Avril Haines

Avril Danica Haines (29 Ağustos 1969 doğumlu), Obama yönetiminde Beyaz Saray Ulusal Güvenlik Danışmanı Yardımcısı olarak görev yapan Amerikalı bir avukat ve eski hükümet yetkilisidir. Daha önce, bu göreve sahip ilk kadın olan Merkezi İstihbarat Teşkilatı Başkan Yardımcısı olarak görev yaptı. CIA'ya atanmadan önce, Beyaz Saray Hukuk Müşavirliği'nde Ulusal Güvenlik İşleri Başkanının Danışman Yardımcısı olarak görev yaptı.

Avril Haines
Ulusal İstihbarat Direktörü
Görevde
Makama geliş
21 Ocak 2021
Kişisel bilgiler
Doğum 29 Ağustos 1969 (1969-08-29)
New York, New York, U.S.
Partisi Demokrat Parti
Evlilik(ler) David Davighi

Tony Blinken'in yerini, Obama yönetiminin sonuna kadar sürdürdüğü Beyaz Saray Ulusal Güvenlik Danışmanı Yardımcısı olarak değiştirdi.

23 Kasım 2020'de, Başkan olarak seçilen Joe Biden, Haines'i kabine'de Ulusal İstihbarat Direktörü olarak görev yapmak üzere aday gösterdiğini açıkladı ve bu da onu bu pozisyonu elinde tutan ilk kadın yapacak.

Hayatın erken dönemi ve eğitim

Haines, 29 Ağustos 1969'da Manhattan'da Adrian Rappin ( kızlık soyadı Adrienne Rappaport) ve Thomas Haines'in kızı olarak dünyaya geldi.[1][2] Annesi bir ressamdı, kronik obstrüktif akciğer hastalığı geçirdi ve tüberküloza yakalandı.Haines 15 yaşındayken hayatını kaybetti. Babası, biyokimya bölümü başkanı olarak görev yaptığı CUNY Tıp Fakültesi'nin kurulmasına yardımcı olan City College'da emekli bir biyokimyacı ve profesördür.[3]

Hunter College Lisesi'nden mezun olduktan sonra Haines, bir yıllığına Japonya'ya gitti ve Tokyo'daki seçkin bir judo enstitüsü olan Kodokan'a kaydoldu.[1] 1988'de Haines, teorik fizik okuduğu Chicago Üniversitesi'ne kaydoldu. Chicago Üniversitesi'ne devam ederken Haines, Hyde Park'taki bir tamirci dükkanında çalıştı. 1991'de Haines, gelecekteki kocası David Davighi ile tanıştığı New Jersey'de uçuş dersleri aldı. Daha sonra 1992'de Fizik Bölümü'nden mezun oldu.[4]

Haines 1992'de Baltimore, Maryland'e taşındı ve Johns Hopkins Üniversitesi'nde doktora öğrencisi olarak kaydoldu. Ancak, o yılın ilerleyen zamanlarında, okulu bıraktı ve gelecekteki kocasıyla birlikte, bir uyuşturucu baskınında ele geçirilen Baltimore, Fell's Point'te bir müzayedede bir bar satın aldı;[1] mekanı bağımsız bir kitapçı ve kafeye dönüştürdüler.[5] Mağazaya annesinin adını verdi; Adrian'ın gerçekçi yağlıboya tabloları dükkânı doldurdu. Kitapçı 1997'de City Paper'ın "En İyi Bağımsız Kitapevi" ödülünü kazandı ve alışılmadık bir edebi teklifler, yerel yazarlar, erotik okuma geceleri ve küçük basın yayınlarından oluşan bir koleksiyona sahip olmasıyla biliniyordu.[6] Adrian'ın, Başkan Obama tarafından CIA Başkan Yardımcısı olarak atandığında medya odağı haline gelen erotik okumalar da dahil olmak üzere bir dizi edebi okumaya ev sahipliği yaptı.[7] 1998'e kadar Fell's Point Business Association'ın başkanı olarak görev yaptı.[8]

1998'de Georgetown Üniversitesi Hukuk Merkezi'ne kaydoldu ve 2001'de Juris Doktora (ABD'de hukuk lisans derecesi-hukuk doktoru) unvanı aldı.[9]

Kariyer
Susan Rice (solda), Avril Haines ve Lisa Monaco (sağda), (2015)

2001'de Haines, Lahey Uluslararası Özel Hukuk Konferansı'nda hukukçu oldu.[10] 2002 yılında Amerika Birleşik Devletleri Temyiz Mahkemesinde Altıncı Daire Yargıcı Danny Julian Boggs için hukuk memuru oldu.[11] 2003'ten 2006'ya kadar Haines, Dışişleri Bakanlığı Hukuk Müşavirliği Bürosunda, önce Antlaşma İşleri Bürosu ve ardından Siyasi Askeri İşler Bürosunda çalıştı.[12] Haines, 2007'den 2008'e kadar Amerika Birleşik Devletleri Senato Dış İlişkiler Komitesi için Senatodaki Demokratlar için Baş Danışman Yardımcısı olarak çalıştı (o zamanki başkan Joe Biden).[13] Daha sonra 2008-2010 yılları arasında Dışişleri Bakanlığı için antlaşma işleri için hukuk danışman yardımcısı olarak çalıştı.[14]

2010 yılında Haines, Beyaz Saray'da Başkan Yardımcılığı ve Ulusal Güvenlik İşleri Başkanlığı Danışman Yardımcısı olarak Beyaz Saray Müşavirliği ofisinde hizmet vermek üzere atandı.[15]

18 Nisan 2013'te Obama, Harold Hongju Koh'un Yale Hukuk Okulu'nda öğretime dönmek için istifa etmesinden sonra boşalan pozisyonu doldurması için Haines'i Dışişleri Bakanlığı Hukuk Danışmanı olarak hizmet vermeye aday gösterdi.[16] Ancak, 13 Haziran 2013'te Obama, Haines'in Dışişleri Bakanlığı'nın Hukuk Danışmanı adaylığını geri çekerek, onun yerine onu Merkezi İstihbarat Teşkilatı Müdür Yardımcısı olarak seçti.[14][17] Haines, CIA'nın yardımcısı ve eski başkanı Michael Morell'in yerine aday gösterildi. Müdür yardımcısının ofisi Senato onayına tabi değildir ve Haines, Morell'in görev süresinin son günü olan 9 Ağustos 2013'te göreve başlar.[18] Haines, müdür yardımcılığını elinde bulunduran ilk kadındı, Gina Haspel ise Başkan olarak adlandırılan ilk kadın istihbarat görevlisiydi.[19][20]

2015 yılında Haines, CIA işkencesi hakkında Senato İstihbarat Komitesi raporunu yazan Senato personelinin bilgisayarlarının hacklenmesine karışan CIA personelinin disipline edilip edilmeyeceğini belirlemekle görevlendirildi. Haines, CIA Genel Müfettişini geçersiz kılarak, onları disipline etmemeyi seçti.[21] Daha sonra, CIA'nin Senato raporunu [22] yayınlanmak üzere yeniden düzenleme projesine dahil oldu. 2015 yılında  Ulusal Güvenlik Danışman Yardımcısı (DNSA), bu görevi elinde bulunduran ilk kadın olarak seçildi.[23][24]

Obama Beyaz Sarayında geçirdiği yıllar boyunca Haines, John Brennan ile yakın çalışma içinde, insansız hava araçları tarafından "hedeflenen ölümler" konusunda yönetim politikasının belirlenmesinde önemli bir rol oynadı.[1] ACLU, Obama'nın drone cinayetleri konusundaki politikasını uluslararası insan hakları normlarına uymadığı için şiddetle eleştirdi.[25] 2016 başkanlık kampanyası sırasında Demokratik Ulusal Komite e-posta sızıntısı sırasında, DNSA olarak Haines, bilgisayar korsanlığı ve sızıntılara yanıt verme yollarını tartışmak için bir dizi toplantı düzenledi.

Özel sektör

Beyaz Saray'dan ayrıldıktan sonra Haines, Columbia Üniversitesi'nde birçok görevlerde bulundu. Dünyanın karşı karşıya olduğu en temel zorluklardan bazılarına akademik burs getirmek için tasarlanmış bir program olan Columbia World Projeleri'nin kıdemli araştırma akademisyeni ve müdür yardımcısıdır ve Mayıs 2020'de programın bir sonraki yöneticisi olarak atanmıştır. Nicholas Lemann .[26][27] Haines aynı zamanda Columbia Hukuk Okulu'nda İnsan Hakları Enstitüsü ve Ulusal Güvenlik Hukuku Programında görev yapmaktadır.[28]

Haines, Ulusal Askeri, Ulusal ve Kamu Hizmeti Komisyonu üyesidir.[29] Ayrıca Syracuse Üniversitesi Güvenlik Politikası ve Hukuk Enstitüsü'nde seçkin bir akademisyendir.[30]

Haines, Palantir Technologies'e danışmanlık yapmıştır [22] ve WestExec Advisors'ın bir çalışanıydı.[31] Haziran 2020'nin sonlarında, Joe Biden 2020 başkanlık kampanyası geçiş ekibinin dış politika ve ulusal güvenlik hususlarını denetleme rolünü üstlendikten kısa bir süre sonra, Palantir'e ve çalıştığı diğer şirketlere yapılan atıflar, özgeçmişinden aniden kaldırıldı. Brookings Enstitüsü web sitesinde düzenlediği bursla ilgili olarak.[32]

Ulusal İstihbarat Direktörü

23 Kasım 2020'de, başkan olarak seçilen Joe Biden, Haines'i Ulusal İstihbarat Direktörü olarak aday gösterdiğini açıkladı ve bu da onu bu pozisyonu elinde tutan ilk kadın yapacak.[33][34]

Siyasi pozisyonlar

2018'de Haines, Başkan Donald Trump'ın tartışmalı Gina Haspel adaylığının CIA direktörü olarak görev yapmasının açık bir destekçisiydi. Haspel'in siciline yorum yapmamakla birlikte, ajans ve istihbarat hakkındaki bilgisine övgüde bulundu; bu, Haspel'in onayını desteklediği için Beyaz Saray tarafından takdir edilen bir pozisyondu.[35][36] Haspel'in 2002 ve 2003 yıllarında CIA gizli kara site işkence alanlarının operasyonlarına karıştığı bildirildi. Haspel ayrıca CIA sorgulayıcılarının işkence video kasetlerinin yok edilmesine yardımcı olma rolünü de kabul etti.[37] Kar amacı gütmeyen en az bir yenilikçi lider, Haines'in CIA yöneticisi olarak Haspel'e verdiği desteği kamuoyuna açıkladığı için "profesyonel bir misillemeden" korktuğunu söyledi.[38]

Kaynakça
  1. Klaidman (26 Haziran 2013). "The Least Likely Spy". Newsweek. 19 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2013.
  2. A Curious Life: From Rebel Orphan to Innovative Scientist. 6 Ağustos 2019. ISBN 9781642931945.
  3. Rubinstein (15 Temmuz 2008). "Serious Chemistry". The New York Observer. 14 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  4. "The University of Chicago Magazine". Chicago, Illinois: University of Chicago Press. 2013. 3 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2013.
  5. Corey (9 Ocak 1994). "Food and coffee, with books, billiards and student chefs". The Baltimore Sun. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  6. Serpick (13 Haziran 2013). "New CIA number two was once a Fells Point fixture". City Paper. 21 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2014.
  7. Corey (22 Mayıs 1995). "Between The Covers Erotica Nights A Hot Item At Fells Point Bookstore". The Baltimore Sun. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  8. Buote (4 Ocak 1998). "Fells Point debates tax to add desired services Benefits: Homeowners and merchants want a safer, cleaner neighborhood. But some residents don't think they can afford a community district levy". The Baltimore Sun. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  9. Roberts (13 Haziran 2013). "Avril Haines, new CIA #2, ran indie bookstore remembered for '90s 'erotica nights'". The Washington Post. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  10. Burke (23 Nisan 2013). "International Law: A Man's World?". Cambridge Journal of International and Comparative Law. Cambridge, England: Cambridge University. 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2013.
  11. "Changes at the CIA". mcclatchydc.com. McClatchy News Service. 12 Haziran 2013. 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2013.
  12. "President Obama Announces More Key Administration Posts". whitehouse.gov. 17 Nisan 2013. 16 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2013.
  13. "CIA Deputy Director Michael Morell Retires". NPR. 12 Haziran 2013. 15 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2018.
  14. AFP (12 Haziran 2013). "Avril Haines appointed first female CIA deputy director". The Daily Telegraph (İngilizce). ISSN 0307-1235. 27 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2018.
  15. Dozier (13 Haziran 2013). "CIA deputy director retires". The Philadelphia Inquirer. 19 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2013.
  16. "Presidential Nominations Sent to the Senate". whitehouse.gov. 18 Nisan 2013. 21 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2013.
  17. Shane (12 Haziran 2013). "C.I.A. to Get First Woman in No. 2 Job". The New York Times. 21 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2017.
  18. DeYoung (12 Haziran 2013). "CIA's deputy director to be replaced with White House lawyer". The Washington Post. 5 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2017.
  19. "Why Obama chose woman with no CIA experience for No. 2 CIA job". The Christian Science Monitor. 13 Haziran 2013. 29 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2013.
  20. Edelman (13 Haziran 2013). "New CIA deputy Avril Haines hosted erotica readings in the '90s". New York Daily News. 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2013.
  21. Power Wars. 3 Kasım 2015. ISBN 9780316286602. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2020.
  22. "The Proxy War Over a Top Biden Adviser". The Daily Beast. 7 Temmuz 2020. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020.
  23. "Avril Haines Nominated As First Female Director Of National Intelligence". NPR (İngilizce). 23 Kasım 2020. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020.
  24. "A Top Intelligence Officer Joins the Law School". Columbia Law School (İngilizce). 14 Kasım 2017. 22 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2018.
  25. "President Obama's New, Long-Promised Drone 'Transparency' Is Not Nearly Enough". ACLU. 1 Temmuz 2016. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020.
  26. "Statement on Columbia World Projects deputy director Avril Haines' nomination by President-elect Biden as director of national intelligence". Columbia World Projects. 23 Kasım 2020. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020.
  27. "Avril Haines to Serve as Next Director of Columbia World Projects". Columbia World Projects. 26 Mayıs 2020. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020.
  28. "Avril Haines". Inspire2Serve. 4 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2019.
  29. "Who is Avril Haines, Joe Biden's director of national intelligence nominee?". WAGA-TV (İngilizce). 23 Kasım 2020. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020.
  30. "Distinguished Fellows". Syracuse University Institute for Security Policy and Law. 26 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020.
  31. Mullins (25 Kasım 2020). "Biden Cabinet Picks Face Scrutiny Over Ties to WestExec Firm". The Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. ProQuest 2464196936. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020.
  32. Hussain (26 Haziran 2020). "Controversial Data-Mining Firm Palantir Vanishes from Biden Adviser's Biography After She Joins Campaign". The Intercept. 27 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2020.
  33. Thomas (23 Kasım 2020). "Biden Reveals Some Cabinet Picks". The Wall Street Journal. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020.
  34. "Biden Will Nominate First Woman to Lead Intelligence, Latino for Homeland Security". The New York Times. 23 Kasım 2020. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020.
  35. Reichmann (18 Mart 2018). "Trump's pick to lead CIA to face questions about torture". Associated Press. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2020.
  36. "Gina Haspel Has Defended Our National Security". whitehouse.gov. White House. 8 Mayıs 2018. 8 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2018.
  37. "CIA director nominee Haspel and the destruction of interrogation tapes: Contradictions and questions". Washington Post. 10 Mayıs 2018. 11 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2018.
  38. "Biden Advisor an "Apologist for Torture," an Architect of "Kill Lists"". Institute for Public Accuracy. 8 Temmuz 2020. 22 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020.
  39. Boehlert, Eric (14 Haziran 2013). "Erotica, High Heels, and Handbags: Is This How The Beltway Press Should Cover Powerful Women?". Media Matters. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2017.
  40. Lipton, Eric; Sanger, David E.; Shane, Scott (13 Aralık 2016). "The Perfect Weapon: How Russian Cyberpower Invaded the U.S." The New York Times. Washington DC: Nash Holdings. s. A1. 27 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2016. In a series of “deputies meetings” run by Avril Haines, the deputy national security adviser and a former deputy director of the C.I.A., several officials warned that an overreaction by the administration would play into Mr. Putin’s hands.
  41. Varandani, Suman (3 Şubat 2017). "Who Is Gina Haspel? 5 Facts About Trump's CIA Deputy Director Pick". International Business Times. 3 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2017. Haspel joined the Central Intelligence Agency in 1985, and spent most of her career undercover. She has been part of several controversies, including her involvement in several torture programs conducted by the U.S. She also ran waterboarding and other interrogation techniques at some of CIA's "black sites" or secret prisons.
  42. "Gina Haspel Selected to be Deputy Director of CIA". CIA. 3 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Ms. Haspel is the first female career CIA officer to be named Deputy Director.
  43. Handley, Paul (2 Şubat 2017). "Woman tied to secret interrogations to be CIA No. 2". Yahoo News. Washington DC: Yahoo!. 4 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2017. A longtime CIA clandestine operations official reportedly involved in its much-criticized "black site" interrogations after the 9/11 attacks was named number two at the US spy agency Thursday.
  44. Holmes, Oliver (3 Şubat 2017). "CIA deputy director linked to torture at Thailand black site". The Guardian. 3 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2017. Kellyanne Conway, a senior White House aide and Trump’s former campaign manager, congratulated Haspel in a tweet, saying she was the first female to be second in command at the CIA. However, Avril Haines was the first woman to hold the position, from 2013-15.
  45. Greenwald, Glenn (2 Şubat 2017). "The CIA's New Deputy Director Ran a Black Site for Torture". The Intercept. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2017. That CIA official’s name whose torture activities the Post described is Gina Haspel. Today, as BuzzFeed’s Jason Leopold noted, CIA Director Mike Pompeo announced that Haspel was selected by Trump to be Deputy Director of the CIA.
  46. Riechmann, Deb (2 Şubat 2017). "Gina Haspel becomes first female CIA deputy director". WDSU. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2017.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.