Ulusal Cephe (Fransa)

Ulusal Cephe (Fransızca: Front National, FN) Fransa'da milliyetçi bir siyasi partidir. 1972 Jean-Marie Le Pen tarafından kuruldu. Kuruluşundan beri partinin liderliğini yapan Le Pen, Ocak 2011'de liderliği küçük kızı Marine Le Pen'e bıraktı. 2012 milletvekili seçimlerinde Ulusal Cephe 2 milletvekili çıkarmıştır. 2014 Avrupa Parlamentosu seçimleri'nde Fransa'da 1. çıkarak parlamentoya 23 milletvekili göndermiştir.

Ulusal Cephe Front national
Kısaltma	FN
Genel başkan	Marine Le Pen
Genel sekreter	Nicolas Bay
Onursal Başkan	Jean-Marie Le Pen
Kuruluş tarihi	5 Ekim 1972
Merkez	76 rue des Suisses, 92000 Nanterre
Üyelik	37.000[1] (2017)
İdeoloji	Fransız milliyetçiliği[2] Ulusal muhafazakârlık[3] Muhafazakârlık[4] Korumacılık[5] Anti-küreselleşme[6] Avrupa şüpheciliği[7]
Siyasi pozisyon	Sağ[8][9][10][11] ve aşırı sağ[12][13][14][15]
Ulusal Meclis	6 / 577
Senato	2 / 348
Avrupa Parlamentosu	20 / 74
Bölgesel Konseyler	358 / 1.758
Genel Konseyler	61 / 4.108
İnternet sitesi
http://www.frontnational.com/

Ulusal Cephe'nin eski amblemi

Seçim sonuçları

Cumhurbaşkanlığı

Seçim	Aday	1. Tur		2. Tur		Sonuç
		Oy	%	Oy	%
1974	Jean-Marie Le Pen	190,921	0.8% (#7)	—	—	Kaybetti
1981	—	—	—	—	—	—
1988	Jean-Marie Le Pen	4,376,742	14.4% (#4)	—	—	Kaybetti
1995	Jean-Marie Le Pen	4,570,838	15.0% (#4)	—	—	Kaybetti
2002	Jean-Marie Le Pen	4,804,713	16.9% (#2)	5,525,032	17.8% (#2)	Kaybetti
2007	Jean-Marie Le Pen	3,834,530	10.4% (#4)	—	—	Kaybetti
2012	Marine Le Pen	6,421,426	17.9% (#3)	—	—	Kaybetti
2017	Marine Le Pen	7,678,491	21.3% (#2)	10,638,475	33.9% (#2)	Kaybetti

Yasama

Fransa Ulusal Meclisi

Seçim	Lider	1. Tur		2. Tur		Sandalye	±
		Oy	%	Oy	%
1973	Jean-Marie Le Pen	108,616	0.5%	—	—	0 / 491
1978	Jean-Marie Le Pen	82,743	0.3%	—	—	0 / 491
1981	Jean-Marie Le Pen	44,414	0.2%	—	—	0 / 491
1986	Jean-Marie Le Pen	2,699,307	9.8%	—	—	35 / 573	35
1988	Jean-Marie Le Pen	2,353,466	9.8%	—	—	1 / 577	34
1993[16]	Jean-Marie Le Pen	3,155,702	12.7%	1,168,143	5.8%	0 / 577	1
1997[16]	Jean-Marie Le Pen	3,791,063	14.9%	1,435,186	5.7%	1 / 577	1
2002[16]	Jean-Marie Le Pen	2,873,390	11.1%	393,205	1.9%	0 / 577	1
2007[16]	Jean-Marie Le Pen	1,116,136	4.3%	17,107	0.1%	0 / 577
2012[16]	Marine Le Pen	3,528,373	13.6%	842,684	3.7%	2 / 577	2
2017	Marine Le Pen	2,990,454	13.2%	1,590,858	8.8%	8 / 577	6

Bölgesel Konseyler

Fransa Bölgesel Konseyleri

Seçim	Lider	1. Tur		2. Tur		Konsey	±	Sıra
		Oy	%	Oy	%
1986	Jean-Marie Le Pen	2,654,390	9.7%	—	—	0 / 26		4.
1992	Jean-Marie Le Pen	3,396,141	13.9%	—	—	0 / 26		3.
1998	Jean-Marie Le Pen	3,270,118	15.3%	—	—	0 / 26		3.
2004[17]	Jean-Marie Le Pen	3,564,064	14.7%	3,200,194	12.4%	0 / 26		3.
2010[18]	Jean-Marie Le Pen	2,223,800	11.4%	1,943,307	9.2%	0 / 26		3.
2015	Marine Le Pen	6,018,672	27.7%	6,820,147	27.1%	0 / 18		3.

Avrupa Parlamentosu

Avrupa Parlamentosu

Seçim	Lider	Oy	%	Sandalye	+/–	Sıra
1984	Jean-Marie Le Pen	2,210,334	11.0%	10 / 81	10	4.
1989	Jean-Marie Le Pen	2,129,668	11.7%	10 / 81		3.
1994	Jean-Marie Le Pen	2,050,086	10.5%	11 / 87	1	5.
1999	Jean-Marie Le Pen	1,005,113	5.7%	5 / 87	6	8.
2004	Jean-Marie Le Pen	1,684,792	9.8%	7 / 78	2	4.
2009[16]	Jean-Marie Le Pen	1,091,691	6.3%	3 / 74	4	6.
2014[19]	Marine Le Pen	4,712,461	24.9%	24 / 74	21	1.

Kaynakça

1. La très instructive publication des comptes 2017 des partis politiques par la CNCCFP 25 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 2019年1月25日
2. Parties and Elections in Europe - France 17 Ekim 2012 tarihinde WebCite sitesinde arşivlendi, 7 Haziran 2014
3. "Seeking New Heights in France, National Front Party Thinks Locally". 30 Eylül 2014. Erişim tarihi: 8 Kasım 2014.
4. "Depuis 2011, le FN est devenu "protectionniste au sens large"". Liberation. 21 Nisan 2014. 27 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2014.
5. John Lichfield (26 Mayıs 2014). "European elections 2014: Marine Le Pen's Front National victory in France is based on anguish, rage and denial". The Independent. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2014.
6. Zaslove, Andrej. "Exclusion, Community, and a Populist Political Economy: The Radical Right as an Anti-Globalization Movement", Comparative European Politics (2008) 6, 169–189. doi:10.1057/palgrave.cep.6110126
7. "Qu'est-ce qui fait échouer le Front de gauche ?". Marianne. 17 Ocak 2014. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2014.
8. "Victory for France's conservatives in local elections". Deutsche Welle. AP, AFP, Reuters. 30 Mart 2015. 1 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2017.
9. Erlanger, Steven; de Freytas-Tamura, Kimiko (17 Aralık 2016). "E.U. Faces Its Next Big Test as France's Election Looms". New York Times. Erişim tarihi: 28 Şubat 2017.
10. Meichtry, Stacy; Bisserbe, Noemie (19 Ağustos 2015). "Le Pen Family Drama Splits France's Far Right National Front Party". Wall Street Journal. 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2017.
11. Taylor, Kyle (24 Ocak 2017). "Europeans favoring right-wing populist parties are more positive on Putin". Pew Research Center. 4 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2017.
12. "Record Washhington Post". 24 Mayıs 2014.
13. Mondon, A., 2015. "The French secular hypocrisy: the extreme right, the Republic and the battle for hegemony." Patterns of Prejudice, 49 (4), pp. 392–413.
14. Anthony M. Messina (2015). "The political and policy impacts of extreme right parties in time and context." Ethnic and Racial Studies 2015; 38: 1355.
15. Van, Sonia (29 Temmuz 2011). "France – A Guide to Europe's Right-Wing Parties and Extremist Groups". Time. Erişim tarihi: 23 Şubat 2016.
16. "France: Elections 1990−2010". European Election Database. 24 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2011.
17. "Résultat des élections Régionales 2004" (Fransızca). Minister of the Interior. Erişim tarihi: 6 Eylül 2011.
18. "Résultat des élections Régionales 2010" (Fransızca). Minister of the Interior. 20 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2011.
19. "Mes démarches / A votre service - Ministère de l'Intérieur" (Fransızca). Elections.interieur.gouv.fr. 29 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2015.