Kandil
Kandil, içinde sıvı bir yağ ve fitil bulunan kaptan oluşmuş aydınlatma aracıdır. Binlerce yıl öncesinden itibaren insanlar tarafından aydınlatma amaçlı kullanılmıştır. 1780'lerde Argand lambası, 1850'lerde gaz lambası kandillerin yerini almıştır. Yağ tabanlı kandiller, günümüzde artık yalnızca yarattıkları ambiyans sebebiyle, yahut dinî amaçlarla kullanılmaktadır.
Kandiller, zamana ve yere göre, kil ve pişmiş toprak, pirinç, bronz gibi farklı malzemelerden yapılmıştır. Yağ olarak zeytinyağı ya da çeşitli hayvansal yağlar kullanılmıştır.
Kandil sözcüğü, Arapça kandil (قنديل) sözcüğünden Türkçeye geçmiştir. Bu sözcüğün kökeni Latince candēla olup, İngilizce candle ve Fransızca chandelle aynı kökendendir.
II. Selim döneminden başlayarak dinî geceler minarelerde yakılan kandillerle duyurulup kutlandığından bu geceler kandil geceleri adını almıştır.[1]
Kaynakça
- Nebi Bozkurt, “Kandil”, TDV İslâm Ansiklopedisi (DİA), İstanbul, 2001, c: 24, s: 300.