Beyaz Gemi (İngiltere)

Beyaz Gemi (İngilizce: White Ship, Fransızca: la Blanche-Nef, Latince dökümanlarda Latince: Candida navis) 25 Kasım 1120'de Barfleur, Normandiya açıklarında Manş Denizi'nde batmış bir gemidir. Gemide bulunan 300 kişiden yalnızca bir kişi hayatta kalmıştır.[1] Boğulanlar arasında İngiltere Kralı I. Henry'nin meşru oğlu ve varisi William Adelin, üvey kız kardeşi Perche kontesi Matilda, üvey kardeşi Richard ve ayrıca Chester 2. Earl Richard d'Avranches yer aldı. William Adelin'in ölümü, İngiltere'de Anarşi olarak bilinen kriz ve iç savaş dönemine yol açtı.

Bu madde 12. yüzyıla ait bir gemi hakkındadır. Aynı isimli kurgusal hikaye için Beyaz Gemi sayfasına bakınız.

Beyaz Gemi batıyor
Tarihçe
İsmi: Beyaz Gemi
Hızmet dışı: 25 Kasım 1120
Akıbet: Barfleur, Normandiya açıklarında denizin altında bulunan bir kayaya çarptı
Statü: Enkaz
Genel karakteristik
Sınıf ve tipi: Yelkenli
Kurulu güç: Kare yelkenler
İtme gücü: Rüzgar ve kürekler

Deniz kazası

Beyaz Gemi, Fatih William'ın 1066 yılında İngiltere'yi istila ettiğinde bindiği Mora gemisinin kaptanı Stephen FitzAirard'ın (Estienne filz Airard) oğlu Thomas FitzStephen (Thomas filz Estienne) kaptanlığındai yakın zamanda elden geçmiş bir gemiydi.[2] Thomas, I. Henry'ye Barfleur, Normandiya'dan İngiltere'ye dönerken gemisini kullanmasını teklif etti.[3] Henry çoktan başka düzenlemeler yapmıştı, ancak varislerinden William Adelin, üvey kız kardeşi Perche kontesi Matilda, üvey kardeşi Richard ve diğer birçok soylu dahil olmak üzere birçok kişinin Beyaz Gemi ile yolculuk yapmasına izin verdi.[3] Vakainüvis Orderic Vitalis'e göre, William Adelin mürettebatın isteği üzerine bolca şaraf temin etti.[3] Gemi yola çıkmaya hazır olduğunda, gemide 300 kişi olmasına rağmen gemi yelken açmadan önce çok fazla içmek yüzünden bazıları karaya çıkmışlardı.[4]

Eğlence içindeki yolcular, Geminin kaptanı Thomas FitzStephen'a çoktan yola çıkmış kralın gemisini geçmesi için emir verdiler.[4] En iyi şekilde edilmiş ve son zamanlarda yeni malzemeler ile elden geçirilmiş Beyaz Gemi hızlıydı, kaptan ve mürettebat İngiltere'ye ilk varacakları konusunda kendilerinden emindiler. Ancak karanlık bastırdığıda, iskele tarafı Quillebœuf adlı suyun altında bir kayaya çarptı ve gemi hızla alabora oldu.[4] William Adelin küçük bir tekneye bindi ve kaçabilirdi ancak yardım için çığlıkları duyduğunda üvey kız kardeşi Matilda'yı kurtarmaya çalışmak için geri döndü. Teknesi, kendilerini kurtarmaya çalışan başkaları tarafından batırıldı ve William da onlarla birlikte boğuldu.[4] Orderic Vitalis'e göre, kayaya çarparak batan geminin tek kurtulanı Rouen'den bir kasap olan Berold (Beroldus ya da Berout) idi. Vakainüvis , Thomas FitzStephen'in battıktan sonra yüzeye çıktığını ve William Adelin'in hayatta kalmadığını öğrendiğinde, Kral ile yüzleşmek yerine kendisini boğulmasına izin verdiğini yazar.[5]

Bir rivayet, rahiplerin geleneksel bir şekilde binmelerine izin verilmemesi nedeniyle lanetlendiğini söyler.[lower-alpha 1]

Etkileri
I. Henry ve batan Beyaz Gemi.
Ana madde: Anarşi (1135-1153)

William Adelin'in ölümünün doğrudan bir sonucu Anarşi olarak bilinen dönemdir. Beyaz Gemi felaketi, I. Henry'i, ikinci çocuğu olan kızı İmparatoriçe Matilda adında tek bir meşru çocukla bırakmıştı. Her ne kadar Henry, birkaç kez de Matilda'yı varisi olarak desteklemeleri için baronlarını yemin etmeye zorlamamasına rağmen, bir kadın asla İngiltere'de kendi başına hüküm süremezdi. Matilda ayrıca popüler değildi çünkü İngiltere'nin Norman soylularının geleneksel düşmanı Anjou kontu V. Geoffroy ile evliydi. Henry'nin 1135'teki ölümü üzerine İngiliz baronları Matilda'yı hükümran kraliçe olarak kabul etmekte isteksizdi.

I. Henry'nin erkek akrabalarından biri olan kız kardeşi Adela'nin oğlu Blois Kontu Stephen, Matilda yanında abileri William ve Theobald'ın haklarını gasp ederek kral oldu. Stephen iddiaya göre Beyaz Gemi ile seyahat etmeyi planlamıştı, ancak yola çıkmadan hemen önce karaya çıkmıştı.

Matilda ve kocası V. Geoffroy İngiliz tahtının kontrolü için Stephen ve müttefiklerine karşı uzun ve yıkıcı bir savaş başlattılar. Anarşi, özellikle güney İngiltere’de, 1135'ten 1153'e kadar yıkıcı bir etkiye neden oldu.

Şiir
  • Felicia Hemans, "He Never Smiled Again", c. 1830[6]
  • Dante Gabriel Rossetti, "The White Ship: a ballad"; first published 1881 in his collected Ballads and Sonnets.[7]
  • Edwin Arlington Robinson, "Ballad of a Ship", 1891[8]
  • Geoffrey Hill, "The White Ship". In his first book, For the Unfallen, 1959.
  • Franck K. Lehodey, "White Ship". A graphic novel, 2011.

Notlar
  1. Nangis'li William, Beyaz Gemi'nin battığını çünkü gemideki tüm insanların sodomi olduğunu yazar. Bakınız: Rolls serisindeki "Chron." editör W. Stubbs (Londra, 1879), cilt 2, 1120 A.D. altında. günahın kötülük ve felakete yol açtığı inancını yansıtan. Ayrıca bakınız: Codex Justinian, 141 numaralı kanun (novella). Bir başka teori, son olarak tartışmakta olan Victoria Chandler'ın Nihayi tartışma: ortaçağ ve erken modern Avrupa’da toplumun üzerindeki şiddet baskısı isimli makalesinde açıklanmaktadır, "Beyaz Gemi'nin Enkazı", editörler Donald J. Kagay ve LJ Andrew Villalon (1998). Teorisi toplu cinayet olma olasılığını tartışmaktadır.

Kaynakça
  1. There are seven accounts of the disaster: Orderic Vitalis, Historia ecclesiastica 12.26 (ed. and trans. Chibnall, 1978, pp. 294–307); William of Malmesbury, Gesta regum Anglorum 5.419 (ed. and trans. Mynors, Thomson, and Winterbottom, 1998, pp. 758–763); Simeon of Durham, Historia regum 100.199 (ed. T. Arnold, 1885, vol. 2, pp. 258–9); Eadmer, Historia nouorum in Anglia (ed. M. Rule, 1884, pp. 288–9), Henry of Huntingdon, Historia Anglorum 7.32 (ed. and trans. Greenway, 1996, pp. 466–7), Hugh the Chanter, History of the Church at York (ed. and trans. Johnson, 1990, pp. 164–5), Robert of Torigni, Gesta Normannorum ducum (ed. and trans. E. van Houts, 1995, vol. 2, pp. 216–19, 246–51, 274–7), and Wace, Roman de Rou, pt. iii, lines 10173–262 (ed. A. Holden, 1973, vol. 2, pp. 262–6).
  2. Elisabeth M.C, van Houts, 'The Ship List of William the Conqueror', Anglo-Norman Studies X: Proceedings of the Battle Conference 1987, ed. R. Allen Brown (Woodbridge: The Boydell Press, 1988), pp. 172–73
  3. Judith A. Green, Henry I: King of England and Duke of Normandy (New York: Cambridge University Press, 2006), p. 165
  4. William M. Aird, Robert Curthose, Duke of Normandy c. 1050–1134 (Woodbridge: The Boydell Press, 2008), p. 269
  5. The Ecclesiastical History of Orderic Vitalis. 6. Marjorie Chibnall (ed. and trans.). Oxford: Clarendon Press. 1978. ss. 298-299. ISBN 978-0-19-822243-9.
  6. "The Poetical Works of Mrs. Hemans : electronic version". University of California, British Women Romantic Poets Project. 5 March 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2014.
  7. "Dante Gabriel Rossetti: "The White Ship: a ballad"". Rossettiarchive.org. 28 June 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 June 2013.
  8. "Edwin Arlington Robinson – Ballad of a Ship". Americanpoems.com. 14 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 July 2016.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.