Milan-San Remo
Milan-San Remo, Bahar Klasiği, her sene Milano ile Sanremo arasında düzenlenen bisiklet yarışı. Tek günlük yarışlar arasında 298 km ile en uzun profesyonel yarıştır. İlki 1907'de düzenlendi ve bu yarışı Lucien Petit-Breton kazandı. Günümüzdeki Avrupa bisikletindeki klasik bisiklet yarışlarından bir tanesidir ve burada alınan sonuçlar UCI Dünya Sıralaması'na katkı yapmaktadır. 2007 yılına kadar UCI ProTour'un bir parçası olmuştur. 1999'dan 2005'e kadar kadınlar yarışı olan, Primavera Rosa erkekler yarışı ile birlikte fakat daha kısa mesafeli olarak düzenendi.
| Milan-San Remo | |
|---|---|
 | |
| Yarış detayları | |
| Tarih | Mart ortası |
| Bölge | Kuzey-Batı İtalya |
| Yerel ad(lar) | Milano–Sanremo (İtalyanca) |
| Takmaad(lar) |
Bahar Klasiği (Türkçe) La classica di Primavera (İtalyanca) |
| Disiplin | Yol bisikleti yarışı |
| Yarışma | UCI World Tour |
| Tip | Tek günlük |
| Düzenleyen | RCS Sport |
| Yarış müdürü | Mauro Vegni |
| Web site | milanosanremo.it |
| Tarihçe | |
| İlk sürüm | 1907 |
| Sayısı | 111 (2020 itibarıyla) |
| İlk kazanan |
 Lucien Petit-Breton (FRA) |
| En çok kazanan |
.svg.png.webp){kind=small} Eddy Merckx (BEL) (7 Kez) |
| En son kazanan |
Wout van Aert (BEL) |
Milan-San Remo sıklıkla, sprinter klasiği olarak adlandırılırken, onun kardeşi konumundaki Giro di Lombardia ise tırmanışçı klasiği olarak adlandırılmaktadır.
Tarihçe
İlk yıllardaki ana zorluk Passo del Turchino geçidinden kaynaklanmaktaydı fakat bisiklet sporu daha profesonel hale gelince, tırmanış bitiş çizgisinden çok uzak olduğundan yarışı kazananı artık belirleyemiyordu. 1960'ta bitişe birkaç km kala Poggio di San Remo tepesi ile tanışıldı. 1982'de Imperia yakınlarındaki Cipressa yarışa dahil edildi. Diğer tepeler "capi"; Capo Mele, Capo Berta ve Capo Cervo'dur. 2008'den itibaren organizatörler, Turchino ve "capi" arasına "Le Manie"'yi de eklediler. "Turchino" ve "Manie" daha uzun tımanışlarken, "capi", Cipressa ve Poggio daha kısa tımanışlardır. Tırmanılar profesyonel bisikletçiler için ne dik ne de uzundur. Bunun sonucu olarak, çoğu sprinterler bu tırmanışlarda pelotondan kopmamakta ve böylelikle yarış çoğu kez sprint finişi ile bitmektedir.
En başarılı bisikletçi bu klasiği 7 kez kazanan Belçikalı bisiklet efsanesi Eddy Merckx'tir. (Tek bisiklet klasiğinde bu bir rekordur.) Yakın zamanlarda en başarılı bisikletçiler 4 zaferle Erik Zabel'dir ve 2004'te yarışı kazandığını düşünüp erkenden kollarını kaldırmasıyla Oscar Freire'ye kaybetmiştir. UCI Yol Dünya Kupası serilerinin açılış yarışıydı, fakat seriler 2005'te UCI ProTour ile değiştirilmiştir.
Kazananlar
| Yıl | Ülke | Bisikletçi | Takım | |
|---|---|---|---|---|
| 1907 | Fransa |
Lucien Petit-Breton | Peugeot–Wolber | |
| 1908 | Belçika |
Cyrille van Hauwaert | Alcyon–Dunlop | |
| 1909 | .svg.png.webp){kind=small} İtalya |
Luigi Ganna | Atala–Dunlop | |
| 1910 | Fransa |
Eugène Christophe | Alcyon–Dunlop | |
| 1911 | Fransa |
Gustave Garrigou | Alcyon–Dunlop | |
| 1912 | Fransa |
Henri Pélissier | Alcyon–Dunlop | |
| 1913 | Belçika |
Odile Defraye | Alcyon–Soly | |
| 1914 | İtalya |
Ugo Agostoni | Bianchi–Dei | |
| 1915 | İtalya |
Ezio Corlaita | Dei | |
| 1916 | Yarış yapılmadı. I. Dünya Savaşı nedeniyle | |||
| 1917 | İtalya |
Gaetano Belloni | Bianchi | |
| 1918 | İtalya |
Costante Girardengo | Bianchi | |
| 1919 | İtalya |
Angelo Gremo | Stucchi–Dunlop | |
| 1920 | İtalya |
Gaetano Belloni | Bianchi | |
| 1921 | İtalya |
Costante Girardengo | Stucchi–Pirelli | |
| 1922 | İtalya |
Giovanni Brunero | Legnano–Pirelli | |
| 1923 | İtalya |
Costante Girardengo | Maino | |
| 1924 | İtalya |
Pietro Linari | Legnano–Pirelli | |
| 1925 | İtalya |
Costante Girardengo | Wolsit–Pirelli | |
| 1926 | İtalya |
Costante Girardengo | Wolsit–Pirelli | |
| 1927 | İtalya |
Pietro Chesi | Ives-Pirelli | |
| 1928 | İtalya |
Costante Girardengo | Maino–Dunlop | |
| 1929 | İtalya |
Alfredo Binda | Legnano–Torpedo | |
| 1930 | İtalya |
Michele Mara | Bianchi | |
| 1931 | İtalya |
Alfredo Binda | Legnano–Hutchinson | |
| 1932 | İtalya |
Alfredo Bovet | Bianchi | |
| 1933 | İtalya |
Learco Guerra | Maino–Clément | |
| 1934 | Belçika |
Jef Demuysere | Genial Lucifer–Hutchinson | |
| 1935 | İtalya |
Giuseppe Olmo | Bianchi | |
| 1936 | İtalya |
Angelo Varetto | Gloria | |
| 1937 | İtalya |
Cesare Del Cancia | Ganna | |
| 1938 | İtalya |
Giuseppe Olmo | Bianchi | |
| 1939 | İtalya |
Gino Bartali | Legnano | |
| 1940 | İtalya |
Gino Bartali | Legnano | |
| 1941 | İtalya |
Pierino Favalli | Legnano | |
| 1942 | İtalya |
Adolfo Leoni | Bianchi | |
| 1943 | İtalya |
Cino Cinelli | Bianchi | |
| 1944 | Yarış yapılmadı. II. Dünya Savaşı nedeniyle | |||
| 1945 | Yarış yapılmadı. II. Dünya Savaşı nedeniyle | |||
| 1946 |  İtalya |
Fausto Coppi | Bianchi | |
| 1947 | İtalya |
Gino Bartali | Legnano–Pirelli | |
| 1948 | İtalya |
Fausto Coppi | Bianchi | |
| 1949 | İtalya |
Fausto Coppi | Bianchi–Ursus | |
| 1950 | İtalya |
Gino Bartali | Bartali–Gardiol | |
| 1951 | Fransa |
Louison Bobet | Stella | |
| 1952 | İtalya |
Loretto Petrucci | Bianchi–Pirelli | |
| 1953 | İtalya |
Loretto Petrucci | Bianchi–Pirelli | |
| 1954 | Belçika |
Rik Van Steenbergen | Mercier–BP–Hutchinson | |
| 1955 | Belçika |
Germain Derijcke | Alcyon–Dunlop | |
| 1956 | Belçika |
Fred De Bruyne | Mercier–BP–Hutchinson | |
| 1957 | .svg.png.webp){kind=small} İspanya |
Miguel Poblet | Ignis–Doniselli | |
| 1958 | Belçika |
Rik Van Looy | Faema–Guerra | |
| 1959 | İspanya |
Miguel Poblet | Ignis–Frejus | |
| 1960 | Fransa |
René Privat | Mercier–BP–Hutchinson | |
| 1961 | Fransa |
Raymond Poulidor | Mercier–BP–Hutchinson | |
| 1962 | Belçika |
Emile Daems | Philco | |
| 1963 | Fransa |
Joseph Groussard | Pelforth–Sauvage–Lejeune | |
| 1964 |  Büyük Britanya |
Tom Simpson | Peugeot–BP–Englebert | |
| 1965 |  Hollanda |
Arie den Hartog | Ford France–Gitane | |
| 1966 | Belçika |
Eddy Merckx | Peugeot–Dunlop | |
| 1967 | Belçika |
Eddy Merckx | Peugeot–BP–Michelin | |
| 1968 |  Almanya |
Rudi Altig | Salvarani | |
| 1969 | Belçika |
Eddy Merckx | Faema | |
| 1970 | İtalya |
Michele Dancelli | Molteni | |
| 1971 | Belçika |
Eddy Merckx | Molteni | |
| 1972 | Belçika |
Eddy Merckx | Molteni | |
| 1973 | Belçika |
Roger De Vlaeminck | Brooklyn | |
| 1974 | İtalya |
Felice Gimondi | Bianchi–Campagnolo | |
| 1975 | Belçika |
Eddy Merckx | Molteni–RYC | |
| 1976 | Belçika |
Eddy Merckx | Molteni–Campagnolo | |
| 1977 | Hollanda |
Jan Raas | Frisol–Thirion–Gazelle | |
| 1978 | Belçika |
Roger De Vlaeminck | Sanson–Campagnolo | |
| 1979 | Belçika |
Roger De Vlaeminck | Gis Gelati | |
| 1980 | İtalya |
Pierino Gavazzi | Magniflex–Olmo | |
| 1981 | Belçika |
Alfons De Wolf | Vermeer Thijs | |
| 1982 | Fransa |
Marc Gomez | Wolber–Spidel | |
| 1983 | İtalya |
Giuseppe Saronni | Del Tongo–Colnago | |
| 1984 | İtalya |
Francesco Moser | Gis Gelati–Tuc Lu | |
| 1985 | Hollanda |
Hennie Kuiper | Verandalux–Dries | |
| 1986 |  İrlanda |
Sean Kelly | Kas | |
| 1987 |  İsviçre |
Erich Maechler | Carrera Jeans–Vagabond | |
| 1988 | Fransa |
Laurent Fignon | Système U–Gitane | |
| 1989 | Fransa |
Laurent Fignon | Super U–Raleigh–Fiat | |
| 1990 | İtalya |
Gianni Bugno | Chateau d'Ax–Salotti | |
| 1991 | İtalya |
Claudio Chiappucci | Carrera Jeans–Tassoni | |
| 1992 | İrlanda |
Sean Kelly | Lotus–Festina | |
| 1993 | İtalya |
Maurizio Fondriest | Lampre–Polti | |
| 1994 | İtalya |
Giorgio Furlan | Gewiss–Ballan | |
| 1995 | Fransa |
Laurent Jalabert | ONCE | |
| 1996 | İtalya |
Gabriele Colombo | Gewiss Playbus | |
| 1997 | Almanya |
Erik Zabel | Team Telekom | |
| 1998 | Almanya |
Erik Zabel | Team Telekom | |
| 1999 | Belçika |
Andrei Tchmil | Lotto–Mobistar | |
| 2000 | Almanya |
Erik Zabel | Team Telekom | |
| 2001 | Almanya |
Erik Zabel | Team Telekom | |
| 2002 | İtalya |
Mario Cipollini | Acqua e Sapone–Cantina Tollo | |
| 2003 | İtalya |
Paolo Bettini | Quick-Step–Davitamon | |
| 2004 |  İspanya |
Óscar Freire | Rabobank | |
| 2005 | İtalya |
Alessandro Petacchi | Fassa Bortolo | |
| 2006 | İtalya |
Filippo Pozzato | Quick-Step–Innergetic | |
| 2007 | İspanya |
Óscar Freire | Rabobank | |
| 2008 | İsviçre |
Fabian Cancellara | Team CSC | |
| 2009 | Büyük Britanya |
Mark Cavendish | Team Columbia–High Road | |
| 2010 | İspanya |
Óscar Freire | Rabobank | |
| 2011 |  Avustralya |
Matthew Goss | HTC–Highroad | |
| 2012 | Avustralya |
Simon Gerrans | GreenEDGE | |
| 2013 | Almanya |
Gerald Ciolek | MTN–Qhubeka | |
| 2014 |  Norveç |
Alexander Kristoff | Team Katusha | |
| 2015 | Almanya |
John Degenkolb | Team Giant–Alpecin | |
| 2016 | Fransa |
Arnaud Démare | FDJ | |
| 2017 |  Polonya |
Michał Kwiatkowski | Team Sky | |
| 2018 | İtalya |
Vincenzo Nibali | Bahrain–Merida | |
| 2019 | Fransa |
Julian Alaphilippe | Deceuninck–Quick-Step | |
| 2020 | Belçika |
Wout van Aert | Team Jumbo–Visma | |
En çok kazananlar
Eğik yazılan bisikletçiler hâlen aktiftir.
| Kazanma sayısı | Bisikletçi | Yıllar |
|---|---|---|
| 7 | Eddy Merckx (BEL) | 1966, 1967, 1969, 1971, 1972, 1975, 1976 |
| 6 | Costante Girardengo (ITA) | 1918, 1921, 1923, 1925, 1926, 1928 |
| 4 | Gino Bartali (ITA) | 1939, 1940, 1947, 1950 |
| Erik Zabel (GER) | 1997, 1998, 2000, 2001 | |
| 3 | Fausto Coppi (ITA) | 1946, 1948, 1949 |
| Roger De Vlaeminck (BEL) | 1973, 1978, 1979 | |
| Óscar Freire (ESP) | 2004, 2007, 2010 | |
| 2 | Gaetano Belloni (ITA) | 1917, 1920 |
| Alfredo Binda (ITA) | 1929, 1931 | |
| Giuseppe Olmo (ITA) | 1935, 1938 | |
| Loretto Petrucci (ITA) | 1952, 1953 | |
| Miguel Poblet (ESP) | 1957, 1959 | |
| Laurent Fignon (FRA) | 1988, 1989 | |
| Seán Kelly (IRL) | 1986, 1992 |
