Orta Türkçe

Orta Türkçe
Dil ailesi	Türk dilleri Şaz Türkçesi Orta Türkçe; ;
Yazı sistemi	Arap alfabesi, Latin alfabesi, Ermeni alfabesi
Dil kodları
ISO 639-3	–

Orta Türkçe, Türk dillerinin Eski Türkçe döneminden sonra Ortaçağ'da 11-15. yüzyıllarda geliştiği dönem ve bu dönemdeki diller. Yeni Türkçe dönemindeki çağdaş Türk dil ve lehçelerine kaynaklık etmiştir.

Divânu Lügati't-Türk’te bulunan harita (11. yy.)

Orta Türkçe dönemine ait eserler içinde sözlükçülük yönünden ilk akla gelen isim Divânu Lügati't-Türk'tür.[1]

Sınıflandırma

Philologiae Turcicae Fundamenta’da Orta Türkçe dönemi iki yönde ele alınmıştır:[2]

Batı Orta Türkçe ya da Eski Kıpçakça: En bilindik eseri Codex Cumanicus tur.
Doğu Orta Türkçe: Bu dönemin en bilindik eserleri arasında Kutadgu Bilig, Dede Korkut Kitabı, Köroğlu Destanı ile Ali Şîr Nevaî'nin eserleri sayılabilir.

Kaynakça

Özer, Filiz (1998). Orta Türkçe döneminin eserleri ve sözlükleri. Kebikeç, sayı: 6, sayı: 125-129
Ata, Aysu (2010). Moğol fütuhatı ve Doğu-Batı Türk yazı dili kavramları üzerine 13 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türkoloji Dergisi, 17, 1 (2010) 29-37

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Özer, Filiz (1998). Orta Türkçe döneminin eserleri ve sözlükleri. Kebikeç, sayı: 6, sayı: 125-129

[2] Ata, Aysu (2010). Moğol fütuhatı ve Doğu-Batı Türk yazı dili kavramları üzerine 13 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türkoloji Dergisi, 17, 1 (2010) 29-37