsiye kullandı.[7] Laurie'nin performansından etkilenen Singer, onun Britanyalı olduğunu fark etmeyerek "Amerikalı aktörün karakteri ne kadar iyi kavradığına" ilişkin yorumlar yaptı.[2]

Laurie baştan House karakterinin yalnızca Wilson'ın arkadaşı olduğunu düşündü; zira senaryoda Wilson'dan "genç delikanlı" görünüşlü doktor olarak söz edilmekteydi. Laurie senaryonun tamamını okuyana dek House'un ana karakter olduğunun farkına varmadı.[11] Shore'a göre "kaba bir karakteri sevimsiz biri olarak göstermek kolaydır. Esas beceri isteyen, onu seyredilebilir kılmaktır. Hugh geldi ve karakterde ne varsa onu getirdi: huysuzluk, politik yanlışlık. Ve yine de onu seyretmek isterdiniz, onunla vakit geçirmek isterdiniz."[8]

House ile ünlü kurgusal dedektif Sherlock Holmes arasındaki benzerlikler ilk bölümde yer bulmuştur. Shore, Sherlock Holmes'e her zaman hayran olduğunu ve karakterin müşterilerine karşı kayıtsızlığını benzersiz bulduğunu anlatmıştır.[2] House ve Holmes'un sadece bir gerçek arkadaşı vardır (sırasıyla Wilson and Watson); bu da onların, yani aklıyla hareket eden kahramanın, insani endişelerle arasındaki bağı oluşturur. Holmes ile Watson dinamiği, yapımcıların House ile Wilson karakterleri arasında, özellikle de kimyaları bakımından aradıkları bir şeydi.[12]

Robert Sean Leonard (Dr. James Wilson) Numb3rs'ın ilk bölümünün senaryosunu okumuş ve deneme çekimine katılmayı planlamaktaydı ancak "ana karakterin güvendiği adam" rolü hoşuna gittiği ve dizi Sherlock Holmes ile benzerlikler gösterdiği için House'a yöneldi.[13] Leonard deneme çekiminde iyi olmadığını ve Singer'la uzun yıllardır arkadaş olmasının rolü almasına yardımcı olduğunu düşünmüştür.[14] Bir röportajda, oynadığı karakterin neden House'la arkadaş olduğu sorulduğunda Leonard şöyle yanıt verdi:

« Bence milyonlarca insan onu her hafta neden seyrediyorsa Wilson da House'a aynı sebepten katlanıyor. Bence House dinamik, eğlenceli, cesur ve kendisiyle dalga geçen biri. Tüm bunlar insanları cazip kılan şeyler, hem ayrıca House her şeyi olduğu gibi söylüyor. Sizden borçlanırsa borcunu falan ödeyen biri de değil, ama benim de böyle bir sürü arkadaşım var. Dolayısıyla bu durumu pek gizemli bulmuyorum. Bence House çok çekici bir karakter. Pek çok kişinin onunla arkadaş olmak isteyeceğini düşünüyorum. »
(Robert Sean Leonard, BuddyTV röportajı[15])

Avustralyalı aktör Jesse Spencer'ın menajeri Chase rolü için deneme çekimine katılmasını önerdi ancak Spencer dizinin General Hospital'a benzeyebileceğini düşünerek tereddüt etti. Aktör senaryoyu görünce fikrini değiştirdi.[16] Spencer daha sonra yapımcıları karakterini Avustralyalı olarak değiştirmeleri konusunda ikna etti.[17] Foreman'ı oynayan Omar Epps, TV dizisi Acil Servis'te oynadığı sorunlu stajyer doktor karakterinden ilham aldı.[18] Epps ile rol arkadaşı Jennifer Morrison senaryoyu okuduktan sonra, dizinin iyi olabileceği gibi, kötü de olabileceğini düşündü.[19]

Eleştiriler

House'un ilk bölümü genellikle olumlu karşılandı. Eleştirmenler House karakteriyle ilgili olumlu yorumlar yaptı;[20][21] The Washington Post'tan Tom Shales, "yıllardan beri televizyona düşen en heyecan verici karakter" ifadesini kullandı.[22] The New York Magazine diziyi "en tatmin edici ve basit haliyle bir tıp dizisi" olarak nitelendirdi ve oyuncu kadrosunun "hastalarını olaylar geliştikçe önemsemeye başlayan doktorları oynayan aktörlerden" oluştuğunu belirtti.[23] The Boston Globe'dan Matthew Gilbert ise bölümü, seyircilerin "sağlık sisteminin fabrikaya çevirdiği hastanelerle" ilgili korkularını azaltmak amacıyla karakterlerin kusurlarını örtme yoluna gitmediği için takdir ettiğini yazdı.[24] The New York Times yazarı Alessandra Stanley karakterlerin kimi seyircileri uzaklaştırabilecek olmasına karşın, dizideki gerçekçi kanlı sahneler ve "yaratıcı açıdan yürekli olması"nın, soruşturma hikâyelerini seven izleyiciler için dizinin artıları olduğu görüşünü savundu.[25] TV Guide'dan Matt Roush'a göre House, "sıradan tıbbi dramaya sıra dışı bir deva" idi.[26] The A.V. Club'ın eleştirmenleri House'u, 1996 yapımı kısa ömürlü Profit'ten bu yana Fox'ta yayımlanmış "en pis" kara komedi olarak nitelendirdi.[27] Eleştirmenler diziyi Fox'un onun dışında Reality TV odaklı olan yayın akışı içinde parlak bir nokta olarak değerlendirdi.[25][28][29]

Pilot bölümün formatı, rakip dizi Medical Investigation ile de kıyaslanmıştır. USA Today Medical Investigation'ı "daha hikâye odaklı", House'u ise daha karakter odaklı olarak beğeniyle tanımlamıştır.[21] San Francisco Chronicle ise House'un ana karakteri nedeniyle daha iyi bir dizi olduğunu savunmuştur.[30] Bununla birlikte Variety'den Brian Lowry'ye göre, bu iki dizi birbirine çok benzemekteydi ve House, Fox'un diğer programlarıyla uyumsuzdu.[31] Diğer eleştirilerden bazıları genç ve çekici doktor klişesine ilişkindi.[28][31] Slate'ten Sherwin Nuland'in ilk birkaç bölüme ilişkin görüşleri epey olumsuzdu: "Dizideki tüm tıbbi hatalar arasında (ki bazıları kocaman hatalar) en büyüğü kuşkusuz, Gregory House kadar mesafeli, görevini ihmal eden, sadist ve düpedüz zalim bir doktora herhangi bir hastanede müsamaha edileceği fikri."[32] The Seattle Times yazarı Kay McFadden'a göre, Laurie'nin House'u canlandırışı karakteri insancıllaştırmış ancak dizinin en büyük kusurunu da ortaya çıkarmıştı: "komik sahneler yaratmak için yüzeysel sevimliliğe bel bağlamak".[33] Bunun dışındaki şikayetlerden biri, ilk birkaç bölümde yardımcı karakterlerin yeterince iyi işlenmemiş olmasıydı.[34]

Bölüm Birleşik Devletler'de yedi milyon seyirciye ulaşarak 12-21 Kasım 2004 haftasının en çok seyredilen 62. programı oldu.[35] Birleşik Krallık prömiyeri 9 Haziran 2005'te Channel 5'da yayımlandı ve %10'luk izlenme payı elde ederek 1,8 milyon kişi tarafından seyredildi.[36] "Pilot" ile House'un ilk sezonunun müziklerini besteleyen Christopher Hoag, 57. Primetime Emmy Ödülleri'ne "En İyi Dizi Müziği" dalında aday oldu.[37] Shore bölümün senaryosuyla Humanitas Ödülü'ne aday gösterildi ama kazanamadı.[38][39]

Kaynakça
  1. Werts, Diane (29 Ocak 2009). "Fox's medical marvel stays on top". Variety. Amerika Birleşik Devletleri: Reed Business Information. 14 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2017.
  2. Shore, David (2006). "Developing The Concept". Hulu. 24 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2008.
  3. Gibson, Stacy (Kış 2008). "The House that Dave Built". University of Toronto Magazine. 18 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2008.
  4. Jensen, Jeff (8 Nisan 2005). "Dr. Feelbad". Entertainment Weekly. 8 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2008.
  5. Carter, Bill (30 Ocak 2007). "'House,' Already Strong, Gets a Boost". The New York Times. Erişim tarihi: 9 Şubat 2009.
  6. Shore, David; Jacobs, Katie (2006). "House's Disability". Hulu. 24 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2008.
  7. DeLeon, Kris (24 Haziran 2008). "How Hugh Laurie Got into 'House'". BuddyTV. 19 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2008.
  8. Brioux, Bill (14 Kasım 2004). "Compelling 'House' Doctor". The Toronto Sun. s. TV2.
  9. Staff (29 Ocak 2006). "Behind the Scenes of 'House'". Entertainment Tonight. 10 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2008.
  10. Keveney, Bill (16 Kasım 2004). "Hugh Laurie gets into 'House'". USA Today. 29 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2008.
  11. "Hugh Laurie Interview". Inside the Actor's Studio. 12. sezon. § 189. Bilinmeyen parametre |network= görmezden gelindi (yardım); Bilinmeyen parametre |airdate= görmezden gelindi (yardım)
  12. Werts, Diane (4 Eylül 2006). "'House' thrives with inspiration from Sherlock Holmes". The Philadelphia Inquirer.
  13. Leonard, Robert (2006). "Robert Sean Leonard On His Audition". Hulu. 2 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2008.
  14. Wolk, Josh (3 Temmuz 2007). "A Summer Away from the 'House'". Entertainment Weekly. 9 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2008.
  15. Kubicek, John (9 Ekim 2007). "Exclusive Interview: 'House' Star Robert Sean Leonard". BuddyTV. 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2008.
  16. Staff (17 Eylül 2007). "Doctor in the house". The Star. 9 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2008.
  17. Marquand, Sarrah (4 Ekim 2006). "Young doctor". The Courier-Mail. 3 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2008.
  18. "Omar Epps Is Back in the 'House'!". AOL-Time Warner. 11 Ekim 2007. 26 Kasım 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2008.
  19. Dahl, Oscar (16 Ekim 2007). "Exclusive Interview: Omar Epps and Jennifer Morrison, from 'House'". BuddyTV. 11 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2008.
  20. Davies, Hugh (20 Kasım 2004). "Dr Laurie has viewers of US TV in stitches". The Daily Telegraph. s. N9.
  21. Bianco, Robert (14 Kasım 2004). "There's a doctor worth watching in 'House'". USA Today. s. D1. 30 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2006.
  22. Shales, Tom (16 Kasım 2004). "'House': Watching Is the Best Medicine". The Washington Post. 9 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2006.
  23. Leonard, John (15 Kasım 2004). "Scrub Par". New York Magazine. s. 1. 23 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2006.
  24. Gilbert, Matt (16 Kasım 2004). "Strong Prognosis for medical show". The Boston Globe. s. D1.
  25. Stanley, Alessandra (16 Kasım 2004). "With Terminal Witticism, Even Cancer Can Be Fun". The New York Times. s. E5.
  26. Roush, Matt (8 Kasım 2004). "Roush Review, Doctor Feel bad; Don't ask this grouch to make house calls". TV Guide. s. 1.
  27. Gillette, Amelie; Murray, Noel; Phipps, Keith (22 Kasım 2004). "A Guide for the Compulsive TV Fan". The A.V. Club. 21 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2008.
  28. Franklin, Nancy (29 Kasım 2004). "Playing Doctor". The New Yorker. s. 168. 11 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2017.
  29. Bianculli, David (16 Kasım 2004). "'House' gets fine treatment". Daily News. s. 107.
  30. Goodman, Tim (15 Kasım 2004). "Network meddling by Fox execs starts the deathwatch for 'House'". San Francisco Chronicle. 10 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2008.
  31. Lowry, Brian (21 Kasım 2004). "Fox prescribes edgy Rx for a dramatic improvement". Variety. s. 57.
  32. Nuland, Sherwin (30 Kasım 2004). "Is There a Doctor in the House?". Slate. 30 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2008.
  33. McFadden, Kay (15 Kasım 2004). "It's worth making a "House" call tomorrow". The Seattle Times. 23 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2008.
  34. McFarland, Melanie (16 Kasım 2004). "Fox's medical drama 'House' is a welcome transfusion of quality programming". Seattle Post-Intelligencer. 1 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2008.
  35. "Viewer numbers for the week of November 15–21, 2004". American Broadcasting Company. 11 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2007.
  36. Brook, Stephen (10 Haziran 2005). "Springwatch gives BBC2 a natural high". The Guardian. 21 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2008.
  37. "57th annual Emmy awards". Academy of Television Arts & Sciences. 18 Eylül 2005. 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2008.
  38. Doyle, Paula (24 Haziran 2005). "'Hotel Rwanda' named among 2005 Humanitas finalists" (PDF). The Tidings. 21 Mart 2014 tarihinde kaynağından (pdf) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2009.
  39. "Winners of the Humanitas Prize 60 Minute Category". Humanitas Prize. 2 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2008.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.