Banal milliyetçilik

Banal milliyetçilik, insanlar arasında ulusal aidiyet duygusunu paylaşan milletin günlük tasvirlerini ifade eder. Terim, Michael Billig'in 1995'te yayımlanan aynı adlı kitabından türetilmiştir ve eleştirel olarak anlaşılması amaçlanmıştır. Konsept, özellikle siyasi coğrafya disiplini içerisinde, 1990'larda yayınlanmasından bu yana akademik görüşlerin sürmesi ile son derece etkili olmuştur.[1] Günümüzde bu terim öncelikle kimlik oluşumu ve jeopolitik akademik tartışmalarda kullanılmaktadır.

Birleşik Devletler'de Bağlılık Sözü, banal milliyetçiliğin en açık biçimlerinden biridir - çoğu daha az açıktır.

Banal milliyetçilik örnekleri, günlük bağlamlarda bayraklar, spor karşılaşmaları, ulusal şarkılar, para sembolleri,[2] popüler ifadeler ve ifade cümleleri, yurtsever kulüpler, ulusal basında ima edilen birlikteliklerin kullanılması, örneğin, başbakan, hava durumu, ekip ve bölünmeler gibi terimlerin "yerli" ve "uluslararası" haberlere dönüştürülmesi. Bu sembollerin çoğu, sürekli tekrarlı oldukları ve neredeyse hiç bilinçaltında yerleri olmadığı için daha etkilidir. Banal milliyetçilik genellikle okullar gibi devlet kurumları aracılığıyla yaratılmaktadır.[3]

Kaynakça

1. Koch, Nathalie; Anssi Paasi (Eylül 2016). "Banal Nationalism 20 years on: Re-thinking, re-formulating and re-contextualizing the concept". Political Geography. Cilt 54. ss. 1-6. doi:10.1016/j.polgeo.2016.06.002.
2. Penrose, Jan (Kasım 2011). "Designing the nation. Banknotes, banal nationalism and alternative conceptions of the state". Political Geography. 30 (8). ss. 429-440. doi:10.1016/j.polgeo.2011.09.007. Erişim tarihi: 13 Aralık 2017.
3. The banal nationalism of intercultural communication advice. May 12th 2017. Language on the Move. http://www.languageonthemove.com/the-banal-nationalism-of-intercultural-communication-advice/ 10 Şubat 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.