Afrodisias (Tisan)
Afrodisias antik dönemde Taşlık Kilikya’da (Taşeli) kurulmuş bir liman kentidir. Ege bölgesinde aynı isimdeki kentten ayırt etmek maksadıyla bazen Kilikya Afrodisias’ı adı da kullanılır.
Kent Mersin ili Silifke ilçesi batısındaki Yeşilovacık beldesi doğusunda ve Tisan yarımadası güneyindeki tombolo üzerindedir. Silifke’ye 50 ve Mersin’e 133 kilometre uzaklıktadır. SIT alanı yazlık konutların olduğu Tisan yarımadası güneyinde ve yaklaşık olarak 36°09′29″K 33°41′30″D koordinatlarındadır. Dana Adası ve küçük Tisan Adası SIT alanının doğusunda yer alır. SIT alanına ulaşmak için Mersin’i batıya bağlayan 
devlet karayolundan Yeşilovacık içerisinde ayrılan asfalt bir yolla 6 kilometre kadar güneye gitmek gerekir.
|
| |
 Tisan yarımdası ucundaki Afrodisias kentinin kurulduğu tombolo
  Öküzlü | |
| Konum | Silifke, Mersin |
|---|---|
| Bölge | Akdeniz Bölgesi |
| Koordinatlar | 36°09′29″K 33°41′09″D |
| Tarihçe | |
| Kültür(ler) | Helenistik, Roma, Bizans |
| Sit ayrıntıları | |
| Mülkiyet | Kültür ve Turizm Bakanlığı |
Tarihi
İlk olarak kimler tarafından ve hangi tarihte kurulduğu belli değildir. Ancak MÖ 4. Yüzyılda Mısır’daki Ptolemaios Krallığı limanlarından biri olduğu bilinmektedir. (Bir dönem Anadolu Güney kıyıları Ptolamaios Krallığı yönetimindeydi) Daha sonra kent Selevkos İmparatorluğu yönetimine girmiştir. MS 101 yılında Ps. Skylax tarafından yazılan Roma İmparatorluğu limanlarına ait bir kitapta adı Cap Aphrodisias olarak geçmektedir. Bizans İmparatorluğu döneminde ise adı Porto Calaviere’ydi. Ancak orta çağda Arap akınları döneminde liman işlevini yitirdi ve unutulup gitti. SIT alanı 1891 yılında Avusturyalı arkeolojist Rudolf Heberdey tarafından bulundu. Şu anda kent surları nekropol ve sarnıç ile Hıristiyanlık öncesinde tapınak olarak inşa edilip, daha sonra kiliseye çevrilen Aziz Panteleon kilisesi açığa çıkarılmıştır. 1987 yılında Alman arkeolog Ludwig Budde bu kiliseye ait St.Pantaleon von Aphrodisias in Kılikien adlı bir kitap yayınlamıştır Değerli bir taban mozaiği varsa da henüz mozaiğin tamamı açığa çıkarılmamıştır.[1]
Kaynakça
- Mersin Valiliği:Mersin Ören Yerleri kaleleri Müzeleri, ISBN 978-605-4196-07-4, sf 253