Atça, Sultanhisar

Atça, Türkiye'nin Ege Bölgesi'nde bulunan Aydın'ın Sultanhisar ilçesine bağlı bir mahalle. 12 Kasım 2012'de TBMM'de kabul edilen 6360 sayılı kanun öncesinde belde statüsündeydi.[1] Mahallenin planı, Paris'teki Charles de Gaulle Meydanı'na benzemektedir.[2] Yunan İşgali'nde yanan şehrin bu meydana benzetilerek tekrar imar edilmesinden dolayı kamuoyunda Türkiye'nin Paris'i, Türkiye'nin Modern İmarlı İlk Şehri gibi isimler ile anılmaktadır.[3][4][5] Türkiye'de ışınsal kent formu ile tasarlanmış ilk ve tek yerleşim birimidir.

Atça
Mahalle

Atça
Atça'nın Aydın'daki konumu
Ülke  Türkiye
İl Aydın
İlçe Sultanhisar
Coğrafi bölge Ege Bölgesi
Yüzölçümü
 • Toplam 34,5 km² (13,3 mil²)
Rakım 84 m (275 ft)
Nüfus
 (2020)
 • Toplam 7.467
Zaman dilimi UTC+03.00 (UDAZD)
Posta kodu 09650
Resmî site

Köken bilimi

Adı ile ilgili bazı görüşler bulunmaktadır. Şimdiki Atça'nın yerinde bulunan, atların otladığı bir at çayırı, at çayırlığı yerel söyleyişte değişerek Atça haline gelmiş olabileceği düşünülmektedir. Diğer görüşler ise atlara nal çakılan yer, atçak; bölgede yaşayan insanların ata meraklı olmasından dolayı, atçı.

Tarihçe

Bölgedeki bulunan kalıntılar Atça'nın Antik Romalılar döneminde kurulduğunu göstermektedir. Karya kentlerinden Nysa, Orthosia ve Mastaura'nın tam ortasında yer alır. Ayrıca Atça'da bulunmuş olan, Helenistik dönemde yapılmış bir Pan heykeli Aydın Arkeoloji Müzesi'nde sergilenmektedir.

1864'te yayımlanan Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile Osmanlı'nın taşra yönetiminde değişiklikler yapılmıştır. Bu nizâmnameye paralel olarak 1867'de Aydın Sancağı'nın Nazilli kazasına bağlı bir nahiye olarak kurulmuştur. Atça Belediyesi ise bölgedeki ilk belediye teşkilatlarından birisi olarak 1879'da kurulmuştur. 1929 yılında 5 Mayıs 1929'da Resmî Gazete'de yayınlanan 1426 sayılı Vilâyet İdaresi Kanunu gereği Kılavuzlar adıyla Nazilli'ye bağlı bir nahiye olur ve mülki olarak teşkilatlanır. Yağdere, Kılavuzlar, Uzunlar, İncealan, Demirhan ve Çobanlar köyleri Atça'ya bağlanır. 27 Haziran 1957'de Resmî Gazete'de yayınlanan 7033 sayılı kanunla Nazilli'nin diğer nahiyelerinden Sultanhisar'ın ilçe olmasıyla Atça, Sultanhisar'a bağlı bir nahiyedir. Çobanlar da Atça'dan ayrılarak Nazilli'ye bağlanır. Sonraki yıllarda nahiye teşkilatı kaldırılarak sadece kasaba belediyesi olarak idari olarak yönetilmiştir. 2 kez[6][7] ilçe olması için TBMM'de kanun teklifi verilmiş, kabul edilmemiştir. 12 Kasım 2012'de TBMM'de kabul edilen 6360 sayılı "On üç İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi altı İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Karanamelerde Değişiklik Yapılmasına dair Kanun" ile belde statüsü mahalleye dönüştürülmüştür.[1] Bu kanunun bir sonucu olarak 30 Mart 2014 Mahalli İdareler Genel Seçimleri ile belediye teşkilatı fiilen kapatılmıştır.

İmar Planı
Kuzey - Doğu yönden gece Atça

Atça, 27 Mayıs 1919'da uğradığı Yunan işgali'nden 5 Eylül 1922'de kurtulmuştur. Yenilen Yunan Ordusu kaçarken yakıp yıktığı virane bir görünümde iken Türkiye Cumhuriyeti'nin ilanıyla tekrar büyümeye başlamıştır. Uzun zaman Avrupa'da kalan ve Fransa'da şehir planlamacılığı konusunda eğitim alan Abdi Bey hayran olduğu Paris'in Şanzelize gibi ünlü caddelerinin birleştiği, ismi daha sonra Charles de Gaulle Meydanı olacak olan Etoile Meydanı'nı ve çevresinin ışınsal kent formunu örnek alarak Atça'yı yeniden imar etmek üzere, Osmanlı'nın son döneminde ve cumhuriyetin ilk yıllarında belediye başkanlığı yapan Maşacızade Hafız Mehmet Efendi'nin[8] talebi üzerine görevlendirilmiştir. Abdi Bey de bu doğrultuda 1924 yılında Atça'yı tekrar planladı. Aynı meydanda bulunan Zafer Takı'nın bulunduğu yere de Atça Parkı'nı yerleştirdi. Etoile Meydanı'na bağlanan 12 caddeye karşılık Atça'ya da 45° açı ile 8 simetrik ana cadde ve bunları dik kesen yüzlerce düzenli sokaklar yerleştirdi. Beş yüzer metrelik sekiz ana caddenin kent merkezindeki Atça Parkı'nda birleştiği; çok katlı yapılaşmaya izin verilmeyen Atça, daha çok bahçe içindeki müstakil evlerle donatıldı. Bu plan günümüzde de hâlâ korunmaktadır.

Coğrafya

Atça, Aydın Dağları ile Büyük Menderes Nehri arasında, Büyük Menderes Havzası'nın kuzeyinde konumlanmıştır. Kuzeyinde Beydağ, doğusunda Nazilli, güneyinde Yenipazar ve batısında da Sultanhisar yer alır. Yüzölçümü 34,5 km²'dir. Ortalama deniz seviyesi 84 metre olan yerleşim verimli tarımsal alanlara ev sahipliği yapmaktadır.

İklimi

Yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı geçen Akdeniz iklimi (Köppen: Csa) etkilidir.

 Atça iklimi 
Aylar Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara
Ortalama en yüksek sıcaklık (°C) 11 12 16 21 26 31 34 34 30 24 18 13
Ortalama sıcaklık (°C) 8,2 9,3 11,8 15,8 20,9 25,9 28,4 27,6 23,5 18,4 13,3 9,6
Ortalama en düşük sıcaklık (°C) 4 5 7 10 15 19 23 23 19 14 10 6
Ortalama yağış (mm) 56 62 65 60 59 36 9 12 27 50 63 68

Altyapı

Ulaşım
Atça, demiryolu ve karayolu görüntüsü

Günümüzde Atça'nın ulaşım altyapısı karayolu ve demiryolundan oluşmaktadır.

Karayolu

Atça, D 320 ( ) Devlet Yolu ve Avrupa E-yolu E87 ( ) üzerinde yer almaktadır. Bu karayolu ile Efeler'e 30 km, Nazilli'ye ise 8 km uzaklıktadır. Karayolunda toplu ulaşım minibüsler ve Aydın Büyükşehir Belediyesi'nin halk otobüsleri ile sağlanmaktadır.

Demiryolu
Ana madde: Atça Tren İstasyonu

Atça, Osmanlı İmparatorluğu döneminde, İngiliz Ottoman Railway Company tarafından 1856'da kurulan Anadolu'nun ilk demiryolu hattı olan İzmir - Aydın Demiryolu hattı üzerinde yer alır. 1882'de Aydın - Kuyucak arasındaki kısmın açılmasıyla birlikte Atça demiryolu ile tanışmış oldu. Günümüzde bir istasyonu ile TCDD tarafından işletilen hatta karşılıklı seferler devam etmektedir.

Atça'dan geçen bir Nazilli - Söke treni

Ana Hatlar

Bölgesel Hatlar

Sağlık

Sağlık Bakanlığı'na bağlı 1 adet aile sağlığı merkezi[9] ve 3 adet eczane bulunmaktadır.

Demografi
Yıl Nüfus
20137.575[10]
20147.602[10]
20157.779[10]
20167.833[10]
20177.751[10]
20187.686[10]
20197.622[10]
2020 7.467[10]

1908 yılındaki nüfus sayımına göre 5.493 kişi Müslüman, 470 kişi Rum, 10 kişi Yahudi ve 5 kişi Ermeni[11] olarak kayıtlara geçmiştir. Gayrimüslim azınlıklardan Rum halkı, 1923 yılından sonra Türkiye-Yunanistan nüfus mübadelesi ile göç etmiştir. Karşılığında da Yunanistan'dan Türkler Atça'ya yerleştirilmiştir. Günümüzde Yörük, Çerkes, Muhacir ve Kürtlerden oluşan topluluklar bir arada yaşamaktadır. 2020 yılı itibarıyla Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi'ne göre mahallenin nüfusu 7.467'dir.

Ekonomi

Şehrin ekonomisinin temelini tarım ve hayvancılık oluşturur. Bunun yanında sanayi sitesi ve diğer fabrikalar ekonomiye katkı sağlamaya ve istihdam yaratmaya çalışmaktadır.

Tarım ve Hayvancılık

Atça'da halkın büyük bölümü çilek, karpuz, kavun, zeytin, incir, üzüm, narenciye, şeftali, mısır ve sebzecilik işleriyle süt ve besi hayvancılığı yaparak geçimini sağlamaktadır. Hayvancılık temel olarak büyükbaş hayvancılık şeklinde yapılmaktadır.

Sanayi

Atça Sanayi Sitesi'nde 107 adet dükkân bulunmaktadır. Bunun yanında 1 adet dişli fabrikası[12], 3 adet zeytinyağı fabrikası, 1 adet kasa fabrikası, 1 adet su dolum tesisi[13] ve 2 adet beton santrali faaliyet göstermektedir.

Kültür

Halk, Anadolu ağızlarının Batı Grubu içinde yer alan Aydın ağzı konuşmaktadır.

1990'lı yılların başından itibaren çilek üretimi şehrin ana geçim kaynaklarından biri haline gelmiştir. Atça'da her yıl mayıs ayında çilek festivali de düzenlenmektedir.[14] Ayrıca kış aylarında deve ve boğa güreşi festivalleri düzenlenmektedir.

Eğitim

Atça'da okuma yazma oranı %97'dir. Bölgedeki ilk eğitim kurumu Yağdere köyünde 1923 yılında açılmıştır.[15] 2007 yılında Adnan Menderes Üniversitesi'ne bağlı Atça Meslek Yüksekokulu'nun kurulması için protokol imzalanmış,[16][17] inşaat tamamlanıp 2008-2009 eğitim-öğretim yılında açılmıştır.[18] Yükseköğretim öğrencileri için de erkek yurdu ve kız yurdu olmak üzere 2 adet yurt tahsis edilmiştir.

Eğitim kurumları

Atça'da 1 adet anaokulu, 3 adet ilkokul, 2 adet ortaokul 1 adet mesleki ve teknik anadolu lisesi, 1 adet anadolu lisesi[19] ve 1 adet meslek yüksekokulu[18] bulunmaktadır. Atça'daki ilk ve orta dereceli okullarda yaklaşık olarak 100 adet öğretmen bulunmaktadır. Ayrıca 1 adet Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'na, 1 adet özel sektöre ait toplam 2 adet rehabilitasyon merkezi bulunmaktadır.

Okulöncesi
  • Atça Cumhuriyet Anaokulu[19]

İlkokul
  • Ali Sönmez İlkokulu[19]
  • Atça Atatürk İlkokulu[19]
  • Fahriye Dilerek İlkokulu[19]

Ortaokul
  • Hadıloğlu İbrahim Uzunırmak Ortaokulu[19]
  • Atça İmam Hatip Ortaokulu[19]

Lise
  • Atça Şehit Mutlu Uçar Anadolu Lisesi[19]
  • Atça Şehit Ufuk Demirkıran Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi[19]

Yükseköğretim

Kardeş kentleri

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Kanun No. 6360". 16 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2014.
  2. Donat, Yavuz (11 Nisan 2005). "Türkiye'deki Paris". Sabah. 15 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2010.
  3. "'Küçük Paris': Türkiye'nin Modern İmarlı İlk Yerleşim Yeri Atça ile Tanışın". Onedio. 29 Ekim 2016. 29 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2018.
  4. "Türkiye'nin Parisi". Milliyet. 14 Kasım 2011. 30 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2018.
  5. "Aydın'ın Paris'i". Hürriyet. 30 Mayıs 2006. 30 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2018.
  6. "Aydın Milletvekilleri Bekir Ongun ve Ali Uzunırmak'ın, Bir İlçe Kurulmasına İlişkin Kanun Teklifi ve İçtüzüğün 37 nci Maddesine Göre Doğrudan Gündeme Alınmasına İlişkin Önergesi (2/285)". Türkiye Büyük Millet Meclisi. 22 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020.
  7. "Aydın İlinde Atça Adıyla Bir İlçe Kurulması Hakkında Kanun Teklifi" (PDF). Türkiye Büyük Millet Meclisi. 22 Ocak 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020.
  8. "Atça Belediye Başkanları". Atça Belediyesi. 8 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2013.
  9. "Sultanhisar İlçesi Aile Sağlığı Merkezlerimiz" (PDF). Aydın İl Sağlık Müdürlüğü. 22 Ocak 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020.
  10. "Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020.
  11. Cavid, İbrahim. Aydın Vilayet Salnamesi. 1. baskı. Türk Tarih Kurumu Yayınları, 2018. s. 1034
  12. "Maksan Dişli". 10 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2018.
  13. "Kızılcık Madran". 19 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  14. "'Çilek yurdu' Atça 10. festivale hazır". Yeni Asır. 9 Mayıs 2010. 15 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2010.
  15. "Eğitim ve Kültür Durumu". Sultanhisar Kaymakamlığı. 16 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2009.
  16. "ADÜ Aydın'da iki yeni meslek yüksekokulu kuruyor". Haberler. 4 Ekim 2007. 30 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2018.
  17. "ADÜ bünyesinde iki yeni Meslek Yüksek Okulu kuruluyor". 9 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  18. "Adnan Menderes Üniversitesi Atça Meslek Yüksekokulu Tarihçe". 30 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2018.
  19. "Okullar/Kurumlar". Sultanhisar İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü. 26 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2018.
  20. "Mako". Erişim tarihi: 30 Ekim 2018.
  21. Odabaşı, Durmuş (29 Temmuz 2007). "Atça". Yeni Asır. 30 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2007.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.