Bomonti Gürcü Katolik Kilisesi

Bomonti Gürcü Katolik Kilisesi ya da Notre Dame de Lourdes Gürcü Katolik Kilisesi, tam adı Bomonti Gürcü Katolik Kilisesi ve Manastırı, eski yazılı kaynaklarda adı yaygın olarak Feriköy Gürcü Katolik Kilisesi olarak geçer, İstanbul'un Şişli ilçesinde yer alan bir Gürcü Katolik kilisesidir. Bomonti semtinde bulunan kilise, dünyada az sayıdaki Gürcü Katolik kilisesinden biridir.

Bomonti Gürcü Katolik Kilisesi
Temel bilgiler
Yer Bomonti, Şişli, Türkiye
Koordinatlar 41°3′31.000″K 28°58′58.001″D
Mezhep Gürcü Katolik
Açılış 1861
Durum Kullanımda

Tarih

Ruslar, 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı'nda Gürcistan'ın Meshet-Cavaheti bölgesini ele geçirdi ve bu bölgede yaşayan Katolik Gürcüleri göçe zorladı. Tahminen 10.000 kadar Katolik Gürcü İstanbul'a göç etti. Katolik Gürcü Kilisesi ve Manastırı, göç eden Gürcülerden biri olan papaz Petre Harisçiraşvili'nin girişimiyle 1861 yılında kuruldu. 1955'teki 6-7 Eylül Olaylarından sonra İstanbul'da Gürcü Katolik Kilisesi mensuplarının sayısı azaldığı için günümüzde cemaatin büyük bölümünü Türk ve Ermeni Katoliklerden oluşmaktadır.

Matbaa ve okul

Kilise ve manastırın kuruluşundan kısa bir süre sonra, 1870 yılında burada bir matbaa kuruldu ve matbaa kapanıncaya kadar Gürcüce ve Fransızca yaklaşık 200 kitap basıldı. İtalyan diplomat ve yazar Eugène Dallegio d'Alessio’nun 1920 yılında Fransızca yazdığı ve Şalva Vardidze'nin Kartvelebi Konstantinopolşi ("ქართველები კონსტანტინოპოლში") adıyla Gürcüceye çevirdiği kitap da 1921 yılında bu matbaada basıldı (Bu kitap 2003 yılında, İstanbul Gürcüleri adıyla Fahrettin Çiloğlu tarafından Gürcüceden Türkçeye çevrilmiştir).

Kilise ve manastır yapısının yanında ayrıca kız ve erkek çocuklar için iki dilde (Gürcüce-Fransızca ve Gürcüce-Yunanca) eğitim veren okullar açıldı. Manastır bünyesinde 1908 yılında Akaki Tsereteli adına bir kütüphane kuruldu. Bu kütüphanede bugün de Gürcistan’da veya başka ülkelerde basılmış Gürcüce ve başka dillerde eşsiz eserler korunmaktadır.

Gürcü Kaolik Kilisesi'nde derman arayan insanlar (aralarında Müslümanlar da var), Le Monde illustré, 28 Ekim 1882, s. 277.

Osmanlı Gürcüleri için okul kitabı

Manastır 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın ilk yarısında Hristiyan ve Müslüman Gürcülerin kültür ve eğitim merkezi haline geldi. Şalva Vardidze’nin öncülüğünde 1911 yılında manastırda Gürcü Kulübü açıldı. Burada toplantılar ve buluşmalar gerçekleşiyordu. Osmanlı ülkesinde yaşayan Müslüman Gürcüler için okuryazarlığı yayma derneğinin programı hazırlandı. 1914 yılında Gürcüce okulun açılmasına da karar verildi. Burada aynı yıl Osmanlı ülkesinde yaşayan Gürcüler için Deda Ena (Anadili) adlı kitabın özel bir baskısı da yapıldı. Patara Kartuli Anbani (“Küçük Gürcü Alfabesi”) adlı kitabın kapağında “Osmanlı Gürcüleri için hazırlanmış ve basılmıştır” ibaresi yer alıyordu.

Gürcistan’ın bağımsızlığı için mücadele

Manastır matbaasında 1913-1914 yıllarında Tavisupali Sakartvelo (Özgür Gürcistan) adlı dergi basılıyordu. Dergi, Mihako Tsereteli, Giorgi Maçabeli, Meliton Kartsivadze, Leo Kereselidze gibi kişiler tarafından yayımlanıyordu. 1914 yılında, Gürcistan’ın bağımsızlığı için mücadele eden Gürcistan Bağımsızlık Komitesi'nin Gürcü Lejyonu’nu kurma fikri de burada doğdu. 1915 yılında bu komite tarafından Gürcü lejyonerleri için “Kraliçe Tamar Madalyası” ihdas edildi.

Menşevik Gürcü hükümeti

Manastırdaki misafirhanede başka ülkeden gelen kişiler uzun süre ağırlanıyordu. Demokratik Gürcistan Cumhuriyeti Kızıl Ordu tarafından işgal edilince pek çok siyasal mülteci bu manastıra sığındı. Gürcistan’ın Noe Jordania başkanlığındaki Menşevik hükûmeti Mart 1921’de buraya sürgün geldi ve daha sonra buradan Paris’e taşındı. Kızıl Ordu'nun işgalinden kaçan, Çarlık ordusunda general olarak hizmet veren Giorgi Kazbegi de 1921 yılında ailesiyle birlikte buraya sığındı ve aynı yıl burada öldü.

Baş rahipleri
  1. Petre Harisçiraşvili (პეტრე ხარისჭირაშვილი): 1861 - 1890
  2. Stepane Giorgidze (სტეფანე გიორგიძე): 1892 - 1898
  3. Alponsi Hitarişvili (ალფონსი ხითარიშვილი): 1898 - 1905
  4. Benedikte Vardidze (ბენედიქტე ვარდიძე): 1905 - 1912
  5. Pio Balidze (პიო ბალიძე): 1912 - 1921
  6. Şio Batmanaşvili (შიო ბათმანაშვილი): 1922 - 1937
  7. Benedikte Vardidze (ბენედიქტე ვარდიძე): 1937 - 1942
  8. Pio Balidze (პიო ბალიძე): 1942 - 1956
  9. Petre Tatalaşvili (პეტრე ტატალაშვილი): 1956 - 1961

Galeri
  • 1914'te İstanbul'da yayımlanan Patara Kartuli Anbani ("Küçük Gürcü Alfabesi").
  • Gürcü Kaolik Kilisesi, 1898.
  • Gürcü Kaolik Kilisesi yeniden inşa edilirken.
  • Gürcü Kaolik Kilisesi rahibesi Elisabed Bejanidze.
  • Gürcü Kaolik Kilisesi'nin kurucusu Petre Harisçiraşvili.
  • Gürcü Kaolik Kilisesi'nde Azize Nino günü.
  • Gürcü Kaolik Kilisesi'nin yeniden inşasına gelir sağlamak için düzenlenen piyango bileti.
  • Gürcü Kaolik Kilisesi rahiplerinden Pio Balidze'nin kartviziti.

Kaynakça
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.