Holokost inkârına karşı yasalar

Holokost inkârı, 1930 ila 1940 yılları arasında Nazi Almanyası'nın Avrupa'da milyonlarca etnik azınlığı sistematik olarak soykırım kastı ile öldürdüğünü inkar etmek, 14 Avrupa ülkesinde yasa dışıdır.[1] Avusturya, Almanya, Macaristan ve Romanya gibi holokostun yaşandığı ülkeler holokost inkârını ve Nazi sembolleri gibi Nazizm ile ilgili unsurları suç kabul eden daha kapsamlı kanunlara sahiptir.

Holokost inkârını suç sayan kanunlara sahip olan ülkeler

Birleşik Krallık ve ABD gibi ülkelerde holokost inkârına karşı kanunlar konusunda hukuki tartışmalar yaşanmış ve bu yönde teklif yapılmıştır ancak kabul görmemiştir.

Ana fikir ve düşünceler

Araştırmacılar Holokost inkârını açıkça suç kabul eden ülkelerin hukuk sistemlerinin genellikle, nefret söyleminin yasaklanması gibi, ifade özgürlüğünü sınırlayan unsurlarının bulunduğunu ileri sürmektedir. D. D. Guttenplan'a göre bu durum ABD, İrlanda ve pek çok İngiliz Milletler Topluluğu ülkeleri gibi "ortak hukuk ülkeleri ile Kıta Avrupası ve İskoçya gibi Kara Avrupası hukuk düzeni ülkeleri arasında farklılaşmaktadır. Kara Avrupası hukuk düzeni ülkelerinde hukuk genellikle daha katıdır. Ayrıca yine bu ülkelerde hakim daha çok araştırmacı gibi davranmakta ve delilleri yorumlarken aynı zamanda delil toplamaktadır.[2] Michael Whine'a göre İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemde Yahudilerin hakları ırk ve din nefretine karşı mücadele eden açık ve toleranslı demokrasilerde daha iyi korunmuştur ve Holokost inkârı Yahudilere karşı şiddeti körükleyebilir.[3]

János Kis[4] ve özellikle András Schiffer[5] Holokost inkârının evrensel bir hak olan ifade özgürlüğü kapsamında korunması gerektiğini ileri sürmektedir. Aynı görüş 1992 yılında László Sólyom başkanlığındaki Macaristan Anayasa Mahkemesi (Alkotmánybíróság) tarafından Holokost inkârına karşı olan bir kanunu iptal ederken dile getirilmiştir.[6]

Holokost inkârını suç kabul eden kanunların Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve İnsan Hakları Evrensel Bildirisi'ne aykırı olduğu görüşü Avrupa Konseyi (Avrupa İnsan Hakları Komisyonu,[7] Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi[8]) ve Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Komitesi tarafından kabul edilmemiştir.[9]

Raul Hilberg,[10] Richard J. Evans ve Pierre Vidal-Naquet da dahil olmak üzere bazı tarihçiler bu tür yasalara karşı çıkmaktadır. Bu konuda göze çarpan diğer kişiler Timothy Garton Ash [11] Christopher Hitchens, Peter Singer,[12] ve Noam Chomsky'dir.[13] Serge Thion'un Chomsky'nin bir çalışmasını, Holokost inkârına ilişkin bir kitabın önsözünde açıkça izin almadan kullanması tartışmalara yol açmıştır. (Faurisson olayı)

Holokost inkârına ilişkin kanunları eleştiren bir başka görüş bu konuda eğitimin daha önemli olduğunu, bu kanunların inkâr nedeniyle ceza alan kişilerden mağdurlar yaratacağını ileri sürmektedir.[14]

Ülkelere göre mevzuat

§ 130 Halkı kin ve düşmanlığa tahrik etme

Almanya'da, Alman Ceza Kanunu'nda yer alan Volksverhetzung ("Halkı kin ve düşmanlığa tahrik etme")[15][16] kavramı toplumun bir bölümüne karşı insanları kin ve düşmanlığa sevketmeyi yasaklamaktadır. Holokost inkârı davalarında çoğunlukla bu kavrama dayanılmaktadır. Buna ek olarak anayasaya aykırı organizasyonların tanıtım işaretlerinin kullanılması başlıklı Strafgesetzbuch § 86a anayasaya aykırı organizasyonların Swastika ve SS işareti gibi sembollerini yasaklamaktadır.

§ 130 Halkı kin ve düşmanlığa tahrik etme (1985, Değişiklikler: 1992, 2002, 2005, 2015)[17][18]

(1) Kamu barışını bozacak şekilde:

  1. Ulusal, ırksal, dinsel bir topluluk ya da etnik kökeni ile tanımlanan bir topluluğa karşı söz konusu topluluğa ya da kesime mensup olmalarından dolayı halkın bir bölümünü ya da bireyleri nefrete teşvik eden ya da şiddete veya ihtiyari tedbirlere yönlendiren ya da
  2. yukarıda belirtilen topluluğa, toplumun bir bölümüne ya da bireylere sırf o topluluğa veya toplumun bir bölümüne mensup olmaları dolayısıyla kasıtlı olarak iftirada bulunarak veya hakaret ederek insanlık haysiyetine saldıran ya da toplumun bir bölümünü aşağılayan kişi,

üç aydan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.[17][18]

(...)

(3) Aleni şekilde veya görüşme sırasında Nasyonal Sosyalist yönetiminin Uluslararası Hukuka Karşı Suçlar Kanunu'nun 6 (1) maddesi kapsamına giren faaliyetlerini kamu barışını bozacak şekilde onaylayan, inkâr eden ya da önemsiz gibi gösteren kişi 5 yıla kadar hapis veya para cezası ile cezalandırılır.[17][18]

(4) Aleni şekilde veya görüşme sırasında Nasyonal Sosyalist yönetimin acımasız uygulamalarını onaylayarak, överek veya haklı göstermeye çalışarak mağdurların onurunu kamu barışını bozacak şekilde zedeleyen kişi 3 yıla kadar hapis veya para cezası ile cezalandırılır.[17][18]


Yukarıda adı geçen Uluslararası Hukuka Karşı Suçlar Kanunu'nun 6. maddesi şu şekildedir:

§ 6 Soykırım

(1)ulusal, ırki, etnik ya da dini bir grubu kısmen veya tamamen yok etmek kastıyla:

  1. grup üyelerini öldüren;
  2. grup üyelerine, özellikle Ceza Kanunu'nun 226. maddesinde belirtilen şekilde, ciddi bedensel ya da zihinsel zarar veren;
  3. fiziksel olarak kısmen ya da tamamen yok etmek kastıyla, grubu ağır yaşam koşullarına maruz bırakan;
  4. grup içinde doğumları önlemeye yönelik tedbirler koyan;
  5. grup içindeki çocukları zorla bir başka yere nakleden kişi

ömür boyu hapis cezası ile cezalandırılır.(...)[19]

Diğer düzenlemeler

Alman Ceza Kanunu'nun şu bölümleri de konu ile ilgilidir:

§ 189 Ölen bir insanın hatırasını ağır bir şekilde aşağılama (1985, değişiklik: 1992)

Ölen bir insanın hatırasını ağır bir şekilde aşağılayan 2 yıla kadar hapis veya para cezası ile cezalandırılır.[20]

§ 194 Şikâyet

(1) Hakaret şikayet halinde kovuşturulabilir. Fiil, yazılı materyal yayımlama ya da toplantıda kamuya açıklama veya radyoda sunma yoluyla gerçekleştiği takdirde, zarar gören taraf Nasyonal Sosyalist veya bir başka yönetim altında dayatma ve kararlarla bir gruba mensup olmasından dolayı zulüm görmüş ise, söz konusu grubun halkın bir parçası olması ve hakaretin bu zulüm ile ilgili olması halinde şikayet şartı aranmaz. Ancak zarar gören taraf itiraz ederse re'sen kovuşturma yapılamaz. Zarar gören taraf öldüğünde şikayet ve itiraz hakkı 77. maddenin 2. fıkrasında belirtilen hısımlarına geçer. İtirazdan vazgeçilemez.

(2) Ölen kişinin hatırasının aşağılanması durumunda 77. maddenin 2. fıkrasında belirtilen hısımlarının şikayet hakkı mevcuttur. Eğer fiil, yazılı materyal yayımlama ya da toplantıda kamuya açıklama veya radyoda sunma yoluyla gerçekleştirilmişse, ölen kişi Nasyonal Sosyalist veya bir başka yönetim altında dayatma ve kararlar sonucunda hayatını yitirmişse ve aşağılama bu olay ile bağlantılıysa şikayet şartı aranmaz. Ancak zarar gören taraf itiraz ederse re'sen kovuşturma yapılamaz. İtirazdan vazgeçilemez. (...)[21]

Avustralya

Avustralya'da Holokost inkârına ilişkin bir kanun bulunmamaktadır. Ancak "nefret söylemi" ve "ırkçı aşağılama" gibi kavramlar çerçevesinde suç kabul edilmektedir.[22][23] Gerald Fredrick Töben ve Adelaide Institute davası Avustralya'da Holokost inkârı nedeniyle yapılan yargılamalardan en bilinenidir.[24]

Avusturya

Avusturya'nın Nazilerden arındırılması ve Nazizm'in yeniden canlanmasını önlemek için gerekli hukuki altyapıyı Verbotsgesetz 1947 sağlamıştır.

Nasyonal Sosyalizm'in Yasaklanması Kanunu (1947, değişiklik: 1992)

§ 3g. § § 3a – 3f'de belirtilen şekilde davranmayanlar 1 yıldan 10 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. (NSDAP'yi yeniden canlandırmak veya ilişkili olmak) Açıkça tehlike oluşturan şüphe ya da eylem halinde 20 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.[25]

§ 3h. § 3 g.'ye ek: Nasyonal Sosyalizm'in soykırımını ya da Nasyonal Sosyalizm'in diğer insanlığa karşı suçlarını basılı materyal ile, yayımla veya diğer kitle ilitişim araçlarıyla inkâr eden, ağır şekilde önemsiz gibi gösteren, tasvip eden ya da haklı çıkarmaya çalışan kişi.[26]

Belçika

Belçika'da Holokost inkârı 1995 yılında suç kapsamına alınmıştır.

Tarihi Revizyonizm Kanunu (1995, değişiklik: 1999)

Madde 1 Ceza Kanunu'nun 444. maddesinde belirtilen hallerde, Alman Nasyonal Sosyalist Rejimi'nin İkinci Dünya Savaşı boyunca gerçekleştirdiği soykırımı inkâr eden, ağır şekilde önemsiz gibi gösteren, haklı çıkarmaya çalışan ya da tasvip eden kişi 8 günden 1 yıla kadar hapis ve 26 Belçika Frangı'ndan 5000 Belçika Frangı'na kadar para cezası ile cezalandırılır. Bu paragrafın uygulanmasında soykırım teriminden 9 Aralık 1948 tarihli Soykırımın Önlenmesi ve Mücadele Edilmesi Hakkında Uluslararası Anlaşma'nın 2. maddesi anlaşılır. Tekerrür halinde sanığın vatandaşlık haklarının Ceza Kanunu'nun 33. maddesine göre kısıtlanmasına karar verilebilir.

Madde 2 Bu kanunun ihlalinden hüküm giyilmesi halinde hükmün tamamının veya bir bölümünün birden fazla gazetede yayımlanmasına karar verilebilir.

Madde 3 Ceza Kanunu'nun Birinci Kitap, Yedinci Faslı ve 85. maddesi de bu kanuna uygulanabilir.

Madde 4 Fırsat Eşitliğini Sağlama ve Irkçılık ile Mücadele Merkezi'nin yanı sıra; ahlaki değerleri ve direncin ya da sürgün edilenlerin onurunu tüzükleri temelinde savunma amacı güden ve en az beş yıldan beri tüzel kişiliğe sahip olan kuruluşlar, bu kanunun uygulanmasından doğan davalarda taraf olarak yer alabilirler.[27]

Bosna-Hersek

2007 yılının Mayıs ayında Bosnalı milletvekili Ekrem Ajanovic; Holokost, soykırım ve insanlığa karşı suçların inkârını suç kapsamına alan bir kanun teklif etmiştir. Bosna-Hersek Parlamentosu'nda ilk defa verilen bu teklife Bosnalı Sırp milletvekilleri karşı çıkmıştır ve konunun ceza kanunu içerisinde çözülmesi gerektiğini belirtmiştir.[28] Bunun üzerine 6 mayıs 2009'da Boşnak milletvekilleri Adem Huskic, Ekrem Ajanovic ve Remzija Kadric; Holokost, soykırım ve insanlığa karşı suçların inkârını suç kapsamına alan ceza kanunu değişikliği teklif etmiştir.[29] Bosnalı Sırp milletvekilleri SNSD üyesi Lazar Prodanovic'a göre Bosnalı Sırp milletvekilleri böyle bir kanunun anlaşmazlık ve husumet çıkarağı gerekçesiyle tekrar tekrar teklife karşı çıkmışlardır.[30]

Çek Cumhuriyeti

Çek Cumhuriyeti'nde Holokost ve komünist mezalimini inkâr etmek yasa dışıdır.

İnsan Hakları ve Özgürlüklerini Baskı Altına Alan Hareketlerin Desteklenmesi ve Yaygınlaşmasına Karşı Kanun (2001)

§ 260 (1) İnsan hakları ve özgürlüklerini baskı altına alan hareketleri destekleyen veya yaygınlaştıran ya da ulusal, ırksal, dinsel veya sınıfsal ya da diğer insan gruplarına karşı nefret yayan kişi 1 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

(2) Eğer kişi;
a) Birinci fıkrada belirtilen suçu basılı medya, film, radyo, televizyon aracılığıyla veya diğer benzer etkili şekilde işlerse,
b) Örgütlü bir grubun üyesi olarak işlerse,
c) Ulusal alarm veya savaş sırasında işlerse,
3 yıldan 8 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

§ 261 § 260'ta belirtilen hareketlere sempati duyduğunu alenen ilan eden kişi 6 aydan 3 yıla kadar hapis cezası cezalandırılır.

§ 261a Nazi veya komünist soykırımını ya da Nazi veya komünistlerin diğer suçlarını alenen inkâr eden, şüphe oluşturan, tasvip eden ya da meye çalışan kişi 6 aydn 3 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.[31]

Fransa

Fransa'da 13 Temmuz 1990'da oylanan Gayssot Yasası, Nazi liderlerinin 1945 ila 1946 yılları arasında Nürnberg'de Uluslararası Askeri Ceza Mahkemesi'nde yargılanmasının temelini oluşturan 1945 tarihli Londra Antlaşması'nda tanımlanan insanlığa karşı suçları Fransa'da sorgulamayı suç haline getirmiştir. Robert Faurisson'nun karşı çıktığı yasayı İnsan Hakları Komitesi muhtemel antisemitizm hareketinin önüne geçmek için alınması gereken bir önlem olduğu gerekçesiyle onaylamıştır.[32] 2012 yılında Fransız Anayasa Konseyi, Gayssot Yasası'nın Ermeni Soykırımı inkârını da kapsayacak şekilde genişletilmesini ifade özgürlüğüne aykırı bularak iptal etmiştir.[33]

Hollanda

Hollanda yasalarında Holokost inkârı açıkça suç olarak yer almasa da mahkemeler bu durumu nefret yayma olarak değerlendirmektedir.[34] Hollanda cumhuriyet savcılığına göre saldırgan açıklamalar belirli bir gruba karşı ayrımcılık niteliği taşıyorsa Hollanda hukukuna göre suç sayılabilir.[35]

İspanya

İspanya'da İspanya Anayasa Mahkemesi'nin 7 Kasım 2007 tarihli iptal kararına kadar soykırım inkârı suç olarak kabul edilmekteydi.[36] Bu nedenle söz konusu tarihten itibaren İspanya'da Holokost inkârı yasak değildir. Ancak Holokost'u haklı göstermeye çalışmak hapis cezası öngörülen bir suçtur.[37]

İsrail

İsrail'de 8 Temmuz 1986 yılında Knesset'de kabul edilen kanun ile Holokost inkârı suç olarak kabul edilmiştir.

İsviçre

Holokost inkârı İsviçre'de açıkça yasak olmasa da soykırım ya da insanlığa karşı suçların inkârı hapis cezası öngörülen bir suçtur.

İtalya

2007 yılının Ocak ayında İtalya'da Holokost inkârına 4 yıl hapis cezasını mümkün hale getiren kanun oybirliği ile kabul edilmiştir.[38]

Lihtenştayn

Açıkça nasyonal sosyalizmden bahsedilmese de Lihtenştayn Ceza Kanunu'nun 283. maddesi Holokost inkârını yasaklamaktadır.

§ 283 Irk ayrımcılığı

Soykırım veya diğer insanlığa karşı suçları harf, yazı, resim, elektronik olarak iletilen işaret, jest, şiddet hareketi ya da diğer şekillerde alenen inkâr eden, genel olarak önemsiz gibi gösteren veya haklı çıkarmaya çalışan 2 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.[39]

Litvanya

Litvanya'da Nazi ya da Sovyet suçlarını tasvip veya inkâr etmek yasaktır.

170(2) Uluslararası suçları, SSCB ve Nazi Almanyası'nın Litvanya Cumhuriyeti ve halkına karşı işlediği suçları alenen tasvip etmek veya söz konusu suçları inkâr etmek ya da küçümsemek[40]

Lüksemburg

Lüksemburg'un 19 Temmuz 1997 tarihli Ceza Kanunu'nun 457-3 maddesi Holokost ve diğer soykırımların inkârını yasaklamaktadır.[41] Söz konusu suçun cezası 8 günden 6 aya kadar hapis veya para cezasıdır.[41]

... 8 Ağustos 1945 tarihli Uluslararası Askeri Mahkeme'nin mevzuatında tanımlanan savaş suçlarına veya insanlığa karşı suçlara ya da 8 Ağustos 1985 tarihli yasada tanımlanan soykırıma itiraz eden, küçümseyen, ya da varlığını inkâr eden kimse. 19 Temmuz 1997 tarihli Ceza Kanunu'nun 450. maddesi gereği soruşturma yapılabilmesi için şikayet şarttır.[41]

Macaristan

Macaristan Parlamentosu 23 Şubat 2010'da aldığı karar ile Holokost inkârını veya önemsizleştirilmesini 3 yıla kadar hapis cezası öngörülen bir suç haline getirdi.[42] Kanun, Başkan tarafından 2010 yılının Mart ayında onaylandı.[43] Aynı yıl 8 Haziran'da yeni seçilen Fidesz ağırlıklı parlamento kanunun formülasyonunu "nasyonal sosyalist ya da komünist sistemlerin gerçekleştirdiği soykırımları ya da insanlığa karşı diğer eylemleri inkâr edenler cezalandırılır" şeklinde değiştirdi.[44] Böylece Holokost kelimesi kanundan çıkarılmış oldu.

2011 yılında Budapeşte'de Holokost inkârı suçundan bir kişi hüküm giydi. Mahkeme sanığı 18 ay hapis cezasına çarptırdı, cezayı 3 yıl erteledi ve denetimli serbestliğe karar verdi. Ayrıca sanığın Budapeşte anıt müzesi, Auschwitz ya da Kudüs'teki Yad Vashem'den birini ziyaret etmesine hükmetti. Hükümlü yaşadığı yerde bulunan Holokost Anma Merkezi'ni tercih etmiş ve üç kere merkezi ziyaret ederek gözlemlerini kaydetmiştir.[45]

2015 yılının Ocak ayında mahkeme, aşırı sağcı çevrimiçi gazete Kuruc.info'nun 2013 yılının Temmuz ayında yayımladığı Holokost inkârına ilişkin makalesini yayından kaldırmasına karar verdi. Söz konusu karar Macaristan için bu alanda bir ilk niteliğindedir.[46] Sivil özgürlükler Birliği (TASZ) ifade özgürlüğüne getirilen sınırlamayı protesto etmek amacıyla siteye ücretsiz hukuki yardım önerdi.[47] Ancak site, birliğin liberal fikirlerini gerekçe göstererek yardım teklifini reddetti ve yazıyı siteden kaldırmayı reddetti.[48]

Polonya

Polonya'da Holokost ve komünist suçlarını inkâr suç niteliği taşımaktadır.

Portekiz

Portekiz yasalarında Holokost inkârı açıkça suç olarak yer almasa da Portekiz hukuku ayrımcılığa teşvik eden savaş suçlarının inkârını yasaklamaktadır.

Romanya

Romanya'da 13 Mart 2012 tarihli 31 numaralı Olağanüstü Hal Kararnamesi ile Holokost inkârı yasaklanmış ve 6 Mayıs 2006'da onaylanmıştır. Düzenleme ayrıca ırkçı, faşist veya yabancı düşmanı sembol, üniforma ve işaretleri de 6 aydan 5 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırmaktadır.

Rusya

2014 yılının Mayıs ayında Rusya Başkanı Vladimir Putin, Nazi'lerin suçlarının inkârını ve SSCB'nin İkinci Dünya Savaşı'ndaki icraatları hakkında bilerek yanlış bilgi yaymayı ya da Nazi'leri kahraman gibi göstermeyi suç haline getiren kanunu onaylamıştır.[49][50]

Yunanistan

2014 yılının Eylül ayında 54'e karşı 99 oyla Yunanistan'da Holokost inkârı suç kapsamına alındı.[51]

Kovuşturmalar ve hüküm giymeler
Tarih İsim Kararın verildiği ülke Karar
Eylül 1987/Haziran 1999 Jean-Marie Le Pen Fransa, Almanya 1987'de €183,000, 1999'da €6,000 [52] ve 2016'da €30,000 para cezası.[53]
27 Şubat 1998 Roger Garaudy Fransa 6 ay hapis cezası (ertelendi), ₣240,000 (€37,500) para cezası[54]
21 Temmuz 1998 Jürgen Graf İsviçre 15 ay hapis cezası (cezadan kurtulmak için İsviçre'den kaçtı.)[55]
21 Temmuz 1998 Gerhard Förster İsviçre 12 ay hapis cezası, müsadere[56]
8 Nisan 1999 Fredrick Töben Avustralya 7 ay hapis
27 Mayıs 1999 Jean Plantin Fransa 6 ay hapis (ertelendi), para cezası, tazminat[57]
11 Nisan 2000 Gaston-Armand Amaudruz İsviçre 1 yıl hapis, tazminat[58]
20 Şubat 2006 David Irving Avusturya 3 yıl hapis.[59] 13 ay sonra serbest bırakıldı ve sınır dışı edildi.
15 Mart 2006 Germar Rudolf Almanya 2 yıl 6 ay hapis[60]
3 Ekim 2006 Robert Faurisson Fransa €7,500 para cezası, 3 ay denetimli serbestlik[61]
15 Şubat 2007 Ernst Zündel Almanya 5 yıl hapis[62]
8 Kasım 2007 Vincent Reynouard Fransa 1 yıl hapis ve €10,000 para cezası[63]
14 Ocak 2008 Wolfgang Fröhlich Avusturya 6 yıl hapis (üç kez ihlal)[64]
15 Ocak 2008 Sylvia Stolz Almanya 3 yıl 6 ay hapis[65]
11 Mart 2009 Horst Mahler Almanya 5 yıl hapis[66]
23 Ekim 2009 Dirk Zimmerman Almanya 9 ay hapis[67]
27 Ekim 2009 Richard Williamson Almanya €12,000 para cezası[68] (daha sonra bozuldu)
31 Ocak 2013 Gyorgy Nagy Macaristan 18 ay hapis (ertelendi) [69]
11 Şubat 2015 Vincent Reynouard Fransa 2 yıl hapis [70]
12 Kasım 2015 Ursula Haverbeck Almanya 10 ay hapis [71]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Bazyler, Michael J. (25 Aralık 2006). "Holocaust Denial Laws and Other Legislation Criminalizing Promotion of Nazism" (PDF). Yad Vashem. 27 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2012.
  2. D D Guttenplan, Should Freedom of Speech Stop at Holocaust Denial? 15 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Arşiv kopyası; Wayback Machine, Index of Free Expression, 2005.
  3. Whine, Michael (Bahar 2008), Expanding Holocaust Denial and Legislation Against It, Jewish Political Studies Review, 28 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 28 Ağustos 2016
  4. János Kis: Szólássabadság és náci beszéd, Népszabadság, March 30, 1996.
  5. Fogadatlan prókátorok – A gárdaítélet félreértelmezéseiről 11 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Magyar Narancs, July 23, 2009
  6. "Alkotmánybíróság - Kezdőlap" (PDF). 13 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2016.
  7. Şablon:Cite court
  8. Şablon:Cite court
  9. Şablon:Cite court
  10. "Is There a New Anti-Semitism? A Conversation with Raul Hilberg". Logos. 6 (1–2). Winter–Bahar 2007. 17 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012. I have come to the conclusion, not once but several times, that, as far as I am concerned, I do not agree with legislation that makes it illegal to utter pronouncements claiming that there was no Holocaust. I do not want to muzzle any of this because it is a sign of weakness not of strength when you try to shut somebody up.
  11. Garton Ash, Timothy (19 Ekim 2006). "This is the moment for Europe to dismantle taboos, not erect them". The Guardian. Londra. 10 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012.
  12. Singer, Peter (1 Mart 2006). "David Irving has a right to free speech, too". JPost.com. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012.
  13. Chomsky, Noam (28 Şubat 1981). "His Right to Say It". The Nation. 10 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012. [I]t is elementary that freedom of expression (including academic freedom) is not to be restricted to views of which one approves, and that it is precisely in the case of views that are almost universally despised and condemned that this right must be most vigorously defended.
  14. Adam Lebor (25 Mart 2010), A bad law against Holocaust denial, Jewish Chronicle, 21 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 28 Ağustos 2016
  15. Timmermann, Wibke K (2014). Incitement in International Law. Abingdon, Oxon, England: Routledge. s. 139. ISBN 9781138020801. 3 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2016.
  16. Shoshan, Nitzan (2008), Reclaiming Germany: Young Right Extremists, the Return of the Nation, and the State of Politics on the Streets of East Berlin, 1, Chicago, Illinois: The University of Chicago, s. 183, 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 28 Ağustos 2016
  17. Bohlander, Michael (1998), Bundesministerium der Justiz und für Verbraucherschutz: GERMAN CRIMINAL CODE [Federal Ministry of Justice and Consumer Protection: GERMAN CRIMINAL CODE], para. 130: Federal Ministry of Justice, Germany, 27 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 31 Ağustos 2016
  18. Bundesministerium der Justiz und für Verbraucherschutz: Strafgesetzbuch [Federal Ministry of Justice and Consumer Protection: Criminal Code] (Almanca), para. 130: Federal Ministry of Justice, Germany, 31 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 31 Ağustos 2016
  19. "§ 6 Völkermord" (Almanca). Bundesministerium der Justiz. 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2009.
  20. "§ 189 Verunglimpfung des Andenkens Verstorbener" (Almanca). Bundesministerium der Justiz. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2016.
  21. "§ 194 Strafantrag" (Almanca). Bundesministerium der Justiz. 19 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2009.
  22. Ben Collins. "George Brandis: Holocaust Denial Would Not Become Legal Under My New Laws". Business Insider Australia. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2016.
  23. "Racial Discrimination Act changes would allow Holocaust denial, says Shane Rattenbury". The Age. 1 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2016.
  24. "Letter to HREOC, Oct 1998". 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2016.
  25. "Verbotsgesetz 1945 in der Fassung des NSG 1947" (Almanca). Austrian Research Centre for Post-War Trials. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2009.
  26. "Verfassungsgesetz vom 8. Mai 1945 über das Verbot der NSDAP (Verbotsgesetz 1947) in der Fassung der Verbotsgesetznovelle 1992" (Almanca). Austrian Research Centre for Post-War Trials. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2009.
  27. "23 MARS 1995. – Loi tendant à réprimer la négation, la minimisation, la justification ou l'approbation du génocide commis par le régime national-socialiste allemand pendant la seconde guerre mondiale" (Fransızca). juridat.be. 21 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2009.
  28. PORICANJE GENOCIDA PROGLASITI KRIVIČNIM DJELOM, Prof. dr. Fikret Karcic,Preporod, 5.7.2007 19 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Arşiv kopyası; Wayback Machine
  29. "24sata.info - Stranka za BiH: Krivičnim zakonom BiH obuhvatiti genocid i holokaust". 21 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2016.
  30. Dzidic, Denis (27 Ocak 2009). "Bosnia's Etnic Tensions Delay Holocaust Denial Law". Balkan Investigative Reporting Network. 16 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2016.
  31. "Punishment for Holocaust Denial Incorporated in Czech Law". Permanent Representation of the Czech Republic to the European Union. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2009.
  32. "Communication No 550/1993 : France. 16/12/96. CCPR/C/58/D/550/1993. (Jurisprudence)". United Nations Office of the High Commissioner for Human Rights. 6 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2009.
  33. Libération, La loi contre la négation du génocide arménien est censurée 11 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  34. "Denying holocaust 'not a crime': VVD". DutchNews.nl. 27 Mayıs 2009. 31 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2009.
  35. "Dutch Liberal leader: Holocaust Denial should Not be Crime". tripolipost.com. 29 Mayıs 2009. 17 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2009.
  36. "Tribunal Constitucional". Constitutional Court of Spain. 7 Kasım 2007. 21 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2012.
  37. Uni, Assaf (10 Kasım 2007). "Spanish court rules out jail sentences for Holocaust denial". Haaretz. 17 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2009.
  38. "Italy Approves Law Making Holocaust Denial a Crime". Newspaper. Haaretz. 25 Ocak 2007. 18 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2016.
  39. "Liechtensteinisches Landesgesetzblatt" (Almanca). LLV Government Portal. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2009.
  40. "LIETUVOS RESPUBLIKOS BAUDŽIAMASIS KODEKSAS" (Litvanca). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2012.
  41. "LUXEMBOURG – National Legal Measures". Council of Europe. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2009.
  42. "Hungary criminalises holocaust denial". The Independent. Associated Press. 23 Şubat 2010. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2016.
  43. President Sólyom signs Holocaust denial bill 10 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., politics.hu
  44. Hungary equates Communism to Nazism 13 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., rt.com
  45. Bennettsmith, Meredith (2 Şubat 2013). "Hungary Criminalizes Holocaust Denial, Orders Man To Visit Memorial". Huffington Post. 3 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2016.
  46. "A Kuruc.info cikke az első, amit betiltottak Magyarországon". ORIGO. 14 Ocak 2015. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2015.
  47. "Jogsegélyt kínál a TASZ a Kuruc.info-nak". ORIGO. 15 Ocak 2015. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2015.
  48. ""Jogsegélyt ajánl a Kuruc.infónak a TASZ" – nem kérünk belőle". Kuruc.info. 15 Ocak 2015. 18 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2015.
  49. "Holocaust Deniers in Russia Now Face Five Years in Prison Reuters". Website. Reuters. 5 Mayıs 2014. 20 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2016.
  50. "Russia moves to criminalize Holocaust denial". News Service. Russia Today. 26 Mart 2013. 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2016.
  51. "Greece Passes Bill Making Holocaust-Denial Illegal, Tougher Anti-Racism Laws". Website. Reuters. 9 Eylül 2014. 22 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2016.
  52. "Le Pen Convicted for Racial Hatred" 2 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Associated Press, June 2, 1999. Retrieved 2009-11-14.
  53. "Le Pen fined over Holocaust remarks". BBC. BBC. 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2016.
  54. "Writer fined for Holocaust writings" 28 Ağustos 2012 tarihinde WebCite sitesinde arşivlendi, BBC News, February 27, 1998. Retrieved 2009-11-15.
  55. Black, Edwin. "Denial of Holocaust nothing new in Iran / Ties to Hitler led to plots against British and Jews", San Francisco Chronicle, January 8, 2006.
  56. "Holocaust Revisionists Will Serve Time" 13 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Spokesman-Review (Associated Press), July 21, 1998. Retrieved 2009-11-15.
  57. Francillon, Claude. "A Lyon, l'éditeur chômeur Jean Plantin jugé pour contestation de crimes contre l'humanité" 3 Ağustos 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi, Le Monde, September 9, 1999. Retrieved 2009-11-15.
  58. "Holocaust revisionist sentenced" 5 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC News, April 11, 2000. Retrieved 2009-11-15.
  59. Traynor, Ian. "Irving jailed for denying Holocaust" 29 Aralık 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Guardian, February 21, 2006. Retrieved 2009-11-13.
  60. "German Holocaust Denier Imprisoned for Inciting Racial Hatred" 2 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Deutsche Welle, March 16, 2007. Retrieved 2009-11-14.
  61. Stalinsky, Steven. "The Influence of a Man Who Denies the Holocaust" 23 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. New York Sun, October 12, 2006. Retrieved 2009-11-14.
  62. "Holocaust denier in Germany sentenced to five years in prison – Europe – International Herald Tribune" 13 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The New York Times, February 15, 2007. Retrieved 2009-11-14
  63. Valérie Igounet, Robert Faurisson. Portrait d'un négationniste, Paris, 2012, p.382 (ISBN 978-2207259986)
  64. "Austrian Holocaust denier gets six-and-a-half years in prison" 30 Temmuz 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi Arşiv kopyası; Wayback Machine European Jewish Press, January 14, 2008. Retrieved 2009-11-15.
  65. "German Neo-Nazi Lawyer Sentenced for Denying Holocaust" 14 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Deutsche Welle, January 14, 2008. Retrieved 2009-11-15.
  66. "Horst Mahler zu hoher Haftstrafe verurteilt" 14 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Arşiv kopyası; Wayback Machine, Frankfurter Allgemeine Zeitung, March 11, 2009. Retrieved 2009-11-14.
  67. "Report on the Trial of Dirk Zimmerman (Germany)" 3 Kasım 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Occidental Quarterly, October 25, 2009. Retrieved 2009-11-15.
  68. "German court tells holocaust denier he must face trial" 14 Kasım 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Deutsche Welle, November 10, 2009. Retrieved 2009-11-14.
  69. "Hungary orders Holocaust denier to visit Auschwitz " 15 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Jerusalem Post, February 3, 2013. Retrieved 2013-07-06.
  70. "Le négationniste Vincent Reynouard de nouveau condamné à la prison ferme" 5 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Le Monde, February 11, 2015. Retrieved 2015-02-15.
  71. "Amtsgericht Hamburg: 87-jährige Holocaust-Leugnerin zu zehn Monaten Haft verurteilt" 5 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Der Spiegel, November 12, 2015. Retrieved 2015-11-12.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.