Zeta Reticuli

Zeta Reticuli (Zeta Ret, ζ Reticuli, ζ Ret), Ağcık takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 39 ışık yılı uzaklıkta yer alan ikili yıldız sistemidir. Çok karanlık bir gecede sadece güney-yarıküreden çıplak gözle iki yıldız da görülebilir. Türkiye'den gözlemlenebilir bir konumda değildir. Zeta2 Reticuli'nin yörüngesinde yıldızı çevreleyen bir enkaz diski bulunmaktadır. Her iki yıldız da Güneş ile benzer özellikleri paylaşan solar analog yıldızlardır. Ortak bir kökene ait yıldızların oluşturduğu Zeta Herculis Hareketli Grubu üyesidirler.

ζ Reticuli

ζ Reticuli'nin konumu (daire içinde)
Gözlem verisi
Dönem J2000.0
Takımyıldız Ağcık
Bahar açısı (α) ζ1: 03s 17d 46,16324sn[1]
ζ2: 03s 18d 12,81853sn[1]
Yükselim (δ) ζ1: −62° 34′ 31,1563″[1]
ζ2: −62° 30′ 22,9048″[1]
Görünür parlaklık  (V) ζ1: 5,52[2]
ζ2: 5,22[2]
Sınıflandırma
Tayfsal sınıf
ζ1: G3−5V[3]
ζ2: G2V[3]
U-B Renk ölçeği ζ1: +0,08[2]
ζ2: +0,01[2]
B-V Renk ölçeği ζ1: +0,63[2]
ζ2: +0,58[2]
R-I Renk ölçeği ζ1: +0,34[3]
ζ2: +0,34[3]
Gökölçümsel nitelikleri
Dikey hız (Rv) ζ1: +12,2[4] km/sn
ζ2: +11,5[4] km/sn
Iraklık açısı (π) ζ1: 83,28 ± 0,20[1] mys
ζ2: 83,11 ± 0,19[1] mys
Uzaklık39,5 Iy
(12,1 pc)
mutlak parlaklık (V) ζ1: 5,12
ζ2: 4,83
Özdevinim nitelikleri
Bahar açısı payı (μ) ζ1: 1.337,57[1] mys/y
ζ2: 1.330,74[1] mys/y
Yükselim payı (μ) ζ1: 649,12[1] mys/y
ζ2: 647,11[1] mys/y
Fiziksel özellikler
Kütle (m) ζ1: 0,958[5] M⊙
ζ2: 0,985[5] M⊙
Yarıçap (r) ζ1: 0,84[6] R⊙
ζ2: 0,88[6] R⊙
Aydınlatma gücü ζ1: 0,82[7] L⊙
ζ2: 1,05[8] L⊙
Yüzey kütle çekimi (log g) ζ1: 4,54 ± 0,02[3]
ζ2: 4,46 ± 0,01[3] cgs
Etkin sıcaklık ζ1: 5.746 ± 27[3] K
ζ2: 5.859 ± 27[3] K
Metallik [Fe/H] ζ1: −0,22[3]
ζ2: −0,16[9]
Dönme hızı (v sin i) ζ1: 1,98[10] km/sn
ζ2: 1,74[10] km/sn
Tahmini yaş 1,5-3,0 milyar[11] y
Katalog belirtmeleri
Zeta1 Reticuli:
ζ1 Reticuli • ζ1 Ret • Zeta1 Ret • CPD −63°217 • GCTP 701.00 • GJ 136 • HD 20766 • HIP 15330 • HR 1006 • LFT 275 • LHS 171 • LTT 1573 • SAO 248770
Zeta2 Reticuli:
ζ2 Reticuli • ζ2 Ret • Zeta2 Ret • CPD −62°265 • GCTP 705.00, GJ 138 • HD 20807 • HIP 15371 • HR 1010 • LFT 276 • LHS 172 • LTT 1576 • SAO 248774

Özellikler

Bu yıldız sistemi için Bayer belirtmesi Zeta (ζ) Reticuli olarak, Fransız gökbilimci Abbé Nicolas Louis de Lacaille tarafından 1756 yıldız haritasında yaratılmıştır.[12] Daha sonra iki yıldız, 1859 ie 1903 yılları arasında oluşturulan Bonner Durchmusterung ve 1918 ile 1924 yılları arasında yayınlanan Henry Draper Kataloğu'nda ayrıca belirtilmiştir.[13]

İki yıldızın da Güneş'ten uzaklığı aynıdır ve uzayda aynı hareketi paylaşırlar.[14] Kütleçekimsel olarak birbirlerine bağlı geniş bir ikili yıldız sistemi olduğu doğrulanmıştır. 309,2 yay-saniye (5,2 yay-dakika) açısal uzaklığa sahiplerdir[15] ve çok uygun gözlem koşullarında, çıplak gözle ayrı ayrı yakın bir çift olarak görünürler. İki yıldız arasındaki mesafe en az 3.750 AU'dur ve bu yüzden yörünge sürelerinin 170.000 yıl veya daha fazla olduğu düşünülmektedir.[16]

Her iki yıldız da Güneş ile benzer özellikleri paylaşan solar analog yıldızlardır.[14] yıldız sınıflandırmaları Güneş'le hemen hemen aynıdır. ζ1, güneş kütlesinin %96'sına ve güneş yarıçapının %84'üne sahiptir. ζ2 ise güneş kütlesinin %99'u ve güneş yarıçapının %88 oranıyla, ζ1den daha büyük ve daha parlaktır.[5][6] İki yıldızın da biraz metal eksikliği vardır ve Güneş'le karşılaştırıldığında, hidrojen ve helyum dışındaki elementlerin sadece %60'ına sahiptir.[3][17] Bilinmeyen nedenlerden dolayı anormal derecede düşük berilyum zenginliğine sahiptirler.[10] Yaş ve yüzey sıcaklıkları ana kol yıldızlarına göre normaldir, fakat düşük aydınlatma gücüne sahiptirler ve bu da her iki yıldızın sıradışı olarak kabul edilmesine yol açar. Yani onlar, yeni oluşan yıldızlar için Hertzsprung-Russell diyagramı üzerindeki ana kol eğrisinin altında kalırlar.

ζ1in renkyuvarındaki manyetik aktivitesi orta düzeydedir.[18] Bu sistemin kinematiği yaşlı yıldızların popülasyonuna ait olduklarını göstermesine rağmen, yıldız renkyuvarı özellikleri sadece 2 milyar yıl yaşında olduklarını gösterir.[19]

20 Eylül 1996 tarihinde ζ2 etrafında kesin olmayan bir sıcak Jüpiter keşfi açıklandı, ancak işaretin yıldızın titreşimlerinden kaynaklandığı anlaşılınca bu keşif geri alındı.[20] 2002 yılında ζ1, 25 μm kızılötesi dalgaboyunda incelenmiştir fakat kızılötesi radyasyonun fazlalığı gösterilememiştir.[21] 2007 yılında, Spitzer Uzay Teleskobu ζ2 çevresinde 70 μm dalga boyunda kızılötesi fazlalığı bulmak için kullanıldı. Bu radyasyon muhtemelen 4,3 AU bir mesafede ana yıldızın yörüngesinde dolanan ve 150 K (−123 °C) ortalama sıcaklık ile bir enkaz diski tarafından yayılmaktadır.[22] 2010 yılında Herschel Uzay Gözlemevi, Spitzer'in aksine nispeten üstün uzamsal çözünürlüğü ve 70 μm dalga boyu ötesinde radyasyon fazlalığını çözebilecek güçte bir teleskopla, 30-40 K bir sıcaklık ile Kuiper kuşağı benzeri bir enkaz diskinden gelen kızılötesi radyasyon fazlalığını tespit etti. Öncesinde, Asteroit kuşağı benzeri bir enkaz diski hakkında spekülasyonlar yapılmıştı.[23]

Bu yıldız sistemi, uzayda ortak bir hareketi paylaştığı Zeta Herculis Hareketli Grubu'nun bir üyesidir ve ortak bir kökene sahip oldukları düşünülmektedir. Galaksi koordinat sisteminde bu sistem için uzay hızı [U, V, W] bileşenleri, ζ1 için [−70,2, −47,4, +1,.4] km/sn ve ζ2 için [−69.7, −46.4, +16.8] km/sn'dir.[3] Samanyolu gökadası yörüngesinde 0,24'lük bir dışmerkezlik ile yol almaktadırlar. Sistemin bu yörüngede Galaksi merkezi'inden uzaklığı, 17,4 kIy (5,33 kpc) ile 28,6 kIy (8,77 kpc) aralığında değişmektedir.

Zeta Reticuli ve ufoloji

Zeta Reticuli, ufolojiyle bağlantısından dolayı büyük bir önem kazanmıştır. Sıkça söylenir ki Zeta Reticuli, Dünya'yı ziyaret eden uzaylı ırka ve çeşitli nedenlerle kaçırılan insanlara evlik yapmaktadır. Ayrıca genel olarak Griler olarak anılırlar. Bu inanç 1961 Betty ve Barney kaçırılmasından gelmektedir. Yıllar sonra hipnoz altındaki Betty Hill, uzaylıların ev yıldızının ve Güneş'in göreli pozisyonlarını göstermek için bir harita çizmiştir.[24][25][26]

Kaynakça
  1. van Leeuwen, F. (Kasım 2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics, 474 (2), ss. 653-664, arXiv:0708.1752 $2, Bibcode:2007A&A...474..653V, doi:10.1051/0004-6361:20078357
  2. Feinstein, A. (1966), "Photoelectric observations of Southern late-type stars", Informational Bulletin of the Southern Hemisphere, cilt 8, s. 30, Bibcode:1966IBSH....8...30F
  3. del Peloso, E. F.; da Silva, L.; Porto de Mello, G. F. (Haziran 2000). "zeta1 and zeta2 Reticuli and the existence of the zeta Herculis group". Astronomy and Astrophysics. Cilt 358. ss. 233-241. Bibcode:2000A&A...358..233D.
  4. Evans, D. S. (Haziran 20–24, 1966), Batten, Alan Henry; Heard, John Frederick (Edl.), The Revision of the General Catalogue of Radial Velocities, University of Toronto: International Astronomical Union, Bibcode:1967IAUS...30...57E
  5. Takeda, G.; Ford, E. B.; Sills, A.; Rasio, F. A.; Fischer, D. A.; Valenti, J. A. (2007). "Stellar parameters of nearby cool stars. II. Physical properties of ~1000 cool stars from the SPOCS catalog". Astrophysical Journal Supplement Series. Cilt 168. ss. 297-318. Bibcode:2008yCat..21680297T. Not: Vizier kataloğuna bakınız J/ApJS/168/297 30 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  6. Pasinetti Fracassini, L. E.; Pastori, L.; Covino, S.; Pozzi, A. (Şubat 2001). "Catalogue of Apparent Diameters and Absolute Radii of Stars (CADARS) - Third edition - Comments and statistics". Astronomy and Astrophysics. 367 (2). ss. 521-524. arXiv:astro-ph/0012289 $2. Bibcode:2001A&A...367..521P. doi:10.1051/0004-6361:20000451. Note: using the method of Perrin and Karoji (1987).
  7. Erik Anderson, Charles Francis (23 Mart 2012). "XHIP: An Extended Hipparcos Compilation". Astronomy Letters. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2020.arXiv:1108.4971 - ζ1 Ret
  8. Erik Anderson, Charles Francis (23 Mart 2012). "XHIP: An Extended Hipparcos Compilation". Astronomy Letters. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2020.arXiv:1108.4971 - ζ2 Ret
  9. Maldonado, J.; Eiroa, C.; Villaver, E.; Montesinos, B.; Mora, A. (Mayıs 2012). "Metallicity of solar-type stars with debris discs and planets". Astronomy and Astrophysics. Cilt 541. arXiv:1202.5884 $2. Bibcode:2012A&A...541A..40M. doi:10.1051/0004-6361/201218800.
  10. Santos, N. C.; Israelian, G.; Randich, S.; García López, R. J.; Rebolo, R. (Ekim 2004). "Beryllium anomalies in solar-type field stars". Astronomy and Astrophysics. 425 (3). ss. 1013-1027. arXiv:astro-ph/0408109 $2. Bibcode:2004A&A...425.1013S. doi:10.1051/0004-6361:20040510.
  11. Mamajek, Eric E.; Hillenbrand, Lynne A. (Kasım 2008). "Improved Age Estimation for Solar-Type Dwarfs Using Activity-Rotation Diagnostics". The Astrophysical Journal. 687 (2). ss. 1264-1293. arXiv:0807.1686 $2. Bibcode:2008ApJ...687.1264M. doi:10.1086/591785.
  12. Ridpath, Ian (1989), Star tales, James Clarke & Co., s. 11, ISBN 0-7188-2695-7
  13. Naming astronomical objects, International Astronomical Union, 2 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Aralık 2011
  14. da Silva, L.; Foy, R. (Mayıs 1987). "Zeta-1 and Zeta-2 RETICULI - A puzzling solar-type twin system". Astronomy and Astrophysics. 177 (1-2). ss. 204-216. Bibcode:1987A&A...177..204D.
  15. Makarov, V. V.; Zacharias, N.; Hennessy, G. S. (Kasım 2008). "Common Proper Motion Companions to Nearby Stars: Ages and Evolution". The Astrophysical Journal. 687 (1). ss. 566-578. arXiv:0808.3414 $2. Bibcode:2008ApJ...687..566M. doi:10.1086/591638.
  16. Kaler, James B., "ZETA RET (Zeta Reticuli)", Stars, University of Illinois, 25 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Kasım 2011
  17. A metallicity of −0.22 indicates that they have the following proportion of metals compared to the Sun: 10−0.22 = 0.603, or 60%.
  18. Vieytes, M.; Mauas, P.; Cincunegui, C. (Ekim 2005). "Chromospheric models of solar analogues with different activity levels". Astronomy and Astrophysics. 441 (2). ss. 701-709. Bibcode:2005A&A...441..701V. doi:10.1051/0004-6361:20052651.
  19. Rocha-Pinto, Helio J.; Maciel, Walter J.; Castilho, Bruno V. (Mart 2002). "Chromospherically young, kinematically old stars". Astronomy and Astrophysics. 384 (3). ss. 912-924. arXiv:astro-ph/0112452 $2. Bibcode:2002A&A...384..912R. doi:10.1051/0004-6361:20011815.
  20. "Life on Zeta Reticuli?". ZetaTalk. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2010.
  21. Laureijs, R. J.; Jourdain de Muizon, M.; Leech, K.; Siebenmorgen, R.; Dominik, C.; Habing, H. J.; Trams, N.; Kessler, M. F. (Mayıs 2002). "A 25 micron search for Vega-like disks around main-sequence stars with ISO". Astronomy and Astrophysics. 387 (1). ss. 285-293. Bibcode:2002A&A...387..285L. doi:10.1051/0004-6361:20020366.
  22. Trilling, D. E.; Bryden, G.; Beichman, C. A.; Rieke, G. H.; Su, K. Y. L.; Stansberry, J. A.; Blaylock, M.; Stapelfeldt, K. R.; Beeman, J. W. (Şubat 2008). "Debris Disks around Sun-like Stars". The Astrophysical Journal. 674 (2). ss. 1086-1105. arXiv:0710.5498 $2. Bibcode:2008ApJ...674.1086T. doi:10.1086/525514. See table 6.
  23. Eiroa, C.; Fedele, D.; Maldonado, J.; González-García, B. M.; Rodmann, J.; Heras, A. M.; Pilbratt, G. L.; Augereau, J.-Ch.; Mora, A. (Temmuz 2010). "Cold DUst around NEarby Stars (DUNES). First results. A resolved exo-Kuiper belt around the solar-like star ζ2 Ret". Astronomy and Astrophysics. Cilt 518. arXiv:1005.3151 $2. Bibcode:2010A&A...518L.131E. doi:10.1051/0004-6361/201014594.
  24. "Arşivlenmiş kopya". 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2013.
  25. "Arşivlenmiş kopya". 9 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2013.
  26. William McBride: Interpretations of an Alien Star Map. Publish America, Baltimore 2005, ISBN 978-1-4137-6751-3.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.