Paramuşir Adası

Paramuşir Adası
パラムシㇼ　veya パラムシㇽ (Para-mu-sir)
Парамушир (Paramuşir)
幌筵島 (Paramuşiru)
Paramuşir Adası; パラムシㇼ　veya パラムシㇽ (Para-mu-sir); Парамушир (Paramuşir); 幌筵島 (Paramuşiru)
	Paramuşir Adası'nın Landsat 7 uydusundan görüntüsü
Coğrafya
	Paramuşir Adası; パラムシㇼ　veya パラムシㇽ (Para-mu-sir); Парамушир (Paramuşir); 幌筵島 (Paramuşiru)Paramuşir Adası'nın Rusya'daki konumu
Bölge	Uzak Doğu
Koordinatlar	50°20′K 155°45′D
Takımadası	Kuril Adaları
Denizi	Büyük Okyanus
Yüz ölçümü	2053[1][2] km2
Zirve	Çikuraçki (1816 m)
Siyasi
Yerleşim yerleri	Severo-Kurilsk;
Demografi
Nüfus	2536 (2010)[3]

Paramuşir Adası (Rusça: Парамушир Paramuşir, Japonca: 幌筵島 Paramuşiru-tō veya Horomuşiro-tō, Aynuca: パラムシㇼ veya パラムシㇽ Para-mu-sir), Büyük Okyanus'ta Kuril Adaları'nın parçası olan Rusya'ya ait bir adadır. Ada, Kuril Adaları'nın anakaraya en yakın olanlarından biri olup aktif bir volkana sahiptir.[1]

Coğrafya

Paramuşir Adası'nın Kuril Adaları içindeki konumu.

Paramuşir, Kuril Adaları'nın kuzey grubunda yer alır ve bu takımadanın büyük adaları arasında İturup Adası'ndan sonra ikinci, kuzey grubu adaları içinde de en büyük adadır.

Adadaki beş volkanik dağ, sırasıyla Çikuraçki (1.816 m; aynı zamanda adanın en yüksek tepesidir[2] Bunlardan Çikuraçki, bilinen tarihlerde 1690, 1853, 1859, 1933 ve 1957–2008 arasında birçok defa olmak üzere faal hale gelmiştir. Volkanın Ağustos 2008'deki son patlamasında, küller Severo-Kurilsk kentinin 60 km kuzeydoğusuna kadar gelmiştir.[1] Fussa 1742, 1854 ve 1934 yıllarında, Karpinski 1957 yılında, Ebeko ise sonuncusu 1990 yılında olmak üzere birçok kez faaliyet göstermiştir.

Demografi

Adadaki tek yerleşim yeri, 2010 nüfus sayımına göre 2536 nüfuslu Severo-Kurilsk kentidir.

Tarihçe

Ada, II. Dünya Savaşı sonuna kadar Japonya'ya aitti.

Rus kürk tüccarları 1711 ilâ 1713 yılları arasında adaya ilk kez geldiler ve Rus Ortodoks Kilisesi'ne bağlı misyonerler 1747 yılında bir kilise kurarak yerel alışkanlık ve bağlılıkları değiştirme çabasına girişti.

Daha sonra Rus İmparatorluğu ada üzerinde egemenlik hakkı iddia etmeye başladı. 7 Şubat 1855 tarihinde Rus İmparatorluğu ile Tokugawa şogunluğu arasında Shimoda Antlaşması veya tam adı ile Japonya ve Rusya arasında Ticaret ve Seyir Antlaşması imzalandı. Bu antlaşma ile birlikte Nagazaki, Shimoda ve Hakodate limanları Rus gemilerine açıldı, Japonya'daki Rusya konsolosluklarının konumu ve Japonya ile Rusya arasındaki sınırlar belirlendi. Böylece Japonya'daki 220 yıllık izolasyoncu sakoku politikası sona erdi.[4]

II. Dünya Savaşı sırasında askerî üs olarak da kullanılan ada, Kuril Adaları'nın işgali sırasında 18 Ağustos 1945 tarihinde Sovyet askerlerinin adaya çıkmasının ardından Rusya SFSC'ne katıldı. Böylece Ohotsk Denizi, Rusya'nın bir iç denizi haline geldi.

Kaynakça

"The ashes of the volcano in the Kuril Islands Chikurachki lasted a long train and ended up in city water" (İngilizce). newsru.com. 7 Ağustos 2008. Erişim tarihi: 14 Mart 2012.
"International Kuril Island Project（IKIP）" (İngilizce). University of Washington Fish Collection or the respective authors. 19 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.
""Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1"" (Rusça). Moskova: Federal Devlet İstatistik Servisi. 2012. 25 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2016.
Yesaki, Mitsuo (2003). Sutebusuton: A Japanese Village on the British Columbia Coast (İngilizce). Peninsula Publishing Company. s. 6. ISBN 978-0-96867-993-7. 14 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[newsru-1] "The ashes of the volcano in the Kuril Islands Chikurachki lasted a long train and ended up in city water" (İngilizce). newsru.com. 7 Ağustos 2008. Erişim tarihi: 14 Mart 2012.

[IKIP-2] "International Kuril Island Project（IKIP）" (İngilizce). University of Washington Fish Collection or the respective authors. 19 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.

[RuCensus2010vol1.11-3] ""Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1"" (Rusça). Moskova: Federal Devlet İstatistik Servisi. 2012. 25 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2016.

[4] Yesaki, Mitsuo (2003). Sutebusuton: A Japanese Village on the British Columbia Coast (İngilizce). Peninsula Publishing Company. s. 6. ISBN 978-0-96867-993-7. 14 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.