Muhammed en-Nasır

Muhammed en-Nasır
Muhammed en-Nasır; محمد الناصر
Tunus devlet başkanı
	Görev süresi; 25 Temmuz 2019 - 23 Ekim 2019
Yerine geldiği	El-Beci Kaid es-Sibsi
Yerine gelen	Kays Said
Halk Temsilcileri Meclisi Başkanı
	Görevde
	Makama geliş ; 4 Aralık 2014
Yerine geldiği	Mustafa bin Cafer
Nida partisi başkanı
	Görev süresi; 31 Aralık 2014 - 28 Mayıs 2019
Yerine geldiği	El-Beci Kaid es-Sibsi
Sosyal İşler Bakanı
	Görev süresi; 27 Ocak 2011 - 24 Aralık 2011
Yerine geldiği	Moncer Rouissi
Yerine geldiği	Mohamed Jomâa
Yerine geldiği	Farhat Dachraoui
Kişisel bilgiler
Bitirdiği okul	University of Tunis; Paris-Sorbonne University[1]

Muhammed en-Nasır, Muhammed Nasır[2] (Arapça: محمد الناصر; d. 21 Mart 1934), Cumhurbaşkanı El-Beci Kaid es-Sibsi'nin ölümünün ardından 25 Temmuz 2019'da Tunus'un geçici Başkanı olan Tunuslu siyasetçi. 2014'ten beri Halk Temsilcileri Meclisi Başkanı ve yönetimdeki Nida Tunus partisinin lideri olarak görev yapıyor. Daha önce 1970'lerde ve 1980'lerde Cumhurbaşkanı Habib Burgiba başkanlığında Sosyal İşler Bakanı olarak ve 2011'de de geçici Gannuşi ve Es-Sibsi hükümetlerinde görev yaptı.

En-Nasır, Tunus Sosyal Hukuk Derneği, Revue tunisienne de droit social ve Festival international de musique symphonique d'El Jem'in kurucu direktörüydü.[3]

4 Aralık 2014 tarihinde, 214 milletvekilinden 176'sının oyu ile Halk Temsilcileri Meclisi Başkanlığına seçildi.[4] Cumhurbaşkanı Es-sibsi'nin ölümünün üzerine, En-Nasır, Anayasa'nın cumhurbaşkanlığı için öngördüğü hükümler uyarınca geçici başkan olarak görev aldı.[5]

Kariyer

Muhammed en-Nasır, Institut des Hautes Études de Tunis’ten mezun oldu ve Paris 1 Pantheon-Sorbonne Üniversitesi’nden sosyal hukuk alanında doktora derecesi aldı. Tezinde Uluslararası Çalışma Örgütü ile Tunus ve Libya'da sosyal hukukun gelişimi ele alındı.[3]

Kariyerinin başlarında UNICEF (1963–64) ve Birleşmiş Milletler Sosyal Gelişme Araştırma Enstitüsü'nde (1966–72) görev yaptı. Yurtdışı Tunus İşçi Dairesi Genel Sekreterliği (1973–4), Dünya İstihdam Konferansı'na (1976) ve Arap Birliği Sosyal İşler Bürosuna (1980–83) başkanlık etti. 1991-1996 yılları arasında Dünya Ticaret Örgütü'nde Afrika grubunun koordinatörü olarak çalışmaya devam etti ve Tunus'un kalıcı misyonunu Cenevre'deki Birleşmiş Milletlere yönlendirdi . 2000'den itibaren kurumsal sosyal sorumluluk denetçisi ve uluslararası danışman olarak çalıştı. 2005 yılında Tunus'ta Birleşmiş Milletler Küresel İlkeler Sözleşmesi'nin koordinatörü oldu.[3][6]

Uluslararası kariyerine ek olarak, Muhammed en-Nasır, Tunus'ta bir dizi siyasi pozisyonda yer aldı. 1972-73 Susa valisi ve iki defa 1974-77 ve 1979-85 yılları arasında Sosyal İşler Bakanı olarak görev yaptı.[3] 2011 Tunus Devrimi'nden sonra, bir kez daha Muhammed Gannuşi ve El-Beci Kaid es-Sibsi hükümetlerinde Sosyal İşler Bakanı olarak atandı.

Şubat 2014'te Nida partisine katılarak Başkan Yardımcısı oldu.[7] 4 Aralık 2014'te, Halk Temsilcileri Meclisi Başkan Vekili seçildi, olası 217 oyun 176'sını aldı ve 2014 Tunus Anayasası'nın kabulünden sonra Meclis'in ilk başkanı oldu.[8] 31 Aralık'ta Es-Sibsi, Cumhurbaşkanı olduktan sonra Nida Partisinin geçici başkanı oldu.[9]

Es-Sibsi'nin 25 Temmuz'daki ölümünden kısa bir süre sonra, en-Nasır ülke çapında yapılan bir konuşmada, Anayasa uyarınca, artık geçici başkan olduğunu açıkladı.[5] Tunus anayasanın 84 üncü göre, geçici başkan en fazla 90 gün için başkanlık ifa edebileceği belirtilmiştir, en-Nasır için anlamı en geç 23 Ekim 2019'da geçici başkanlığının sona erecek olmasıdır.[10] Her ne kadar cumhurbaşkanlığı seçimleri 17 Kasım 'da yapılıyor olsa da, Bağımsız Seçimler Yüksek Otoritesi, 23 Ekim' e kadar daimi halefinin görevde olmasını sağlamak için seçim tarihini 15 Eylül 'e kaydırdı.[11]

Kişisel hayat

Mohamed en-Nasır, Siren en-Nasır (kızlık soyadı Monstre), Bergenli bir Norveç vatandaşı, ile evlidir. Paris'te öğrenci iken tanıştılar ve 60 yıldan uzun süredir evliler. Beş çocukları var.[12]

Sağlık

Temmuz 2019'un sonlarında, selefi El-Beci Kaid es-Sibsi'nin ölümünden kısa bir süre sonra, En Nasır'ın sağlık durumunun kötü olduğu bildirilmişti.[13]

Madalyaları

Tunus ulusal madalyaları

Oder of Independence Nişanı.[14]
Order of the Republic Nişanı.[14]
Altın Emek Madalyası.[14]

Yabancı onur madalyaları

Belçika : Order of Leopold nişanı.[14]
Fransa : Order of Merit of the Grand Duchy of Luxembourg Madalyası.[14]
Almanya : Federal Almanya Cumhuriyeti Liyakat Nişanı.[14]
Fildişi Sahilleri : Fildişi Sahili Ulusal Nişanı.[14]
Lüksemburg : Order of Merit of the Grand Duchy of Luxembourg Büyük Haçı.[14]
Hollanda : Orange-Nassau Nişanı ile Knight Grand Cross.[14]
Birleşik Krallık : İngiliz İmparatorluğu Nişanı.[14]

Kaynakça

Publications, Europa (2003). The International Who's Who 2004. Psychology Press. s. 495. ISBN 9781857432176.
Adil Essabiti, Said İbicioğlu (26 Temmuz 2019). "Tunus'un geçici Cumhurbaşkanı yemin ederek görevine başladı". aa.com.tr. Anadolu Ajansı. 14 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2019.
"Tunisie : dix choses à savoir sur Mohamed Ennaceur, le président par intérim" (Fransızca). 6 Ağustos 2019. 7 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2019.
"Tunisia: Mohamed Ennaceur voted president of new Parliament" (İngilizce). ANSAmed. 4 Aralık 2014. 16 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016.
"Tunisia parliament speaker Ennaceur to serve as temporary president". Reuters (İngilizce). 25 Temmuz 2019. 26 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019.
"Mohamed Ennaceur, ancien ministre". leaders.com.tn (Fransızca). 25 Kasım 2009. 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2017.
"Mohamed Ennaceur devient vice-président de Nidaa Tounes". businessnews.com.tn (İngilizce). 9 Şubat 2014. 22 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2017.
Massy, Perrine (4 Aralık 2014). "Tunisie : Mohamed Ennaceur, 80 ans, élu président de l'Assemblée des représentants du peuple". webdo.tn (Fransızca). 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2014.
"Mohamed Ennaceur, président de Nidaa Tounès". leaders.com.tn (İngilizce). 31 Aralık 2014. 9 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2017.
"Tunisia's Constitution of 2014" (PDF). Constitute Project (İngilizce). 1 Eylül 2019. 7 Eylül 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019.
Tunisie: l'élection présidentielle reprogrammée au 15 septembre 28 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. {{|url=https://web.archive.org/web/20190728010647/http://www.lefigaro.fr/flash-actu/tunisie-l-election-presidentielle-reprogrammee-au-15-septembre-20190725 |tarih=28 Temmuz 2019 }} (Fransızca) Le Figaro, 25 Temmuz 2019
"Bergenskvinnen Siren er Tunisias nye førstedame". TV 2 AS (NO) (Norveççe). 27 Temmuz 2019. 28 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019.
"Tunisia's president, Beji Caid Es-Sibsi, has died". The Economist (İngilizce). 25 Temmuz 2019. ISSN 0013-0613. 29 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2019.
de Gruyter, Walter ((Ed.)). Who's Who in the Arab World 2007-2008 (İngilizce). Publitec Publications. s. 288. ISBN 9783110930047. 27 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2019.

Siyasi görevi
Önce gelen El-Beci Kaid es-Sibsi	Tunus Cumhurbaşkanı Temmuz 2019–Ekim 2019	Sonra gelen Kays Said

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Publications, Europa (2003). The International Who's Who 2004. Psychology Press. s. 495. ISBN 9781857432176.

[2] Adil Essabiti, Said İbicioğlu (26 Temmuz 2019). "Tunus'un geçici Cumhurbaşkanı yemin ederek görevine başladı". aa.com.tr. Anadolu Ajansı. 14 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2019.

[:1-3] "Tunisie : dix choses à savoir sur Mohamed Ennaceur, le président par intérim" (Fransızca). 6 Ağustos 2019. 7 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2019.

[4] "Tunisia: Mohamed Ennaceur voted president of new Parliament" (İngilizce). ANSAmed. 4 Aralık 2014. 16 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016.

[Reuters-5] "Tunisia parliament speaker Ennaceur to serve as temporary president". Reuters (İngilizce). 25 Temmuz 2019. 26 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019.

[6] "Mohamed Ennaceur, ancien ministre". leaders.com.tn (Fransızca). 25 Kasım 2009. 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2017.

[7] "Mohamed Ennaceur devient vice-président de Nidaa Tounes". businessnews.com.tn (İngilizce). 9 Şubat 2014. 22 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2017.

[8] Massy, Perrine (4 Aralık 2014). "Tunisie : Mohamed Ennaceur, 80 ans, élu président de l'Assemblée des représentants du peuple". webdo.tn (Fransızca). 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2014.

[9] "Mohamed Ennaceur, président de Nidaa Tounès". leaders.com.tn (İngilizce). 31 Aralık 2014. 9 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2017.

[10] "Tunisia's Constitution of 2014" (PDF). Constitute Project (İngilizce). 1 Eylül 2019. 7 Eylül 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019.

[11] Tunisie: l'élection présidentielle reprogrammée au 15 septembre 28 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. {{|url=https://web.archive.org/web/20190728010647/http://www.lefigaro.fr/flash-actu/tunisie-l-election-presidentielle-reprogrammee-au-15-septembre-20190725 |tarih=28 Temmuz 2019 }} (Fransızca) Le Figaro, 25 Temmuz 2019

[12] "Bergenskvinnen Siren er Tunisias nye førstedame". TV 2 AS (NO) (Norveççe). 27 Temmuz 2019. 28 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019.

[13] "Tunisia's president, Beji Caid Es-Sibsi, has died". The Economist (İngilizce). 25 Temmuz 2019. ISSN 0013-0613. 29 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2019.

[whoswho-14] Gruyter, Walter ((Ed.)). Who's Who in the Arab World 2007-2008 (İngilizce). Publitec Publications. s. 288. ISBN 9783110930047. 27 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2019.