Sırmacıyev Evi

Sırmacıyev Evi
Sırmacıyev Evi
	къща на Сърмаджиев
Genel bilgiler
Durum	Tamamlandı
Tür	Ev
Konum	Sofya, Bulgaristan
Koordinatlar	42°41′32″K 23°20′9″D{{#coordinates:}}: sayfa başına birden fazla birincil etiket olamaz
Tamamlanma	1903
Yükseklik	50 m
Teknik detaylar
Kat sayısı	2
Tasarım ve inşaat
Mimar	Friedrich Grünanger

Sırmacıyev Evi (Bulgarca: къща на Сърмаджиев kışta na Sırmaciev), Bulgaristan'ın başkenti Sofya'da bulunan bir tarihî evdir. Ev, Çar Osvoboditel Bulvarı ve Krakra Caddesi'nin köşesinde,[1] Sofya Üniversitesi Rektörlüğü ile Kartal Köprüsü arasında yer almaktadır.[2] Avusturyalı mimar Friedrich Grünanger tarafından tasarlandı ve 1903 yılında avukat ve diplomat Haralampi Sırmacıyev için inşa edildi. Ev, 1916'da Osmanlı İmparatorluğu tarafından satın alındı ve günümüzde Türkiye'nin Sofya Büyükelçiliği binası olarak hizmet vermektedir.

Tarihçe

Haralampi Sırmacıyev, 1860 yılında Rus İmparatorluğu'nun Bolhrad kentinde doğan bir Besarabya Bulgarıydı. Bükreş'te hukuk okuduktan ve ve Paris'teki Sorbonne'den mezun olduktan sonra 1891'de Bulgaristan Prensliği'ne yerleşti ve Elena ile evlendi. Daha sonra çiftin dört oğlu ve bir kızı oldu. Sırmacıyev, Dışişleri Bakanlığı'nda hukuk müşaviri ve genel sekreter olarak görev yaptı ve ardından 1895 ve 1902 yılları arasında Belgrad ve Viyana'da diplomat olarak görev yaptı. 1902'de Bulgaristan'a kendi özel yasal uygulamasını başlatmak için döndü ve evini Avusturyalı mimar Friedrich Grünanger'e tasarlattı.[1][2] Grünanger o zaman Bulgaristan'ın önde gelen bir mimarıydı ve Sofya'daki Kraliyet Sarayı ve diğer önemli görevlerde çalıştı.[3]

Sıırmacıyev 1908'de öldü ve evi ailesine bıraktı. Ancak, mali ve kişisel zorluklar nedeniyle dul eşi Elena evi 1914'te Osmanlı İmparatorluğu'na kiralamak zorunda kaldı. İki yıl sonra 1916'da Osmanlı İmparatorluğu mülkü satın aldı. Başlangıçta bir elçilik olarak, ve daha sonra da Osmanlı İmparatorluğu ve halefi Türkiye tarafından bir büyükelçilik ikametgahı olarak kullanılmaktadır.[1][2]

Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu ve ilk cumhurbaşkanı olan Mustafa Kemal Atatürk, 1913-1915 yıllarında Sofya'da Osmanlı askerî ataşesi olarak bir süre boyunca bu evde çalıştı.[1] Odası bu güne kadar korunmuş ve halka açık olmasa da Atatürk'ün küçük bir müzesi olarak yenilenmiştir.[2]

Sırmacıyev Evi'ni tasarladıktan on yıl sonra Friedrich Grünanger, Salzburg'da kendisi için bu tasarımla neredeyse aynı olan bir ev inşa etti.[2] Bu ev, Villa Hedwig veya Grünanger Villa olarak bilinir.[4]

1998 yılından bu yana, Sırmacıyev Evi ulusal öneme sahip kültürel bir anıt olarak koruma altındadır.[5]

Mimari

Sırmacıyev Evi'nin önden görünümü

Sırmacıyev Evi, zarif Viyana İmparatorluk Baroku tarzında tasarlanmış iki katlı bir yapıdır. Barok'a ek olarak, tasarım Viyana Secession, Rokoko ve Akdeniz Rönesans etkilerini de içeriyor.

Evin mimarisinin öne çıkan özelliklerinden bazıları düz çatılı küçük kule ve anıtsal ve zengin bir şekilde dekore edilmiş cephesidir. Kalayla kaplı mansard çatısının ahşap bir yapısı vardır ve evin tuğla duvarları orijinal ahşap kirişlerle desteklenir. Jaluzi pencerelerde ahşap çerçeveler de vardır.[2]

Vitray bir antechamber bahçeden evin içine gider. Fransız şöminesi ve Atatürk büstü içeren lobi, yemek odasına ve üç salonun en büyüğüne götürüyor. Kalan odalarda kış bahçesi ve Atatürk'ün eski odası bulunmaktadır.[2]

Mimari ve tarihi açıdan Sırmacıyev Evi, Çar Osvoboditel Bulvarı'nın karşı tarafındaki biraz sonradan Yablanski Evi (1907) ile çok şey paylaşmaktadır. Her ikisi de Friedrich Grünanger tarafından Bulgar seçkinlerinin üyeleri için benzer bir tarzda tasarlandı ve daha sonra elçilik olarak kullanıldı.[6]

Kaynakça

Тахов, Росен (30 Aralık 2015). "Местан се скри в Сърмаджиевата къща". 24 часа (Bulgarca). 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
Ненчев, Красимир (3 Haziran 2011). "Дом, резиденция или сграда с много драма, политика и романтика". Строител (Bulgarca). 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
"Двореца в София и старата Държавна печатница" (Bulgarca). Национална художествена галерия. 11 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
"Salzburg: unbewegliche und archäologische Denkmale unter Denkmalschutz (rechtlich nicht verbindlich)" (PDF) (Almanca). Bundesdenkmalamt Österreich. 26 Haziran 2015. s. 53. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
"Списък на паметниците на култура с категория "Национално значение" на територията на град София" (PDF) (Bulgarca). Министерство на културата. 3 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
Николов, Христо (3 Nisan 2011). "1200 евро вход за къщата на Яблански". Труд (Bulgarca). 19 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[tahov-1] Тахов, Росен (30 Aralık 2015). "Местан се скри в Сърмаджиевата къща". 24 часа (Bulgarca). 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.

[nenchev-2] Ненчев, Красимир (3 Haziran 2011). "Дом, резиденция или сграда с много драма, политика и романтика". Строител (Bulgarca). 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.

[gallery-3] "Двореца в София и старата Държавна печатница" (Bulgarca). Национална художествена галерия. 11 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.

[bundesdenkmalamt-4] "Salzburg: unbewegliche und archäologische Denkmale unter Denkmalschutz (rechtlich nicht verbindlich)" (PDF) (Almanca). Bundesdenkmalamt Österreich. 26 Haziran 2015. s. 53. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.

[mincult-5] "Списък на паметниците на култура с категория "Национално значение" на територията на град София" (PDF) (Bulgarca). Министерство на културата. 3 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.

[nikolov-6] Николов, Христо (3 Nisan 2011). "1200 евро вход за къщата на Яблански". Труд (Bulgarca). 19 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.