1987 San Marino Grand Prix

1987 San Marino Grand Prix 3 Mayıs 1987 tarihinde Imola'daki Autodromo Dino Ferrari pistinde düzenlenmiş Formula 1 yarışı. 1987 Formula 1 sezonunda yapılan ikinci yarıştır.

  1987 San Marino Grand Prix

Yarış ayrıntıları
16 yarışlık 1987 Formula 1 sezonunun 2. yarışı
Tarih	3 Mayıs 1987
Resmî ad	7o Gran Premio di San Marino
Yer	Autodromo Dino Ferrari, Imola, İtalya
Pist	Sürekli yarış merkezi 3,131 mil / 5,040 km
Yarışılan mesafe	59 tur, 184,770 mil / 297,360 km
Hava	Güneşli
Pol
Pilot	Ayrton Senna	Lotus-Honda
Zamanı	1:25.826
En hızlı tur
Pilot	Teo Fabi	Benetton-Ford
Zamanı	1:29.246 (59 turluk yarışın 51. turunda)
Podyum
Birinci	Nigel Mansell	Williams-Honda
İkinci	Ayrton Senna	Lotus-Honda
Üçüncü	Michele Alboreto	Ferrari

Yarış özeti

Cuma günü yapılan antrenmanları şampiyonluk adaylarından Nelson Piquet, Tamburello virajında kaza yaparak, yarım bıraktı. Williams'ın tekerleğindeki sorun, sürücünün şiddetle duvara çarpmasına yol açmıştı. Kendisi sadece bileğinde bir problem olduğunu düşünse de, sağlık kontrolleri için yakındaki Bellaria-Igea Marina hastanesine kaldırıldı ve yapılan testler sonrası FIA Sağlık Delegesi Sid Watkins, pilotun yarışamayacağına hükmetti.

Piquet'in kazasına lastiklerdeki problemin sebep olduğu şüphesiyle harekete geçen Goodyear, takımlara sağladığı tüm lastikleri geri çekti. Değişim için istenen lastiklerse İtalya'nın tatil günü olması dolasıyla gecikti ve ancak Pazar günkü yarışa yetişebildi.

Sakin geçen Cumartesi sıralama turlarında Lotus'la yarışan Ayrton Senna, Williams'tan Nigel Mansell'in önünde pol pozisyonuna ulaştı. Başlama çizgisinin ikinci ikilisi Benetton'dan Teo Fabi ve McLaren'den Alain Prost; üçüncü ikili Ferrari takımı pilotları Michele Alboreto ile Gerhard Berger şeklinde gerçekleşti.

Yarışın başlangıcında Martin Brundle, Thierry Boutsen ve Eddie Cheever'in pist üzerinde kalması sebebiyle mücadelenin ikinci kez başlatılması gerekti. İkinci başlangıçta Satoru Nakajima pit yolundan kalkış yaptı; René Arnoux ise aracındaki süspansiyon sorunu sebebiyle yarışa başlayamadı.

İlk anlarda liderliği elinde tutan Senna, ikinci turda Tosa virajına gelindiğinde Mansell'e geçildi. 6. turda ise bu sefer Prost'a geçilen pilot üçüncü sıraya gerileyerek iki Ferrari ile mücadeleye başladı; ancak 15. turda Prost yarış dışı kalınca Brezilyalı tekrar ikinci sıraya döndü. 17. turda Berger motorunun turbo aksamındaki arızayla yarış dışı kalırken, Alboreto Senna'yı geçerek ikinci sırayı aldı.

22. turda Mansell erken bir pit stop yapınca yarışın liderliği üç tur boyunca Alboreto'ya geçti. Mücadeleye ilk sırada başlayan Senna, Alboreto'nun da pite girmesiyle tekrar liderliğe geçti. Brezilyalı'nın pit stopuyla birlikte Mansell tekrar birinci sıraya yerleşti. Bu sırada ikinci sırada olan Brabham'lı Riccardo Patrese 57. turda sorun yaşayarak yarış dışı kaldı. Aynı şekilde Teo Fabi de motor problemiyle yarışı bıraktı. İlk turda Cheever'la yaptığı kazada ön kanadı hasar gören Fabi, buna rağmen yarışa dönmeyi başarmış ve ayrıca en hızlı tur zamanına imza atmıştı.

Mansell mücadeleyi çok zorlanmadan Senna'nın önünde lider tamamladı. Alboreto üçüncü, Stefan Johansson dördüncü olurken, Derek Warwick'in yarış dışı kalmasıyla beşinciliği alan Brundle takımı Zakspeed'e ilk ve tek puanlarını kazandırdı. Yarışı altıncı tamamlamayı başaran Nakajima ise dünya şampiyonasında puan kazanan ilk Japon pilot oldu.[1]

Sonuçlar

Parantez içindeki sıralamalar Jim Clark Ödülü için yarışan normal emişli motor katılımcılarının kendi aralarındaki derecelerini göstermektedir.

Sıra	No	Sürücü	Marka	Tur	Süre/Durum	BS	Puan
1	5	Nigel Mansell	Williams-Honda	59	1:31:24.076	2	9
2	12	Ayrton Senna	Lotus-Honda	59	+ 27.545	1	6
3	27	Michele Alboreto	Ferrari	59	+ 39.144	6	4
4	2	Stefan Johansson	McLaren-TAG	59	+ 1:00.588	8	3
5	9	Martin Brundle	Zakspeed	57	+ 2 tur	14	2
6	11	Satoru Nakajima	Lotus-Honda	57	Benzin bitimi	12	1
7	10	Christian Danner	Zakspeed	57	+ 2 tur	17
8 (1)	4	Philippe Streiff	Tyrrell-Ford	57	+ 2 tur	20
9	7	Riccardo Patrese	Brabham-BMW	57	+ 2 tur	7
10 (2)	30	Philippe Alliot	Lola-Ford	56	+ 3 tur	21
11	17	Derek Warwick	Arrows-Megatron	55	Benzin bitimi	10
12	21	Alex Caffi	Osella-Alfa Romeo	54	Benzin bitimi	19
13 (3)	14	Pascal Fabre	AGS-Ford	53	+ 6 tur	24
YD	19	Teo Fabi	Benetton-Ford	51	Turbo	4
YD	20	Thierry Boutsen	Benetton-Ford	48	Motor	11
YD	18	Eddie Cheever	Arrows-Megatron	48	Debriyaj	9
YD	3	Jonathan Palmer	Tyrrell-Ford	48	Debriyaj	23
YD	8	Andrea de Cesaris	Brabham-BMW	39	Spin	13
YD	23	Adrián Campos	Minardi-Motori Moderni	30	Vites kutusu	16
YD	22	Gabriele Tarquini	Osella-Alfa Romeo	26	Vites kutusu	25
YD	24	Alessandro Nannini	Minardi-Motori Moderni	25	Turbo	15
YD	16	Ivan Capelli	March-Ford	18	Motor	22
YD	28	Gerhard Berger	Ferrari	16	Elektrik arızası	5
YD	1	Alain Prost	McLaren-TAG	14	Elektrik arızası	3
YD	26	Piercarlo Ghinzani	Ligier-Megatron	7	Çekiş	18
DNS	25	René Arnoux	Ligier-Megatron	0	Süspansiyon
DNS	6	Nelson Piquet	Williams-Honda		Sakatlık

Yarış sonrası sıralamalar

Sürücüler Şampiyonası Sıra Sürücü Puan 1 Nigel Mansell 10 2 Alain Prost 9 3 Stefan Johansson 7 4 Nelson Piquet 6 5 Ayrton Senna 6

Markalar Şampiyonası Sıra Marka Puan 1 Williams-Honda 16 2 McLaren-TAG 16 3 Lotus-Honda 7 4 Ferrari 7 5 Benetton-Ford 2

• Not: Sadece ilk beş sürücü ve marka listelenmiştir.

Kaynakça

• Tüm sonuçlara "Formula 1 resmî internet sitesi'nden". 5 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2007.

1. "A Race to Remember". Autosport. 29 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2011.