Ur Zigguratı

Ur Zigguratı ya da Ur'un Büyük Zigguratı (Sümerce: 𒂍𒋼𒅎𒅍; é-temen-ní-gùru "Etemenniguru",[3] anlamı "temeli korkudan oluşan tapınak")[4] Irak'ın bugünkü Zi Kar bölgesinde yer alan Nasıriye yakınlarındaki antik Sümer şehir devleti Ur'da kurulan Üçüncü Ur Hanedanı'na ait bir ziggurattır. Yapı, Erken Tunç Çağı'nda (MÖ 21. yüzyıl) inşa edilmiştir fakat 6. yüzyılda Yeni Babil İmparatorluğu döneminde harabeye dönmüş olan ziggurat, Kral Nabonidus tarafından restore edilmiştir.

Ur Zigguratı
Etemenniguru
Kısmen yeniden inşa edilmiş cephe ve ziggurata erişim merdiveni. Yeni Babil yapısının gerçek kalıntıları en üstte görülebilir.
Ur Zigguratı
Tapınağın günümüz Irak'taki konumu
Diğer adı Ur'un Büyük Zigguratı
Büyük Ur Zigguratı
Konum Tel el Mukayyer, Zi Kar, Irak
Bölge Mezopotamya
Koordinatlar 30°57′46″K 46°6′11″D
Tür Tapınak
Parçası Ur
Yüzölçümü 2880 m2[1]
Hacim 30 m üzeri[2]
Tarihçe
Kurucu Ur-Nammu
Malzeme pişmiş tuğla kaplamalı kerpiç tuğla[2]
Kuruluş MÖ 2050-2030'da inşasına başlandı ve yaklaşık MÖ 2030-1980'de tamamlandı[2]

Kalıntıları 1920'lerde ve 1930'larda Leonard Woolley tarafından kazıldı. 1980'lerde Saddam Hüseyin döneminde, cephenin ve anıtsal merdivenlerin kısmen yeniden inşası eski görünümü sağlanmaya çalışılmıştır. Ur Zigguratı, Dur Untaaşı (Çoğa Zenbil) zigguratının yanı sıra İran ve Irak'ta bilinenlerin en iyi korunmuş olanıdır.[5] Neo-Sümer şehri Ur'un, Kraliyet Mozolesi ve Ur-Nammu Sarayı (E-hursag) ile birlikte iyi korunmuş üç yapısından biridir.

Sümer zigguratı

Ziggurat, Üçüncü Ur Hanedanlığı döneminde yaklaşık olarak MÖ 21. yüzyılda (kısa kronoloji) Nanna/Sîn adına Kral Ur-Nammu tarafından yaptırılmıştır.[4] Devasa basamak piramidin uzunluğu 64 m (210 ft), genişliği 45 m (148 ft) ve yüksekliği 30 m (98 ft) idi. Sadece Sümer zigguratının temelleri ayakta kaldığı için yükseklik şüphelidir.

Ziggurat, şehrin idari merkezi olarak hizmet veren ve Ur'un koruyucu tanrısı ay tanrısı Nanna'nın türbesi olan bir tapınak kompleksinin bir parçasıydı.[6]

Zigguratın inşası MÖ 21. yüzyılda şehirlerin bağlılığını kazanmak için kendisini bir tanrı ilan eden Kral Şulgi tarafından tamamlandı. 48 yıllık hükümdarlığı sırasında Ur şehri Mezopotamya'nın çoğunu kontrol eden bir devletin başkenti haline geldi. Pek çok ziggurat, kerpiç tuğlaları üst üste yığılarak ve bunların birbirine yapıştırılması için çamur kullanılarak yapıldı.

Yeni Babil restorasyonu

MÖ 6. yüzyılda Yeni Babil İmparatorluğu'nun son kralı olan Kral Nabonidus, onu üç yerine yedi aşamada restore ettirdi.[7]

Kazı ve koruma

Zigguratın kalıntıları 1850'de William Loftus tarafından yeniden keşfedildi.[8] Alandaki ilk kazılar, 1850'lerde John George Taylor (yanlışlıkla "J. E. Taylor" olarak anılır)[9] tarafından yapıldı ve sitenin Ur olarak tanımlanmasını sağladı. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra, ön kazılar Reginald Campbell Thompson ve Henry Hall tarafından yapıldı. Alan 1920'lerde, 1922-1934 döneminde Pennsylvania Üniversitesi'nin Üniversite Müzesi ve British Museum tarafından görevlendirilen Sör Leonard Woolley tarafından kapsamlı bir şekilde kazıldı.

Zigguratın kalıntıları, bitümle kaplanmış yanmış tuğlalarla kaplı üç katmanlı bir kerpiç kütlesinden oluşur. En alttaki katman Ur-Nammu'nun orijinal yapısına karşılık gelirken üstteki iki katman Yeni Babil restorasyonlarının bir parçasıdır.[10] En alt katın cephesi ve anıtsal merdiven Saddam Hüseyin'in emriyle yeniden inşa edildi.[11] 1991'deki Körfez Savaşı'nda ziggurat hafif silah ateşiyle hasar gördü ve yapı patlamalarla sarsıldı.[12] Yakınlarda dört bomba çukuru görülebilir ve zigguratın duvarları 400'den fazla kurşun deliği ile bozulmuştur.[13]

2008 yılı itibariyle sit alanı, küratör Dief Mohssein Naiif al-Gizzy'nin denetimindedir.[14]

Galeri
  • William Loftus'un zigguratı keşfinin taslağı
  • Ur-Nammu'nun zigguratının rekonstrüksiyonu, 1939 yılında Woolley tarafından yapılan rekonstrüksiyon (cilt V, şekil 1.4)
  • Tapınağın merdivenleri
  • Tapınağın yandan görünümü
  • Tapınağın merdivenleri
  • Arkada ziguratın da göründüğü antik Ur şehri
  • Tapınağın basıldığı bir posta pulu

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Mattinson, Lindsay (2019). Understanding Architecture A Guide To Architectural Styles (İngilizce). Amber Books. s. 11. ISBN 978-1-78274-748-2.
  2. Mattinson, Lindsay (2019). Understanding Architecture A Guide To Architectural Styles (İngilizce). Amber Books. s. 11. ISBN 978-1-78274-748-2.
  3. Klein, Jacob (1981). Three Šulgi hymns: Sumerian royal hymns glorifying King Šulgi of Ur. Bar-Ilan University Press. s. 162. ISBN 978-965-226-018-5.
  4. "The Ziggurat of Ur". British Museum. 22 Temmuz 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2017.
  5. Heinrich, Ernst (1982). Die Tempel und Heiligtümer im Alten Mesopotamien. Typologie, Morphologie und Geschichte. 1. Berlin: de Gruyter. s. 341. ISBN 9783110085310.
  6. Gardner, Helen; Kleiner, Fred S.; Mamiya, Christin J. (2005). Gardner's Art Through the Ages. Thomson Wadsworth. s. 1150. ISBN 9780155050907.
  7. Ring, Trudy; Salkin, Rober M.; La Boda, Sharon (1994). International Dictionary of Historic Places: Middle East and Africa. 4. Taylor & Francis. s. 719. ISBN 9781884964039.
  8. Boulger, George Simonds (1893). "Loftus, William Kennett". Lee, Sidney (Ed.). Dictionary of National Biography. 34. Londra: Smith, Elder & Co. ss. 80–81.
  9. Sollberger, E. (1972). "Mr. Taylor in Chaldaea". Anatolian Studies. Ankara İngiliz Arkeoloji Enstitüsü. 22: 129-139. doi:10.2307/3642557. JSTOR 3642557.
  10. Woolley, C. Leonard (1972) [1939]. The Ziggurat and its Surroundings. Ur Excavations. 5. Trustees of the Two Museums.
  11. Marozzi, Justin (8 Ağustos 2016). "Lost cities #1: Babylon – how war almost erased 'mankind's greatest heritage site'". The Guardian. Erişim tarihi: 24 Kasım 2017.
  12. Handwerk, Brian (21 Mart 2013). "Iraq War Threatens Ancient Treasures". National Geographic News. Erişim tarihi: 24 Kasım 2017.
  13. Inati, Shams Constantine (2003). Iraq: Its History, People and Politics. New York: Humanity Books. s. 31. ISBN 9781591020967.
  14. "Stock Photo - Mar 01, 2008 - Tallil, Iraq - Curator DIEF MOHSSEIN NAIIF AL-GIZZY shows one of the royal tombs at the Sumerian ruins next to the Ziggurat of Ur. Al-Gizzy is the third". Alamy. ZUMA Press. 1 Mart 2008. Erişim tarihi: 24 Kasım 2017.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.