17. Kolordu (Osmanlı)

17. Kolordu Osmanlı İmparatorluğu'nun I. Dünya Savaşı dönemi askeri birimlerinden biridir.

17. Kolordu
Etkin 1916 – 1919
Ülke  Osmanlı İmparatorluğu
Bağlılık  Osmanlı ordusu
Sınıfı Piyade
Tipi Kolordu
Savaşları

Balkan Savaşları
I. Dünya Savaşı

Komutanlar
Ünlü
komutanları
Miralay Selâhattin Âdil Bey (27 Kasım 1917-17 Aralık 1917[1])
Mirliva Nurettin Paşa (Kasım–30 Aralık 1918[2])
Miralay Selâhattin Âdil Bey (30 Aralık 1918-2 Ocak 1919[3])
Mirliva Nurettin Paşa (2 Ocak-22 Mart 1919)
Ali Nadir Paşa (22 Mart-20 Mayıs 1919)

Balkan Savaşları

17 Ekim 1912 Savaş Düzeni

17 Ekim 1912'de kolordu aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[4]

  • 17. Geçici Kolordu (Trakya, Doğu Ordusu komutası altında)
    • Samsun Redif Tümeni, Ereğli Redif Tümeni, İzmir Redif Tümeni

29 Ekim 1912 Savaş Düzeni

29 Ekim 1912'de kolordu aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[5]

  • 17. Geçici Kolordu (Trakya, İkinci Doğu Ordusu komutası altında)
    • Samsun Redif Tümeni, Ereğli Redif Tümeni, Trabzon Redif Tümeni

7 Kasım 1912'de 17. Geçici Kolordu lağvedildi.[6]

I. Dünya Savaşı

1915 Savaş Düzeni

  • 17. Kolordu (Gelibolu)
    • 15. Tümen, 25. Tümen

1917 Savaş Düzeni

  • 17. Kolordu (İzmir)
    • Yok

Mondros Sonrası

Kasım 1918 Savaş Düzeni

Kasım 1918'de kolordu aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[7]

  • 17. Kolordu (İzmir)
    • 58. Tümen

Ocak 1919 Savaş Düzeni

O 1919'da kolordu aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[8][9]

  • 17. Kolordu (İzmir, Komutan: Nurettin Paşa)
    • 56. Tümen (İzmir)
      • 172. Piyade Alayı, 173. Piyade Alayı, 174. Piyade Alayı
    • 57. Tümen (Aydın)
      • 135. Piyade Alayı, 175. Piyade Alayı, 176. Piyade Alayı

15 Mayıs 1919 Savaş Düzeni

15 Mayıs 1919'da kolordu aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:

  • 17. Kolordu (İzmir, Komutan: Ali Nadir Paşa)
    • 56. Tümen (İzmir, Komutan: Hürrem Bey)
      • 172. Piyade Alayı (Ayvalık, Komutan: Ali Bey)
      • 173. Piyade Alayı (Urla, Komutan: Kâzım Bey)
      • 174. Piyade Alayı (İzmir)
    • 57. Tümen (Aydın, Komutan: Şefik Bey)
      • 135. Piyade Alayı, 175. Piyade Alayı, 176. Piyade Alayı

Kaynakça

  1. T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, Genkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1972, p. 118. (Türkçe)
  2. T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, p. 32. (Türkçe)
  3. T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, p. 33. (Türkçe)
  4. Edward J. Erickson, Defeat in Detail, The Ottoman Army in the Balkans, 1912–1913, Westport, Praeger, 2003, p. 83.
  5. Edward J. Erickson, Defeat in Detail, The Ottoman Army in the Balkans, 1912–1913, Westport, Praeger, 2003, p. 103.
  6. Edward J. Erickson, Defeat in Detail, The Ottoman Army in the Balkans, 1912–1913, Westport, Praeger, 2003, p. 125.
  7. Edward J. Erickson, Order to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War, Greenwood Press, 2001, ISBN 0-313-31516-7, p. 202.
  8. Edward J. Erickson, Order to Die: A History of the Ottoman Aakcrmy in the First World War, Greenwood Press, 2001, ISBN 0-313-31516-7, p. 209.
  9. Zekeriya Türkmen, Mütareke Döneminde Ordunun Durumu ve Yeniden Yapılanması (1918-1920), Türk Tarih Kurumu Basımevi, 2001, ISBN 975-16-1372-8, p. 326. (Türkçe)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.