İsviçre Halk Partisi

İsviçre Halk Partisi (Almanca: Schweizerische Volkspartei, SVP; Reto Romanca: Partida populara Svizra, PPS), diğer adıyla Demokratik Merkez Birliği (Fransızca: Union démocratique du centre, UDC; İtalyanca: Unione Democratica di Centro, UDC) İsviçre'deki ulusal muhafazakâr ve sağ popülist bir siyasi partidir.

İsviçre Halk Partisi Schweizerische Volkspartei (Almanca) Union Démocratique du Centre (Fransızca) Unione Democratica di Centro (İtalyanca) Partida Populara Svizra (Romanşça)
Kısaltma	SVP
Genel başkan	Albert Rösti
Slogan(ları)	"İsviçre kalitesi, orta sınıfın partisi"
Kuruluş tarihi	22 Eylül 1971
Merkez	Brückfeldstrasse 18 CH-3001 Bern
Üyelik	90,000[1]
İdeoloji	İsviçre milliyetçiliği[2] Ulusal muhafazakârlık[3][4] Sağ popülizm[5][6][7] Ekonomik liberalizm[4] Tarımcılık[8][9] İzolasyonculuk[10] Avrupa şüpheciliği[11]
Siyasi pozisyon	Sağ[12]
Federal Konsey	2 / 7
Ulusal Konsey	53 / 200
Eyaletler Konseyi	6 / 46
Kanton Yönetimi	23 / 154
Kanton Meclisleri	590 / 2.609
İnternet sitesi
www.svp.ch

Önceleri merkezdeki bir çiftçi partisiyken 1980'lerden sonra Christoph Blocher'nin gayriresmî önderliğinde sağcı popülizme kaydı. 1990'lar ve 2000'lerde oylarını katlayarak %29'luk paya ulaştı.

Tarihçe

Kökenlerini 1917'de Bern'de kurulan Çiftçiler Partisi'ne dayandırır. Diğer kantonlarda da benzeri partiler kuruldu. Bu partiler gevşek bir federasyon kurdular, öyle ki 1929'da önderlerinden biri, Rudolf Minger Federal Konsey'e seçildi. O zamandan beri partinin Federal Konsey'de bir sandalyesi bulunur. 1936'da parti resmen Çiftçiler, Tüccarlar ve Serbest Çalışanlar Partisi olarak teşkilatlandı (Almanca: Bauern-, Gewerbe- und Bürgerpartei [BGB], Fransızca: Parti des Paysans, Artisans et Indépendants [PAI]). 1971'de (köklerini 1942'ye dayandıran) Glarus ve Grisons Demokratik Partileri ile birleşerek SVP adını aldı.

SVP, geleneksel olarak İsviçre'nin Almanca konuşulan bölgelerinde güçlüdür. Ancak 2000'lerden itibaren Fransızca konuşulan bölgede de güç kazanmıştır. 2007 itibarıyla partinin en güçlü olduğu bölgeler Thurgau ve Schwyz (her ikisinde de %40'ın üzerinde), en güçsüz olduğu bölgeler ise Fribourg, Valais ve Ticino'dur.[13]

2007 seçimleri ve partinin bölünmesi

SVP'nin 2007 seçimlerinde kullandığı tartışmalı poster. Ak koyunun tekmelediği kara koyun, ülkedeki azınlıkları simgelemektedir. Altyazı: "Güvenliğini sağlayın: Benim evim - bizim İsviçremiz."

İsviçre'nin hükûmet sistemi, "büyülü formül" denilen bir centilmenlik anlaşmasına dayanır. 7 üyeli Federal Konsey'deki üyelikler büyük partilerin genel seçimlerdeki oylarına göre dağılır. SVP, bu konseye 1929'dan beri katılmaktadır, artan popülerliği sayesinde 2003'ten beri ikinci bir sandalye daha edinmiştir. Bu koltuğa doğrudan partinin seçimlerdeki başarısının ardında olduğu kabul edilen kişi, Christoph Blocher oturmuştur.

Kasım 2007 seçimleri, SVP'nin İsviçre'deki en güçlü parti olduğunu teyit etti. Tartışmalı ve kışkırtıcı bir siyasi kampanyada seçmenler açıkça Blocher'i hükümetten atma çabalarına karşı birleşmeye çağrıldılar, sonuç olarak SVP 1919'dan beri bir partinin aldığı en yüksek oy oranını aldı, Meclisteki 200 sandalyeden 62'sini kazandı.

Minare referandumu

Wangen bei Olten'deki Türk Kültür Ocağı camiinin minaresi

Ülkede sadece dört minare bulunmasına karşın 2000'li yıllardan itibaren İsviçre'de minare inşaatlarına karşı girişimler yapılmakta, ancak bunlar kanton yönetimlerince engellenmekteydi. Buna karşı SVP, 1 Mayıs 2007'de "Egerkinger Komitesi"ni kurarak Federal Demokratik Birlik Partisi'yle birlikte harekete geçti. Komitenin hazırladığı raporun ardından 29 Kasım 2009'da yapılan referandumda İsviçre halkı %57,5 oranında yeni minare inşaatlarına karşı oy kullandı.

Seçim sonuçları

İsviçre Ulusal Konseyi

Seçim	Oy	%	Sandalye	±
1971	217,908	11.1% (#4)	23 / 200	Yeni
1975	190,445	9.9% (#4)	21 / 200	2
1979	210,425	11.6% (#4)	23 / 200	2
1983	215,457	11.1% (#4)	23 / 200	0
1987	211,535	11.0% (#4)	25 / 200	2
1991	240,353	11.9% (#4)	25 / 200	0
1995	280,420	14.9% (#4)	29 / 200	4
1999	440,159	22.5% (#1)	44 / 200	15
2003	561,817	26.6% (#1)	55 / 200	11
2007	672,562	28.9% (#1)	62 / 200	7
2011	641,106	26.6% (#1)	54 / 200	8
2015	740,954	29.4% (#1)	65 / 200	11
2019	620,343	25.6% (#1)	53 / 200	12

Kaynakça

1. The Swiss Confederation — A Brief Guide. Federal Chancellery. 2015. s. 18. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2016.
2. "Switzerland election: Victory for nationalist Swiss People's Party". Belfast Telegraph. 19 Ekim 2015.
3. Skenderovic 2009, p. 124: "... and prefers to use terms such as 'national-conservative' or 'conservative-right' in defining the SVP. In particular, 'national-conservative' has gained prominence among the definitions used in Swiss research on the SVP".
4. Geden 2006, s. 95.
5. Skenderovic 2009, ss. 9, 123-172.
6. Mazzoleni, Oskar (2007), "The Swiss People's Party and the Foreign and Security Policy Since the 1990s", Europe for the Europeans: The Foreign and Security Policy of the Populist Radical Right, Ashgate, s. 223
7. Switzerland: Selected Issues (EPub). International Monetary Fund. 10 Haziran 2005. ss. 97-. ISBN 978-1-4527-0409-8. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2013.
8. Svante Ersson; Jan-Erik Lane (28 Aralık 1998). Politics and Society in Western Europe. SAGE. ss. 108-. ISBN 978-0-7619-5862-8. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2012.
9. Aleks Szczerbiak; Paul Taggart (2008). Opposing Europe?: The Comparative Party Politics of Euroscepticism: Volume 2: Comparative and Theoretical Perspectives. Oxford University Press. ss. 70-. ISBN 978-0-19-925835-2.
10. Skenderovic 2009, ss. 124, 131, 156, 168.
11. Alexandre Afonso. "What does the Swiss immigration vote mean for Britain and the European Union?". Political Studies Association. 29 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2017.
12. "Political Parties". Swissinfo. February 3, 2011. 30 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: April 12, 2016.
13. http://www.parlament.ch/homepage/in-statistiken-tabellen/in-st-staerke-der-fraktionen-nach-kantonen.htm