Moskova Sanat Tiyatrosu

Moskova Sanat Tiyatrosu (veya MAT ; Russian , Moskovskiy Hudojestvenny Akademicheskiy Teatr ( МHАТ )), Moskova'da bir tiyatro şirketidir. 1898 yılında Rus tiyatro uygulayıcısı Konstantin Stanislavski tarafından oyun yazarı ve yönetmen Vladimir Nemirovich-Danchenko ile birlikte inşa edilmiştir. O zamanlar Rusya'nın baskın tiyatrosu olan melodramların aksine, doğalcı tiyatro mekanı olarak tasarlandı. Stanislavski'nin sistemini uygulayan şovları düzenli olarak yapan ilk tiyatro, oyunculuk dünyasında ve modern Amerikan tiyatrosunun ve dramanın gelişiminde oldukça etkili oldu.

Anna Golubkina ve Ivan Fomin'in katkılarıyla 1900-1903 yıllarında Fyodor Schechtel tarafından yeniden inşa edilen Kamergersky Lane'deki "Eski" MAT'un iç mekanı .
Günümüz Çehov Moskova Sanat Tiyatrosu (Kamergersky Lane, dış Fyodor Schechtel tarafından).

Erken Dönem

19. yüzyılın sonunda Stanislavski ve Nemirovich-Danchenko, Rus tiyatrosunu halkın da istifade edebileceği yüksek kalitede bir sanata dönüştürmek istediler. Üzerinde kendilerinin hakim oldukları özel bir tiyatro yaratmaya başladılar (devlet tarafından işletilen ve onlara daha az sanatsal özgürlük veren Maly Tiyatrosu'nda reform yapmaya çalışmak yerine). 22 Haziran 1897'de iki adam ilk kez Slavyanski Bazar'da saat 14.00'de başlayan ve ertesi sabah saat 8.00'e kadar bitmeyen bir öğle yemeği için bir araya geldi.[1] Stanislavski'nin tiyatroya yaklaşımı oyunculuk süreci etrafında dönerken, Nemirovich edebi, entelektüel açıdan çok daha fazla endişeliydi.

Stanislavski ve Nemirovich'in farklılıkları tamamlayıcıydı ve başlangıçta edebiyat kararlarından sorumlu Nemirovich ve tüm üretim kararlarından sorumlu Stanislavski ile gücü tiyatroya bölmeyi kabul ettiler. Stanislavski, tüm tiyatrocular ile görüşme yaparak, çalışkan olduklarından ve yeteneklerine güvendiklerinden emin oldu. Performanslarını artıracağına inandığından dolayı tiyatro topluluğunu ve tiyatrocuların birbirine olan güvenini geliştirmek adına aylarca ortak konutta birlikte yaşamalarını sağladı. Tiyatronun bir parçası olarak kurduğu oyunculuk stüdyoları aracılığıyla oyuncu yetiştirdiği Stanislavski'nin sistemi, tiyatronun yaptığı her prodüksiyonun merkezinde yer aldı.[2] Sistem, oyunculuk yönteminin geliştirilmesinde büyük bir etki yarattı.

Stanislavski ve Dançenko'nun herkesin katılabileceği “açık tiyatro” olma hedefi, ne özel yatırımcılardan ne de Moskova Kent Konseyi'nden yeterli fon sağlayamadıklarından hızla yok edildi.[1]

Tarihçe

Tiyatrosunun ilk sezonu eserleri yer Aleksey Tolstoy ( Çar Fyodor Ioannovich ), Henrik İbsen ve William Shakespeare, ancak sahnelenen kadar değildi Anton Çehov ile başlayan 'ın dört büyük eserler 1898 yılında <i id="mwMQ">Seagull</i> üretimi Stanislavski ile, Trigorin rolünde, tiyatro ün kazandı. Bu prodüksiyon o kadar başarılıydı ki tiyatro martıyı amblemi olarak benimsedi.

Çehov'un 1904'teki ölümünden sonra, tiyatro büyük bir değişim geçirdi; Chekhov, oyun yazarı ve arkadaşı Maxim Gorki'yi Tiyatronun önde gelen oyun yazarı olarak halefi olarak öngörmüştü, ancak Nemirovich ve Stanislavski'nin Summerfolk'a verdiği tepki hevessizdi ve Gorki'nin ayrılmasına neden oldu. O zamanlar tiyatronun ana yatırımcılarından Savva Morozov'u yanına aldı.[1]

Şimdi ciddi maddi sıkıntılarda olan tiyatro Berlin'de başlayan ve Dresden, Frankfurt, Prag ve Viyana'yı içeren 1906'da uluslararası bir tura katılmak için davetleri kabul etmeye karar verdi. Tur büyük bir başarı elde etmiş ve tiyatro uluslararası düzeyde büyük bir beğeni toplamıştır. Bununla birlikte, tiyatronun kaderindeki ani değişiklik, şirket içinde yaşanan iç savaşı tamamen bastırmadı; Stanislavski'nin, Nemirovich'e danışmadan tiyatronun yönetimine arkadaş ataması, oyunculuk sistemini uygulamaya başladığı tiyatroya bağlı stüdyolar açması, Nemirovich'in tiyatronun Stanislavski'nin kendi fikir ve çalışmalarının sadece bir uzantısı haline geldiği korkusunu pekiştirdi. İkisi arasındaki gerilim, Stanislavski'nin yönetim kurulu üyesi olarak görevinden ve politika kararları üzerindeki tüm yetkisinden vazgeçmesine neden oldu.[1]

Tiyatro, 1917 Ekim Devrimi'nden sonra gelişmeye devam etti ve önde gelen Rus ve Batı oyun yazarlarının kapsamlı bir repertuvarıyla Sovyetler Birliği'nin devlet destekli tiyatrolarından biriydi. Her ne kadar birçok devrimci grup onu devrim öncesi kültürün alakasız bir göstergesi olarak görse de, tiyatroya öncelikle Sanat Tiyatrosu'nun sıkça patronu Vladimir Lenin tarafından destek verildi. Mikhail Bulgakov, MAT için birkaç oyun yazdı ve tiyatrosunu Teatral Romanında acımasızca satirize etti. Isaac Babel'in Gün Batımı da 1920'lerde yapıldı. Önemli sayıda Moskova Sanat Tiyatrosu'nun aktörleri SSCB Halk Sanatçısının prestijli unvanını aldı. Birçok oyuncu, film rolleri sayesinde ulusal olarak tanındı ve hayran kaldı. Bununla birlikte, İç Savaş, tiyatronun aktörlerinin çoğunun Moskova'dan kesildiğini ve hükümetin aldığı desteğin Lenin'in Yeni Ekonomi Politikası kapsamında azaldığını gördü. Güventiği sübvansiyonlar geri çekildi ve tiyatro kendi karı üzerinden hayatta kalmaya zorlandı. 1923'e kadar MAT 25.000 dolar borçlandı. Tiyatro 1930'ların sonunda daha fazla darbe yaşadı. 1928'de Üç Kızkardeş'in prodüksiyonu sırasında sahneye çıkan Stanislavski'nin kalp krizi, tiyatrodan neredeyse tamamen çekilmesine yol açarken, Stalinist iklim sanatsal ifadeyi bastırmaya başladı ve fikir özgürlüğünü daha fazla kontrol etmeye başladı. MAT'ın faaliyetlerinin karşı-devrimci olmamasını ve Komünist davaya hizmet etmelerini sağlamak için hükûmet tarafından yönetime bir "kırmızı yönetmen" atandı. Rusya hızlı bir sanayileşme dönemine başladığında, MAT da kalite pahasına üretimi artırmaya teşvik edildi ve her sezon daha aceleyle üretilen oyunlar yükseldi. Oyunlar resmi olarak onaylanmak zorunda kaldı ve Tiyatronun sanatsal bütünlüğü azalmaya başladı. Tiyatro resmen 1932 yılında Gorki Moskova Sanat Tiyatrosu olarak yeniden adlandırıldı.[3] Destek kaybetmemek için umutsuz olan Stanislavski, natüralist tiyatroya olan bağlılığını korurken neler yapılabileceğine dair politik sınırlamalarını kabul ederek Stalin'i yatıştırmaya çalıştı. Sonuç olarak, 20. yüzyılın ortalarında Moskova Sanat Tiyatrosu'nun enkarnasyonu, prodüksiyonlarını yıllarca etkileyecek olan Sosyalist Gerçekçiliğe stilistik bir dönüş yaptı. 1970'in sonbaharına kadar, Rusya'nın bir kez daha tiyatro dünyasında önemli bir yarışmacı olmasını isteyen Moskova Sanat Tiyatro Stüdyolarının bir aktörü, yapımcısı ve eski öğrencisi Oleg Yefremov, tiyatronun kontrolünü ele geçirdi ve reform yapmaya başladı. Onu kurtarmak için geldiğinde, şirket çoğu pratik dışı olan sadece 150 aktörden oluşuyordu. Yefremov, stüdyo ve sistemin önemini vurgulamanın yanı sıra her bir adayla iş ahlakına özel önem ve ilgi göstererek röportaj yapmak da dahil olmak üzere Stanislavski'nin geleneklerini eski haline getirmeye başladı.[4]

1987'de tiyatro iki gruba ayrıldı: Çehov Moskova Sanat Tiyatrosu (sanatsal yönetmen Oleg Yefremov ) ve Gorki Moskova Sanat Tiyatrosu (sanatsal yönetmen Tatiana Doronina ). Oleg Tabakov, 2000'den 2018'deki ölümüne kadar Çehov Moskova Sanat Tiyatrosu'nun sanat yönetmeniydi. Çehov Moskova Sanat Tiyatrosu, Tverskaya Caddesi'nin hemen dışında, Kızıl Meydan'a yürüme mesafesinde yer almaktadır.

The Blue Bird olan Maurice Maeterlinck, dünya çapında ilk kez tiyatroda oynadı

Yapımların listesi

Aşağıda MAT yapımlarının tam kronolojik bir listesi bulunmaktadır [5]

1898

1899
MAT'da oynayan Nikolai Gogol'un Hükümet Müfettişini tasvir eden Rus Damgası

1900

1901

1902

1903

1904
Chekhovs Kiraz Bahçesi

1906

1907

1908

1909

1910

1911

1912

1913

1914
  • Hanın Hanımı, Carlo Goldoni
  • Pasukhin'in Ölümü, yazan Mikhail Saltykov-Shchedrin

1915

1916-1917

Not: Aynı satırda birden fazla oyun listelendiğinde, bunların birlikte üretildiği ve gerçekleştirildiği anlamına gelir.

Ayrıca bakınız
  • <i id="mwASQ">Martı</i> MAT üretimi (1898)
  • <i id="mwASc">Hamlet'in</i> MAT üretimi (1911–12)
  • Studio Six Tiyatro Şirketi

Kaynakça
  1. Benedetti (1991)
  2. Gauss (1999)
  3. Magarshack (1950, 383).
  4. Smeliansky (1999)
  5. Московский Художественный Театр, Государственное Издательство Изобразительного Искусства, Москва - 1955
  • Banham, Martin, ed. 1998. The Cambridge Guide to Theatre. Cambridge: Cambridge University Press. 0-521-43437-8.
  • Benedetti, Jean. 1991. The Moscow Art Theatre Letters. New York: Routledge.
  • Benedetti, Jean. 1999. Stanislavski: His Life and Art. Revised edition. Original edition published in 1988. London: Methuen. 0-413-52520-1.
  • Braun, Edward. 1982. "Stanislavsky and Chekhov". The Director and the Stage: From Naturalism to Grotowski. London: Methuen. 59-76. 0-413-46300-1.
  • Bulgakov, Mikhail. 1996. Black Snow: Theatrical Novel. Trans. Michael Glenny. London: Hodder and Stoughton, 1967. London: Collins-Harvill, 1986, 1991, 1996.
  • Gauss, Rebecca B. 1999. Lear's Daughters. New York: Peter Lang.
  • Magarshack, David. 1950. Stanislavsky: A Life. London and Boston: Faber, 1986. 0-571-13791-1.
  • Smeliansky, Anatoly. 1999. The Russian Theatre After Stalin. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Stanislavski, Constantin. 1938. An Actor’s Work: A Student’s Diary. Trans. and ed. Jean Benedetti. London: Routledge, 2008. 978-0-415-42223-9.
  • Whyman, Rose. 2008. The Stanislavsky System of Acting: Legacy and Influence in Modern Performance. Cambridge: Cambridge UP. 978-0-521-88696-3.
  • Worrall, Nick. 1996. The Moscow Art Theatre. Theatre Production Studies ser. London and NY: Routledge. 0-415-05598-9.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.