İnsanlı uzay araçlarının karşılaştırması

Bir dizi değişik uzay aracı uzayda insanları taşımak için kullanılmıştır.

Yörünge uzay araçları

Aşağıdaki tabloda durumu belirtilmiştir:   [geliştirme aşamasında] — [emekli, iptal] — [işletimde, devre dışı]

Spacecraft	Köken	Üretici	Menzil	Fırlatma dizgesi	Mürettebat boyutu	Uzunluk (m)	Çap (m)	fırlatma kütlesi (kg)	Güç sistemi	oluşturulan güç (W)	İlk uçuş*	Son uçuş	Uçuşlar*
Apollo		North American Aviation Grumman and Douglas	Ay	Saturn IB Saturn V	3		3,91	5,500 CM + 14,700 LM 24,500 Hizmet Modülü	Yakıt hücreleri		1.967 (1966)	1.975	15 (4)[Not 1]
Gemini		McDonnell Aircraft Martin	LEO	Titan II GLV Titan IIIC[Not 2]	2	5,56	3,05		Yakıt hücreleri		1.965 (1964)	1.966	10 (2)[Not 1]
Mercury		McDonnell Aircraft North American Aviation	LEO attained	Redstone MRLV Atlas LV-3B	1	3,34	1,89		Piller		1.961 (1960)	1.963	6 (12)[Not 3]
Shenzhou			LEO	Chang Zheng 2F	3	9,25	2,80	7,840	Güneş panelleri	1.450	2.003 (1999)	Etkin	5 (5)
Voskhod		OKB-1	LEO	Voskhod	3[Not 4]	5	2,4		Piller	n/a	1.964 (1964)	1.965	2 (3)
Vostok		OKB-1	LEO ilk	Vostok-K	1	4,4	2,43	4,725	Piller	n/a	1.961 (1960)	1.963	6 (7)[Not 5]
Soyuz 7K-OK		OKB-1	LEO	Soyuz	3	7,48	2,72		Güneş panelleri		1.967 (1966)	1.970	8 (8)[Not 6]
Soyuz 7KT-OK		OKB-1	LEO	Soyuz	3	7,48	2,72		Güneş panelleri		1.971	1.971	2[Not 7]
Soyuz 7K-T		OKB-1	LEO	Soyuz Soyuz-U	2	7,48	2,72		Piller		1.973	1.981	26 (4)[Not 8]
Soyuz 7K-T-AF		OKB-1	LEO	Soyuz	2	7,48	2,72		Güneş panelleri		1.973	1.973	1
Soyuz 7K-TM		OKB-1	LEO	Soyuz-U	2	7,48	2,72		Güneş panelleri		1.974	1.975	2 (2)
Soyuz 7K-MF6		OKB-1	LEO	Soyuz-U	2	7,48	2,72		Güneş panelleri		1.976	1.976	1
Soyuz-T		OKB-1	LEO	Soyuz-U Soyuz-U2	3	7,48	2,72		Güneş panelleri		1.978	1.986	15 (6)[Not 9]
Soyuz-TM		RKK Energiya	LEO	Soyuz-U2 Soyuz-U	3	7,48	2,72		Güneş panelleri		1.986	2.002	33 (1)
Buran		RKK Energiya	LEO	Energia	10	36,37			Yakıt hücreleri		1.988	1.988	1
Soyuz-TMA 11F732		RKK Energiya	LEO	Soyuz-FG	3	7,48	2,72		Güneş panelleri		2.002	2.012	22
Soyuz TMA-M 11F747		RKK Energiya	LEO	Soyuz-FG	3	7,48	2,72	7,150	Güneş panelleri	1.000	2.010	2.016	19
Soyuz MS ?		RKK Energia	LEO	Soyuz-FG	3	7,48	2,72		Güneş panelleri		2.016	Active	1
Biconic Space Vehicle		Blue Origin	LEO	New Glenn
CST-100		Boeing	LEO	multiple, initially Atlas V	7 [1]	5,03 [2]	4,56 [2]				Planlanan: 2.018 (2017)
Dream Chaser Space System		Sierra Nevada Corporation	LEO	multiple, initially Atlas V	7 [3][4]	9 [5]		11,300 [6]
Federatsiya ?		RKK Energia	Moon						Güneş panelleri		2.021 or later
Space Shuttle orbiter		United Space Alliance	LEO	Space Shuttle	8[Not 10]	37,24	4,8[Not 11]	109,000	Yakıt hücreleri		1.981	2.011	135[Not 12]
Orion		Lockheed Martin Astrium	Mars	Delta IV Heavy Uzaya Fırlatma Sistemi	4		5	8,900 Capsule 12,300 Service Module	Güneş panelleri		Planlanan: 2.021 (2014)		0 (1)[Not 13]
Dragon V2		SpaceX	Mars	Falcon 9 full thrust Falcon Heavy	7[Not 14]		3,7		Güneş panelleri		Planlanan: 2.017		0
Interplanetary Spaceship		SpaceX	Solar System[7][Not 15]	ITS Launch vehicle[7]	100[Not 16]	49,5[7]	12[7][Not 17]	2,400,000 [7]	Güneş panelleri	200,000	Planlanan: (2.022) [7]		0

* - Biçim: İnsanlı (İnsansız), arızaları kapsar

Yörünge altı uzay araçları

Aşağıdaki tabloda durumu belirtilmiştir:   [geliştirme aşamasında] — [emekli, iptal] — [işletimde, devre dışı]

Spacecraft	Köken	Üretici	Menzil	Fırlatma dizgesi	Mürettebat boyutu	Uzunluk (m)	Çap (m)	Fırlatma kütlesi (kg)	Güç sistemi	Üretilen güç (W)	İlk uçuş*	Son uçuş	Uçuşlar*
SpaceShipOne		Scaled Composites	112 km X Ödülü	White Knight Hibrid Motor	3			3,600			2.004	2.004	3[Not 18]
X-15		North American Aviation	108 km altitude	B-52 Ammonia-LOX	1			15,420			1.963	1.963	2[Not 19]
New Shepard		Blue Origin		N/A							(2015)		0 (2)[Not 19]
SpaceShipTwo		The Spaceship Company	110 km Kármán line+10	White Knight Two RocketMotorTwo	8[Not 20]			9,740			2.016 ?		0[Not 21]

* - Format: Manned (Unmanned), includes failures

Notlar

1. Not including Boilerplate tests
2. Önümüzdeki MOL programında önerilen kullanımında Titan IIIC One insansız fırlatması
3. 2 yörünge altı uçuşları dahil, Boilerplate denemesi dahil değil
4. Üç uzay dışı kozmonot veya iki uzay elbisesi ile taşınabilir; her iki bileşimde uçakladır
5. İnsansız uçuş sayısı iki fırlatma başarısızlıkları içermektedir
6. İnsanlı uçuşlar ölümcül bir uçakta başarısızlık arasında; Soyuz 1 iniş başarısızlığını paraşüt nedeniyle kaybetti.
7. İnsanlı uçuşlar ölümcül bir uçak başarısızlığı içerir; Soyuz 11 iniş sırasında basınçsız kaldı.
8. İnsanlı uçuşlar bir fırlatma başarısızlığı dahil - yörünge altı uçuştan sonra kurtarıldı, üçüncü aşama uçuş sırasında iptal edildi.
9. İnsanlı uçuşlarda (SAS (fırlatma kaçış sistemi) kullanılan ~ 70 saniye önce dolayı fırlatma rampasında - mürettebat hayatta kaldı planlanan Fırlatma sırasında yangın) bir fırlatma başarısızlığı dahildir
10. Yüksek mürettebat boyutları teorik olarak mümkün olmasına rağmen hiçbir görevde bir mahsur kalma uzay aracının mürettebatını kurtarma, örneğin, sekizden fazla uzay adamını taşıdı.
11. Wingspan 23.79m
12. İki ölümcül kaza içerir; STS-51-L STS-107 yükselişi sırasında hasar, iniş sırasında parçalanma, yükseliş esnasında parçalanma.
13. 2014 civarında insansız deneme dahil olmak üzere
14. Koltuk sayısı muhtemelen ISS için 3 mürettebat üyesi bir çoklu dönüşleri olacaktı
15. Güneş sistemindeki hemen hemen her yerde iniş için tasarlanmış
16. Koltuk sayısı erken görevlerde daha düşük olacaktır
17. En çok çapı 17m
18. İnsanlı atmosfer uçuşları dahil değildir
19. Does not include atmospheric flights, or missions considered spaceflights by the US definition but not the internationally-accepted definition
20. 2 mürettebat + 6 yolcu
21. İnsanlı atmosfer uçuşları dahil değildir

Ayrıca bakınız

• İnsanlı uzay uçuşu
• Uzay istasyonu kargo araçları karşılaştırması
• Yörünge fırlatma sistemlerinin karşılaştırması
• Yörünge roket motorları karşılaştırması
• İnsansız tedarik uzay aracı

Kaynakça

1. "Commercial Human Spaceflight Plan Unveiled". Aviation Week. 20 Temmuz 2010. 10 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2010.
2. Burghardt, Mike (Ağustos 2011). "Boeing CST-100: Commercial Crew Transportation System" (PDF). Boeing. 9 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2014.
3. "Dream Chaser Model Drops in at NASA Dryden" (Basın açıklaması). Dryden Flight Research Center: NASA. 17 Aralık 2010. 7 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2012.
4. Chang, Kenneth (1 Şubat 2011). "Businesses Take Flight, With Help From NASA". New York Times. s. D1. 6 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2012.
5. Wade, Mark (2014). "Dream Chaser". Encyclopedia Astronautix. 6 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2012.
6. Sirangelo, Mark (Ağustos 2011). "NewSpace 2011: Sierra Nevada Corporation". Spacevidcast. 11 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2011. Sirangelo, Mark (24 Ağustos 2014). "Flight Plans and Crews for Commercial Dream Chaser's First Flights: One-on-One Interview With SNC VP Mark Sirangelo (Part 3)". AmericaSpace. 3 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2016.
7. "Making Humans a Multiplanetary Species" (PDF). SpaceX. 28 Eylül 2016. 9 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2016.