Rahim ağzı

Rahim ağzı (Latince: cervix uteri; rahim boynu) veya serviks, kadın üreme sisteminde bulunan rahmin alt bölümüne verilen ad. Genellikle silindir şeklinde ve 2–3 cm uzunluğundaki serviks hamilelik ile birlikte şekil ve boyut değiştirebilir. Dar ve merkezinde bulunan servikal kanal rahim ağzının içinden geçerek vajinayı rahim boşluğuna bağlar. Serviksin rahime açılan kısmına internal os, vajinaya açılan kısmına ise eksternal os denir. Rahim ağzı anatomik açıdan yaklaşık 2,000 yıldır, Hipokrat'ın yaşadığı zamanlardan beri bilinmektedir.

Serviksin kadın üreme organları içindeki konumunu gösteren bir grafik.

HPV ile enfekte olmuş rahim ağzı epitel hücreleri, rahim ağzı kanserine yol açabilmektedir. Kondom kullanmak, cinsel birliktelikten kaçınmak ve HPV aşısı yaptırmak HPV'ye ve dolayısıyla bu kansere karşı koruma sağlamaktadır.[1] Özellikle 21. yüzyılın başında geliştirilen HPV aşısı, bu virüsün kanser yapıcı türlerinin yol açtığı enfeksiyon riskini azaltmaktadır.[1]

Servikal mukus
Sevikal mukus

Endoserviks bölgesinde bulunan çeşitli bezler günde yaklaşık 20–60 mg kadar rahim ağzı salgısı (servikal mukus) üretirler. Ancak üretim yumurtlama döneminde 600 miligrama kadar çıkabilir. Musin adı verilen büyük proteinler içerdiğinden ötürü yapışkan ve ağdalı bir dokusu vardır ve ortalama olarak, âdet döngüsünün belirli evrelerinde değişmek üzere, %93 oranında su içerir. Yapısında kalsiyum, sodyum ve potasyum gibi elektrolitler, glükoz, amino asitler ve proteinler gibi organik moleküller, çinko, bakır, demir ve selenyum gibi eser elementler, yağ asitleri ve amilaz gibi enzimler bulunur.[2]

Östrojen ve progesteron seviyeleri mukusun yapısını etkileyen en önemli faktörlerden biridir. Doğurgan olunmayan dönemde spermlerin rahme girmesini engellemek için daha asidik olan mukus, doğurgan dönemlerde spermlerin yaşayabileceği bir ortam sunar.[3] Servikal mukusun gözlemlenmesi ve vulvada yarattığı hise dikkat edilmesi gibi doğurganlık tahmini yöntemlerini kullanan bir kadın yumurtlamadan önceki ve sonraki zamanı anlayabilmektedir.[4]

Kaynakça
  1. "Human Papillomavirus (HPV) Vaccines". National Cancer Institute. Bethesda, MD. 29 Aralık 2011. 14 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2014.
  2. Sharif, Khaldoun; Olufowobi, Olufemi (2006). "The structure chemistry and physics of human cervical mucus". Jordan, Joseph; Singer, Albert; Jones, Howard; Shafi, Mahmood (Edl.). The Cervix (2nd bas.). Malden, MA: Blackwell Publishing. ss. 157-68. ISBN 978-1-4051-3137-7.
  3. Westinore, Ann; Evelyn, Billings (1998). The Billings Method: Controlling Fertility Without Drugs or Devices. Toronto, ON: Life Cycle Books. s. 37. ISBN 0-919225-17-9.
  4. James B. Brown (2005). "Physiology of Ovulation". Ovarian Activity and Fertility and the Billings Ovulation Method. Ovulation Method Research and Reference Centre of Australia. 24 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2019.

Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.