St. John's Kolej, Oxford

St. John's Kolej, Oxford Üniversitesi'nin kolejlerinden bir tanesidir. 1555 yılında tüccar Sir Thomas White tarafından kurulmuş olan kolej, Kraliçe Mary tarafından sürdürülmekte olan karşı reformu desteklemek üzere eğitimli Katolik din adamları yetiştirmek üzere eğitime başlamıştır. 2015 itibarıyla 442,2 milyon £ malvarlığıyla St. John's Oxford'un en zengin kolejidir; bunun sebebi büyük ölçüde Oxford şehrinin on dokuzuncu yüzyılda banliyölere doğru genişlemesi esnasında St. John's'un sahip olduğu arazilerin satın alınmış ve kiralanmış olmasıdır.[1] St. Giles Caddesi üzerinde merkezi bir konumda bulunan kolejde 390 lisans ve 250 yüksek lisans öğrencisi eğitim görmektedir.[2] 100 kişilik akademik kadrosunun yanı sıra,[2] kolejde diğer personel de çalışmaktadır.[3]

St. John's Kolej
Saint John Baptist College
St. Giles Caddesi'nden kolej manzarası
Latince: Collegium Sancti Johannis Baptistae
Kuruluş 1555
Başkan Margaret J. Snowling
Lisans öğrencileri 385 (2016)
Lisansüstü öğrencileri 221
Konum St. Giles Caddesi, Oxford, İngiltere, Birleşik Krallık
Web sitesi sjc.ox.ac.uk

Tarihçesi
Kolejin kurucusu Sir Thomas White

Londra Şehri lorlduğu vazifesini tamamlamış olan Sir Thomas White, 1 Mayıs 1555 tarihinde Oxford Üniversitesi'ndeki öğrencilerin eğitilebileceği bir hayır kurumu kurulması için bir Kraliyet Kuruluş İmtiyaznamesi almıştır. Kendisi bir Katolik olan White, kolejin Kraliçe Mary'nin sürdürdüğü karşı reformları destekleyecek Katolik din adamlarının yetişeceği bir kurum olmasını istemiş, hatta Katolik martiri Edmund Campion St. John's'da eğitim görmüştür.

White, St. Giles Caddesi'nin doğu yakasında ve Balliol ile Trinity kolejlerinin kuzeyinde yer alan, Sistersiyen keşişlerine ait bir manastır ve eğitim kurumu olan ve manastırların fesh edilmesi sırasında kapatılan St. Bernard Kolej'e ait binaları satın aldı. St. John's Kolej yeni kurulduğunda küçüktü ve gelirsizdi. I. Elizabeth'in hükümdarlığı sırasında eğitim üyeleri açıkça ilahiyat dersi vermeseler de retorik, Grekçe ve diyalektik eğitimi veriyorlardı. Buna rağmen St. John's becerikli ve eğitimli bir ruhban sınıfı yetiştirmek amacındaydı.[4]

Merchant Taylors' Company'nin sahibi olan White, Merchant Taylors' Okulu dahil olmak üzere bir dizi eğitim kurumu açmıştır. Kolej yüzyıllar boyunca bu kurumlarla bağını sürdürse de, 19. yüzyıl sonundan itibaren daha açık bir eğitim kurumu olmuştur. (Yalnız Merchant Taylors' Okulu öğrencilerine verilen burslar 20. yüzyıl sonuna kadar devam etmiştir. Bunlar dışında Christ's Hospital, Coventry Okulu, Bristal Gramer Okulu, Reading Okulu ve Tonbridge Okulu öğrencileri için de burslar mevcuttu.)[5] İlk kadın öğrenciler koleje 1979 yılında kabul edilmiş, 1990 yılında kolejin ilk kadın öğretim üyesi Elizabeth Fallaize olmuştur.[6]

Erken tarihi boyunca İngiliz Kilisesi'ne din adamı yetiştiren St. John's, zaman içinde hukuk ve tıp alanında da isim kazanmıştır.

Vakıfları

Kuruluşu ve sonraki yirmi yıl boyunca topladığı mal varlığı St. John's'a uzun dönemde çok faydalı olmuştur. Büyüklüğü ve şehir içinde sahip olduğu araziler ile Oxford kolejleri arasında benzersiz olan St. John's, on dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısından itibaren Oxford'un genişlemesinden kâr sağlamıştır. St. Giles cemaatinin bağışları da, Thomas White'ın vakfına eklenmiştir. St. Giles papazları kolejde ya eğitim üyesi, ya da evlenmesine izin verilmiş eski eğitim üyeleriydi (bu dönemde Oxford eğitim üyelerinin evli olmalarına izin verilmiyordu). Kolej, maaşlı papazlık için piskoposa aday sunma hakkını sürdürmektedir.[7] St. John's bugün de Oxford kolejlerinin en zenginidir ve Oxford Playhouse binası[8] ile Millwall FC'nin antrenman sahasının[9] sahibidir.

Binaları

Kolej 5,5 hektarlık (55.000 m2) bir yerleşke üzerindedir. Kolej binalarının çoğu yedi avlu (quad) etrafında inşa edilmiştir.

Ön Avlu Binası
Front Avlu

Front Quad (Ön Avlu), Sistersiyen St. Bernard Kolej için kurulan binalardan oluşur. Binanın inşaatı 1437'de başlamış, manastırların fesh edilmesi sebebiyle yerleşke 1540 yılında kraliyete devredilmiştir; bu yıllarda dış cephe bugünkü halinde olsa da, doğu kısmı henüz tamamlanmamıştı. Yerleşkeyi önce 1546 yılında Christ Church, 1554 yılında ise Thomas White almıştır. Kolejin kurucusu bugünkü kolej yemek salonunda köklü değişiklikler yapmış, doğu kısmının kuzey ucunu bugün olduğu gibi müdürün lojmanı olarak tasarlamıştır.[10] Çakıl taşıyla kaplı avluya, kolejin 400. yıldönümünde daire şeklinde bir bahçe ve patikalar yapılmıştır.[11]

John Knibb'in yaptığı saat kulesi 1690 tarihlidir.[12]

Şapel
Şapelin batıya bakan duvarı

Şapel 1530 yılında inşa edilmiş ve Aziz Bernard'a vakfedilmiştir.[13] Şapel 1557 tarihinde bu kez Vaftizci Yahya'ya vakfedilmiştir. Kuzeydoğu köşesindeki Baylie şapeli 1662-69 yıllarında eklenmiş ve 1949 yılında tadilata uğramıştır. 1840 yılında şapelin iç mekânı baştan sona değiştirilmiş, sıralar, çatı, kemerler ve batı cephesindeki paravan Neo-Gotik üslupta inşa edilmiştir.[13] Thomas White, William Laud ve William Juxon şapelin arkasında gömülüdür. Üçü de kolej müdürlüğü yapmış, Laud ve Juxon aynı zamanda Canterbury Başpiskoposluğu da yapmıştır.[10] Mihrabın güneyinde müdürün lojmanından doğruca ulaşılabilen gizli bir sıra mevcuttur; bu sıra, eskiden koleje girmesine izin verilen tek kadın olan müdürün eşinin kolej üyelerinin dikkatini dağıtmadan ibadet edebilmesi içindi.[14]

Şapelde 1618 yılından beri bir koro bulunmaktadır. Orlando Gibbons'ın ünlü ilahisi "This Is the Record of John" (Yuhanna Böyle Söyledi) kolej tarafından sipariş edilmiş, ilk olarak burada seslendirilmiştir.[13] Kolej 1620 yılında Michael East'ten "As They Departed" (Göçerlerken) ilahisini sipariş etmiştir.[15] Kolej korosu bugün dönem sırasında pazar ve çarşamba akşamları akşam duasını seslendirir[16] ve pazar akşamları resmi yemeklerden önce kolej duasını okur. Koro 1923 yılından beri org öğrencilerince yönetilmektedir.[17] Şapelde her zaman bir org bulunmuş, Bernard Aubertin'in tasarladığı bugünkü üç klavyeli enstrüman 2008'de yerleştirilmiştir.[18]

Canterbury Avlusu Binası
Efsanelere rağmen Capability Brown tarafından tasarlanmamış olan Büyük Bahçe ve Korular'a açılan Canterbury Quad kapısı.

Bu bina, Oxford'daki ilk İtalyan Rönesans mimarisi örneğidir. Başpiskopos Laud tarafından sipariş edilmiş olup 1636 tarihinde tamamlanmıştır.[19]

Kolej kütüphanesi de bu binadadır ve üç birbirine bağlı bölümden oluşur: Eski Kütüphane (güney yakası, 1596-8), Laud Kütüphanesi (1631-5 tarihlerinde bahçeye bakan doğu kolonadının üzerinde inşa edilmiştir) ve Paddy Salonu (1971-7).[20] Holdsworth Hukuk Kütüphanesi de 2010'da Kendrew Quad'a taşınıncaya kadar Canterbury Avlusu'nun güneybatı köşesinde yer almaktaydı. Robert Graves Kitaplığı[21] ve 1936'da satın alınan, Housman'ın kenarlarına ve boş sayfalarına notlar yazdığı 300 kitap ve risalenin yer aldığı A.E. Housman Klasikler Kitaplığı da koleje aittir.[22]

Eğitim üyelerinin odalarının olduğu Holmes Binası 1794'te Canterbury Avlusu'na eklenmiştir.[10]

Kuzey Avlusu

North Quad (Kuzey Avlu) bir bütün halinde tasarlanmamış, kolej kurulduğu tarihten itibaren düzensiz olarak yapılan bir dizi binanın eseridir.

1612 yılında kolej aşçısı Thomas Clarke'ın üstünde odaların olduğu bir kolej mutfağı yapmasına izin verilmiştir. Kolej yemek salonunun hemen kuzeyinde bulunan bu binayı 1620 yılında Clarke'tan satın almış, 1642-43 yıllarında genişleterek bugünkü Cook's Building (Aşçının Binası) adı verilmiştir.[10]

1676 yılında bugünkü Büyük Orta Salon'un ilk kısmı[10] kolejin hemen kuzeyinde inşa edilmiştir. 1742'den kalma çatısı, Radcliffe Camera ve Codrington Kütüphanesi'nde de çalışan Thomas Roberts'ın eseridir.[23] 1826, 1900, 1936[10] ve 2004-5 yıllarında ekleme ve tadilat yapılmıştır. Listelenmiş binaya yapılan son tadilat ve eklenti çalışması MJP Architects tarafından yapılmış olup 1996 yılında National Association of Shopfitters'dan Tasarım Ortaklığı Ödülü, bir de Britanyalı Mimarlar Kraliyet Enstitüsü ödülü almıştır.[24][25]

1742 tarihinde bu mülk Exeter Kolej tarafından satın alınmış, 1794-1880 arası kolej tarafından Wood Buildings (Wood Binaları) adıyla kullanılmıştır. 1880'de bu kısım yıkılarak bugün St. Giles'a bakan binaların inşaatı başlamıştır. Bugün tek bir bina olarak bilinen bu kısım aslında ayrı bölümler halinde inşa edilmiştir. İlk kısım (1880–1) kapı kulesi ve güneydeki Cook's Building arasındaki odalardan oluşuyordu. İkinci kısım (1899–1900), St. Giles binalarının kuzey yarısını oluşturur. Son olarak da 1909 tarihli Rawlinson Binası avlunun kuzey cephesini oluşturmuştur. 1933'te Edward Maufe'un tasarladığı yeni odalar eklenmiştir.[10]

Altıgen şeklinde odalardan oluşan "Beehive"ın (Arı Kovanı, 1958–60) tamamlanmasıyla avlu bugünkü halini almıştır. Beton görünümlü olsa da Beehive aslında Portland taşıyla kaplıdır.[26] Avlunun doğu kısmında eskiden öğretim üyelerinin ahırı bulunuyordu.[10]

Dolphin Avlusu

St. Giles No. 2-4 arasında bulunan üç ev, eskiden Dolphin Inn adında bir misafirhaneydi. 1881'de yıkıldığında Güney Binaları adıyla bilinen bu evler, kolej lojmanı olarak kullanılıyordu.[27] 1947-48 yıllarında 43.216 £ harcanarak inşaat çalışmaları başlamış, Edward Maufe tarafından Neo-George üslubunda tasarlanan Dolphin Avlusu yapılmıştır.[28]

Sir Thomas White Avlusu
Thomas White Avlusu

1970'lerde inşa edilen bu bina aslında bir avlu değil, L şeklinde bir binadır. Üst katlarında öğrenci odalarının olduğu binaların zemin katlarında kolej barı, oyun odası, televizyon odası, DVD odası ve küçük ortak salon gibi alanlar mevcuttur. Prestwich, Larkin ve Graves salonları farklı etkinlikler için kullanılmaktadır.

Mimar Ove Arup'un erken dönem eserlerinden olan bina 1976 Concrete Society Ödülü[29] ve 1981 Britanyalı Mimarlar Kraliyet Enstitüsü mimari başarı ödülünü almıştır.[30]

Bahçeli Avlu
Garden Quad (Bahçeli Avlu)

MJP Mimari tarafından Neo-İtalyan üslupta tasarlanmış Garden Quadrangle (Bahçeli Avlu) kolej oditoryumunun da olduğu modern (1993) bir binadır. Karmaşık yapısıyla geleneksel avlulardan çok farklıdır. Kazandığı beş ödülün yanı sıra (1995 RIBA ÖDülü, 1995 Civic Trust Ödülü, 1994 Oxford Koruma Vakfı Ödülü, Independent on Sunday 1994 Yılın Binası Ödülü, 1994 Concrete Society Ödülü) 2003'te The Oxford Times gazetesince yapılan bir ankete göre, 7,5 milyon £'lık avlunun geçtiğimiz 75 yıl içinde Oxford'da yapılan en iyi bina seçilmiştir.[31][32]

Bu bölgede daha önce Tarım Bölümü bulunmaktaydı. Binanın Parks Yolu'na bakan cephesi günümüze kadar kalmıştır ve üç müzik salonunu barındıran bir bina ile avludan ayrılır.[32]

Kendrew Avlusu

2010'da tamamlanan Kendrew Quadrangle kolejin en yeni avlusudur. Avluya kolejin eski başkanlarından ve bağışçılarından Nobel Ödüllü Sir John Kendrew'un adı verilmiştir. "Şehir merkezindeki son büyük avlu" adı verilen proje, sürdürülebilir enerji kullanması ile ünlüdür: binayı ısıtmak için kullanılan enerji çatıdaki güneş panelleri, bodrumun altına kadar uzanan geotermal borular ve kolej ağaçlarından toplanan odun parçalarından sağlanmaktadır.

Kendrew Avlusu projesinin ilk safhasında, Dunthorne Parker Architects firması St. Giles'a bakan iki listelenmiş binayı yenilemek üzere kolej tarafından görevlendirilmiştir. Çalışmalar sonrasında No. 20 mezunların kalabileceği lojmanlara, 17. yüzyıldan kalma Black Hall öğretim üyesi lojmanına, The Barn ise sergi ve performans alanına dönüştürülmüştür. Bu çalışma, 2008 yılında Oxford Koruma Vakfı Plaketi'ne layık görülmüştür.

St. Giles'ın doğusundaki evler
Kolejin sahip olduğu ve işlettiği Lamb & Flag isimli pub

Kolej, St. Giles'ın doğusunda yer alan tüm binaların sahibidir. Geçmişte farklı kişi ve kurumlara ait bu binaların çoğu dikkat çekmez ve kolejin farklı amaçları için kullanılmaktadır. Binaların birkaçı daha çok öne çıkmaktadır.

Kuzey Avlu ile Lamb & Flag arasında yer alan Middleton Hall ilginç bir evdir.

No. 16, 1702 tarihli St. Giles Evi'dir ve Nikolaus Pevsner tarafından "Oxford'da dönemine ait en iyi ev" şeklinde tarif edilir. 1852-1965 tarihleri arasında ağır ceza mahkemesine gelen hâkimlere tahsis edildiği için "Hâkim Lojmanları" adıyla bilinirdi.[33] Bugün yemekler ve resepsiyonlar için kullanılan binanın üst katında öğretim üyelerinin kalabileceği odalar bulunmaktadır.

St. Giles'ın batısı

Kolej aynı zamanda St. Giles'ın batısında bulunan bir dizi binanın da sahibidir; bunlardan en ünlüsü J. R. R. Tolkien ve C. S. Lewis'in edebiyatçı arkadaşlarıyla buluştuğu Eagle and Child isimli pub'dır. Yolun kolejin bulunduğu tarafındaki Lamb & Flag ile birbirini tamamlarlar.

Galeri
  • Canterbury Avlusu
  • Bahçe kapısı
  • Bahçelerde bir davet
  • Kolej bahçeleri
  • 1986 tarihinden bir çizim

Öğrenci hayatı
Kulesi ve bayrağı

Tesisleri

St. John's, Oxford'da bulundukları süre boyunca tüm lisans öğrencilerine kalacak bir yer sunmaktadır (öğrenciler bu teklifi kabul etmeme hakkına sahiptirler). Birinci yıl öğrencileri daha çok Thomas White Avlusu'nda olsa da, bazı öğrenciler "Beehive"da yaşar. Kolejin diğer bazı lisans öğrencileri (çoğunlukla ikinci yıl) Museum Yolu üzerindeki evlerde, lisans üstü öğrencileri ise Blackhall Yolu'nda yaşar.

Orta Ortak Salon

Tüm lisans üstü öğrencileri, "Orta Ortak Salon"un (MCR) üyesidir. MCR, kolejde lisans üstü öğrencileri temsil eder, etkinlikler düzenler ve lisans üstü tesisleriyle ilgilenir.[34] MCR binası 1998 tarihinde tamamlanmıştır.[35]

Gruplar

St. John's Kolej Tekne Kulübü (SJCBC), kolej spor kulüpleri arasında en büyüğüdür. 2013 tarihli Summer Eights müsabakasında sekiz SJCBC teknesi yarışmaya hak kazanmıştır.

2006'da St. John's SJCtv'yi kurmuş ve kendi televizyon istasyonuna sahip ilk Oxford koleji olmuştur.[36] Kolejin tiyatro grubu St. John's Mummers adı altında faaliyet gösterir. Şapel korosu dışında kolejde profesyonel müzisyenlerin düzenlediği konserler de yapılmaktadır. Tüm Oxford öğrencilerine açık olan Oxford Açık Orkestrası ve Oxford Üniversitesi Senfoni Grubu da provalarını kolejde yapamktadır.

St. John's aynı zamanda King Charles Club ve Archery Club adında iki yemek kulübüne ev sahipliği yapıyordu. Tony Blair'in St. John's bahçelerindeki bir toplantıda fotoğrafı mevcuttur.[37]

St. John's mezunları ve eski öğretim üyeleri

St. John's öğretim üyeleri ve mezunları arasında 17. yüzyılda Canterbury Başpiskoposluğu yapmış olan William Laud ve William Juxon; Fabian Derneği üyesi entelektüel Sidney Ball; eski Kanada başbakanı Lester B. Pearson; eski Sudan başbakanı Sadık el-Mehdi; şair A. E. Housman, Philip Larkin ve Robert Graves; romancı Kingsley Amis; biyokimyager Sir John Kendrew; eski Birleşik Krallık başbakanı Tony Blair bulunmaktadır.

  • Maliye bakanı John Smith
  • Avukat ve Muhafazakâr partili siyasetçi George Cave
  • 76. Canterbury Başpiskoposu William Laud
  • Birleşik Krallık başbakanı (1997-2007) Tony Blair
  • Tayland Maliye Bakanı Kon Chatikawanit
  • Muhafazakâr milletvekili Alan Duncan
  • Liberal demokrat milletvekili David Heath
  • 27. Tayland başbakanı (2008-2011) Abhisit Vejjajiva
  • Gazeteci ve sunucu Evan Davis
  • Müzisyen Yannis Philippakis

Kaynakça
  1. Saint John Baptist College in the University of Oxford (7 Aralık 2015). "Annual Report and Financial Statements" (PDF). s. 7. 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2016.
  2. "About Us". St John's College Oxford. 16 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2012.
  3. St John's College, Oxford (31 Ekim 2012). "Report and Financial Statements" (PDF). s. 21. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2013.
  4. Schmitt, Charles Bernard (1983) John Case and Aristotelianism in Renaissance England. Kingston [Ont.] : McGill-Queen's University Press ISBN 0-7735-1005-2
  5. The Student's Handbook to the University and Colleges of Oxford. Oxford: Clarendon Press. 1891. s. 56.
  6. Still, Judith (3 Ocak 2010). "Elizabeth Fallaize obituary". The Guardian. 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2014.
  7. Kettler, Sarah Valente & Trimble, Carole (2003) The Amateur Historian's Guide to the Heart of England. Sterling, Va.: Capital Books 1892123657
  8. "Oxford Playhouse and University of Oxford". Oxford Playhouse. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2012. St John's College owns the Playhouse building, and leases the auditorium and adjoining offices to the Playhouse Trust.
  9. "Exclusive: Training ground purchase is on Millwall's agenda". News at Den Playhouse. 3 Temmuz 2014. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2014. St. John's College, Oxford, bought the facility for £1.85million when Peter de Savary was chairman.
  10. H. E. Salter and Mary D. Lobel (editors) (1954). "St John's College". A History of the County of Oxford: Volume 3: The University of Oxford. Institute of Historical Research. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2013.
  11. Tyack, Geoffrey (2000). St John's College Oxford: A Short History and Guide. s. 21. ISBN 095389570X.
  12. Lisle, Nicola (17 Aralık 2010). "The clockmakers of Claydon". The Oxford Times. 25 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2013.
  13. "History". St John's College Oxford. 25 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2012.
  14. Tyack, Geoffrey (2000). St John's College Oxford: A Short History and Guide. s. 26. ISBN 095389570X.
  15. Peter Lynan, ‘East, Michael (c.1580–1648)’, Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004. 24 Aralık 2013.
  16. "Choir". St John's College Oxford. 25 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2013.
  17. "Organ Scholars History". St John's College Oxford. 25 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2013.
  18. "Organ". St John's College Oxford. 25 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2013.
  19. Mr Michael Riordan (24 Haziran 2011). "St. John, the College and the Merchant Taylors' Company". 24 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2011.
  20. "History". St John's College Oxford. 25 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2012.
  21. "Robert Graves". St John's College Oxford. 24 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2012.
  22. "A. E. Housman's Classics Library". St John's College Oxford. 24 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2012.
  23. Tyack, Geoffrey (1998) Oxford: An Architectural Guide. Oxford University Press, 1998 ISBN 0-19-817423-3
  24. "Senior Common Room, St John's College". MJP Architects. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2013.
  25. "Senior common room, St Johns College, Oxford". Royal Institute of British Architects. 25 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2013.
  26. Tarihi İngiltere. "ST JOHNS COLLEGE, THE BEEHIVES (1278860)". National Heritage List for England. Erişim tarihi: 3 Nisan 2015.
  27. Jenkins, Stephanie. "Dolphin Gate of Trinity College and Dolphin quadrangle of St John's". St Giles' Oxford. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2013.
  28. Tyack, Geoffrey (28 Nisan 2005). Modern Architecture in an Oxford College: St John's College 1945-2005 (İngilizce). Oxford University Press. ss. 11-14. ISBN 9780199271627.
  29. "Home News". The Times. 8 Haziran 1976. s. 3. Erişim tarihi: 14 Haziran 2013.
  30. McKean, Charles (7 Ağustos 1981). "Double first for Arup designs". The Times. s. 3.
  31. Little, Reg (2 Şubat 2007). "St John's to build quad off St Giles". The Oxford Times. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2013.
  32. "Garden Quadrangle, St John's College". MJP Architects. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2013.
  33. Jenkins, Stephanie. "No. 16: St Giles' House". St Giles' Oxford. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2013.
  34. "St John's College MCR". 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2020.
  35. Tyack, Geoffrey (2000). St John's College Oxford: A Short History and Guide. s. 50. ISBN 095389570X.
  36. "Arşivlenmiş kopya". 18 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020.
  37. "Blair in a boater, a crude hand gesture, and the Class of '75". Daily Mail. 3 Mart 2007. 22 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2012.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.