Phorusrhacidae

Terör kuşları olarak da bilinen Phorusrhacidae, 62 milyon yıldan 1.8 milyon yıl (Ma) öncesine kadar yaşamış, günümüzde soyu tükenmiş büyük, etobur ve uçamayan bir kuş familyasıdır. Yaşadığı Senozoik dönemde Güney Amerika'daki en büyük süper avcılar bu ailenin türlerine mensup olmuştur.[3][4]

Phorusrhacidae
Dönem: Paleosen – Geç Pleistosen[1]
~62–0.1 Ma
Titanis wallerinin yeniden inşa edilmiş iskeeti
Bilimsel sınıflandırma
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Aves
Takım: Cariamiformes
Üst familya: †Phorusrhacoidea
Ameghino, 1889
Familya: †Phorusrhacidae
Ameghino, 1889[2]
Tipik tür
†Phorusrhacos longissimus
Ameghino, 1887
Alt aileler
  • †Brontornithinae
  • †Mesembriornithinae
  • †Patagornithinae
  • †Phorusrhacinae
  • †Psilopterinae
Sinonimler

Ailedeki kuşların boyları 1-3 metre arasında değişiyordu. Terör kuşlarının günümüzde en yakın akrabalarının 80 cm uzunluğundaki kariyamalar olduğuna inanılmaktadır. Büyük bir terör kuşu türü olan Titanis walleri, Kuzey Amerika'da yer alan Teksas ve Florida'da da yaşamıştır.[5]

1.2 metre uzunluğundaki Llallwavis scagliai

Bir zamanlar, T. walleri'nin, Kuzey Amerika'ya yapılmış insan göçleri sırasında neslinin tükendiğine inanılıyordu,[6] ancak Titanis fosillerinin tarihlenmesi ile grubun 1.8 Ma'dan sonra hayatta kaldıklarına dair bir kanıt bulunamamıştır.[7] Bununla birlikte, Uruguay’da 18,000[8] ila 96,000[1] yıl öncesine tarihlenen küçük bireylerin keşfi, terör kuşlarının yakın bir zamana kadar yaşamış olabileceğini ortaya koymuştur. Buna rağmen bu iddia tartışmalı olmaktadır.[9]

Terör kuşlarının Afrika'ya bile göç etmiş olabileceği düşünülmektedir; Lavocatavis cinsine ait fosiller Cezayir'de yakın bir zamanda keşfedilmiştir, ancak gerçek bir terör kuşu olup olmadığı tartışmalıdır.[10] Kuşların Eleutherornis adlı olası bir Avrupalı formu da tanımlanmıştır. Bu keşifler grubun Paleojen'de daha geniş bir coğrafi dağılıma sahip olduğunu düşündürmektedir.[11][12]

Yakından ilgili Bathornithidae ailesi de Kuzey Amerika'da Eosen'den Erken Miyosen'e kadar benzer bir ekolojik nişi işgal etmiştir ve Paracrax cinsi gibi bazıları, en büyük terör kuşlarının boyutlarına erişmiştir.[13][14] Taksonomik olarak paylaştıkları özellikler ışığında kardeş bir şekilde sınıflandırılmasına rağmen, iki ailenin akrabalığı tartışmalı olmaktadır ve bu özelliklerin bağımsız evrilmiş olabileceği de düşünülmektedir.[15][16]

Kaynakça
  1. Jones, W.; Rinderknecht, A.; Alvarenga, H.; Montenegro, F.; Ubilla, M. (2017). "The last terror birds (Aves, Phorusrhacidae): new evidence from the late Pleistocene of Uruguay". Paläontologische Zeitschrift. 92 (2). ss. 365-372. doi:10.1007/s12542-017-0388-y.
  2. Ameghino, F (1889). "Contribuición al conocimiento de los mamíferos fósiles de la República Argentina". Actas Academia Nacional Ciencias de Córdoba (in Spanish). 6: 1–1028.
  3. Tambussi, C.; Ubilla, M.; Perea, D. (1999). "The youngest large carnassial bird (Phorusrhacidae, Phorusrhacinae) from South America (Pliocene–Early Pleistocene of Uruguay)". Journal of Vertebrate Paleontology. 19 (2). ss. 404-406. doi:10.1080/02724634.1999.10011154.
  4. Blanco, R. E.; Jones, W. W. (2005). "Terror birds on the run: a mechanical model to estimate its maximum running speed". Proceedings of the Royal Society B. 272 (1574). ss. 1769-1773. doi:10.1098/rspb.2005.3133. PMC 1559870 $2. PMID 16096087.
  5. Woodburne, M. O. (14 Temmuz 2010). "The Great American Biotic Interchange: Dispersals, Tectonics, Climate, Sea Level and Holding Pens". Journal of Mammalian Evolution. 17 (4). ss. 245-264. doi:10.1007/s10914-010-9144-8. PMC 2987556 $2. PMID 21125025.
  6. Baskin, J. A. (1995). "The giant flightless bird Titanis walleri (Aves: Phorusrhacidae) from the Pleistocene coastal plain of South Texas". Journal of Vertebrate Paleontology. 15 (4). ss. 842-844. doi:10.1080/02724634.1995.10011266.
  7. MacFadden, Bruce J.; Labs-Hochstein, Joann; Hulbert, Richard C.; Baskin, Jon A. (2007). "Revised age of the late Neogene terror bird (Titanis) in North America during the Great American Interchange". Geology. 35 (2). ss. 123-126. doi:10.1130/G23186A.1.
  8. Alvarenga, H.; Jones, W.; Rinderknecht, A. (2010). "The youngest record of phorusrhacid birds (Aves, Phorusrhacidae) from the late Pleistocene of Uruguay" (PDF). Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie - Abhandlungen. 256 (2). ss. 229-234. doi:10.1127/0077-7749/2010/0052. 8 Ocak 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2019.
  9. Agnolin, F. (2013). La posición sistemática de Hermosiornis (Aves, Phororhacoidea) y sus implicancias filogenéticas. Revista del Museo Argentino de Ciencias Naturales nueva serie, 15(1), 39-60.
  10. Mourer-Chauviré, C. et al. (2011) "A Phororhacoid bird from the Eocene of Africa". Naturwissenschaften DOI:10.1007/s00114-011-0829-5
  11. Delphine Angst et al. (2013). A Large Phorusrhacid Bird From the Middle Eocene of France.
  12. Angst, D.; Buffetaut, E.; Lécuyer, C.; Amiot, R. (2013). ""Terror Birds" (Phorusrhacidae) from the Eocene of Europe Imply Trans-Tethys Dispersal". PLOS ONE. 8 (11). ss. e80357. doi:10.1371/journal.pone.0080357. PMC 3842325 $2. PMID 24312212.
  13. Cracraft, J. (1968). "A review of the Bathornithidae (Aves, Gruiformes), with remarks on the relationships of the suborder Cariamae". American Museum Novitates. Cilt 2326. ss. 1-46. hdl:2246/2536.
  14. Benton, R. C.; Terry, D. O., Jr.; Evanoff, E.; McDonald, H. G. (25 Mayıs 2015). The White River Badlands: Geology and Paleontology. Indiana University Press. s. 95. ISBN 978-0253016089.
  15. Mayr, G.; Noriega, J. (2013). "A well-preserved partial skeleton of the poorly known early Miocene seriema Noriegavis santacrucensis (Aves, Cariamidae)". Acta Palaeontologica Polonica. doi:10.4202/app.00011.2013.
  16. Federico L. Agnolin (2009). "Sistemática y Filogenia de las Aves Fororracoideas (Gruiformes, Cariamae)" (PDF). Fundación de Historia Natural Felix de Azara: 1–79.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.