William Edwards Deming
William Edwards Deming (14 Ekim 1900 – 20 Aralık 1993), Amerikalı istatistikçi. Soğuk Savaş sırasında ABD'nin üretimini iyileştirmekle tanınır ama özellikle Japonya'da iken üzerinde çalıştığı kalite yönetimi ile ünlenmiştir. Japonya'nın II. Dünya Savaşı sonrasında endüstriyel gelişmesinde bu çalışmalar önemli rol oynamıştır. Kalitede sağlanan iyileşmenin giderleri azaltacağını ve verimliliği artırarak pazar payını artıracağını savunmuştur.[1]
Edwards Deming toplam kalite ile yönetim felsefesini, klasik yönetim anlayışlarına eleştiride bulunarak ve işletmeler ve çalışanlardan örnekler vererek "Sanayi, Hükümet ve Eğitim İçin Yeni Ekonomi" kitabında aktarmakta ve toplam kalite anlayışının temellerini oluşturmaktadır.[2]
Deming'in bilimsel hayatı
Üniversite lisans eğitimini Wyoming Üniversitesi'nde Elektrik Mühendisi olarak tamamlamıştır. Daha sonra Colorado Üniversitesi'nde yüksek lisans eğitimini tamamlamıştır. 1928 yılında Yale Üniversitesi'nde matematiksel fizik alanında doktorasını yapmıştır. İstatistiğin kalite yönetiminde kullanılması konusunda ilk bilgileri Shewhart'dan aldı. 1950 yılında Japon Bilim İnsanları ve Mühendisler (The Union of Japanese Scientists and Engineers) tarafından Japonya'ya davet edildi. Japonlara toplam kalite yönetimini öğreten kişi olarak anılan Deming. II. Dünya savaşından sonra Japon radyolarında günde 2 saatlik kalite konulu programların yayınlanmasının da fikir sahibidir. Japonya'da her yıl "Deming Ödülleri" adı altında kalite ödülleri verilmektedir. Deming 1960 yılında Japon imparatoru tarafından "Kutsal Hazine Düzeni" (Order of the Sacred Treasure) ile ödüllendirildi. 1987'de ABD Başkanı Ronald Reagan'dan Ulusal Teknoloji Ödülü'nü, 1988 yılında ise Ulusal Bilimler Akademisi'nden Üstün Bilim İnsanı ödülünü aldı. Deming'in kalite yönetimine yaklaşımının üç unsuru vardır:
- Derin Bilgi Sistemi
- Planla-Uygula-Kontrol Et-Önlem Al (PUKÖ)
- 14 Nokta ilkesi
Deming'in eğitimde kaliteye katkısı
Dr. W. Edwards Deming kalite dünyasında derin izler bırakan bir kalite gurusudur. Ortaya koyduğu felsefe ile üretim ve servis organizasyonlarının rekabet gücünün artmasını sağlayan bir kalite anlayışının ve kalite devriminin önderliğini yapmıştır. Geleneksel yönetim tarzını kemiren ancak alışkanlık yapmış hastalıkları çarpıcı bir biçimde ortaya koymuştur. Kalite için herkesin elinden geleni yapmasının yeterli olmadığını; en başta üst yönetim olmak üzere köklü bir zihniyet değişiminin ve tüm organizasyonu kavrayacak kültürel bir değişimin gereğini savunmuştur. Deming felsefesi baz alınarak daha sonra Toplam Kalite yönetimi modeli; iş mükemmelliği modelleri ve Yalın Yönetim modeli geliştirilmiştir.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Deming, W.E.: Out of the Crisis. Massachusetts Institute of Technology, Cambridge 1982, ISBN 0-911379-01-0, S. 88.
- Shewhart, W.A.: Statistical Method from the Viewpoint of Quality Control. Dover Publ., New York 1986, ISBN 0-486-65232-7 , S. 45.
- Taguchi, G. / Chowdhury, S. / Wu, Y.: Taguchi's Quality Engineering Handbook. Wiley, Hoboken (NJ) 2004, ISBN 0-471-41334-8, S. 1426.
- a b Imai, M.: Kaizen - Der Schlüssel zum Erfolg der Japaner im Wettbewerb. 6. Auflage. Wirtschaftsverlag Langen Müller Herbig, München 1992, ISBN 3-7844-7287-7, S. 86ff.
Kaynakça
- Deming's 1912 Lecture to Japanese Management 14 Haziran 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Translation by Teruhide Haga.
- Şimşek, H: "Toplam Kalite Yönetimi:Kuram, İlkeler, Uygulamalar", Seçkin Yayıncılık, 2007, 978-975-02-0397-8