Safiyye bint Abdülmuttalib

Safiyye bint Abdülmuttalib (Arapça: صفية بنت عبدالمطلب, ö. 640), Muhammed'in halası, Zübeyr bin Avvam'ın annesi. İslam'da, pagan (İslam literatüründeki ifadeyle müşrik) bir erkeği öldüren ilk kadın sahabi olarak bilinir.

Hayatı

567 tarihinde Mekke'de doğdu. Müslüman olmadan önce iki evlilik yaptı. Zübeyr bin Avvam ikinci evliliğinden oldu. Muhammed'in İslam'a davetini duyunca oğlu Zübeyr ile birlikte Müslüman oldu. İslamın yayılmasında peygambere destek oldu. Oğlu Zübeyr ile birlikte Mekke'den Medine'ye hicret etti.

Çeşitli savaşlara katıldı gazaya çıkan ilk müslüman hanım olarak tanındı. Savaşlarda yaralananların tedavisinde görev aldı.[1] Uhud Savaşı'nda kardeşi Hamza'nın öldüğünü duyunca her iki eline aldığı silahla Kureyş paganlarına karşı savaştığı rivayet edilir. Hendek Savaşı'nda ailelerin sığındığı kulelere Yahudilerce yapılan saldırıyı geri püskürtmesinden ötürü elde edilen ganimetten kendisine pay verildi.

Safiyye aynı zamanda şairdi. Muhammed için yazdığı bir mersiye, günümüze kadar ulaşmıştır:

“	Ey Allah'ın Rasulü, sen bizim ümit kaynağımızdın Sen bize karşı iyilik yapandın, cefa eden olmadın Sen esirgeyen, yol gösteren ve öğreten olmuştun Allah'ın Rasulüne anam, teyzem ve amcam Dayım sonra kendi nefsim fedadır Şayet insanların Rabbi, seni bize bıraksaydı Mesud olurduk. Fakat Allah'ın emri geçerlidir Allah'ın selamı sana olsun ya Rasulallah Senden razı olarak Adn Cennetlerine koysun	„

Soyağacı

• Kureyş soyağacı

Kaynakça

1. "Arşivlenmiş kopya". 3 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2019.