Bagan

Bagan (Burmaca: ပုဂံ ), UFA: bəɡàɴ; eski adı Pagan) Myanmar'da, Mandalay Bölgesi'nde antik bir kenttir. 9. yüzyıldan 13. yüzyıla kadar, kent; bölgeyi birleştiren ilk krallık olan ve günümüzdeki Myanmar'ın oluşumuna kaynaklık eden Pagan Krallığı'nın başkentiydi. Krallığın zirvesine ulaştığı 11. ve 13. yüzyıllar arasında yalnızca Bagan ovalarında inşa edilen 10.000'den fazla Budist tapınağı, pagoda ve manastırdan arta kalan 2.200'den fazla tapınak ve pagoda günümüzde halen ayakta durmaktadır.

Bagan
ပုဂံ
Antik kent

Myanmar'ın yeri
Bagan
Bagan'ın Myanmar’daki yeri
Ülke Myanmar
Bölge Mandalay Bölgesi
Kuruluş 9. yy. ortalarından sonlarına
Dinler Theravada Buddhism
Yüzölçümü
 • Toplam 104 km² (40 mil²)
Zaman dilimi UTC+6.30 (MST)

'Bagan Arkeoloji Bölgesi' ülkenin yeni gelişmekte bulunan turizm sektörünün temel hattını oluşturmaktadır. Burası birçok kişi tarafından Kamboçya'da bulunan Angkor Vat ile eşit cazibede kabul edilmektedir.[1]

Etimoloji

Bagan, Eski Burmaca dilindeki Pukam 'dan türetilen Pugan 'ın günümüzde standart Burma dilindeki söylenim biçimidir. Pali dilindeki klasik adı Arimaddana-pura olup aydınlanmış (Buda) veya düşmanlarını yenen kent anlamındadır. Pali dilindeki diğer isimleri bölgenin kurak iklimine bir gönderme yapılmasından doğmuştur: Tattadesa: "kavruk/kurak toprak" ve Tampadipa "bronz ülke".[2] Burma günlükleri ayrıca diğer klasik isimlendirmelerinden de bahsetmektedir: Thiri Pyissaya ve Tampavaddy.[3]

Tarihçe

7. ve 13. yüzyıllar
Ana maddeler: Erken Pagan Krallığı ve Pagan Krallığı
Bagan'ın gelişkin ekonomisi 11. ve 13. yüzyıllarda 10.000'den fazla bina inşa etmiştir.
Pagan İmparatorluğu, 1210

Burma günlüklerine göre, Bagan 2. yüzyılda kuruldu ve 849'da istihkam edilerek güçlendirildi.[4] Akademisyenlerin genel yaklaşımı Bagan'ın 9. yüzyıl sonlarında, İrravaddy Vadisi'ne Nanzhao Kingdom'ndan son olarak giren Mranma (Burmalılar), tarafından kurulduğu yönündedir. Burma yerleşiminin büyüdüğü ve gücünün yükseldiği 10. yy sonlarına değin bu bölgede birbiriyle rekabet halinde olan bazı Pyu kent devletleri bulunmaktaydı.[5]

1044'ten 1287'ye kadar, Bagan; Pagan İmparatorluğu'nun politik, ekonomik ve kültürel merkezi oldu. 250 yıldan fazla bir süre Bagan yöneticileri ve varlıklıları Bagan Ovalarındaki 104 km²'lik bir alan içinde 10.000'den fazla dinsel anıt (1.000 pagoda, 10.000 küçük tapınak ve 3.000 manastır) inşa ettirdiler.[6] Müreffeh kentin yüzölçümüyle birlikte ihtişamı da genişledi ve dinsel eğitim kurumlarının yanı sıra dilbilgisi, filozofi-psikoloji (abhidhamma) alanındaki çalışmalara ek olarak ölçü (vezin) teknikleri, ses bilimi, dilbilgisi, astroloji, kimya, tıp ve yasa bilimleri gibi seküler bilimsel çalışmalarla birlikte kozmopolit bir merkez durumuna geldi.[7] Kent, Hindistan'dan Sri Lanka'ya kadar geniş bir coğrafyadan ve ayrıca Khmer İmparatorluğu'ndan bölgeye yerleşen keşişler ve budist öğrencilerin çekim alanı oldu.

Bagan kültürü dinle baskın bir yapıdaydı. Bagan dini akışkan, ayrı ayrı parçalardan oluşan ve daha sonradan oluşan ortalama yapısına göre geleneksel olmayan bir özellikteydi. Kent, Theravada Budizminin Mahayana Budizmi, Tantrik Budizm, çeşitli Hindu Shaivizm ve Vaishnavizm okullarının birlikte bulundukları Pyu kent devletlerinin oluşturduğu bir dinsel yapıyı içermekte olup yerel animist Nat ruhanileri geleneklerini de bulundurmaktaydı. 11. yy.'dan itibaren kraliyet yönetiminin Theravada Budizmini desteklemesi Budist okula tedrici olarak öncelik kazandırırken diğer geleneklerse Pagan dönemi boyunca daha sonrasında görülmemiş bir biçimde gelişme gösterdiler.[7] Pagan İmparatorluğu, 1277 ve 1301 yılları arasında devam eden Moğol istilaları nedeniyle 1287'de çöktü. Son araştırmaların gösterdiğine göre Moğol İmparatorluğu akınları Bagan'ın kendisine ulaşmamış olabilir ve ulaşmış olması ihtimalinde bile kentte yol açtığı hasar çok düşüktür.[8] Sonuç olarak az bir miktar hasar oluşmuştur. Bir zamanlar Bagan'da 50.000 ile 200.000 kişi arasında bir nüfus yaşamaktayken bu sayı azalarak küçük bir kasabaya dönüştü ve önceki ihtişamını yeniden elde edemedi. Yukarı Burma'da Myinsaing Krallığı'nın güçlendiği Aralık 1297'de Bagan'ın da Burma başkentliği sona erdi.[9][10]

14. ve 19. yüzyıllar

Bagan, 15. yy.'a bir başkent olarak değilse de bir yerleşim yeri olarak çıkabildi.[11] İmparatorluk dönemi boyunca dinsel amaçlarla ziyaret edilen kutsal bir yer olarak kabul edildi. 15. yy.'da yeni ve etkileyici az bir miktar dinsel anıt inşa edildi. 15 ve 20. yy.'lar arasında 200'den daha az sayıya tekabül eden tapınak inşaatları bu miktarla önceki dönemine göre oldukça düşük bir artışla sürdü.[6] Eski başkent Bagan dinsel bir hac merkezi olarak kaldı. Ancak bu ziyaretler Ananda, Schvezigon, Sulamani, Htilominlo, Dhammayazika ve antik yol boyunca uzanan diğer birkaç tapınakla sınırlı kaldı ve birçoğu yeniden onarılmaksızın çağların sınavı içinde ayakta duramadılar.[6]

Birkaç düzine tapınak zaman içinde düzenli olarak himaye edildiler. Devam eden himaye, düzenli olarak bağış verenlerden elde edilen gelirlerle eklentiler yapılması ve sağlamlaştırılması anlamına geliyordu. Birçok tapınak, Pagan döneminden kalan, tavanlarında bulunan freskolar yenisiyle değiştirilerek veya yeni Buddha heykelleri yerleştirilerek yeniden boyandı. Konbaung Hanedanı döneminde devlet sponsorluğunda, birçoğu orijinal tasarımlarıyla aynı olmayan bir dizi sistematik yenileştirme çalışmaları yapıldı. Bunlardan bir kısmı; Ananda ve Thatbyinnyu Tapınaklarında görüldüğü gibi yüzeylerinin sanatsal bir çaba, kaygı veya sonuç olmaksızın kaba bir kaplama ile yenilenmesi biçiminde oldu.[12]

20. yüzyıldan günümüze
Orijinal haliyle Bupaya 1868 tarihli görseldeki hali. 1975 depreminde tümüyle yıkılmıştır. Yeni bir pagoda orijinal biçimine uygun olarak ancak altın yaldızlı biçimde yeniden inşa edildi.

Bagan, hareketli bir deprem kuşağı üzerinde bulunmaktadır. 1904 ile 1975 yılları arasında kaydedilmiş 400'den fazla depremden ve çağlar boyunca devam etmiş olan birçok depremden zarar görmüştür.[13] Son büyük deprem, 8 Temmuz 1975'te Bagan ve Myinkaba'da 8 MM Şiddeti'nde, Nyaung-U'da 7 MM Şiddeti'ndeki depremdir.[14] Bu depremde tapınaklardan birçoğu Bupaya Pagoda'sında olduğu gibi şiddetli ve yeniden onarılamaz bir duruma getirici biçimde zarar görmüştür. Günümüz itibarıyla 2.229 tapınak ve pagoda halen ayakta durmaktadır.[15]

Hasar görmüş pek çok pagoda, 1990'larda Bagan'ı uluslararası bir turizm alanı yapmayı amaçlayan askeri hükümet döneminde 'Devlet Barış ve Geliştirme Konseyi' tarafından restorasyon çalışmasına alındı. Bununla birlikte, bu restorasyon çalışmaları sanat tarihçileri ve dünya çapındaki korumacılar tarafından geniş ölçüde kınandı. Eleştiriler, restorasyon çalışmalarında binaların orijinal biçimine çok az özen gösterilmekte olduğu, çok fazla çağdaş malzeme kullanıldığı ve hükümetin alanda bir golf kurs alanı, asfalt bir otoban kurduğu ve 61 metre yüksekliğinde bir saat kulesi inşa ettirdiği yönündeydi. Hükümet tarafından antik başkent Bagan'ın (restore edilmemiş) tapınakları ve geniş miktardaki taş yazıtlarının UNESCO tarafından Dünya Miras Alanı olarak gösterilmesi için yeterinden fazla olduğunu düşünmesine karşın[16] kent iddia edildiğine göre restorasyon miktarı nedeniyle Dünya Miras Alanı olarak gösterilmedi.[17]

Uzun süren boykot kampanyalarının ardından günümüzde Bagan, ülkenin yeni büyümekte olan turizm sektörünün başta gelen bir turizm alanıdır. 2011 itibarıyla ülkeyi ziyaret eden uluslararası turistin aynı zamanda Bagan'ı da ziyaret ettikleri düşünülmektedir. Burmalı turizm uzmanları Bagan'ın küçük turistik olanaklarının önümüzdeki yıllarda hızla büyüyerek istikrarlı bir yükselişle çok sayıda turisti ağırlayacağını düşünmektedirler.

Coğrafya

Bagan Arkeoloji Bölgesi, merkezinde Eski Bagan'ın, kuzeyinde Nyaung U ve güneyinde Yeni Bagan'ın bulunduğu 13 x 8 km alanı kaplamakta olup[16] İrravaddy Irmağı'nın kenarındaki Yukarı Burma'nın geniş ovalıklarında bulunmaktadır. Mandalay'ın 290 km güneybatısında, Yangon'un 700 km kuzeyinde ve 21°10' Kuzey ve 94°52' Doğu koordinatlarındadır.

İklim

Myanmar'ın büyük bir kısmı Ekvator ile Yengeç Dönencesi arasında yer almaktadır. Bagan, Myanmar'ın kabaca kuzeydeki Shvebo ve güneydeki Pyay'ın arassında kalan kurak bölgede bulunmaktadır. Ülkenin muson yağmurlarıyla yıllık 2.500 mm.'den fazla yağış alan kıyı şeridinden farklı olarak kurak bölge olarak adlandırılan mıntıkası batısındaki Rakhine Yoma dağının sınırlayıcı etkisi nedeniyle daha az miktarda yağış çekmektedir. Bagan'da yıllık ortalama sıcaklık 30 °C ve yaz dönemi sıcaklık ortalaması 35 °C'den yüksek olmaktadır. Ocak, Şubat, Ekim, Kasım ve Aralık ayları iklim bakımından turizm için en çok tavsiye edilen dönemlerdir.[18]

 Bagan iklimi 
Aylar Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara Yıl
En yüksek sıcaklık (°C) 32 35 36 37 33 30 30 30 30 32 32 32 32,4
En düşük sıcaklık (°C) 12 19 22 24 25 25 24 24 24 24 22 19 22,5
Ortalama yağış (mm) 6 3 3 51 162 189 198 239 165 117 42 15 --
Su sıcaklığı (°C) 26 26 28 28 29 29 28 28 28 28 27 27 --
Kaynak: Holiday Check Climate of Bagan Myweather2 Rainfall for Bagan

Kent görünümü
Bagan'ın geniş açılı görünümü,Minyeingon Tapınağından göründüğü haliyle: Thatbyinnyu solda ve Dhammayangyi sağında mesafeli olarak.
Bagan Ovaları solundaki Dhammayangyi tapınağıyla.
Bagan Ovaları, arkasındaki İrravaddy görüntüsüyle.

Mimari

Bagan, tümüyle dinsel eğitimin verildiği aynı zamanda Burma tapınak tasarımına katkı veren muhteşem mimariye sahip binalarıyla göze çarpmaktadır. Bagan tapınakları iki biçimde kategorize edilmektedir ki bunlar; Stupa tarzı adı verilen tek parça tapınaklar ve gu tarzı adı verilen oyuk/çukur biçimli tapınaklardır.

Stupa (Pagoda)'lar
Burma pagodasının evrimi: Bawbawgyi Pagoda (7. yüzyıl Sri Ksetra)
Bupaya (11. yüzyıl öncesinden)
Lawkananda (11. yüzyıl öncesinden)
Shwezigon (11. yüzyıl)
Dhammayazika (12. yüzyıl)
Mingalazedi (13. yüzyıl)

Bir stupa, veya diğer adıyla bir pagoda, içinde tipik olarak bir kutsal emanet odası bulunduran tek parçadan müteşekkil bir yapı biçimidir. Bagan stupa veya pagoda'ları erken dönem Pyu tasarımından gelişerek ortaya çıkmışlardır. Andhra tasarımı, özellikle günümüz güneydoğu Hindistan'da Amaravati ve Nagarjunakonda ve Sri Lanka'da görülen stupalar Pyu tasarımından gelişmiş örneklerdir.[19] Bagan dönemi stupaları sonraki dönem Burma stupalarına sembolizm, biçim ve tasarım, inşaat teknikleri ve hatta kullanılan malzeme bakımlarından örnek teşkil etmiştir.[20]

Orijinal olarak bir Hint/Sri Lanka stupa'sı çevresi dikdörtgen bir taş yapıyla balustrade (harmika) ile çevrili bir yarımküre (Pali dilinde:anda-yumurta) yapıdır. Tepe noktasından aşağıya doğru genişleyen stupa bir miktar törensel şemsiye ile desteklenen bir dikili taştır. Stupa, Budist evreninin bir gösterimidir. Biçimi Meru Dağı'nı sembolize eder. Tuğla işçiliği üzerinde yerleştirilmiş şemsiye ise dünyanın ekseninin gösterimidir.[21] Üçgen biçimli tuğla işinden süsleme, kum ve kireç karışımından oluşan bir çimento türüyle kapatılmış ve rahatlık veren bir biçimde dekore edilmiştir. Dev cüsseli canavarlar dizisi veya çiftleri Bagan döneminin gözde koruyucu temalarından birisidir.[22]

Orijinal Hint tasarımı ilk olarak Pyu'lar tarafından alınarak yeniden biçimlendirilmiş ve sonrasında Burmalılar tarafından Bagan'da tedrici olarak daha uzun ve silindir biçimli bir yapıyla oluşturulmuştur. Bupaya Pagoda'sı (9. yy.) gibi en erken Bagan stupaları Sri Ksetra'daki Pyu tarzına dayanmaktadır. Stupa, 11. yüzyılda daha fazla bir çan biçimini almış, güneş şemsiyesi biçimi yerine bir dizi gittikçe küçülen ölçüde halkalar tepeye doğru bir noktaya dönüşecek biçimde yerleştirilmiştir. Halkaların en tepe noktasına harmika adı verilen nilüfer goncası biçimli süsleme yerleştirilmiştir. Daha sonra nilüfer goncası biçimi Burma pagodalarının genişletilmiş tepe biçimini oluşturan muz goncası biçimine evrilmiştir. Bir pagoda, üç ya da dört adetten oluşan dikdörtgen biçimli tarasların merkezinde yer almakta ve sıklıkla fayanslar üzerinde Budist jataka öyküleri betimlenmiştir. Schvezigon Pagoda'sı ve Shvesandav Pagoda'sı bu tipin en erken örnekleridir.[21] 12. yy tarihli Dhammayazika Pagoda'sı ve geç 13. yy. Mingalazedi Pagoda'sı örneklerinde görüldüğü gibi mimari yapı zamanla çan biçimine doğru ağırlık kazanmıştır.[23]

Çukurlu tapınaklar
"Tek-cephe"-tarzı Çukurlu Gu tarzı Gavdavpalin Tapınağı

Stupaların aksine, gu tarzı içi çukurlu tapınaklar meditasyon ve Buda ve diğer ritüellere bağlılığın yerine getirilmesi için oluşturulmuş yapılardır. Gu tarzı tapınaklar iki temel biçimde bulunurlar: Tek-cephe tasarımı ve dört cephe tasarımı -temel olarak tek bir ana giriş kapısı veya dört ana giriş kapısı bulundurmaları yönünden. Tek cephe tasarımı 2. yüzyılda Beikthano'da ve dört cephe tasarımı 7. yüzyılda Sri Ksetra'da gelişmiştir. Beş cephe ve diğer melez yapılı mimari örnekleri de bulunmaktadır. Temel özellikleri kemer ve çatı kemeriyle karakterize edilen biçimli tapınaklar, Bagan dönemi boyunca genişletilmiş ve ihtişam verilmiştir.[24] Çukurlu Gu tarzının bir örneği olan Bagan'ın ikinci en yüksek tapınağı olan iki katlı Gavdavpalin Tapınağının girişe göre yukarıya doğru dört aşağıya doğru ise üç adet tarası bulunmaktadır.

Keşifler

Burma tapınaklarının tasarımı Hint ve Pyu (ve muhtemelen Mon) tarzlarından gelişerek ortaya çıkmış olsa da kemerleme biçimleri Bagan'ın kendi içinde oluşmuştur. En erken dönem kemerli tapınaklar, 11. yy.'a kadar geri gitmektedir. Ancak Hindistan'daki kemerlemelerin geçmişi 12. yüzyılın sonlarından önce değildir. Binaların sıvanma biçimleri mükemmeliyetin şaşırtıcı bir derecesini göstermektedir. 1975 depreminde çok büyük ölçekteki birçok bina az çok bozulmamış biçimde ayakta kalabilmiştir.[21] (Ne yazık ki, daha sonraki dönemlerde Bagan dönemi kemerlemeleri yapılamamıştır.) Bagan'dan sonra sadece daha çok küçük ölçüde Gu tarzı tapınaklar inşa edilmiştir. 18. yy.'da, örneğin, Kral Bodavpaya Mingun Pagoda'sını bu tarzda inşa etmek istemiştir ancak önceki dönemin mimar ve duvarcı ustalarının bilgi ve tecrübelerinin ortadan kaybolmuş olması nedeniyle istenilen kemerli yapıları inşa ettirememiştir.[20]

Bagan'da ortaya çıkan bir diğer Budist tapınak mimari yeniliği altıgen zemin planıdır. Bu tarz tek veya dört cephe tarzlarında gelişmiştir. Bu ideal bu çağın beşinci Buda'sı Maitreya Buddha'ya saygı içermektedir. Dhammayazika ve Ngamyethna Pagoda'sı altıgen tasarımın örnekleridir.[21]

Kayda değer kültürel sitler
Bagan şafak vaktinde.
Bagan gün doğumunda
Adı Görsel İnşaatı Finansör(ler) Notlar
Ananda Tapınağı 1105 Kral Kyansittha Bagan'daki en ünlü tapınaklardan birisidir.
Bupaya Pagoda 850 Kral Pyusawhti Pyu tarzı; 9. yüzyıl tarihli orijinali 1975 depreminde yıkıldı. Yeniden inşa edildi. Şimdi biçimi altın yaldızlı.
Dhammayangyi Tapınağı 1167–1170 KralNarathu Bagan'daki tapınakların en geniş olanıdır.
Dhammayazika Pagoda 1196–1198 Kral Sithu II
Gawdawpalin Tapınağı c. 1211–1235 Kral Sithu II ve Kral Htilominlo
Gubyaukgyi Tapınağı (Vetkyi-in) 13. yüzyıl başlarında Kral Kyansittha
Gubyaukgyi Tapınağı (Myinkaba) 1113 Prens Yazakumar
Htilominlo Tapınağı 1218 Kral Htilominlo Üç katlı ve 46 metre yüksekliğinde
Lawkananda Pagoda 1044–1077 Kral Anawrahta
Mahabodhi Tapınağı 1218 Kral Htilominlo Bodh Gaya'da bulunan Mahabodhi Tapınağının küçültülmüş bir kopyası
Manuha Tapınağı 1067 Kral Manuha
Mingalazedi Pagoda 1268–1274 Kral Narathihapate
Minyeingon Tapınağı
Myazedi yazıtı 1112 Prens Yazakumar "Burma'nın Rosetta Taşı" dört dilde hazırlanmış yazıtı ile: Pyu, Eski Mon, Eski Burma ve Pali dillerinde
Nanpaya Tapınağı 1160–1170 Mon tarzında Hindu tapınağı; Manuha'nın sitedeki eski konutu veya binası olduğuna inanılmaktadır.
Nathlaung Kyaung Tapınağı 1044–1077 Hindu tapınağı
Payathonzu Temple 1200 Mahayana'da ve Tantric-tarzında
Seinnyet Nyima Pagaoda ve Seinnyet Ama Pagoda 11. yüzyıl
Shwegugyi Tapınağı 1131 Kral Sithu I Sithu burada suikaste uğradı; yapı kemerli pencereleriyle bilinmektedir.
Shwesandaw Pagoda 1070 Kral Anavrahta
Shwezigon Pagoda 1102 Kral Anavrahta ve Kral Kyansittha
Sulamani Tapınağı 1183 Kral Sithu II
Tharabha Kapısı 1020 Kral Kunhsaw Kyaunghpyu ve Kral Kyiso Eski duvarların kalan tek parçasıdır; radyokarbon incelemesine göre MS. 1020 tarihlidir.[25]
Thatbyinnyu Tapınağı 1150 Sithu I 61 metreyle Bagan'ın en yüksek tapınağıdır.
Tuywindaung Pagoda Anavrahta

Müzeler
Eski Bagan'da bulunan Eski Saray. 2003'ten beri yeni sanal bir benzerinin inşaatı sürdürülmektedir.
  • Bagan Arkeoloji Müzesi: Bagan Arkeoloji Bölgesi'nde bulunan tek müze, bin yıldır orada bulunan alanın kendisidir. Üç katlı müze evlerinde Burma'nın Myazedi yazıtı, Rosetta taşı gibi bir takım ender bulunan Bagan dönemi nesneleri sergilenmektedir.
  • Anavrahta Sarayı: Bina, 2003'te eski saray alanı üzerinde halen mevcut tesisler temelinde yeniden inşa edilmiştir.[26] Ancak müştemilatın üzerindeki saray tümüyle farazi olarak tasarlanmıştır.

Taşımacılık
Nyaung U Havalimanı Bagan bölgesine açılan kapıdır.

Bagan'a araba, otobüs. tren, nehir gemisi veya hava yoluyla ulaşılabilmektedir.

Havayolu

Bölgeye yurtdışından ulaşan turistlerin çoğunluğu hava yoluyla gelmektedir. Nyaung U Havalimanı Bagan bölgesine erişim sağlayan bir istasyondur. Bazı iç hat uçuşu sağlayan firmalar Yangon, Mandalay Bölgesi ve İnle Gölü'ne ulaşım vermektedir. Havalimanından Bagan arabayla yirmi dakika sürmektedir.

Trenyolu

Kent, Yangon- Mandalay Bölgesi tren hattı üzerinde yer almaktadır. Myanmar Tren İşletmeciliği Bagan ve Yangon ile Bagan ve Mandalay Bölgesi arasında tren seferleri düzenlemektedir.

Otobüs ve araçlar

Yangon ve Mandalay Bölgesi'dan Bagan'a ve Bagan'dan yine bu iki yöne doğru gece boyunca da devam eden otobüs ve araç seferleri işletilmektedir.

Gemiler

Bagan ve Mandalay Bölgesi arasında çalışan bir hızlı feribot hizmeti verilmektedir. En hızlı feribot İrravaddy ırmağınından ilerleyerek yaklaşık 10 saat sonra diğer istasyona ulaşabilmektedir. Hizmet günlük periyodik aralıklarla sürdürülmekte ve daha yavaş hareket eden gece süresince konaklayan diğer ırmak üzeri ulaşım seferleri de bulunmaktadır.

Ekonomi
Bir lake işleri fabrikasında çalışan işçiler.

Bagan ekonomisi temel olarak turizm üzerine biçimlenmiştir. Daha önceki askeri hükümete yönelik boykotlar nedeniyle Bagan bölgesinin turistik alt yapıları halen ortalama olarak değerlendirilmekte olan uluslararası bir düzeydedir. Kentte uluslararası standartlara uygun birkaç otel ve aile işletmeciliği ile işletilen konuk evleri bulunmaktadır. Bagan aynı zamanda turistlerin talepleri doğrultusunda yürüyen Myanmar lake eşya işçiliği sektörünün merkezi durumundadır. Lake eşya işçiliği Yangon'da bulunan hatıralık eşya dükkanlarına gönderilmekte olup turistler için ilgi çekici unsurlardan birisidir.

Demografi

Bagan nüfusunun en yüksek olduğu dönemde 50.000[27] ile 200.000[28] aralığında bulunduğu tahmin edilmktedir. 1990'larda turizm sektörünün gelişimine kadar Eski Bagan alanında sadece birkaç köylü aile yaşamaktaydı. Turizmin yükselişiyle alandaki nüfus dikkat çekici biçimde yüksek bir artış göstermiştir. Artık Eski Bagan adı verilmekte olan alandaki konaklama imkânlarının sınırlarına ulaşmış olması nedeniyle mevcut nüfusun daha fazlası Eski Bagan'ın güney yönünde kurulan Yeni Bagan'da yaşamaktadır. Nüfusun büyük çoğunluğu Bamar adı verilen Burmalılardan oluşmaktadır.

Yönetim

Bagan Arkeoloji Bölgessi, Mandalay Bölgesi'nde bulunan Nyaung-U İdari Alanı'nın bir parçasıdır.

Kardeş kentler

Görseller
  • Bagan Ovaları
  • Bagan Ovaları
  • Nanmyint Gözlem Kulesi'nden görünüm.
  • Bir sıcak hava balonundan havadan görünümü
  • Bagan Ovaları günbatımında
  • Ananda
  • The Gavdavpalin
  • Dhammayangyi
  • The Shvezigon
  • Bir tapınağın kapıyolu
  • Ananda tapınağı içinde bulunan 4 temel Buddha heykelinden birisi.
  • Ananda'nın içinde bulunan bir koridor.
  • Htilominlo tapınağının iç görünümü.
  • Sulamani'nın içindeki freskler.
  • Bir tapınağın içindeki freskler.
  • Dhammayangyi içindeki Buddha heykelleri.
  • Manuha Tapınağı'nın içi.

Kaynakça
  1. "Business: The promise—and the pitfalls". 30 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2013.
  2. Than Tun 1964: 117–118
  3. Maha Yazawin Vol. 1 2006: 139–141
  4. Harvey 1925: 18
  5. Lieberman 2003: 90–91
  6. Stadtner 2011: 216
  7. Lieberman 2003: 115–116
  8. Lieberman 2003: 119–120
  9. Htin Aung 1967: 74
  10. Than Tun 1959: 119–120
  11. Aung-Thwin 1985: 196–197
  12. Stadtner 2011: 217
  13. Unesco 1976: ix
  14. Ishizawa and Kono 1989: 114
  15. Köllner, Bruns 1998: 117
  16. Unesco 1996
  17. Tourtellot 2004
  18. "Holiday Faqts and Info". 30 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2013.
  19. Aung-Thwin 2005: 26–31
  20. Aung-Thwin 2005: 233–235
  21. Köllner, Bruns 1998: 118–120
  22. Tettoni, authors, John Falconer ... [et al.] ; photographer, Luca Invernizzi (2000). Burmese design & architecture. Hong Kong: Periplus. s. 152. ISBN 9625938826.
  23. Aung-Thwin 2005: 210–213
  24. Aung-Thwin 2005: 224–225
  25. Aung-Thwin 2005: 38
  26. Ministry of Culture
  27. Harvey 1925: 78
  28. Köllner, Bruns 1998: 115
  29. Pan Eiswe Star and Soe Than Linn 2010

Başvuru kaynakları
  • Aung-Thwin, Michael (1985). Pagan: The Origins of Modern Burma. Honolulu: University of Hawai'i Press. ISBN 0-8248-0960-2.
  • Aung-Thwin, Michael (2005). The mists of Rāmañña: The Legend that was Lower Burma (illustrated bas.). Honolulu: University of Hawai'i Press. ISBN 978-0-8248-2886-8.
  • Ministry of Culture, Union of Myanmar (2009). "Royal Palaces in Myanmar". Ministry of Culture. 11 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2012.
  • Harvey, G. E. (1925). History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. Londra: Frank Cass & Co. Ltd.
  • Htin Aung, Maung (1967). A History of Burma. New York and London: Cambridge University Press.
  • Ishizawa, Yoshiaki (1989). Study on Pagan: research report. Institute of Asian Cultures, Sophia University. s. 239.
  • Kala, U (1724). Maha Yazawin (Birmanca). 1–3 (2006, 4th printing bas.). Yangon: Ya-Pyei Publishing.
  • Köllner, Helmut (1998). Myanmar (Burma) (illustrated bas.). Hunter Publishing. ss. 255. ISBN 978-3-88618-415-6.
  • Lieberman, Victor B. (2003). Strange Parallels: Southeast Asia in Global Context, c. 800–1830, volume 1, Integration on the Mainland. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-80496-7.
  • Pan Eiswe Star (10 Şubat 2010). "Archaeologists to assist with Cambodia excavations". The Myanmar Times. 26 (509).
  • Royal Historical Commission of Burma (1832). Hmannan Yazawin (Birmanca). 1–3 (2003 bas.). Yangon: Ministry of Information, Myanmar.
  • Rao, V.K. 2013. The Terracotta Plaques of Pagan: Indian Influence and Burmese Innovations.Ancient Asia 4:7, DOI: http://dx.doi.org/10.5334/aa.12310
  • Rao,Vinay Kumar “Buddhist Art of Pagan, 2 Vols.” Published by Agam Kala Publications, New Delhi, 2011. ISBN 978-81-7320-116-5.
  • Stadtner, Donald M. (2011). Sacred Sites of Burma: Myth and Folklore in an Evolving Spiritual Realm. Bangkok: 2011. ISBN 978-974-9863-60-2.
  • Than Tun (Aralık 1959). "History of Burma: A.D. 1300–1400". Journal of Burma Research Society. XLII (II).
  • Than Tun (1964). Studies in Burmese History (Birmanca). 1. Yangon: Maha Dagon.
  • Tourtellot, Jonathan B. (3 Eylül 2004). "Dictators "Defacing" Famed Burma Temples". The National Geographic Traveler. National Geographic. 8 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2013.
  • UNESCO (1976). Unesco Courier. 28. Paris: UNESCO.
  • UNESCO. "Bagan Archaeological Area and Monuments". UNESCO. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2012.

Dış bağlantılar

Rao, V.K. 2013. The Terracotta Plaques of Pagan: Indian Influence and Burmese Innovations.Ancient Asia 4:7, DOI: http://dx.doi.org/10.5334/aa.12310

Bagan
Önce gelen
Bagan'dan önce başkenti yok		 Burma Başkenti
23 Aralık 849 – 17 Aralık 1297		 Sonra gelen
Myinsaing, Mekkhaya, Pinle
Martaban
Launggyet
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.