İran bahçeleri

İran bahçeleri veya Fars bahçeleri, (Farsça: باغ ایرانی) tarafından ortaya çıkarılmış olan bahçe tasarımı geleneği ve tarzı Endülüs'ten Hindistan'a ve ötesine kadar bahçelerin tasarımını etkilemiştir.[1][2] Elhamra bahçeleri, İspanya'daki Endülüs devrinden itibaren bir Moro sarayı ölçeğinde Pers bahçe felsefesinin ve tarzının etkisini göstermektedir. Hümayun Türbesi ve Tac Mahal, Hindistan'daki Babür İmparatorluğu döneminden beri dünyadaki en büyük Fars bahçelerini barındırmaktadır.

İran bahçeleri

UNESCO Dünya Mirası
Çehel Sütun Sarayı
Konum	İran
Kriter	Kültürel: i, ii, iii, iv, vi
Referans	1372
Tescil	2011 (35. oturum)
Bölge	Asya-Pasifik

Dünya Mirası Alanları

Fars bahçeleri (1'den 9'a kadar olanlar İran'da yer almaktadır):

1. İran, Pasargad'daki Pasargad Bahçeleri
2. Çehel Sütun Sarayı, İsfahan, İran
3. Fin Bahçesi, Kashan, İran
4. Eram Bahçesi, Şiraz, İran
5. Shazdeh Bahçesi, Mahan, Kirman, İran
6. Dolatabad Bahçesi, Yezd, İran
7. Abbasabad Bahçesi, Abbasabad, İran
8. Akbarieh Bahçesi. Güney Horasan, İran
9. Pahlevanpour Bahçesi, İran[3]
10. Tac Mahal, Agra, Hindistan
11. Hümayun'un Türbesi, Yeni Delhi, Hindistan
12. Şelamar Bahçeleri, Pakistan
13. Generalife, Granada, İspanya

Kaynakça

1. "Was the Persian Garden at Pasargadae a model for the Garden of Eden?". About.com Education. 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016.
2. Centre, UNESCO World Heritage. "The Persian Garden - UNESCO World Heritage Centre". whc.unesco.org (İngilizce). 23 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016.
3. "UNESCO official website". 26 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2017.