Yunanistan'daki millî parklar listesi

Yunanistan oldukça parçalı ve engebeli bir arazisi olan, zengin bir biyoçeşitlilik içeren ve çok çeşitli ekosistemlere ev sahipliği yapan bir ülkedir. Oldukça geniş olan sahil şeridinin yüzde 5'i ekolojik hassasiyeti olan sulak alanlardan oluşur. Halkın üçte ikisi sahile 2 km.den daha yakın bir bölgede oturur ve yerleşim bölgelerinin büyük bir kısmı sahillerdedir. Turizm altyapısı Yunan adaları ve anakaraya dağılmış biçimdedir.

İklim

Yunanistanın iklimi üç sınıfa ayrılır. Akdeniz iklimi yumuşak ve nemli kışlar ile sıcak ve kuru yazlardan oluşur. Atina, Kiklad Adaları ve Girit'te kışın arada bir kar yağmasına karşın, sıcaklıklar nadiren aşırı derecede düşer. Batı Yunanistan'da (Epir, Tesalya, Batı Makedonya ve Mora Yarımadasının iç kısımları) ise bir dağ iklimi hüküm sürer. Orta ve Güney Makedonya ile Trakya'da ise soğuk ve nemli kışları ve sıcak, kuru yazları olan ılıman kuşak iklimleri hüküm sürer.

Tarih

Zengin florası ve faunası ile bu kadar çok biyoçeşitliliğe sahip olan bir bölgede millî parklar oluşturma ihtiyacı daha 1937'de Yannis Metaksas'ın hükûmeti döneminde ulusal parklar ile ilgili kanunların yapılmasını gündeme getirdi. 1938'de oluşturulan ilk ulusal park olan Olimpos Dağı Ulusal Parkını Parnassos Ulusal Parkı izledi.

Şu anda Yunanistan'daki ulusal park sayısı 10'a ulaşmıştır.

Adı Kuruluşu Alan
(hektar)		 Harita Resim
Ainos National Park 1962 2.862
Alonnisos Marine Park 1992 208.713
Oeta National Park 1966 7.210
Olympus Ulusal Parkı 1938 3.988
Parnassos National Park 1938 3.513
Parnitha Ulusal Parkı 1961 3.812
Pindus Ulusal Parkı 1966 6.927
Prespa Ulusal Parkı 1974 19.470
Samaria Ulusal Parkı 1962 4.850
Sounio National Park 1974 3.500
Vikos–Aoös National Park 1973 12.600
Zakynthos National Marine Park 1999 13.500

Düzenleme

Her ulusal park bir merkez bir de çevre bölgeden oluşur. Yunanistan yasalarına göre merkez bölümün alanı, deniz bölgelerindeli ulusal parklar dışında 15.000.000 metrekareden küçük olamaz. Çevre bölgesinin de merkez bölgesinden büyük, en azından ona eşit olması gerekir.

Ulusal parkların merkez bölgesinde sadece bilimsel araştırmalara ve hafif eğlence tarzı etkinliklere izin verilir. Hayvanat bahçesi ve balık çiftliği oluşturmak, yol ve karakol inşa etmek, kamping ve trekking ile ağaç kesimi ve mera işletmeye ise ancak çevre bölgelerde izin verilir.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.