Kiel Antlaşması
Kiel Antlaşması, Napolyon Savaşları sırasında, Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı ile İsveç'in oluşturduğu tarafla Danimarka-Norveç arasında 14 Ocak 1814'te imzalanan ve taraflar arasındaki çarpışmaları sona erdiren antlaşmadır.
| Tür | Barış antlaşması |
|---|---|
| İmzalanma | 14 Ocak 1814 |
Antlaşma uyarınca Danimarka'nın Norveç'i İsveç'e bırakmasıyla 1380'de kurulmuş olan birlik sona ermiş, Danimarka'nın Baltık bölgesi ve Avrupa'daki gücü de azalmıştır.
Antlaşma İsveç'in 1809'da Finlandiya ve Aland Adalarını (Ahvenanmaa) Rusya'ya bırakmasıyla doğan kaybını bir ölçüde dengeliyordu.
Danimarka ile birliğe öteden beri karşı çıkan Norveç ise pazarlık konusu yapılmasına sert tepki gösterdi ve İsveç'le birleşmeye karşı koymak amacıyla kendi anayasasını hazırladı.
Kiel Antlaşması'na silahla direnmeye karar vererek İsveç'i anayasasını kabul etmeye zorladı; sonuçta 1905'e değin süren birleşik bir krallık kuruldu.
Danimarka, eski Norveç toprakları olan Grönland, İzlanda ve Faroe Adalarını elinde tutmasına karşın Norveç'i yitirmesi yüzünden siyasal ve ekonomik zarara uğradı.