Yedi krallık

Yedi krallık veya heptarşi (Yunanca:ἑπτά + ἀρχή, yedi + krallık) Büyük Britanya'da geç klasik antik dönem ve erken Orta Çağ'da hüküm sürmüş Anglosakson krallıkları dönemini anlatır. Güney, doğu ve merkezdeki krallıklar Northumbria, Mercia, Doğu Anglia, Essex, Kent, Sussex ve Wessex krallıklarıdır. Bu Anglosakson krallıklar daha sonra İngiltere Krallığı olarak birleşmiştir.

Birleşik Krallık tarihi

Terim 16. yüzyılda yaygınlık kazansa da ilk kez Huntingdon'lu Henry tarafından yazılan 12. yüzyıldaki Historia Anglorum eserinde geçmiştir.[1] Yedi krallık saksonlardan önceki Briton krallıklarını[2] ve İrlanda, İskoçya ile Galler bölgelerini kapsamaz.

Anglosakson krallıklar
MS 600 döneminde Britanya halklarının durumu

Anglosakson İngiltere'de öne çıkan dört ana krallık şunlardı:

  • Wessex
  • Doğu Anglia
  • Mercia
  • Northumbria[3]

Bu dört krallık tarafından zaman içinde fethedilen diğer üç krallık ise şunlardır:

  • Kent
  • Sussex
  • Essex

Daha küçük krallık ve egemenlik bölgeleri şunlardır:

  • Wihtwara olarak bilinen Wight Adası
  • Hampshire'daki Jütiler
  • Surrey
  • İclingas Krallığı
  • Lindsey
  • Hwicce
  • Magonsæte
  • Pecsæte
  • Wreocensæte
  • Tomsæte
  • Haestingas
  • Orta Angıllar
  • Dumnonia

İngiltere
Ana maddeler: Britanya'da Roma hakimiyetinin sonu ve İngiltere Krallığı

Yedi krallık dönemi Britanya'da Roma hakimiyetinin sonu ile Wessex kralı Egbert'in hakimiyetinde tüm krallıkların birleşmesine kadar geçen dönemi kapsar. Terim yedi krallığın varlığına gönderme yapsa da aynı dönemde var olan krallık sayısı değişim gösterebilmektedir. Bazı krallıklar diğerlerine kimi zamanlarda hakimiyet kurmuşlardır. MS 6. yüzyılda Kent öne çıkarken, 7. yüzyılda Northumbria ve Wessex, 8. yüzyılda da Mercia egemenliği hissedilir. I. Edgar ve oğlu Edgar döneminde halen farklı krallıkların varlığından söz edilebilir durumdadır. Yedi krallık döneminin sonu aşama aşama gelmiştir. 9. yüzyılda yoğunlaşan Viking saldırıları sonucunda York bölgesinde Danimarka hakimiyetinin kurulmuş ve danegeld uygulamasının yaygınlaşmıştır. Ortak düşmana karşı ortak hareket zorunluluğu birliği dayatmıştır. Wessex kralı Büyük Alfred Vikinglere karşı direnmeyi başarmış ve fiili Anglosakson birliğini sağlamıştır. Fiili birlik Mercia ve Northumbria'nın Wessex hakimiyetini 959 yılında kabul etmesiyle sağlanmıştır.

Günümüzdeki çalışmalarda yedi krallık içinde sayılan Essex ve Sussex gibi krallıkların diğer krallıklarla aynı seviyede kabul edilmediği yönündedir. yukarıda belirtildiği gibi daha küçük krallıklar ve egemenlik bölgeleri de tek bir krallık içine dahil edilmiştir.

Sancaklar
  • Wessex
  • Northumbria
  • Kent
  • Doğu Anglia
  • Essex
  • Sussex
  • Mercia

Kaynakça
  1. Henry, Archdeacon of Huntington, Historia Anglorum: The History of the English People Oxford University Press 1997 ISBN 978-0198222248 1180 sayfa
  2. Örneğin Elmet, Rheged, Strathclyde, Ebrauc, Bryneich ve Gododdin
  3. Bernicia ve Deira'yı kapsar

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.