Daniş Tunalıgil

Hüseyin Daniş Tunalıgil (1915, Ankara - 22 Ekim 1975, Viyana), Türk diplomat. Türkiye'nin Viyana büyükelçisi olarak görev yaptığı Viyana'da Ermeni Soykırımı Adalet Komandoları'na mensup üç militan tarafından düzenlenen suikast sonucu yaşamını yitirdi.[1][2]

Yaşam

1933 yılında Galatasaray Lisesi'nden mezun oldu. 1939 yılında Dışişleri Bakanlığı'na girdi. 1941'de Milano Başkonsolosluğu'nda, 1944'te Bern Büyükelçiliği'nde, 1948'de Roma Büyükelçiliği'nde, 1953'te Moskova Büyükelçiliği'nde çeşitli görevlere atandı.

1960 yılında Amman Büyükelçiliğine atandıktan sonra Yugoslavya ve Hollanda nezdinde de Büyükelçi olarak görev yaptı ve son olarak Türkiye Cumhuriyeti Viyana Büyükelçisi tayin edildi.

Öldürülmesi
Ana madde: 1975 Türkiye'nin Viyana Büyükelçiliği saldırısı

22 Ekim 1975 tarihinde masekli üç ESAK militanı, Viyana Büyükelçiliği önündeki güvenlik görevlisini öldürerek büyükelçinin ofisine girdi. Daniş Tunalıgil ile karşılaşan militanlar ona büyükelçinin kim olduğu sorusunu sordular. Tunalıgil de kendisi olduğunu söyleyince saldırganlar otomatik silahlarıyla Büyükelçinin üzerine ateş açtılar.[3] Tunalıgil, olay yerinde yaşamını yitirdi. Militanlar ise bir araca binerek hızla büyükelçilikten uzaklaştılar.[4] Eylemleri gerçekleştiren militanların kimlikleri belirlenemedi.[5][6]

Viyana'da 25 Ekim 1975 günü yapılan cenaze töreninden sonra Tunalıgil'in naaşı aynı gün Ankara'ya götürüldü. 27 Ekim günü Dışişleri Bakanlığı binasında başlayan cenaze merasimi, Maltepe Camii'nde kılınan öğle namazıyla sona erdi. Etimesgut havaalanından İstanbul'a taşınan cenaze, 28 Ekim 1975 tarihinde Karacaahmet Mezarlığı'na defnedildi.

Suikast sonrası

Bu saldırıdan iki gün sonra 24 Ekim 1975 tarihinde örgüt tarafından Fransa'da suikast eylemi gerçekleştirildi. Türkiye'nin Paris Büyükelçisi İsmail Erez'i ve şoförünü hedef alan saldırıda büyükelçi ve şoförü yaşamını yitirdi.[7]

1984 yılına dek 20 diplomat ve onların ailelerine yapılan saldırılar devam etti.[8]

Kişisel yaşamı

Fransızca ve İtalyanca bilen Tunalıgil, Ferzane Tunaligil ile evliydi.

Kaynakça
  1. Toy, Hakan; Elmacı, Defne (2008). Kronolojik Türkiye Tarihi Ansiklopedisi. Karma Kitaplar. s. 218. ISBN 9789944321518.
  2. Derya Tulga (24 Ekim 2013). "II. Meşrutiyet'ten manzaralar". Aydınlık. 19 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2014.
  3. Lester A. Sobel, "Political terrorism, Volume 2, University of Michigan, Facts on File, 1978, p. 248
  4. "TURKISH DIPLOMATS KILLED BY THE ARMENIAN TERRORISTS DURING THEIR DUTY". 26 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
  5. Encyclopedia of terrorism, Infobase Publishing, 2007, Cindy C. Combs, Martin W. Slann, p. 394]
  6. Michael M. Gunter, "Pursuing the Just Cause of their People. A Study of Contemporary Armenian Terrorism, Westport-New York-London, Greenwood Press, 1986, p. 68
  7. Guerre et terrorisme arméniens, Paris: Presses universitaires de France, 2002, p. 44
  8. Baron Max, Beloff Beloff, "Beyond the Soviet Union: the fragmentation of power, Ashgate, 1997, p. 42
  • Şimşir, Bilal (2000). Şehit Diplomatlarımız (1973-1994) (2015 bas.). Ankara: Bilgi Yayınevi. ISBN 975-494-924-7.

Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.