Tamilce
Tamilce (தமிழ், Tamiḻ), ağırlıklı olarak Hindistan ve Sri Lanka'da yaşayan Tamiller tarafından konuşulan bir Dravid dili. 2000 yıllı aşkın bir yazılı tarihe sahip dil, yaklaşık 75 milyon insan tarafından konuşulur. Dil, Sri Lanka ve Singapur’da resmî dil konumundadır, ayrıca Hindistan'ın Tamil Nadu eyaleti ve Puduçeri Birlik Toprağı’nın da resmî dildir. Malezya'da, 543 ilkokulda Tamilce eğitim yapılır.
Tamilce | |
---|---|
தமிழ் | |
Ana dili olanlar | Hindistan, Sri Lanka |
Etnisite | Tamiller |
Konuşan sayısı | 75 milyon (2011–2015)[1] |
Dil ailesi |
Dravid
|
Yazı sistemi | Tamil yazısı |
Resmî durumu | |
Resmî dil |
Organizasyonlar |
Dil kodları | |
ISO 639-1 | ta |
ISO 639-2 | tam |
ISO 639-3 | tam |
Sınıflandırma
Tamilce, Dravid dil ailesinin Güney Dravid dilleri koluna mensuptur. Bu dil ailesinde de en yakın olduğu dil batıdaki komşusu Malayalamcadır. Malayalamca ve Tamilce birbirlerinden MS 9. yüzyılda farklılaşmaya başlamıştır.[5] İki dil arasındaki farklar, tarih öncesinde batıda bir lehçeleşmeye işaret etse de,[6] Malayalamca ve Tamilcenin dil olarak ayrılması 13. veya 14. yüzyılda meydana gelmiştir.[7]
Tamilcenin kelime dağarcığında komşu dillerden ve Hindustanî, Sanskritçe ve Farsça gibi başka dillerden girmiş pek çok kelime bulunur.
Tarihçe
Tamilcenin 2000 yılı aşkın bir yazılı tarihi vardır.[8][9] Yazılı tarihin ilk evresi Sangam edebiyatı ile karakterize edilen ve MÖ 300 ile MS 300 yıllarını kapsayan dönemdir ve hâlâ yaşayan bir Dravid dilinin en eski yazılı örnekleri bu dönemde oluşturulmuştur.[10][11][12]
Eski Tamilce daha sonra Orta Tamilceye evrilmiştir. Bu süreç 8. yüzyılda tamamlanmıştır ve dilde çeşitli sessel ve dilbilgisel değişimler meydana gelmiştir.[13] Aytam (ஃ) adlı fonem fiilen dilden kaybolmuş, aynı zamanda dilde geniş zamanın ilk kullanımları başlanmıştır.[14] 1578 yılında Portekizli misyonerlerin ilk Tamilce dua kitabını basmaları ile Tamilce, basılan ve yayımlanan ilk Hint dili olmuştur.[15]
Orta Tamilce, Modern Tamilceye evrilmiştir. Bu dönemde Avrupa dillerinin de etkisiyle bu dillere özgü noktalama işaretlerinin kullanımı başlamıştır. Ayrıca dilin Sanskritçe elementlerden arındırılması konusunda da çeşitli hareketler baş göstermiştir.[16]
Yazı sistemi
Modern Tamil yazı sistemi, bir Brahmi alfabesi olan Tamil-Brahmi kökenli bir abugidadır. Bu yazı sistemi 12 sesli, 18 sessiz ve bir özel harf bulundurur.
Sayılar
Tamilcede numaralar ile 10, 100 ve 1000 sayıları için özel harfler bulunmaktadır. Ayrıca gün, ay, yıl ve çeşitli kalıplar için de özel kullanımlar bulunur.
0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 100 | 1000 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
௦ | ௧ | ௨ | ௩ | ௪ | ௫ | ௬ | ௭ | ௮ | ௯ | ௰ | ௱ | ௲ |
Kaynakça
- "Arşivlenmiş kopya". 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020.
- "Official languages of Tamil Nadu", Tamil Nadu Government, 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 1 Mayıs 2007
- Report of the Commissioner for Linguistic Minorities in India: 50th report (delivered to the Lokh Sabha in 2014) (PDF), National Commissioner for Linguistic Minorities, Ministry of Minority Affairs, Government of India, s. 155, 8 July 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 8 June 2017
- Languages of ASEAN, 5 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Ağustos 2017
- Concise Encyclopedia of Languages of the World, Elsevier, 2010, s. 297
- Menon, A. G. (2009), "Some observations on the sub-group Tamil-Malayalam: Differential realizations of the cluster * ṉt", Bulletin of the School of Oriental and African Studies, cilt 53, s. 87, doi:10.1017/S0041977X00021285
- Andronov 1970, s. 21
- Zvelebil 1992, s. 12: "...the most acceptable periodisation which has so far been suggested for the development of Tamil writing seems to me to be that of A Chidambaranatha Chettiar (1907–1967): 1. Sangam Literature – 200BC to AD 200; 2. Post Sangam literature – AD 200 – AD 600; 3. Early Medieval literature – AD 600 to AD 1200; 4. Later Medieval literature – AD 1200 to AD 1800; 5. Pre-Modern literature – AD 1800 to 1900"
- E. Annamalai und Sanford B. Steever: Modern Tamil. In: Sanford B. Steever (Hrsg.): The Dravidian Languages, London / New York 1998, hier S. 100.
- Definitive Editions of Ancient Tamil Works. Classical Tamil, Government of India
- Abraham, S. A. (2003), "Chera, Chola, Pandya: Using Archaeological Evidence to Identify the Tamil Kingdoms of Early Historic South India" (PDF), Asian Perspectives, 42 (2), s. 207, doi:10.1353/asi.2003.0031, hdl:10125/17189, 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 16 Temmuz 2020
- Stein, B. (1977), "Circulation and the Historical Geography of Tamil Country", The Journal of Asian Studies, 37 (1), ss. 7-26, doi:10.2307/2053325, JSTOR 2053325
- Lehmann 1998, ss. 75–76
- Rajam, V. S. (1985), "The Duration of an Action-Real or Aspectual? The Evolution of the Present Tense in Tamil", Journal of the American Oriental Society, 105 (2), ss. 277-291, doi:10.2307/601707, JSTOR 601707 at pp. 284–285
- Karthik Madhavan (20 Haziran 2010), "Tamil saw its first book in 1578", The Hindu, 1 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Temmuz 2020
- Ramaswamy 1997