Haftada Bir Kez Seni Öldürmez

Haftada Bir Kez Seni Öldürmez[3] (İng. Once A Week Won't Kill You), Amerikalı yazar J. D. Salinger'ın ilk kez Story dergisinin Kasım/Aralık 1944 sayısının 23-27. sayfalarında yayınlanan öyküsü.[4]

"Haftada Bir Kez Seni Öldürmez"
Yazar J. D. Salinger
Özgün adı "Once A Week Won't Kill You"
Ülke ABD
Dil İngilizce
Yayımlanma Story
Önceki "İki Yalnız Adam[1] (Two Lonely Men)"
Sonraki "Sihirli Siper[2] (The Magic Foxhole)"

Konusu

Haftada Bir Kez Seni Öldürmez üç bölüme ayrılmış bir öyküdür. Hikâye 1944 yılında II. Dünya Savaşı günlerinde geçmektedir. İlk bölüm Dickie Camson ve sonradan karısı olduğu ortaya çıkan Virginia'nın diyalogunu içerir. İkilinin konuşmasından adamın orduda asker olduğu ve kısa bir süre içinde savaşa gideceği anlaşılır. Dickie belli etmese de bu konuyla ilgili gergindir ve korkuyordur. Okuyucuda eşinin bu olayı hafif gördüğü gibi bir izlenim oluşur. Sohbetlerinin son kısmında eşi kocasına savaşa gideceğini halasına söyleyip söylemediğini sorar. Dickie halasına henüz bu gerçeği açıklamamıştır. Karısından özellikle ve vurgulayarak halasını haftada bir kez sinemaya götürmesini rica eder ve "haftada bir kez seni öldürmez" der. Eşi sinema konusunda isteksizdir. Yaşlı halanın gün geçtikçe kötüleştiğinden, delirdiğinden ve artık komik olmadığından bahseder. Dickie ısrar edince kadın her şeye rağmen kocasının bu talebini kabul eder.

İkinci bölümde yukarı kata çıkan adamın halası Rena ile konuşması anlatılır. Halasıyla geçmişten ve artık yaşamayan aile bireylerinden konuşurlar. Dickie kahvaltı için tekrar aşağı inmeden hemen önce cesaretini toplayıp savaştan bahsetmeye başlar. En sonunda savaşa katılmak üzere evden ayrılacağını halasına açıklar. Rena durumu soğukkanlılıkla karşılar. Dickie halasına eşinin onu yalnız bırakmayacağını ve sık sık sinemaya götüreceğini söyler.

Halası Dickie'ye Yüzbaşı Thomas E. Cleve, Jr.'a vermek üzere yazdığı bir mektubu verir. Cleve Jr.'ın Dickie'yi koruyabileceğini ve orduda yardımcı olacağını iddia eder. Halasının gösterdiği fotoğraflardan Cleve Jr.'ın 1917 yılında orduda yüzbaşı olduğu ortaya çıkar. Dickie hiçbir söylemeden mektubu alır ve halasına veda eder.

Yeniden aşağı inerken mektubu yırtar ve parçaları ne yapacağını bilemeyerek cebine doldurur. Aşağıda kahvaltısı hazırdır. Kendisini bekleyen Virginia'ya bir kere daha "Onu haftada bir kez sinemaya götürebilirsin. Bu seni öldürmez" der.

Sonrası

1944 yılının başında Salinger II. Dünya Savaşı'nda ABD ordusunda savaşmak üzere Avrupa'ya gitti. Aynı yılın 14 Nisan'ında Story dergisinin sahibi ve yazarın arkadaşı Whit Burnett Salinger'a öykülerinden oluşan bir derlemeyi antoloji olarak basmayı teklif eden bir mektup yolladı. Kitabın isminin Salinger'ın ilk öyküsünün adı Gençler olmasını öneriyordu.[5] Yazar kitapta yer alabilecek sekiz hikâyesinin listesini çıkardı ve Burnett'a yolladı. 9 Haziran'da Whit Burnett kararını değiştirdi ve Gençler antolojisini basmak yerine Salinger'ın henüz yazmadığı ilk romanını beklemeyi tercih ettiğini söyledi.

Eylül ayında Gençler antolojisinin yayınlanması bir kere daha gündeme geldi. 10 Nisan 1945 tarihli Salinger'ın ajansına ait bir dokümanda bu antolojide yer alacak öykü sayısının on dokuza çıktığı görülüyordu ve Haftada Bir Kez Seni Öldürmez bu listedeydi.[6] Mali yetersizliklerden ötürü Burnett kitabın basımını bir kere daha iptal etti. Böylece Haftada Bir Kez Seni Öldürmez hiçbir kitapta yer alamadı.

Kaynakça
  • Reiff, Raychel Haugrud (2008), J.D. Salinger: The Catcher in the Rye and Other Works, Marshall Cavendish, ISBN 9780761425946 Tarih değerini gözden geçirin: Tarih ve yıl parametreleri birlikte kullanılmamalı (yardım)
  • Slawenski, Kenneth (2011), Üzüntü Muz Kabuğu ve J. D. Salinger, Sel Yayınları, ISBN 9789755705200 Tarih değerini gözden geçirin: Tarih ve yıl parametreleri birlikte kullanılmamalı (yardım)

Notlar
  1. Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 66
  2. Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 103
  3. Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 79
  4. Reiff 2008, s. 145
  5. Slawenski 2011, s. 87
  6. Slawenski 2011, s. 124
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.