USS Nautilus (SSN-571)

USS Nautilus (SSN-571), nükleer enerjiyle çalışan ilk denizaltı gemisi.


Nautilus
Tarihçe
Amerika Birleşik Devletleri
İsmi: USS Nautilus
İşletmeci:  Amerika Birleşik Devletleri Donanması
İhale: 2 Ağustos 1951
İnşa eden: General Dynamics
Kızağa konulması: 14 Haziran 1952
Denize indirme: 21 Ocak 1954
Bitirilişi: 22 Nisan 1955
Görevlendirme: 30 Eylül 1954
Hizmetten çıkışı: 3 Mart 1980
Liste dışı: 3 Mart 1980
Akıbet: Müze olarak Deniz Kuvvetleri tarafından tutulmaktadır.
Genel karakteristik
Deplasman: 2,980 ton, 3,520 ton tam yüklü, 540 ton ölü
Uzunluk: 320 ft (97.5 m)
Genişlik: 28 ft (8.5 m)
Su çekimi: 26 ft (7.9 m)
Kurulu güç: 13.400 hp (10,0 MW)
İtme gücü: STR nükleer reaktör (yeniden dizayndan sonra S2W)
Hız: 23 knot (43 km/sa)
Kişi kapasitesi: 13 subay, 92 asker
Silah donanımı: 6 torpido tüpü

ABD Deniz Kuvvetleri'ne ait bu denizaltı 17 Ocak 1955'te suya indirilmiştir. Nautilus, kısa süreli dalışlar yerine, çok uzun süre sualtında kalabilen ilk gerçek denizaltıydı. Gemi nükleer bir reaktörde üretilen buharla çalışan itici türbinlerle donatılmıştı. Nautilus sualtında 20 deniz milinden daha hızlı gidebiliyordu. Eski tip denizaltılardan çok daha büyük olan Nautilus, 98 m uzunluğunda, 3,530 ton ağırlığındaydı. Gemi, 1-5 Ağustos 1958 tarihleri arasında William R. Anderson'ın komutasında, Alaska'daki Barrow Burnu'ndan dalarak Grönland Denizi'ne kadar Kuzey Kutbu'nun kalın buz örtüsünü bir uçtan öbür uca su altından geçmeyi başararak tarihi bir sefer gerçekleştirmiştir. Olası bir radyoaktif kirlenmeye karşı çeşitli önlemlerin alındığı Nautilus, ayrıca yardımcı dizel-elektrik motorlarıyla donatılmıştı. Bu özellikleriyle modern nükleer denizaltılara öncülük eden bu tarihi gemi 1980'de görevden alınmıştır. Gemi 1985 yılından beri Connecticut'ta New London'da açık hava müzesi olarak halka sergilenmektedir.

"Nautilus", ayrıca biri dünyanın nükleer enerjiyle çalışan ilk denizaltısı olmak üzere üç denizaltı ile bilimkurgu edebiyatının ünlü bir denizaltısı olan dördüncü bir denizaltının da ortak adıdır. Amerikalı mühendis Robert Fulton 1800'de, Fransa'da Napoléon'un mali desteğiyle denizaltına inebilen ilk teknelerden birini inşa etti. Tekne su yüzeyindeyken istendiğinde devrilebilen bir direk ve yelkenle hareket ediyor, sualtına daldığında da elle çalıştırılan bir uskurla (pervane) yol alıyordu. Teknenin en önemli özelliklerinden biri, ahşap gövdesinin demir levhalarla kaplı olmasıydı. Ne var ki Fulton'un Nautilus'u ne Fransız, ne de İngiliz hükümetlerinden ilgi gördü, bu nedenle fazlaca geliştirilmeden kaldı.

Jules Verne'in 1870'te yayımladığı Vingt Mille Lieues Sous Les Mers (Deniz Altında Yirmi Bin Fersah, 1949, 1985) adlı ünlü bilimkurgu kitabında, Kaptan Nemo'nun serüvenlerle dolu yolculuğu sırasında kullandığı denizaltının adı da Nautilus idi.

1886'da İngiltere'de Andrew Campbell ve James Ash, bataryalarla beslenen bir elektrik motoruyla çalışan Nautilus adlı bir denizaltı geliştirdiler. Bu tekne, yüzeydeyken içten yanmalı motorların, sualtında ise elektrik motorlarının yardımıyla hareket eden denizaltıların ilk örneği olmuştur.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.