Postojna Mağarası

Postojna Mağarası (Slovence: Postojnska jama; Almanca: Adelsberger Grotte; İtalyanca: Grotte di Postumia), Slovenya'nın güneydoğusundaki Postojna kasabası yakınlarında yer alan 24.340 m uzunluğundaki karst mağara sistemidir. Ülkedeki (Migovec Mağara Sisteminden sonra) ikinci en uzun mağara sistemi olan Postojna,[2] aynı zamanda Slovenya'nın en önemli turistik mekanlarındandır.[3] Mağaralar Pivka Nehri tarafından oluşturulmuştur.[4]

Postojna Mağarası
Postojna Mağarası'nda bir geçit
Postojna Mağarası
Postojna Mağarası (Slovenya)
Konumu Postojna, Slovenya
Koordinatlar 45°46′52.5″K 14°12′20.5″D
Derinliği 115 m (377 ft)
Uzunluğu 24.120 m (79.130 ft)
Jeoloji limestone
Giriş izni trenle
Kayıtlar Cave E-Cadastre[1]

Tarihi

Mağara, ilk olarak karst fenomeni araştırmalarının öncüsü olan Johann Weikhard von Valvasor tarafından 17. yy'da tanımlanmıştır, ancak mağaranın içindeki 1213 tarihli grafitiler daha eski zamanlarda insanlarca kullanıldığını göstermektedir.[4] 1818'de, mağara ilk Avusturya-Macaristan imparatoru II. Franz'ın ziyaretine hazırlanırken Luka Čeč adında bir yerli mağaranın yeni bir alanını keşfetti. 1850'lerde, Avusturyalı-Çek coğrafyacı Adolf Schmidl, Postojna ve Pivka Havzası hakkındaki ilk kapsamlı bilimsel raporu yayımladı, ki bu rapor da mağara bilimi araştırmaları için standart teşkil edecek pozisyona geldi.[5]

İlk tur rehberi ve elektrikli aydınlatma

Arşidük Ferdinard'ın 1819'daki ziyaretinin ardından mağara resmen turistik mekan olarak tanındı. Čeč, mağaraların ilk halka açıldığı zamanda ilk turist rehberi olarak görev yaptı. 1884'te, başkent Ljubljana'dan bile önce bu mağaralara elektrikli aydınlatmanın gelmesi mağraların popülerliğini daha da arttırdı.

1872'de mağara içi demir yolları ilk defa turistler için döşendi. Başta tur rehberleri tarafından itilen katarlar iken, 20. yy'ın başında gazla çalışan bir lokomotif de eklendi.

I. Dünya Savaşı'nda Rus savaş esirleri mağaranın içindeki büyük bir uçurumun üzerine köprü inşa etmeye zorlandı.[4]

20. yy'ın ortalarındaki değişimler

II. Dünya Savaşı sırasında, Alman işgal güçleri mağarayı yaklaşık 1.000 fıçı uçak yakıtı saklamak için kullandı, ki bunlar da Nisan 1944'te Sloven Partizanları'nca imha edildi. 7 gün süren yangın mağaranın büyük bölümünü yok etti ve girişi kararttı.

1945'ten sonra gazlı lokomotif elektriklisiyle değiştirldi. Mğaranın da 52 km'lik kısmı halka açıldı.[6]

1990'ların sonunda Postojna, dünyanın en çok ziyaret edilen mağaralarından biri olmuş, yılda yaklaşık 1 milyon ziyaretçi görmüştür.[7]

21. yüzyılda turizm

Haziran 2015'te mağara yönetimi, mğara dalgıçlarının Planina Mağarası'na bağlanan bir sualtı koridoru keşfettiklerini açıkladı. Böylece mağaranın gerçek uzunluğunun 20.570 metre (67.490 ft) değil de 24.120 metre (79.130 ft) olduğu anlaşıldı.[8] Ayrıca mağarada dünyanın tek yeraltı postanesi bulunmaktadır.[9]

2014 Nisan'ında dünyanın mağara ve karst sistemleriyle ilgili en büyük kalıcı sergisi "EXPO Postojna Cave Karst", Postojna'da açıldı.[10]

Doğal ortam

Postojna Mağarası'nda iki mağara semenderi

Postojna Mağarası, Pivka Nehri'nin bölgedeki kireci milyonlarca yıl boyunca oymasıyla oluşmuştur.[11] Mağrada çok sayıda dikit, sarkıt ve şekilleri sebebiyle "perde" adı takılan kireç oluşumları mevcuttur.

Mağara sistemi 2.412 kilometre (1.499 mi) uzunluğunda[12] olup aynı yeraltı nehrinin birleştirdiği 4 mağaradan oluşur. Ancak mağara bilimi kurallarına göre mağraların tek sayılabilmesi için onların birbirlerine yeraltı ve yerüstündeki bağlantıları bir insanın içinden geçebileceği kadar geniş olmalıdır. Ana mağara sistemlerinin ikisi bir sayılırsa Postojna, Slovenya'nın en uzun mağara sistemi ve Avrupa'nın de en uzunlarından biri olacaktır.

Mağralar, dünyanın en büyük mağara amfibisi ve endemik bir tür olan mağara semenderinin de doğal yaşama alanlarından biridir[13]. Mağara turu, içinde birkaç mağara semenderinin yaşadığı bir akvaryumu da kapsamaktadır. 30 Ocak 2016'da, dişi bir mağara semenderi 50'den fazla yumurta yumurtladı, ki bu nadir olay da dünya basınına yansımıştır.[14] 2016 Mayıs sonundan Temmuz ortasında dek 22 semender lavrası yumurtadan başarılı bir şekilde çıktı.

Galeri

Kaynakça

  1. "Postojnska jama" (Slovence). Cave E-Cadastre. 28 Ağustos 2012'de erişildi.
  2. Močnik (16 Ağustos 2012). "Nov najdaljši jamski sistem je pod Migovcem" [The New Longest Cave System Is Under Migovec]. Delo.si (Slovence). Delo, d. d. 20 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
  3. Kogovšek, Janja; Pipan, Tanja; Stanka, Šebela; Zupan Hajna, Nadja. "Postojnski jamski sistem" [Postojna Cave System]. Šmid Hribar, Mateja; Golež, Gregor; Podjed, Dan; Kladnik, Drago; Erhartič, Bojan; Pavlin, Primož; Ines, Jerele (Edl.). Enciklopedija naravne in kulturne dediščine na Slovenskem – DEDI [Encyclopedia of Natural and Cultural Heritage in Slovenia] (Slovence). 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2012.
  4. Natural Wonders of the World. United States of America: Reader's Digest Association, Inc. 1980. ss. 304-305. ISBN 0-89577-087-3.
  5. Encyclopedia of Caves and Karst Science. Londra: Taylor and Francis. 2004. s. 1471.
  6. "Postojnska jama". Hrvatska enciklopedija (in Croatian). Leksikografski zavod Miroslava Krleža. 1999. Retrieved 1 June 2015.
  7. Tičar (11 Ağustos 2018). "Speleotourism in Slovenia: balancing between mass tourism and geoheritage protection". Open Geosciences (İngilizce). 10 (1): 344-357.
  8. "V Postojnski jami odkrili nov podvodni rov" [A New Underwater Passage Found in Postojna Cave]. Delo.si (Slovence). 30 Haziran 2015.
  9. "Inhabitat - Green Design, Innovation, Architecture, Green Building". 23 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
  10. www.euromuse.net,The exhibition portal for Europe, n.d.
  11. Hajna (Ocak 2010). "Palaeomagnetic research on karst sediments in Slovenia". International Journal of Speleology. 39 (2).
  12. "Meet the weird amphibian that rules the underworld". 13 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
  13. "Epitaph for a Lonely Olm". Galaxy Science Fiction. Şubat 1968. ss. 95-104.
  14. "First 'baby dragons' hatched in captivity reach adolescence". 1 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.

Dış Bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.