Ehl-i beyt

Anlamı

Ehl-i beytteki ehl ile ahali aynı köktendir, "kişiler" demektir. Beyt ise "ev" demektir. Yani "ev ahalisi" manasına gelir. İslam Peygamberi Muhammed'in ev ahalisi için kullanılan bir terimdir. Ehl-i beyt deyimi Kur'an'da da geçer.

Ehl-i beyttten olmak, İslam toplumunda özel bir statü ve seçkinlik anlamına geldiği gibi Şii Müslümanlara kendilerine özel bir gelir tahsis edilmiştir.

Anlayış farkları

Sünniler ehl-i beyti genel olarak peygamberin hanımları, çocukları ve torunlarından oluşan, saygı duyulan bir topluluk olarak ele alırlar. Şiilikte ise ehl-i beyt, toplumu halifelik düzeninde yönetim haklarına sahip olan, dünya ve ahiretteki statüler hakkında görüşlerinin eleştirilmesine karşı olan ve insanüstü mistik özellikler barındıran bir üst katman şeklinde değerlendirilir.

Sünnilik ile Şiilik arasında bir anlayış farkı da bu kavramın kapsamı ile ilgilidir. Sünnilikte kesin hatlarla çerçevesi çizilmeyen bu kavram Şiilere göre İslam peygamberi Muhammed, Ali, Fatıma Zehra, Hasan ve Hüseyin[1] ve onların soyundan gelen 12 imamları kapsar. 12 İmam:

  1. Ali bin Ebu Talib (Ebu Talip Oğlu Ali)
  2. Hasan bin Ali (Şerifan) (Ali Oğlu Hasan)
  3. Hüseyin bin Ali (Seyyidan) (Ali Oğlu Hüseyin)
  4. Zeynel Abidin (Hüseyin Oğlu Zeynel)
  5. Muhammed el-Bakır (Ali Oğlu Muhammed)
  6. Cafer-i Sadık (Muhammed oğlu Cafer)
  7. Musa-i Kazım (Cafer Oğlu Musa)
  8. Ali Rıza (Musa Oğlu Ali)
  9. Muhammed Taki (Ali Oğlu Muhammed)
  10. Ali Naki (Muhammed oğlu Ali)
  11. Hasan-ul Askeri (Ali Oğlu Hasan)
  12. Muhammed Mehdi (Hasan oğlu Muhammed)

Dış bağlantılar

Kaynakça
  1. ed-dürrül-mensur”, 6. cilt, s. 7; “Mustedrek”, Hakim, 3-cü cilt, say. 172; “Mecmeüz-zavaid”, 9-cü cilt, say. 168; “Keşşaf”, 4-cü cilt, 219
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.