Lana Del Rey

Elizabeth Woolridge Grant (d. 21 Haziran 1985, New York City) veya sahne adıyla Lana Del Rey, Amerikalı şarkıcı ve söz yazarıdır. Del Rey ilk olarak 18 yaşında New York'taki kulüplerde şarkı söylemeye başladı. 20 yaşında 5 Points Records ile ilk anlaşmasını yaptı ve Haziran 2010 tarihinde Lana Del Rey A.K.A. Lizzy Grant isimli albümünü yayınladı. Interscope, Polydor ve Stranger Records ile anlaşma imzaladı ve ilk single'ı Video Games'i yönetmenliğini yine kendi üstlendiği bir müzik videosu ile YouTube'da yayınladı. Şarkı ve klibin internette tutulması üzerine ikinci stüdyo albümü olan Born To Die'ı Ocak 2012 tarihinde yayınladı. Albüm dünya genelinde 5 milyon kopya sattı ve 2012'nin en çok satılan albümleri arasında yer edinmeyi başardı. Üçüncü EP'sinin (Paradise) Born to Die ile birleşiminden oluşan Born To Die: The Paradise Edition albümü ilk haftada 67,000 kopyadan fazla sattı ve Billboard 200 listesinde 10. sıradan girdi. Şu ana kadar diskografisine bakıldığında 3 adet yayınlanmış stüdyo albümü, 4 EP'si, 7 single'ı ve 13 müzik videosu vardır.

Lana Del Rey
Lana Del Rey (2019)
Genel bilgiler
Doğum adı Elizabeth Woolridge Grant
Doğum 21 Haziran 1985 (1985-06-21)
New York, Amerika Birleşik Devletleri
Tarzlar Pop müzik, alternatif rock, Blues
Meslekler Şarkıcı, Şarkı sözü yazarı
Etkin yıllar 2010-günümüz
Müzik şirketi Stranger
Interscope
Resmî site lanadelrey.com

Yaşamı

İlk Yılları

Grant, New York'ta dünyaya geldi; Lake Placid isimli kasabada büyüdü.[1][2] 15 yaşındayken Connecticut'da bulunan denizcilik okulu Kent School'a girdi.[3][4] Babası Rob Grant, domain yatırımcısıdır ve Lana'yı şarkıcılık kariyerine başladığı ilk yıllardan beri desteklemiştir.[5][6]

Del Rey New York'taki Fordham University'de felsefe okumuştur.[7]

Vogue dergisine verdiği bir röportajda "Hep daha melodik bir ismim olsun istemiştim...Bir süreliğine Miami'ye gitmiştim. Kübalı arkadaşlarımla uzunca bir süre İspanyolca konuştum. Lana Del Rey ismi bize deniz kenarındaki o cazibeyi çağrıştırdı. Söylerken kulağa muhteşem geliyor." demiştir.[8]

Del Rey Kasım 2008'de Lizzy Grant takma ismiyle Kill Kill isimli ilk EP'sini çıkardı. Bu EP'nin içerisinde "Kill Kill", "Yayo" ve "Gramma (Blue Ribbon Sparkler Trailer Heaven)" isimli üç şarkı bulunmaktadır.[9]

2010: Lana Del Rey A.K.A. Lizzy Grant
Ana madde: Lana Del Ray A.K.A. Lizzy Grant

Del Rey daha sonra Ocak 2010'da ilk albümü Lana Del Ray A.K.A. Lizzy Grant'ı çıkardı.[10] Albüm David Kahne tarafından prodükte edilmiş, Lizzy Grant ismiyle bağımsız bir plak şirketi tarafından piyasaya sürülmüştür. Del Rey konuyla ilgili; "David demoyu dinledikten bir gün sonra benimle çalışmak istediğini söyledi. David, pop dışında başka türlerle de ilgilenen, tam anlamıyla güvenilir bir prodüktör olarak bilinir." demiştir. Babası Rob Grant, albümün pazarlaması konusunda Lana'ya yardımcı olmuş, albümün iTunes'da bir süreliğine satışa çıkarılmasını sağlamıştır. Bunun üzerine, David Kahne'nin açıklamasına göre, Grant plak şirketinden (5 Points) albüm haklarını geri almış, bunu da albüm dağıtımı için gelebilecek olan fırsatları kaçırmamak ve önceden planlanmış bir stratejinin parçası olabileceği dedikodularından uzak durabilmek adına yapmıştır.[11]

Lana Del Rey, Amsterdam'da bir konserinde

2011 : Born to Die
Ana madde: Born to Die

Haziran 2011'de, Del Rey, Video Games isimli debut single'ını piyasaya sürmek için Stranger Records ile anlaşma imzaladı. Ekim 2011'de ise Interscope Records ve Polydor Records ile ortak bir anlaşmaya imza attı.[12] The Observer dan Rosie Swash'a verdiği röportajda ilk single için bu şarkıyı seçmesinin sebebini şöyle açıklamıştır: "Birkaç ay önce bu şarkıyı internete koydum, çünkü benim favorimdi. Dürüst olmak gerekirse single olarak yayınlanmayacaktı, fakat insanların tepkileri kararımı değiştirdi. Bu şarkıyı her çaldığımda çok hüzünlenirim. Bu şarkıyı sölediğimde bazen hala ağlarım." 24 Ekim 2011'de, Del Rey'in Q Awards da "Next Big Thing" ödülünü kazandı. Video Games ilk olarak The CW dizisi Ringer ın 27 Eylül 2011'de yayınlanan bölümünde, Del Rey'in mainstream kulvarına geçiş yapmasını sağlayacak çok önemli bir sahnede kullanıldı. Del Rey aynı zamanda MTV Push gibi porgramlarda, Bowery Ballroom gibi mekanlarda sahne alarak şarkısının tanıtımını yaptı; Rolling Stone canlı performanslarıyla ilgili olarak "Del Rey canlı söylediği için telaşlı ve stresli olsa da hatrı sayılır ölçüde güvenli bir şekilde şarkılarını söyledi." yorumunu yapmakla beraber "geçişleri uyumsuz ve kulak tırmalayıcıydı." eleştirisini de yapmıştır. Del Rey, Video Games şarkısını ayrıca Alman TV programı De Wereld Draait Door da, İngiliz TV programı Later... with Jools Holland da ve Chateau Marmont Hotel de verdiği samimi bir konserde de seslendirmiştir. "Blue Jeans", "Diet Mountain Dew" gibi şarkılarına evde video hazırlarken, aralarında The Quietus, The Observer, Pitchfork Media nın da bulunduğu birçok müzik dergisi ve gazeteye röportajlar vermiştir.

Lana Del Rey, Köln'de bir konserinde (2011)

Daha sonra Del Rey'in ikinci albümünü Ocak 2012'de piyasaya süreceği açıklandı. Del Rey, bir Fransız TV programı olan Taratata ya verdiği röportajda albümün isminin Born to Die olacağını söyledi. Born to Die, 27 Ocak 2012'de İrlanda'da, 30 Ocak 2012'de Birleşik Krallık'ta, 31 Ocak 2012'de de dünya genelinde satışa sunulmuştur.[13]

Del Rey, albümden iki şarkıyı 14 Ocak 2012'de Saturday Night Live'da seslendirdi. Performans izleyicilerden hoş bir tepki almasına rağmen, eleştirmenler ve dinleyiciler karışık yorumlarda bulundular. NBC Nightly News sunucusu Brian Williams "SNL tarihindeki en kötü performanslardan biriydi." eleştirisini yaparken, Del rey'in konuk olduğu akşam programda yardımcı sunuculuk yapan Daniel Radcliffe, Lana'nın performansını izleyememesine rağmen, "İnsanların aniden onun üzerine saldırması çok talihsiz bir durum.. Bu kadar aşağılanacak bir performans olduğunu sanmıyorum." demiştir. Del Rey ise "Ben iyi bir müzisyenim.. Çok uzun süredir şarkı söylüyorum ve Lorne Michaels (SNL yapımcısı) da bunu biliyor diye düşünüyorum... Yani bu şans eseri alınmış bir karar değil." açıklamasını yapmıştır.[14] 4 Şubat 2012'de programın Weekend Update bölümünde komedyen Kristen Wiig, Seth Meyers ile beraber Lana Del Rey'in performansının bir parodisini yapmıştır.

Lana Del Rey, Burning Desire adlı şarkının klibinde kullanılan Jaguar F-Type arabanın yanında 2012[15]

İkinci single Born to Die 30 Aralık 2011'de piyasaya sürülmüştür.[16] Şarkının, konsepti şarkıcının kendisi tarafından yapılan, Yoann Lemoine tarafından yönetilen klibi 14 Aralık 2011'de internete sızmıştır.

Ocak 2012'de, eski albümü Lana Del Ray A.K.A. Lizzy Grantın haklarını nihayet satın aldığını ve 2012'nin yaz aylarında yeni düzenlemelerle Interscope Records ve Polydor Records etiketi altında tekrar piyasaya süreceğini açıklamıştır.[17]

4 Ocak 2012'de NEXT Model Management ile sözleşme imzalamıştır.[18]

2012: Paradise

Paradise, Amerikalı şarkıcı Lana Del Rey'in üçüncü EP'si. 12 Kasım 2012 tarihinde Universal Music etiketiyle yayınlandı. Sekiz şarkıdan oluşan EP; dijital formatta, CD ve plak formatında ve sanatçının ikinci albümü Born to Die ile birlikte iki CD olarak yayınlandı. Paradise, ilk haftasında 67 bin kopya satarak Billboard 200'de 10. sıraya yerleşti.

2014: Ultraviolence

23 Ocak 2014'te, Lana Del Rey'in 2014 filmi Maleficent için 1959 filmi Sleeping Beauty'den "Once Upon A Dream"i cover'layacağı açıklandı. 26 Ocak'ta şarkı yayınlandı. 20 Şubat'ta Lana Del Rey, resmi Twitter hesabından Dan Auerbach ile çekilmiş bir fotoğrafını paylaşarak altına "Ben ve Dan Auerbach size Ultraviolence'ı sunmak için çok heyecanlıyız." yazdı. 14 Nisan 2014'te Ultraviolence albümünün ilk teklisi "West Coast" yayınlandı. 23 Mayıs'ta Lana, Kanye West ve Kim Kardashian'ın Versay Sarayı'ndaki düğün öncesi kutlamasında üç şarkı söyledi. Ayrıca Kanye West, Aralık 2013'te Kim Kardashian'a evlilik teklif ederken Lana'nın "Young & Beautiful" şarkısını çalmıştı. 26 Mayıs'ta albümün ikinci teklisi "Shades of Cool" yayınlandı. Üçüncü tekli ve albümün adını aldığı "Ultraviolence" şarkısı 4 Haziran'da yayınlandı. Haziran'ın 8'inde dördüncü tekli "Brooklyn Baby"i yayınlayan Lana Del Rey, 13 Haziran 2014'te tüm albüm Ultraviolence'ı piyasaya sundu. Haziran'da Rolling Stone dergisi, Lana'nın Brian Wilson'un çıkacak olan albümünde bir şarkıya eşlik edeceğini açıkladı.

2015: Honeymoon

Honeymoon, Amerikalı şarkıcı Lana Del Rey'in dördüncü stüdyo albümü. 18 Eylül 2015'te UMG Recordings tarafından yayımlandı.[1][2] Albümle ilgili ilk açıklama, 6 Ocak 2015'te Billboard dergisinde yayımlanan bir röportaj ile yapıldı. 6 Ağustos 2015'te, albümün çıkış single'ının "High by the Beach" olacağı doğrulandı. 10 Ağustos'ta satışa sunulan şarkının video klibi ise 13 Ağustos'ta yayımlandı. Şarkı, Billboard Hot 100 listesine 51 numaradan giriş yaptı. Albüme adını veren şarkı "Honeymoon", 14 Temmuz 2015'te Del Rey'in resmî YouTube kanalında şarkı sözlü klip olarak yayımlandı.

Lana Del Rey, Manchester konserinde (2013)

2017-2019: Lust For Life ve Norman Fucking Rockwell!

Del Rey'in beşinci stüdyo albümü Lust for Life, 21 Temmuz 2017'de yayımlandı.[19] Albüm, "Love",[20] The Weeknd ile düeti "Lust for Life",[21] ASAP Rocky ve Playboi Carti düeti "Summer Bummer", ve yine Rocky düeti olan "Groupie Love" adlı single'larla desteklendi.[22] Yayınlanmasına istinaden Lana, "İlk 4 albümü kendim için yapmıştım ama bu albümü hayranlarım için yaptım," dedi.[23] Kayıtta Stevie Nicks[24] ve Sean Ono Lennon[25] gibi ilk kez düet yaptığı şarkıcılar yer aldı. Albüm genel olarak olumlu eleştiriler alırken[26] Del Rey'in Birleşik Krallık'taki üçüncü ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ikinci zirve albümü oldu.[27][28] 27 Eylül 2017'de Del Rey, LA to the Moon Tour adlı konser turnesini duyurdu. Turneye Jhené Aiko ve Kali Uchis eşlik etti. Ocak 2018'de Kuzey Amerika'da başladı,[29] Ağustos ayında sonlandı. Lust for Life, Grammy Ödülleri'nde En İyi Pop Vokal Albümü kategorisine aday olarak bu dalda ikinci adaylığını yakaladı.[30]

2018 boyunca Del Rey, çeşitli parçalarda konuk vokalist olarak yer aldı. Jonathan Wilson'ın 2018 albümü Rare Birds'de "Living with Myself" adlı parçasında,[31] Børns'un 2018 albümü Blue Madonna albümündeki "God Save Our Young Blood" ve "Blue Madonna" adlı parçalarında[32] ve Cat Power'ın 2018 albümü Wanderer'ın "Woman" adlı parçasında yer aldı.[33] Kasımda Del Rey, Gucci'nin Guilty Fragrances adlı ürün kolunda Jared Leto ile marka yüzü oldu.[34][35]

6 Ağustos 2019'da film yapımcısı Guillermo del Toro ile Hollywood Walk of Fame'deki yıldızını paylaştı. Scary Stories to Tell in the Dark adlı film için de "Season of the Witch" adlı parçanın cover versiyonunu seslendirdi.[36] Aynı gün Del Rey, El Paso ve Dayton saldırıları için de "Looking For America" adlı albüm dışı parçasını yayımladı.[37]

Altıncı stüdyo albümü Norman Fucking Rockwell! 30 Ağustos 2019'da yayımlandı.[38][39][40] Albümü Eylül 2018'de duyurmuştu.[41][42][43] "Mariners Apartment Complex",[44] "Venice Bitch",[41] "Hope Is a Dangerous Thing for a Woman like Me to Have – but I Have It"[45] ve "Doin' Time" adlı single'larıyla albümü destekledi.[46][47] Ardından ikili-single'ı "Fuck It, I Love You"/"The Greatest" yayımladı.[48] Albüm geniş çaplı bir olumlu eleştiri topladı ve Metacritic adlı eleştiri sitesi, albümü "en iyi Del Rey albümü" olarak yorumladı.[49] NME albüme beş yıldız üzerinden beş verdi,[50] Rolling Stone dergisinden Rob Sheffield, albüm için "Uzun zamandır beklenen Norman Fucking Rockwell herkesin umduğundan daha sert ve daha asil. Lana beşinci ve en iyi albümünü Amerikan rüyalarından çıkarıp daha derinlere inerek milletimizin karmaşık fantezilerinden arındırıp ihtişam ve tehlikeye sürükleyerek bir "pop klasiği" oluşturmuş," yazdı.[51] Albüm Grammy Ödülleri'nde Yılın Albümü kategorisinde aday olurken aynı adı taşıyan parçası da Yılın Şarkısı kategorisinde aday oldu.[52][53]

Temmuzda Del Rey, Charlie's Angels adlı filmin soundtrack albümü için Ariana Grande ve Miley Cyrus ile "Don't Call Me Angel" adlı parçada bir araya geldi.[54] Şarkı ulusal çapta başarı yakalamayı başarırken birçok ülkede Altın sertifika aldı.[55][56] Kasım ayında Amazon Prime Special'da yayınlanan The Kacey Musgraves Christmas Show adlı programda Camila Cabello, James Corden ve Troye Sivan ile yer aldı.[57][58]

2020: Yayımlanacak albümleri ve şiir koleksiyonu

L'Officiel'ın 2018 başındaki ilk Amerikan baskısında film sektörüne ilgisi olduğunu söyledi ve Brodway müzikali ile bir iş birliği içerisinde olduğunu söyledi. "İki ya da üç sene içerisinde tamamlanmış olabilir," diye belirtti.[59][60]

The Independent ile olan röportajında albüm yayımlamaya ara verme düşüncesinin olmadığını, yeni albüm isminin White Hot Forever olacağını ve 2020'de yayımlanacağını söyledi.[61] Ancak daha sonra verdiği bir kararla 5 Eylül 2020'de yayımlayacağı albümünün ismini Chemtrails Over the Country Club olarak değiştirdiğini açıkladı. Aynı zamanda Alice's Adventures in Wonderland adlı yapımın soundtrack albümünde de yer alacağını duyurdu.[62]

Del Rey, 2019'da Violet Bent Backwards Over The Grass adlı şiir kitabını ve anlatı albümünün yayımlanacağını söyledi. Del Rey aynı zamanda bu yeni anlatı albümünün Amerikan yerlilerini ele aldığını söyledi. Bu albümü ise 4 Ocak'ta yayınlanacaktı ancak kişisel nedenlerden dolayı Şubat'a ertelendi.[63] Buna rağmen, albüm ve kitabın çıkış tarihi yeniden ertelendi. Del Rey, Nisan 2020'de albümün kapak resmini Instagram üzerinden yayınladı.[64] Kitabın ve albümün asıl ve son çıkış tarihleri de 9 Temmuz 2020'de açıklandı. Albüm 28 Temmuz 2020'de, kitap ise 29 Eylül 2020'de yayınlandı.

Müzik ve ses

Lana Del Rey, tarzını "kendine özgü gangster Nancy Sinatra" olarak tanımlamıştır. Son albümüyle birlikte Sadcore tarzına tam anlamıyla geçiş yapmış ve bu tarzla anılmaya başlanmıştır.

Lana Del Rey, kontralto ses aralığına sahiptir.[65]

Etkilendikleri

Lana müzikal etkileşimleri olarak Britney Spears, Kurt Cobain[66], Marilyn Monroe, Eminem ve Elvis Presley'i gösterir.

Diskografi
Ana madde: Lana Del Rey diskografisi
Stüdyo albümleri
EP'ler
Turlar

Ödüller ve Adaylıklar
Yıl Ödül Kategori Sonuç
2011 Q Awards Q's Next Big Thing Kazandı
2012 BRIT Awards International Breakthrough Act Kazandı
MTV Brand New for 2012 Kazandı
NME Awards[67] En İyi Yeni Şarkıcı Adaylık
En İyi Şarkı ("Video Games") Adaylık
En İyi Video ("Video Games") Adaylık
mtvU Woodie Awards Breakthrough Woodie Adaylık
2014 Satelitte Awards En iyi Şarkı Kazandı
Critic's Choice Movie A. En İyi Şarkı (Young and Beatiful) Adaylık
2015 En iyi Şarkı (Big Eyes) Adaylık
ECHO Awards En iyi Rock/Pop Sanatçısı Adaylık
Brit Awards Ulaslararası En İyi Kadın Sanatçı Adaylık
Billboard Trailblazer Kazandı
En İyi Alternatif Sanatçı Kazandı
2016 Elle Style Yılın Kadın Sanatçısı Kazandı

Kaynakça
  1. "Introducing… Lana Del Rey". The Prophet Blog. 4 Temmuz 2011. 22 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2011.
  2. Dombal, Ryan (30 Ağustos 2011). "Rising: Lana Del Rey | Features". Pitchfork. 15 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2011.
  3. Cohen, Stefanie (22 Ocak 2012). "Who is Lana Del Rey and how did she become a sensation? Depends on who you ask". NY Post. 7 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2012.
  4. Swash, Rosie (4 Eylül 2011). "One to watch: Lana Del Rey". The Guardian. Londra. 26 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2011.
  5. "Rob Grant.com". Rob Grant.com. 21 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2012.
  6. Jackson, Rob (Nisan 2008). "The Domain Giant You Didn't Know". 26 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2011.
  7. Ritchie, Kevin. "Lana del Rey – Charisma, sensuous sounds and a viral video make the New York singer songwriter 2011's hottest rising star". Now. Now Communications. 3 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2012.
  8. "Meet Lana Del Rey". Vogue Magazine. 3 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2012.
  9. "Kill Kill: Lizzy Grant: MP3 Downloads". Amazon.com. 26 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2012.
  10. "Jessica Collier,: Interview: Lizzy Grant aka. Lana Del Rey releases EP". adirondack daily enterprise.com. 28 Ocak 2010. 24 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2012.
  11. "lana-del-rey-the-billboard-cover-story". 13 Ocak 2012. Erişim tarihi: 25 Ocak 2012.
  12. Savage, Mark (27 Ocak 2012). "Love, the law, and Lana Del Rey". BBC News. 25 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2012.
  13. Phillips, Amy. "New Lana Del Rey: "Born to Die"". Pitchfork Media. 12 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2011.
  14. Posted 1/12/12 (17 Ocak 2012). "Lana Del Rey's 'SNL' Performance Has Critics Howling – Music, Celebrity, Artist News". MTV. 30 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2012.
  15. http://www.stereogum.com/1163801/watch-lana-del-reys-new-jaguar-ad-hear-burning-desire/franchises/commercial-appeal/
  16. "iTunes - Música - Born to Die - Single de Lana Del Rey". Itunes.apple.com. 30 Aralık 2011. 27 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2012.
  17. "Lana Del Rey to release 'secret album'". BBC. 27 Ocak 2012. 25 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2012.
  18. "Lana Del Rey signs deal with Next Model Management agency". NME. 4 Ocak 2012. 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2012.
  19. Minsker, Evan. "Lana Del Rey Reveals Lust For Life Album Release Date". Pitchfork. 25 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  20. Gaca, Anna (29 Mart 2017). "Lana Del Rey Releases Trailer for New Album Lust for Life, Which Is "Coming Soon"". Spin. 30 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2017.
  21. Xander, Zellner. "Lana Del Rey's 'Lust for Life' Feat". Billboard. 20 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2017.
  22. Camp, Alexa (21 Temmuz 2017). "Lana Del Rey Drops Two New Songs: "Summer Bummer" and "Groupie Love"". Slant Magazine. 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2017.
  23. Kreps, Daniel (20 Şubat 2017). "Watch Lana Del Rey's Dreamy 'Love' Video". Rolling Stone. 25 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  24. Willman, Chris (21 Temmuz 2017). "Album Review: Lana Del Rey's 'Lust for Life'". Variety. 16 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  25. Britton, Luke Morgan (18 Nisan 2017). "Lana Del Rey's new song with Sean Ono Lennon features lyric about his parents". NME. 24 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  26. "Lust for Life by Lana Del Rey". Metacritic. 26 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2019.
  27. "Lana Del Rey's Lust For Life earns her a third Number 1 album". Officialcharts.com. 23 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2017.
  28. "Lana Del Rey Debuts at No. 1 on Billboard 200 Albums Chart, Tyler, The Creator and Meek Mill Bow at Nos. 2 & 3". Billboard.com. 2 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2017.
  29. "Lana Del Rey Announces Tour". Pitchfork (İngilizce). 27 Eylül 2017. 16 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2017.
  30. Lynch, Joe (28 Kasım 2017). "Grammys 2018 Nominees: The Complete List". Billboard. 7 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2017.
  31. "Jonathan Wilson's New Album Features Lana Del Rey & Father John Misty; Hear "Over The Midnight"". Stereogum. 5 Aralık 2017. 6 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  32. Reed, Ryan (12 Ocak 2018). "Hear Lana Del Rey on BORNS' New Electro-Soul Song 'Blue Madonna'". Rolling Stone. 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  33. Renshaw, David (18 Temmuz 2018). "Cat Power announces new album Wanderer, collaboration with Lana Del Rey". The Fader (İngilizce). 21 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2018.
  34. "Gucci Celebrates the Gucci Guilty Campaign at the Hollywood Forever Cemetery". Vogue. 17 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
  35. Reitman, Shelby. "Lana Del Rey Stars in Gucci Guilty Campaign With Jared Leto & Courtney Love". Billboard. 16 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2019.
  36. "Lana Del Rey Releases "Looking For America" and "Season of the Witch": Listen". Pitchfork. 1 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  37. "Lana Del Rey shares a new song in response to mass shootings". Dazed. 7 Ağustos 2019. 7 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  38. Sodomsky, Sam (30 Ağustos 2019). "5 Takeaways From Lana Del Rey's New Album, Norman Fucking Rockwell!". Pitchfork. 20 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  39. Shafer, Claire (9 Eylül 2019). "Lana Del Rey Covers Ariana Grande in BBC Live Lounge". Rolling Stone. 3 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  40. Rowley, Glenn (9 Eylül 2019). "Lana Del Rey Covered Ariana Grande Because It's Christmas, Apparently: Watch". Billboard. 3 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  41. Gillespie, Katherine (18 Eylül 2018). "Lana's New Album Is Called 'Norman Fucking Rockwell'". Paper. 26 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  42. Daly, Rhian (18 Eylül 2018). "Lana Del Rey says she wants to publish a book of poetry". NME. 10 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
  43. "Lana Del Rey Says Her New Album and Book of Poetry Are Done". Spin. 2 Ocak 2019. 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
  44. Reed, Ryan (12 Eylül 2018). "Lana Del Rey Recruits Jack Antonoff for New Song 'Mariners Apartment Complex'". Rolling Stone. 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  45. Reed, Ryan (9 Ocak 2019). "Hear Lana Del Rey's Mournful New Song 'Hope Is a Dangerous Thing…'". Rolling Stone. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  46. Daw, Stephen. "Lana Del Rey Covers 'Doin' Time' in New Sublime Documentary Clip: Watch". Billboard. 29 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2019.
  47. Spanos, Brittany; Spanos, Brittany (31 Temmuz 2019). "Lana Del Rey Announces 'Norman F-cking Rockwell' Release Date, Track List". Rolling Stone (İngilizce). 5 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019.
  48. Shaffer, Claire (22 Ağustos 2019). "Lana Del Rey Drops Double Video for 'F-ck It I Love You,' 'The Greatest'". Rolling Stone. 5 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  49. "Norman Fucking Rockwell! by Lana Del Rey". Metacritic. 31 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2019.
  50. Dhaly, Rhian (30 Ağustos 2019). "Lana Del Rey – 'Norman Fucking Rockwell!' review". NME. 30 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  51. Sheffield, Rob (30 Ağustos 2019). "Lana Del Rey Builds Her Most Elaborate Fantasies Yet on 'Norman F-cking Rockwell'". Rolling Stone. 5 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2019.
  52. "Arşivlenmiş kopya". 1 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  53. https://www.nme.com/news/music/billie-eilish-taylor-swift-lana-del-rey-lead-grammy-nominations-2020-2569841M
  54. Breihan, Tom (27 Haziran 2019). "Miley Cyrus, Ariana Grande, Lana Del Rey's "Don't Call Me Angel": Watch The Trailer". Stereogum. 13 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2019.
  55. "Arşivlenmiş kopya". 19 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  56. https://musiccanada.com/gold-platinum/?_gp_search=Don%27t+Call+Me+Angel%20Ariana+Grande
  57. https://www.rollingstone.com/music/music-news/kacey-musgraves-christmas-show-special-907779/
  58. https://www.cnn.com/2019/11/04/entertainment/kacey-musgraves-christmas/index.html
  59. Defebaugh, William (7 Şubat 2018). "Groupie Love: Lana Del Rey by Kim K, Stevie Nicks, Courtney Love, & More". L'Officiel. Erişim tarihi: 7 Nisan 2018.
  60. Sodomsky, Sam (7 Şubat 2018). "Lana Del Rey Says She's Working on a Musical". Pitchfork. Erişim tarihi: 7 Nisan 2018.
  61. Harrison, Ellie (30 Ağustos 2019). "Lana Del Rey reveals new album White Hot Forever will be released in 2020". The Independent. 3 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2019.
  62. "Lana Del Rey Says She's Working On Another New Album Called White Hot Forever". Stereogum. 3 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020.
  63. Lana Del Rey [@LanaDelRey] (4 Ocak 2020). "Hoping everyone had a great New Years, gonna wait for about a month to put out 'Violet' since we lost about nine days with everything going on – it's an interesting project though, looking forward to having it out x" (Tweet). Erişim tarihi: 22 Temmuz 2020 – Twitter vasıtasıyla.
  64. "Lana Del Rey Shares Artwork for 'Violet' Spoken Word Album". Billboard (İngilizce). 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2020.
  65. Da Silva, Tom (18 Şubat 2012). "Born to Try, but Sometimes Trying isn't Good Enough". TheMike. Erişim tarihi: 22 Şubat 2012.
  66. "Lana Del Rey: 'I was inspired by Nirvana's Kurt Cobain'". NME. 9 Aralık 2011. 3 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2012.
  67. "Arctic Monkeys, Noel Gallagher, The Vaccines, Lana Del Rey nominated for NME Awards 2012". nme.com. 30 Ocak 2012. 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2012.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.