Ekosistem hizmetleri

Ekosistem hizmetleri insanlara doğal çevre ve sağlıklı ekosistemler tarafından sunulan birçok ve çeşitli faydalardır. Bu tür ekosistemler arasında, örneğin, tarımsal ekosistem, orman ekosistemi, otlak ekosistemi ve su ekosistemleri bulunmaktadır. Sağlıklı ilişkiler içinde çalışan bu ekosistemler, bitkilerin doğal tozlaşması, temiz hava, aşırı hava koşullarını hafifletme, insan zihinsel ve fiziksel refahı gibi şeyler sunar. Toplu olarak, bu faydalar 'ekosistem hizmetleri' olarak bilinir ve genellikle temiz içme suyu, ayrışma ve gıda ekosistemlerinin dayanıklılığı ve verimliliğinin ayrılmaz bir parçasıdır.

Avokado üzerinde bal arısı. Tozlaşma sadece bir tür ekosistem hizmetidir.
Galler'deki yayla bataklığı, Severn Nehri'nin resmi kaynağını oluşturur. Sağlıklı bataklıklar karbon sekestrasyonu yapar, suyu tutar, böylece sel riskini azaltır ve temizlenmiş su sağlama işini bozulmuş habitatlara göre daha iyi yapar.
Andhra Pradesh, Hindistan'da sosyal ormancılık, yakıt, toprak koruma, gölge ve hatta gezginlere refah sağlar.

Bilim adamları ve çevreciler onlarca yıldır ekosistem hizmetlerini dolaylı olarak tartışırken, 2000'li yılların başlarındaki Binyıl Ekosistem Değerlendirmesi (MA) bu kavramı yaygınlaştırdı.[1] Orada, ekosistem hizmetleri dört geniş kategoriye ayrılmıştır: tedarik, yiyecek ve su üretimi gibi; düzenleyici iklim ve hastalık kontrolü gibi ;destekleyic, besin döngüleri ve oksijen üretimi gibi; ve kültürel, manevi ve rekreasyonel faydalar gibi. Karar vericilerin bilgilendirilmesine yardımcı olmak amacıyla, insan mühendislik altyapısı ve hizmetleriyle eşdeğer karşılaştırmalar yapabilmek için birçok ekosistem hizmeti değerlenmektedir.

Tarih

İnsanın Dünya'nın ekosistemlerine bağımlılığı kavramı Homo sapiensin varlığının başlangıcına kadar uzanırken, 'doğal sermaye' terimi ilk olarak E. F. Schumacher tarafından Küçük Güzeldir kitabında 1973 yılında literatüre kazandırılmıştır.[2] Ekosistemlerin insanlığa nasıl karmaşık hizmetler sağlayabildiğinin bilinmesi, ormansızlaşma'nın toprağın erozyonuna ve pınarların kurumasına neden olabileceğini anlayan en az Platon (MÖ 400) tarihine kadar uzanmaktadır.[3] Modern ekosistem hizmetleri fikirleri muhtemelen Marsh 1864'te Akdeniz'deki toprak verimliliğindeki değişikliklere işaret ederek Dünya'nın doğal kaynaklarının sınırsız olduğu fikrine meydan okuduğunda başladı.[4] Üç kilit yazar, Henry Fairfield Osborn, Jr, William Vogt ve Aldo Leopold yapana kadar , 1940'ların sonlarına kadar insanların çevreye bağımlılığının tanınması teşvik edilmedi.[5][6][7]

1956'da, Paul Sears, atıkların işlenmesinde ve besinlerin geri dönüştürülmesinde ekosistemin kritik rolüne dikkat çekti.[8] 1970 yılında Paul Ehrlich ve Rosa Weigert çevre bilimleri ders kitaplarında "ekolojik sistemlere" ve "insanın varoluşu için en ince ve tehlikeli tehdit ... insanın kendi faaliyetleriyle insan türünün varlığının bağlı olduğu ekolojik sistemlerin potansiyel yıkımı"na dikkat çekti.

"Çevresel hizmetler terimi", böcek tozlaşması, balıkçılık, iklim düzenleme ve sel kontrolünü içeren hizmetleri listeleyen "Kritik Çevre Sorunları Çalışması" raporunda 1970 yılında sunulmuştur.[9] Sonraki yıllarda, terimin varyasyonları kullanıldı, ancak sonunda 'ekosistem hizmetleri' bilimsel literatürde standart haline geldi.[10]

Ekosistem hizmetleri kavramı genişlemeye devam etmiştir ve aşağıda tartışılan sosyo-ekonomik ve koruma hedeflerini içermektedir. 1997 yılı itibarıyla ekosistem hizmetleri kavramlarının ve terminolojisinin bir tarihi Daily'nin "Doğanın Hizmetleri: Doğal Ekosistemlere Toplumsal Bağımlılık" kitabında bulunabilir.[3]

Gretchen Daily'nin orijinal tanımı ekosistem ürünleri ile ekosistem hizmetleri arasında ayrım yaparken, Robert Costanza ve meslektaşlarının daha sonraki çalışmaları ve Milenyum Ekosistem Değerlendirmesi bütün bunları ekosistem hizmetleri olarak bir araya getirmiştir.[11][12]

Tanım

2006 Milenyum Ekosistem Değerlendirmesi'ne (MA) göre, ekosistem hizmetleri "insanların ekosistemlerden sağladığı faydalardır." MA ayrıca aşağıda tartışılan dört ekosistem hizmeti kategorisini (destekleme, sağlama, düzenleme ve kültürel) tanımlamıştır.

2010 yılına kadar, literatürde ekosistem hizmetlerinin çeşitli çalışma tanımları ve açıklamaları gelişmişti.[13] Ekosistem hizmetleri denetimlerinde çifte sayımı önlemek için, örneğin Ekosistemlerin ve Biyoçeşitliliğin Ekonomisi (TEEB), MA'daki "Destekleyici Hizmetlerini", "Ekosistem yapısı ile bir ekosistemin mal ve hizmet sağlama kapasitesini destekleyen süreçler arasındaki etkileşimler altkümesi" olarak tanımlanan "Habitat Hizmetleri" ve "ekosistem işlevleri" olarak değiştirdi.[14]

Kategorizasyon
Bu bok böceği gibi Detritivorlar hayvan atıklarının birincil üreticiler tarafından tekrar kullanılabilecek organik maddelere dönüştürülmesine yardımcı olur.

Binyıl Ekosistem Değerlendirmesi (MA) raporu 2005, "Ekosistem hizmetleri"ni insanların ekosistemlerden sağladığı faydalar olarak tanımlamaktadır ve destekleyici hizmetlerin, diğer üç kategori için temel olarak kabul edildiği toplam dört ekosistem hizmeti kategorisini ayırt etmektedir.[1]

Destekleyici hizmetler

Bunlar besin döngüsü, birincil üretim, toprak oluşumu, habitat sağlanması ve tozlaşma gibi hizmetleri içerir.[15] Bu hizmetler, ekosistemlerin gıda tedariki, taşkın düzenleme ve su arıtma gibi hizmetleri sunmaya devam etmesini mümkün kılmaktadır. Slade ve arkadaşları, daha fazla sayıda türün daha fazla ekosistem hizmetini en üst düzeye çıkaracağı durumu özetliyor.[16]

Tedarik hizmetleri

Aşağıdaki hizmetler "ekosistem ürünleri olarak da bilinir:

  • yiyecek (deniz ürünleri, av hayvanları, ekinler, yabani yiyecekler ve baharatlar dahil)
  • hammaddeler (kereste, deriler, odun, organik madde, yem ve gübre dahil)
  • genetik kaynaklar (ürün geliştirme genleri ve sağlık hizmetleri dahil)
  • su saflığı
  • biyojenik mineraller
  • tıbbi kaynaklar (farmasötikler, kimyasal modeller ve test ve test organizmaları dahil)
  • enerji (hidroelektrik, biyokütle yakıtları)
  • süs kaynakları (moda, el sanatları, mücevher, evcil hayvan, ibadet, dekorasyon ve kürk, tüy, fildişi, orkide, kelebekler, akvaryum balıkları, deniz kabukları gibi hatıra eşyalar)

Düzenleme hizmetleri
  • Karbon sekestrasyonu ve iklim düzenleme
  • Avlanma av popülasyonlarını düzenler
  • Atık ayrışma ve detoksifikasyon
  • su ve hava temizleme
  • haşere ve hastalık mücadelesi
  • Sel koruması[17]

Kültürel hizmetler
  • kültürel (doğanın kitap, film, resim, folklor, ulusal semboller, reklamcılıkta motif olarak kullanımı dahil)
  • manevi ve tarihsel (doğanın dini veya miras değeri veya doğal olarak kullanılması dahil)
  • rekreasyon deneyimleri (ekoturizm, açık hava sporları ve rekreasyon dahil)
  • bilim ve eğitim (okul gezileri için doğal sistemlerin kullanımı ve bilimsel keşif dahil)
  • Terapötik (Ekoterapi, sosyal ormancılık ve hayvan destekli terapi dahil)

Kültürel ekosistem hizmetleri kavramının nasıl işleyebileceğine dair tartışmalar var. Ekosistem hizmetleri yaklaşımına uymaları için çevremizin kültürel değerlerini tanımlamak ve değerlendirmek için peyzaj estetiğine, kültürel mirasa, açık hava rekreasyonuna ve manevi öneme yaklaşımların iyi bir incelemesi, ekolojik yapıları ve işlevleri, kültürel değerler ve faydalarla açıkça ilişkilendiren modelleri destekleyen Daniel ve arkadaşları tarafından verilmektedir.[18] Ayrıca, üç argüman üzerine kurulu kültürel ekosistem hizmetleri kavramının temel bir eleştirisi vardır:[19]

  1. Doğal/ekili çevreye iliştirilen merkezi kültürel değerler, bir alanın ekolojik yapıları ve işlevleri belirlemek için evrensel bilimsel parametreler kullanan yöntemlerle ele alınamayan benzersiz özelliklerine dayanır.[20]
  2. Bu kültürel değerler, ekosistemler nedeniyle oluşan özelliklerden kaynaklanmaz, verilen sembolik deneyimin kültürel çerçevesi içinde belirli bir bakış açısının ürünüdür.[21]

Ekosistem Hizmetlerinin Ortak Uluslararası Sınıflandırması (CICES)

CICES, Destek Hizmetlerinin, Sağlama ve Düzenleme Hizmetleri gibi diğerleriyle iki kez sayılmasını önlemek amacıyla muhasebe sistemlerine yönelik bir sınıflandırma şemasıdır.

https://cices.eu/

Örnekler

Aşağıdaki örnekler, onlardan türetilen hizmetler yoluyla insanlar ve doğal ekosistemler arasındaki ilişkileri göstermektedir:

  • İçme suyu kalitesinin ABD Çevre Koruma Dairesi tarafından istenen standartların altına düştüğü New York'da, yetkililer, daha önce şehre su arıtma ekosistem hizmeti veren kirli Catskill Watershed'i onarma yoluna gitti. Havza alanına kanalizasyon ve pestisit girişi azaltıldığında, toprak emilimi ve kimyasalların filtrelenmesi gibi doğal abiyotik süreçler, kök sistemleri ve toprak mikroorganizmaları yoluyla biyotik geri dönüşüm ile birlikte, su kalitesi hükûmet standartlarını karşılayan seviyelere yükseldi. Doğal sermaye'ye yapılan bu yatırımın maliyetinin 1–1,5 milyar dolar arasında olduğu tahmin edilmekte olup, bir su filtrasyonu tesisi inşa etmenin tahmini maliyeti olan 6-8 milyar dolar artı yıllık 300 milyon $ işletme maliyetiyle çarpıcı bir tezat oluşturmuştur.[22]
  • ABD gıda üretimi'nin % 15-30'u için arılar tarafından yapılan tozlaşma gereklidir; çoğu büyük ölçekli çiftçi bu hizmeti vermek için yerli olmayan bal arılarını ithal etmektedir. Bir çalışmada Kaliforniya'nın tarım bölgesinde, tek başına yabani arıların kısmi veya tam tozlaşma hizmeti sağlayabileceği veya davranışsal etkileşimler yoluyla bal arılarının sağladığı hizmetleri geliştirebildikleri bulunmuştur.[23] Bununla birlikte, yoğunlaştırılmış tarım uygulamaları tozlaşma hizmetini tür kayıpları nedeniyle hızla aşındırabilir. Geriye kalan türler bunu telafi edemez. Bu çalışmanın sonuçları ayrıca bir çiftliğin 1 ila 2 km yakınında yabani arılar için mevcut olan fundalık ve Kaliforniya meşe-ormanı yaşam alanlarının tozlaşma hizmetlerinin sağlanmasını stabilize edebileceğini ve geliştirebileceğini göstermektedir. Bu tür ekosistem unsurlarının varlığı neredeyse çiftçiler için bir sigorta poliçesi gibi işlev görür.
  • Yangtze Nehri (Çin) havzalarında, bölgedeki hidroelektrik enerji potansiyeline katkılarını belirlemek için farklı orman habitatlarından su akışı için mekansal modeller oluşturuldu. Ekolojik parametrelerin göreceli değerini ölçerek, araştırmacılar, enerji hizmetleri için havzadaki ormanları korumanın yıllık ekonomik faydasını kereste için bir kez hasat edilmesine kıyasla 2.2 kat olarak tahmin edebildiler.[24]
  • 1980'lerde maden suyu şirketi Vittel (şu anda bir Nestlé Waters markası) kritik bir sorunla karşılaştı. Nitratlar ve böcek ilaçları şirketin kuzeydoğu Fransa'daki kaynaklarına giriyordu. Yerel çiftçiler tarım uygulamalarını yoğunlaştırmış ve daha önce Vittel tarafından kullanılan akifere sızmadan önce suyu filtreleyen doğal bitki örtüsünü temizlemişlerdir. Bu kirlenme şirketin Fransız yasalarına göre "doğal maden suyu" etiketini kullanma hakkını tehdit etti.[25] Bu iş riskine yanıt olarak Vittel, çiftçilerin tarımsal uygulamalarını iyileştirmeleri ve sonuç olarak Vittel'in ürününü etkileyen su kirliliğini azaltmaları için bir teşvik paketi geliştirdi. Örneğin, Vittel, çiftçilerin mera yönetimini geliştirme, su toplama alanlarını yeniden ağaçlandırılma ve zirai kimyasalların kullanımını azaltma anlaşması karşılığında çiftçilere sübvansiyonlar ve ücretsiz teknik yardım sağladı. Bu, ekosistem hizmetleri için ödeme programının bir örneğidir.[26]
  • İngiltere'de 15.000 hektar yeni ormanlık alanın ekilmesi için, sadece kerestenin değerini düşünürsek, 65.000.000 £ faydadan fazla olan 79.000.000 £'a mal olacaktı. Bununla birlikte, ovadaki ağaçların sağlayabileceği diğer tüm faydaları dahil edersek (toprak stabilizasyonu, rüzgar saptırma, rekreasyon, gıda üretimi, hava temizleme, karbon depolama, vahşi yaşam alanı, yakıt üretimi, soğutma, taşkın önleme gibi), karlı tarım alanlarının yer değiştirmesi nedeniyle maliyetler artacak (yaklaşık 231 000 000 £ olurdu), ancak 546 000 000 £ olan faydalar ağır basacaktır.[27]
  • Avrupa'da, somut ekosistemlerin değerlerini tanımlamak ve bu kavramı karar alma sürecine uygulamak için çeşitli projeler uygulanmaktadır. Örneğin, "LIFE Viva grass" projesi bunu Baltık ülkelerindeki otlaklarla yapmayı amaçlamaktadır.[28]

Ekoloji

Ekosistem hizmetlerini anlamak, ekoloji'de organizmaların ve çevrenin temel prensiplerini ve etkileşimlerini açıklayan güçlü bir temel gerektirir. Bu varlıkların etkileşime girdiği ölçekler milisaniye ila milyonlarca yıl veya mikroplar ila peyzajlar arasında değişebileceğinden, geriye kalan en büyük zorluklardan biri aralarındaki enerjinin ve malzeme akışının tanımlayıcı karakterizasyonudur. Örneğin, bir orman zemininin alanı, detritus, topraktaki mikroorganizmalar ve toprağın kendisinin özellikleri; bu ormanın karbon sekestrasyonu, su arıtma ve havza içindeki diğer alanlara erozyonun önlenmesi gibi ekosistem hizmetleri sağlama yeteneklerine katkıda bulunacaktır. Birden çok hizmetin birlikte paketlenmesinin genellikle mümkün olduğunu ve hedeflenen amaçların faydalarının sağlandığı durumlarda, yardımcı faydalar da olabileceğini unutmayın. (aynı orman, ekosistem hizmetleri olan insan rekreasyonunun yanı sıra diğer organizmalar için habitat sağlayabilir.)

Dünya'nın ekosistemlerinin karmaşıklığı, bilim adamları için, organizmalar, süreçler ve çevreleri arasındaki ilişkilerin nasıl iç içe geçtiğini anlamaya çalıştıklarında bir zorluk oluşturmaktadır. İnsan ekolojisi ile ilgili olduğundan, ekosistem hizmetlerinin incelenmesi için önerilen bir araştırma gündemi aşağıdaki adımları içerir:[23]

  1. "ekosistem hizmet sağlayıcıları" ya da belirli ekosistem hizmetleri sağlayan nüfusların tanımlanması ve bunların işlevsel rollerinin ve ilişkilerinin karakterizasyonu;
  2. ESP'lerin doğal peyzajdaki işlevlerini etkileyen topluluk yapısı yönlerinin belirlenmesi, örneğin işlevi stabilize eden telafi edici tepkiler ve onu aşındırabilen rastgele soy tükenmeleri;
  3. ESP'lerin ve hizmetlerinin mekansal ve zamansal ölçeklerinin belirlenmesi.

Son zamanlarda, farklı türlerin verimlilik ve bollukları açısından göreceli önemini ölçerek ESP işlevselliğinin değerlendirilmesini iyileştirmek ve standartlaştırmak için bir teknik geliştirilmiştir.[29] Bu parametreler, türlerin ortamdaki değişikliklere (yani yırtıcılar, kaynak bulunabilirliği, iklim) nasıl tepki verdiğine dair göstergeler sağlar ve ekosistem hizmetleri sağlamada orantısız derecede önemli olan türlerin tanımlanmasında faydalıdır. Bununla birlikte, kritik bir dezavantaj, tekniğin, bir ekosistemin korunmasında genellikle karmaşık ve temel olan ve öncelik olarak kolayca algılanmayan türleri içerebilen etkileşimlerin etkilerini açıklamamasıdır. Buna rağmen, bir ekosistemin fonksiyonel yapısını tahmin etmek ve onu bireysel tür özellikleri hakkında bilgi ile birleştirmek, çevresel değişim ile karşı karşıya olduğumuz bu zamanlarda bir ekosistemin dayanıklılığını anlamamıza yardımcı olabilir.

Birçok ekolog ayrıca ekosistem hizmetlerinin sağlanmasının biyolojik çeşitlilik ile dengelenebileceğine inanmaktadır. Biyolojik çeşitliliğin arttırılması, toplum için mevcut çeşitli ekosistem hizmetlerine de fayda sağlar. Biyoçeşitlilik ve bir ekosistemin istikrarı arasındaki ilişkiyi anlamak, doğal kaynakların ve hizmetlerinin yönetimi için çok önemlidir.

Fazlalık hipotezi (Redundancy hypothesis)

Ekolojik fazlalık kavramı bazen işlevsel telafi olarak adlandırılır ve birden fazla türün bir ekosistem içinde aynı işlevi gerçekleştirdiğini varsayar.[30] Daha spesifik olarak, koşullar sıkılaştığında, belirli bir türün ekosistemdeki toplam stabiliteyi korumak için bir hizmet sağlamadaki verimliliğini arttırması ile karakterizedir.[31] Bununla birlikte, telafi edici bir türe bu tür artan bağımlılık ekosistem üzerinde ek stres yaratır ve genellikle sonraki ekolojik rahatsızlığa karşı duyarlılığını artırır.. Fazlalık hipotezi, "aynı işlevi gören tür fazlalığı ekosistem direncini arttırır" şeklinde özetlenebilir.[32]

Başka bir fikir, her bir türün kaybının bir ekosistemin işlevi üzerindeki üstel etkisini karşılaştırmak için bir uçak kanadındaki perçin benzetmesini kullanır; Buna bazen perçinin yerinden fırlaması denir.[33] Sadece bir tür kaybolursa, ekosistemin bir bütün olarak verimliliğinin kaybı nispeten küçüktür; ancak, birkaç tür kaybedilirse, sistem çok fazla perçin kaybeden bir uçağa benzer şekilde çöker. Sonuç olarak, herhangi bir türün kaybı ekosistemin performansı için kritiktir. Temel fark, tür kaybının toplam ekosistem işleyişini etkileme oranıdır.

Portföy etkisi

Portföy etkisi olarak bilinen üçüncü bir açıklama, biyoçeşitliliği, çeşitlendirmenin yatırımın volatilitesini veya bu durumda ekosistem hizmetlerinin istikrarsızlığı riskini en aza indirdiği, hisse senedi varlıklarıyla karşılaştırmaktadır.[34] Bu, bir tür türün belirli bir çevresel bozulmaya farklı tepkiler göstereceği "tepki çeşitliliği" fikri ile ilgilidir. Birlikte ele alındıklarında, bir hizmetin bütünlüğünü koruyan bir dengeleme işlevi yaratırlar.[35]

Birkaç deney bu hipotezleri hem sahada hem de laboratuvarda test etmiştir. İngiltere'de, doğanın biyotik ve abiyotik faktörlerinin çoğunun simüle edilebildiği bir laboratuvar olan ECOTRON'da, çalışmalar solucanların ve simbiyotik bakterilerin bitki kökleri üzerindeki etkilerine odaklanmıştır.[33] Bu laboratuvar deneyleri perçin hipotezini destekliyor görünmektedir. Bununla birlikte, Minnesota'daki Cedar Creek Reserve'deki otlaklar üzerinde yapılan bir araştırma, diğer birçok saha çalışmasında olduğu gibi fazlalık hipotezini desteklemektedir.[36]

Ekonomi
İskoçya'da konutların yakınındaki sürdürülebilir kentsel drenaj havuzu. Yüzey ve atık suların doğal bitki örtüsü ile filtrelenmesi ve temizlenmesi bir ekosistem hizmetidir.

Ekosistem hizmetlerinin çevresel ve ekonomik değerleri ile ilgili sorular vardır.[37] Bazı insanlar genel olarak çevrenin farkında olmayabilir ve insanlığın doğal çevre ile olan ilişkisinden habersiz olabilir ve bu da yanlış anlamalara neden olabilir. Her ne kadar çağdaş dünyamızda çevre bilinci hızla gelişiyor olsa da, ekosistem sermayesi ve akışı hala tam olarak anlaşılamamıştır, tehditler dayatmaya devam etmektedir ve sözde müştereklerin trajedisiden muzdaripiz.[38] Karar vericileri mevcut ve gelecekteki maliyetler ve faydalar konusunda bilgilendirmek için yapılan birçok çaba, günümüzde bilimsel bilginin düzenlenmesini ve seçimlerimizin sonuçlarını insan refahı üzerinde karşılaştırılabilir etki birimlerinde ifade eden ekonomi bilimine entegre edilmesini içermektedir.[39] Bu sürecin özellikle zorlayıcı bir yönü, bir mekânsal-zamansal ölçekte toplanan ekolojik bilgilerin yorumlanmasının, bir diğerinde uygulanabileceği anlamına gelmemesidir; ekosistem hizmetlerine göre ekolojik süreçlerin dinamiklerini anlamak ekonomik kararlara yardımcı olmak için şarttır.[40] Bir hizmetin yeri doldurulamaz olması veya paketlenmiş hizmetler gibi derecelendirme faktörleri de ekonomik değeri tahsis edebilir, böylece hedefe ulaşma daha verimli hale gelir.

Ekosistem hizmetlerinin ekonomik değerlemesi, özellikle zorlu kalan alanlar olan ve birçok araştırmacının odak noktası durumundaki sosyal iletişim ve bilgileri de içerir.[41] Genel olarak, fikir, bireyler çeşitli nedenlerle kararlar alsalar da, eğilimlerin, hizmetlerin ekonomik değerinin çıkartılabileceği ve atanabileceği bir toplumun toplu tercihlerini ortaya koymaktadır. Ekosistem hizmetlerini parasal olarak değerlendirmek için altı ana yöntem şunlardır:[42]

  • Kaçınılmış maliyet: Hizmetler, toplumun bu hizmetlerin yokluğunda oluşabilecek maliyetlerden kaçınmasına izin verir (örneğin sulak alan habitatlarının atık arıtması sağlık maliyetlerini önler)
  • Değiştirme maliyeti: Hizmetler insan yapımı sistemlerle değiştirilebilir (ör. Catskill Havzasının restorasyonu, su arıtma tesisinin inşasından daha düşük maliyetlidir)
  • Faktör geliri: Hizmetler gelirlerin artırılmasını sağlar (örneğin su kalitesi iyileştirilmiş bir balıkçılık bölgesi, avlanan ticari deniz ürünü miktarını ve balıkçıların gelirini artırır)
  • Hedonik fiyatlandırma: Hizmet talebi, insanların ilişkili mallar için ödeyecekleri fiyatlara yansıtılabilir (örneğin kıyı kesimlerdeki konut fiyatları iç bölgelerdekilerin fiyatını aşar)
  • Koşullu değerleme: Bazı alternatiflerin değerlemelerini içeren varsayımsal senaryolar ortaya koyarak hizmet talebi ortaya çıkabilir (ör. Milli parklara daha fazla erişim için ödeme yapmak isteyen ziyaretçiler)

1997'de yayınlanan hakemli bir çalışma, dünya ekosistem hizmetlerinin ve doğal sermayenin değerinin yılda 16-54 trilyon ABD doları arasında ve ortalama 33 trilyon ABD doları arasında olduğunu tahmin etti.[43] Bununla birlikte, Salles (2011) 'Biyoçeşitliliğin toplam değeri sınırsızdır, dolayısıyla doğanın toplam değerinin ne olduğu hakkında tartışma yapmak aslında anlamsızdır çünkü onsuz yaşayamayız' şeklinde belirtmektedir.

Yönetim ve politika

Ekosistem hizmetlerinin değerlemesinde parasal fiyatlama devam etmesine rağmen, politika uygulama ve yönetimindeki zorluklar önemli ve çok yönlüdür. Ortak havuz kaynaklarının yönetimi kapsamlı bir akademik arayışın konusudur.[44][45][46][47][48] Sorunları tanımlamaktan pratik ve sürdürülebilir yollarla uygulanabilecek çözümler bulmaya kadar aşılması gereken çok şey vardır. Seçenekler göz önünde bulundurulduğunda mevcut ve gelecekteki insan ihtiyaçlarını dengelemelidir ve karar vericiler sıklıkla geçerli fakat eksik bilgilerle çalışmak zorunda kalır. Mevcut yasal politikaların genellikle yetersiz olduğu düşünülmektedir, çünkü bunlar ekosistem sağlığı ve hizmetlerini korumak için gerekli araçlarla uyuşmayan insan sağlığı temelli standartlarla ilgilidir. Mevcut bilgileri geliştirmek için bir öneri, çevreyi korumanın biyofiziksel ve sosyo-ekonomik boyutlarını bütünleştirecek ve kurumlara multidisipliner bilgi ve jargon ile yol gösterecek ve böylece stratejik seçimlerin yönlendirilmesine yardımcı olacak şekilde tasarlanmış bir Ekosistem Hizmetleri Çerçevesi'nin (ESF[49]) uygulanmasını içermiştir.

Dünya'nın ekosistem hizmetlerini yönetmek için yeni ve uygun yöntemlere ihtiyaç vardır. Yerelden bölgesele kadar toplu yönetim çabaları, mahsul tozlaşması gibi hizmetler veya su gibi kaynaklar için uygun kabul edilebilir.[23][44] Son on yılda giderek daha popüler hale gelen bir diğer yaklaşım, ekosistem hizmetlerinin korunmasının pazarlanmasıdır. Hizmetlerin ödenmesi ve ticareti, karbon sekestrasyon kaynaklarının korunması sponsorluğu veya ekosistem hizmet sağlayıcılarının restorasyonu gibi faaliyetler için kredi alabileceğiniz dünya çapında ortaya çıkan küçük ölçekli bir çözümdür. Bazı durumlarda, bu tür kredileri ele almak için bankalar kurulmuş ve koruma şirketleri borsalarda halka açılmış, ekonomik çabalar ile daha da paralel bir bağlantı ve sosyal algılara bağlanma fırsatları ile tanımlamıştır.[39] Bununla birlikte, uygulama için çok önemli olan, gelişmekte olan ülkelerde çoğu zaman eksik olan açıkça tanımlanmış arazi haklarıdır.[50] Özellikle ormansızlaşma ile karşı karşıya olan birçok orman zengini gelişmekte olan ülke farklı orman paydaşları arasında çatışma yaşamaktadır.[50] Ayrıca, bu tür küresel işlemlere ilişkin endişeler, başka yerlerde feda edilen hizmetler veya kaynaklar için tutarsız tazminat ve sorumsuz kullanım için yanlış anlaşılmış garantiler içerir. Diğer bir yaklaşım, ekosistem hizmet noktalarının korunmasına odaklanmıştır. Birçok ekosistem hizmetinin korunmasının daha geleneksel koruma hedefleriyle (yani biyolojik çeşitlilik) uyumlu olduğunu kabul etmek, karşılıklı başarılarını en üst düzeye çıkarmak için önerilen hedeflerin birleştirilmesine yol açmıştır. Bu, farklı bölgeler arasında hizmet akışına izin veren ağlar kullanılırken özellikle stratejik olabilir ve ayrıca yatırımcıların çeşitlendirilmesi yoluyla hizmetleri korumak için finansal araçların güvenliğini kolaylaştırabilir.[51][52]

Örneğin, son yıllarda kabuklu deniz hayvanı üretimi ve restorasyonu tarafından sağlanan ekosistem hizmetlerinin değerlemesine ilgi duyulmaktadır.[53] Gıda zincirinde düşük bir kilit taşı türü, istiridye gibi çift kabuklu deniz hayvanları, onları çevreleyen çeşitli türler için gerekli olan bir dizi işlevi yerine getirerek karmaşık bir tür topluluğunu destekler. Bazı kabuklu deniz canlılarının birçok ekolojik süreci etkileyebileceği veya kontrol edebileceği de giderek daha fazla kabul görmektedir; öyle ki "ekosistem mühendisleri" listesinde yer alıyorlar. "Ekosistem mühendisleri" çevrelerindeki çevreyi fiziksel, biyolojik veya kimyasal olarak diğer organizmaların sağlığını etkileyecek şekilde değiştiren organizmalardır.[54] Kabuklu deniz hayvanları tarafından yürütülen veya etkilenen ekolojik fonksiyonların ve süreçlerin çoğu, partikül malzemeleri filtreleyerek ve sudaki fazla besinleri kontrol etmek suretiyle potansiyel olarak su kalitesi sorunlarını azaltarak, değerli ekosistem hizmetleri akışı sağlayıp insan refahına katkıda bulunur.

Ekosistem hizmetleri kavramı henüz uluslararası ve bölgesel mevzuata tam olarak uygulanmamıştır.[55]

Ekosistem tabanlı adaptasyon (EbA)

Ekosistem tabanlı adaptasyon veya EbA, toplulukların iklim değişikliği etkilerine uyum sağlamasına yardımcı olmak için bir ekosistem hizmetleri çerçevesi kullanmayı amaçlayan, topluluk gelişimi ve çevre yönetimi için ortaya çıkan yeni bir stratejidir. Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi şu anda Ekosistem Temelli Uyarlamayı "iklim değişikliğinin olumsuz etkilerine uyum sağlamak için biyoçeşitlilik ve ekosistem hizmetlerinin kullanımı" olarak tanımlamaktadır. Bu, "yerel topluluklar için çoklu sosyal, ekonomik ve kültürel ortak faydaları göz önünde bulunduran genel bir uyum stratejisinin bir parçası olarak ekosistemlerin sürdürülebilir yönetimi, korunması ve restorasyonu"nu içerir.[56]

2001 yılında, Milenyum Ekosistem Değerlendirmesi, insanlığın doğal dünya üzerindeki etkisinin daha önce görülmemiş seviyelere yükseldiğini ve gezegenin ekosistemlerinin bozulmasının Milenyum Kalkınma Hedefleri'ne ulaşılmasının önünde büyük bir engel olacağını duyurdu. Bu gerçeğin farkında olarak, Ekosistem Tabanlı Adaptasyon, iklim değişikliğinin etkilerini yaşayan topluluklarda yaşam kalitesini iyileştirmek için ekosistemlerin restorasyonunu bir atlama taşı olarak kullanmayı amaçlamaktadır. Özellikle bu, topluma yiyecek ve su sağlanması ve fırtına kaynaklı deniz olayları ve selden korunma gibi temel hizmetleri sağlayan ekosistemlerin restorasyonunu içerir. EbA müdahaleleri, topluluğun mevcut ve gelecekteki ihtiyaçlarını ele almaya yardımcı olmak için genellikle iklim değişikliğini hafifletme ve küresel ısınmaya adaptasyon unsurlarını birleştirir.[57]

Bilim adamları, politika yapıcılar ve topluluk üyeleri arasındaki işbirliği planlaması, Ekosistem Tabanlı Adaptasyonun önemli bir unsurudur. EbA, hem dış uzmanların hem de yerel sakinlerin uzmanlığından yararlanarak, geçmiş projeleri çoğaltmak yerine benzersiz sorunlara benzersiz çözümler geliştirmeye çalışır.[56]

Haliç ve kıyı ekosistem hizmetleri

Ekosistem hizmetleri, insanlığın çevre ekosistemlerinden elde ettiği kazançlar olarak tanımlanmaktadır. Dört farklı ekosistem hizmeti bilimsel camia tarafından ayırt edilmiştir: düzenleyici hizmetler, sağlama hizmetleri, kültürel hizmetler ve destek hizmetleri. Bir ekosistem, dört tür hizmetin tümünü aynı anda sunmayabilir; ancak herhangi bir ekosistemin karmaşık yapısı göz önüne alındığında, genellikle insanların bu hizmetlerin bir kombinasyonundan yararlandığı varsayılır. Çeşitli ekosistemlerin (ormanlar, denizler, mercan resifleri, mangrovlar, vb.) sunduğu hizmetler doğası gereği ve sonuç olarak farklılık gösterir. Aslında, bazı hizmetler komşu insan topluluklarının geçim kaynaklarını doğrudan etkilerken (tatlı su, yiyecek veya estetik değer gibi), diğer hizmetler insanların dolaylı olarak etkilendiği genel çevre koşullarını etkiler (iklim değişikliği, erozyon kontrolü veya doğal tehlike kontrolü vb.).[58]

Haliç ve kıyı ekosistemlerinin ikiside deniz ekosistemleridir. Bir haliç bir nehrin denizle veya okyanusla buluştuğu alan olarak tanımlanır. Bu alanı çevreleyen sular ağırlıklı olarak tuzlu sular veya acı sulardır; ve gelen nehir suyu gelgit tarafından dinamik olarak hareket ettirilir. Haliç şeridi saz (veya benzer bitkiler) ve/veya kum kıyıları (veya benzer form veya toprak) popülasyonları ile kaplanabilir.

Deniz veya okyanus sularının karayla buluştuğu alanlarda bir kıyı ekosistemi oluşur.

Düzenleme hizmetleri

Düzenleyici hizmetler, "ekosistem süreçlerinin düzenlenmesinden elde edilen faydalardır".[59] Kıyı ve nehir ağzı ekosistemleri söz konusu olduğunda, bu hizmetler iklim kontrolü, atık arıtma ve hastalık kontrolü ve doğal tehlike kontrolünü içerir.

İklim düzenlemesi

Deniz ekosistemlerinin hem biyotik hem de abiyotik toplulukları iklim düzenlemesinde rol oynamaktadır. Atmosferdeki gazlar söz konusu olduğunda sünger görevi görürler, yüksek seviyelerde CO2 ve diğer sera gazlarını (metan ve azot oksit) tutarlar. Deniz bitkileri ayrıca fotosentez amacıyla CO2 kullanır ve atmosferik CO2'nin azaltılmasına yardımcı olur. Okyanuslar ve denizler ısıyı atmosferden emer ve su akımları aracılığıyla yeniden dağıtırlar ve buharlaşma ve ışığın yansıması gibi atmosferik süreçler, üstteki atmosferin soğumasına ve ısınmasına izin verir. Okyanus sıcaklıkları dünyanın herhangi bir yerindeki atmosferik sıcaklıkların düzenlenmesi için zorunludur: "okyanus olmasaydı, Dünya gündüz saatlerinde dayanılmaz derecede sıcak ve gece donmasa bile dondurucu şekilde soğuk olurdu".[60]

Atık işleme ve hastalık kontrolü

Deniz ekosisteminin sunduğu bir diğer hizmet de atıkların arıtılması ve böylece hastalıkların kontrolüne yardımcı olmasıdır. Atıklar deniz ekosistemleri boyunca taşınarak seyreltilebilir ve detoksifiye edilebilir; kirleticiler ortamdan uzaklaştırılır ve deniz ekosistemlerinde depolanır, gömülür veya geri dönüştürülür: "Deniz ekosistemleri organik atıkları, suyu filtreleyen, ötrofikasyonun etkilerini azaltan/sınırlayan ve karbon dioksit, azot, fosfor ve su gibi temel bileşenlerine ayıran mikrobiyal topluluklar yoluyla parçalamaktadır".[60] Atıkların büyük miktarlarda su ile seyreltilmesi ve su akımları ile hareket etmesi, hastalıkların düzenlenmesine ve deniz ürünlerinde toksiklerin azalmasına yol açar.

Tampon bölgeleri

Kıyı ve nehir ağzı ekosistemleri, doğal tehlikelere ve sel, siklon, gelgit dalgalanmaları ve fırtınalar gibi çevresel rahatsızlıklara karşı tampon bölgeler olarak işlev görür. Oynadıkları rol "etkinin bir kısmını absorbe etmek ve böylece arazi üzerindeki etkisini azaltmaktır".[60] Örneğin, sulak alanlar ve desteklediği bitki örtüsü - ağaçlar, kök paspasları, vb. - büyük miktarda su tutar (yüzey suyu, kar erimesi, yağmur, yeraltı suyu) ve daha sonra bunları yavaşça serbest bırakır, bu da sel olasılığını azaltır.[61] Mangrov ormanları kıyıları gelgit erozyonundan veya akımlar nedeniyle oluşan erozyondan korur; bu da Hindistan'ı vuran 1999 siklonundan sonra incelenen bir süreçtir. Mangrov ormanlarıyla çevrili köyler, mangrovlar tarafından korunmayan diğer köylerden daha az hasarla karşılaşmıştır.[62]

Tedarik Hizmetleri

Tedarik hizmetleri, tüm "ekosistemlerden elde edilen ürünlerden" oluşur. Deniz ekosistemleri insanlara vahşi ve kültür deniz ürünleri, tatlı su, lif ve yakıt ve biyokimyasal ve genetik kaynaklar sağlar.

Deniz ürünleri

İnsanlar, ister besleyici bir ürün olarak isterse diğer sektörlerde kullanılmak üzere denizlerden gelen çok sayıda ürünü tüketirler: "Dünya çapında bir milyardan fazla insan ya da küresel nüfusun altıda biri, ana hayvansal protein kaynağı olarak balıklara güveniyor. 2000 yılında deniz ve kıyı balıkçılığı dünya gıda üretiminin yüzde 12'sini oluşturuyordu ".[63] Balıklar ve diğer yenilebilir deniz ürünleri - başta balık, kabuklu deniz ürünleri, balık yumurtası ve deniz yosunları - kıyı boyunca yaşayan nüfus için yerel kültürel diyetlerin, normların ve geleneklerin ana unsurlarını oluşturur. Çok ilgili bir örnek, çoğunlukla farklı balık ve deniz yosunlarından oluşan Japonya'nın ulusal yemeği olan suşi olacaktır.

Tatlı su

Tuzlar açısından yüksek derecede konsantre olmayan su kütlelerine 'tatlı su' kütleleri denir. Tatlı su göllerde, nehirlerde ve akarsularda bulunabilir ; ancak en belirgin şekilde donmuş halde veya toprak nemi olarak veya yer altında gömülü olarak bulunur. Tatlı su sadece insanların hayatta kalması için değil, aynı zamanda mevcut tüm hayvan türlerinin, bitkilerin hayatta kalması için de önemlidir.

Hammadde

Deniz canlıları bize giyim, yapı malzemeleri (mercan resiflerinden çıkarılan kireç), süs eşyaları ve kişisel kullanım eşyalarının üretimi için gerekli hammaddeleri (lif kabağından banyo lifi, sanat ve mücevher) sağlar: "Giyim için deniz memelilerinin derisi, enerji üretimi için gaz depozitleri, bina inşaatı için kireç (mercan resiflerinden çıkarılmış) ve barınak için mangrovların ve kıyı ormanlarının kerestesi, deniz organizmalarının daha tanıdık kullanımlarından bazılarıdır. Ham deniz malzemeleri, süs eşyalarında ki kabuklar ve mercanlar gibi temel olmayan ürünler için de kullanılır".[63] İnsanlar aynı zamanda yenilenebilir enerji üretimi için deniz ortamlarındaki süreçlere de başvurmuşlardır: örneğin dalgaların gücünü veya gelgit gücünü türbinlerin çalışması için bir enerji kaynağı olarak kullanmak. Okyanuslar ve denizler, açık deniz petrol ve gaz tesisatları, açık deniz rüzgar çiftlikleri için yerler olarak kullanılmaktadır.

Biyokimyasal ve genetik kaynaklar

Biyokimyasal kaynaklar, ilaçlarda, farmasötik ürünlerde, kozmetik ürünlerde ve diğer biyokimyasal ürünlerde kullanılmak üzere deniz organizmalarından ekstrakte edilen bileşiklerdir. Genetik kaynaklar, daha sonra hayvan ve bitki ıslahı ve biyolojik alandaki teknolojik ilerlemeler için kullanılacak olan deniz organizmalarında bulunan genetik bilgidir. Bu kaynaklar ya doğrudan omega3 kaynağı olarak balık yağı gibi bir organizmadan alınır ya da yenilikçi insan yapımı ürünler için bir model olarak kullanılır: "süngerlerin özelliklerine dayanan fiber optik teknolojisinin inşası gibi. ... Karasal ürünlere kıyasla, deniz kaynaklı ürünler, büyük olasılıkla çevreleyen deniz suyunda seyreltilmesine rağmen güçlerini korumak zorunda oldukları için daha yüksek oranda biyoaktif olma eğilimindedir.[63]

Kültürel servisler

Kültürel hizmetler, parasal açıdan kolayca ölçülemeyen rekreasyonel, estetik, bilişsel ve manevi faaliyetlere fayda sağladığı için maddi olmayan dünyayla ilgilidir.

Inspirational

Deniz ortamları birçokları tarafından sanat, müzik, mimari, gelenekler için bir ilham kaynağı olarak kullanılmıştır ... Su ortamları ruhsal açıdan önemlidir, çünkü birçok insan onları gençleştirme ve perspektif değişikliği için bir araç olarak görmektedir. Birçoğu, suyu, özellikle çocukluklarından beri yakınında yaşadılarsa, kişiliklerinin bir parçası olarak düşünür: sevdikleri anıları ve geçmiş deneyimleri ile ilişkilendirirler. Su kütlelerinin yakınında uzun süre yaşamak, insanların ve bölgedeki kültürün yaşamında bir ritüel haline gelen belirli bir dizi su aktivitesi ile sonuçlanır.

Rekreasyon ve turizm

Deniz sporları kıyı popülasyonları arasında çok popülerdir: sörf, şnorkel, balina izleme, kano, eğlence amaçlı balıkçılık ... birçok turist de bu aktiviteleri deneyimlemek ve suya yakın olarak dinlenmek için denize, nehirlere veya göllere yakın tatil yerlerine seyahat eder.

Eğlence alanına dönüştürülmüş bir plaj.

Bilim ve eğitim

Günlük yaşamımıza ve bilimsel alana uygulanabilecek deniz süreçlerinden, ortamlardan ve organizmalardan çok şey öğrenilebilir. "Deniz ortamının olağanüstü karmaşıklığı ve büyük mekansal ölçekler, zaman gecikmeleri ve kümülatif etkilerden nasıl etkilendiği"nden öğrenecek çok şey var.[60]

Destekleyici Hizmetler

Destekleyici hizmetler, diğer ekosistem hizmetlerinin sunulmasına izin veren hizmetlerdir. İnsanlar üzerinde uzun süre devam eden dolaylı etkileri vardır. Birçok hizmet hem destekleyici hizmet hem de düzenleyici/kültürel/provizyon hizmeti olarak düşünülebilir.

Besin döngüsü

Besin döngüsü, besinlerin bir ekosistemden biyotik ve abiyotik süreçlerle hareketidir.[64] Okyanus, karbon, azot ve fosfor gibi bu besinler için geniş bir depolama havuzudur. Besinler, deniz gıda ağının temel organizmaları tarafından emilir ve böylece bir organizmadan diğerine ve bir ekosistemden diğerine aktarılır. Besin maddeleri, organizmalar ölürken ve ayrıştıklarında yaşam döngüsünde geri dönüştürülür ve sonuçta besinleri komşu ortamlara salarlar. "Besin döngüsü hizmeti, diğer tüm ekosistem hizmetlerini etkiler, çünkü tüm canlılar hayatta kalmak için sürekli bir besin kaynağına ihtiyaç duyarlar".[60]

Biyolojik aracılıklı habitatlar

Biyolojik olarak aracılık edilen habitatlar, canlı deniz yapılarının diğer organizmalara sunduğu habitatlar olarak tanımlanır.[65] Bunların yalnızca yaşam alanı olarak hizmet etmek amacıyla evrimleşmiş olmaları gerekmez, ancak doğal olarak büyürken yaşam alanları haline gelirler. Bu habitatların önemi, deniz ürünleri ve hizmetlerinin sağlanmasına yardımcı olacak şekilde farklı türler arasında etkileşime izin vermeleridir.

Mercan ve diğer canlı organizmalar birçok deniz türü için habitat görevi görür.

Birincil üretim

Birincil üretim, fotosentez ve kemosentez gibi işlemlerle organik maddenin, yani kimyasal olarak bağlı enerjinin üretimini ifade eder. Birincil üreticiler tarafından üretilen organik madde, tüm gıda ağlarının temelini oluşturur. Ayrıca, hayvanları ve insanların yaşaması için gerekli bir molekül olan oksijen (O2) üretir.[66][67][68][69] Ortalama olarak, bir insan günde yaklaşık 550 litre oksijen tüketirken, bitkiler 10 gram büyüme başına 1,5 litre oksijen üretir.[70]

Askeri

ABD ordusu, Savunma Bakanlığı topraklarının ve askeri tesislerin, karbon depolama, iklime karşı dayanıklılık ve tehlike altındaki türlerin yaşam alanlarına olan faydalar da dahil olmak üzere yerel topluluklara önemli ekosistem hizmetleri sunduğunu iddia eden Pasifik Kuzeybatı Ulusal Laboratuvarı aracılığıyla yürütülen araştırmayı finanse etti.[71] 2020'den itibaren Duke Üniversitesi'nden yapılan araştırmalar, örneğin Eglin Hava Kuvvetleri Üssünün ekosistem hizmetlerinde yılda yaklaşık 110 milyon dolarlık katkı sağladığını ve bu rakamın hiçbir üssün bulunmamasından 40 milyon dolar daha fazla olduğunu iddia ediyor.[72]

Arazi kullanım değişikliği kararları

Ekosistem hizmetleri kararları ekoloji, teknoloji, toplum ve ekonomi'nin kesişme noktasında karmaşık seçimler yapılmasını gerektirir. Ekosistem hizmetleri kararları verme süreci, birçok bilgi türünün etkileşimini göz önünde bulundurmalı, düzenleyici kurumlar, teklif taraftarları, karar vericiler, sakinler, STK'lar da dahil olmak üzere tüm paydaş bakış açılarını onurlandırmalı ve kesişimin dört kısmındaki etkileri ölçmelidir. Bu kararlar genellikle uzamsaldır, daima çok amaçlıdır ve belirsiz verilere, modellere ve tahminlere dayanır. Genellikle süreci yönlendiren en iyi bilimin paydaş değerleri, tahminleri ve görüşleri ile birleşimidir.[73]

Bir analitik çalışma, paydaşları New Mexico'nun Orta Rio Grande havzasında su kaynakları yönetimi kararlarını desteklemek için aracılar olarak modelledi. Bu çalışma, paydaş girdilerinin mekansal bir karar üzerinden modellenmesine odaklandı, ancak belirsizliği göz ardı etti.[74] Arazi kullanım değişikliğinin etkileri üzerine başka bir çalışmada, arazi sahibi kararlarının ekonometrik modellerini uygulamak için Monte Carlo yöntemleri kullanılmıştır. Burada paydaş girdileri belirsizliği yansıtacak şekilde rastgele etkiler olarak modellenmiştir.[75] Üçüncü bir çalışma da, Bayes Nets bilimsel bilgisindeki belirsizliği modellemek ve paydaşların girdilerinin toplanması ve kaynaştırılmasına yardımcı olmak için bir Bayesçi karar destek sistemi kullanılmıştır. Bu çalışma Oregon kıyılarında dalga enerjisi cihazlarını yerleştirmekle ilgiliydi, ancak karar alma ortamında belirsiz mekansal bilim ve paydaş bilgilerini yönetmek için genel bir yöntem sunuyor.[76] Uzaktan algılama verileri ve analizleri, paydaşların eylemlerinin planlanmasına, yönetilmesine, izlenmesine ve paydaşların birbiri ile iletişim kurmasına yardımcı olan ekosistem hizmetleri sağlayan arazi örtüsü sınıflarının sağlığını ve kapsamını değerlendirmek için kullanılabilir.[77]

Baltık ülkelerinde bilim adamları, doğa koruma uzmanları ve yerel yetkililer ekosistemleri için entegre planlama yaklaşımını uygulamaktadır. CBS (coğrafi bilgi sistemi) teknolojisine dayanan ve planlamacıların elle tutulur otlaklar için en iyi otlak yönetimi çözümünü seçmelerine yardımcı olacak Entegre Planlama Aracı geliştiriyorlar. Kırsaldaki süreçlere bütünsel olarak bakacak ve söz konusu alanın hem doğal hem de sosyoekonomik faktörlerini dikkate alarak en iyi otlak yönetimi çözümlerini bulmaya yardımcı olacaktır.

Kaynakça
  1. Millennium Ecosystem Assessment (MA). 2005. Ecosystems and Human Well-Being: Synthesis "Archived copy" (PDF). 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 January 2013.. Island Press, Washington. 155pp.
  2. Schumacher, E.F (1973). Small is Beautiful: A Study of Economics As If People Mattered.
  3. Daily, G.C. 1997. Nature's Services: Societal Dependence on Natural Ecosystems. Island Press, Washington. 392pp.
  4. Marsh, G.P. 1864 (1965). Man and Nature. Charles Scribner's Sons, New York. 472pp.
  5. Osborn, F. 1948. Our Plundered Planet. Little, Brown and Company: Boston. 217pp.
  6. Vogt, W. 1948. Road to Survival. William Sloan: New York. 335pp.
  7. Leopold, A. 1949. A Sand County Almanac and Sketches from Here and There. Oxford University Press, New York. 226pp.
  8. Sears, P.B. 1956. "The processes of environmental change by man." In: W.L. Thomas, editor. Man's Role in Changing the Face of the Earth (Volume 2). University of Chicago Press, Chicago. 1193pp.
  9. Study of Critical Environmental Problems (SCEP). 1970. Man's Impact on the Global Environment. MIT Press, Cambridge. 319pp.
  10. Ehrlich, P.R. and A. Ehrlich. 1981. Extinction: The Causes and Consequences of the Disappearance of Species. Random House, New York. 305pp.
  11. Brown, Thomas C.; John C. Bergstrom; John B. Loomis (2007). "Defining, valuing and providing ecosystem goods and services" (PDF). Natural Resources Journal. 47 (2). ss. 329-376. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2020.
  12. Daily, Gretchen C.; Söderqvist, Tore; Aniyar, Sara; Arrow, Kenneth; Dasgupta, Partha; Ehrlich, Paul R.; Folke, Carl; Jansson, AnnMari; Jansson, Bengt-Owe (21 July 2000). "The Value of Nature and the Nature of Value". Science (İngilizce). 289 (5478). ss. 395-396. doi:10.1126/science.289.5478.395. ISSN 0036-8075. PMID 10939949.
  13. Ojea, E. Classifying Ecosystem Services for Economic Valuation: the case of forest water services. BIOECON Conference, Venice 27–28 September 2010
  14. The Ecological and Economic Foundation 3 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., chapter 1, p.19, TEEB, 2010
  15. "Conservation of ecosystem services". basicbiology.net. Adam Purcell. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2020.
  16. "Eleanor M. Slade, Robert Bagchi, Nadine Keller & Christopher D. Philipson. When Do More Species Maximize More Ecosystem Services? Trends in Plant Science". 5 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2020.
  17. Basic Biology (2016). "Wetlands". 21 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2020.
  18. Daniel, T. C. et al. 2012: Contributions of cultural services to the ecosystem services agenda. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 109: 8812–8819 9 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  19. Kirchhoff, T. 2012: Pivotal cultural values of nature cannot be integrated into the ecosystem services framework. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 109 (46): E3146.
  20. Cf. Cosgrove, D.E. 1984: Social Formation and Symbolic Landscape, London; Schama, S. 1995: Landscape and memory. New York; Kirchhoff, T./Trepl, L./Vicenzotti, V. 2012:What is landscape ecology? An analysis and evaluation of six different conceptions. Landscape Research iFirst.
  21. Cf. Cosgrove, D.E. 1984: Social Formation and Symbolic Landscape, London; Schama, S. 1995: Landscape and memory. New York; Backhaus, G./Murungi, J. (eds.): Symbolic Landscapes. Dordrecht 2009.
  22. Chichilnisky, G. and G. Heal. 1998. Economic returns from the biosphere. Nature 391: 629-630.
  23. Kremen, C. 2005. Managing ecosystem services: what do we need to know about their ecology? Ecology Letters 8: 468-479.
  24. Guo, Z.W., X.M. Xio and D.M. Li. 2000. An assessment of ecosystem services: water flow regulation and hydroelectric power production. Ecological Applications 10: 925-936.
  25. Hanson, C, J Ranganathan, C Iceland, and J Finisdore. (2008) The Corporate Ecosystem Services Review (Version 1.0). World Resources Institute.
  26. Perrot-Maître, D. (2006) The Vittel payments for ecosystem services: a "perfect" PES case? International Institute for Environment and Development, London, UK.
  27. EU Environment (22 April 2016), Ecosystem services and Biodiversity - Science for Environment Policy, 6 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 6 Eylül 2016
  28. "LIFE Viva Grass | Integrated planning tool for grassland ecosystem services". vivagrass.eu. 7 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2016.
  29. Balvanera, P. C. Kremen, and M. Martinez. 2005. Applying community structure analysis to ecosystem function: examples from pollination and carbon storage. Ecological Applications 15: 360-375.
  30. Walker, B.H. 1992. "Biodiversity and ecological redundancy." Conservation Biology 6: 18-23.
  31. Frost, T.M., S.R. Carpenter, A.R. Ives, and T.K. Kratz. 1995. "Species compensation and complementarity in ecosystem function." In: C. Jones and J. Lawton, editors. Linking species and ecosystems. Chapman & Hall, London. 387pp.
  32. Naeem S. 1998. "Species redundancy and ecosystem reliability" Conservation Biology 12: 39–45.
  33. Lawton, J.H. 1994. What do species do in ecosystems? Oikos 71: 367-374.
  34. Tilman, D., C.L. Lehman, and C.E. Bristow. 1998. Diversity-stability relationships: statistical inevitability or ecological consequence?" The American Naturalist 151: 277-282.
  35. Elmqvist, T., C. Folke, M. Nyström, G. Peterson, J. Bengtsson, B. Walker and J. Norberg. 2003. Response diversity, ecosystem change, and resilience. Frontiers in Ecology and the Environment 1: 488-494.
  36. Grime, J.P. 1997. "Biodiversity and ecosystem function: The debate deepened." Science 277
  37. Raudsepp-Hearne, C. et al. 2010. Untangling the Environmentalist's Paradox: Why is Human Well-being Increasing as Ecosystem Services Degrade? Bioscience 60(8) 576–589.
  38. Hardin, G. 1968. The tragedy of the commons" Science 162: 1243-1248.
  39. Daily, G.C., T. Söderqvist, S. Aniyar, K. Arrow, P. Dasgupta, P.R. Ehrlich, C. Folke, A. Jansson, B. Jansson, N. Kautsky, S. Levin, J. Lubchenco, K. Mäler, D. Simpson, D. Starrett, D. Tilman, and B. Walker. 2000. The value of nature and the nature of value" Science 289: 395-396.
  40. DeFries, R.S., J.A. Foley, and G.P. Asner. 2004. Land-use choices: balancing human needs and ecosystem function. Frontiers in Ecology and the Environment 2: 249-257.
  41. Gorriz-Misfud, Elena; Varela, Elsa; Piqué, Miriam; Prokofieva, Irina (2016). "Demand and supply of ecosystem services in a Mediterranean forest: Computing payment boundaries" (PDF). Ecosystem Services. 17: 53-63. doi:10.1016/j.ecoser.2015.11.006. 6 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 June 2020.
  42. Farber, S.C., R. Costanza and M.A. Wilson. 2002. Economic and ecological concepts for valuing ecosystem services. Ecological Economics 41: 375-392.
  43. Costanza, Robert; d'Arge, Ralph; de Groot, Rudolf; Farberk, Stephen; Grasso, Monica; Hannon, Bruce; Limburg, Karin; Naeem, Shahid; O'Neill, Robert V.; Paruelo, Jose; Raskin, Robert G.; Sutton, Paul; van den Belt, Marjan (15 Mayıs 1997). "The value of the world's ecosystem services and natural capital" (PDF). Nature. 387 (6630): 253-260. doi:10.1038/387253a0. 30 July 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2012.
  44. Ostrom, E. 1990. Governing the Commons: The Evolution of Institutions for Collective Action. Cambridge University Press, Cambridge. 279pp.
  45. Dietz, T. E. Ostrom and P.C. Stern. 2003. The struggle to govern the commons" Science 302: 1907-1912.
  46. Pretty, J. 2003. Social capital and the collective management of resources" Science 302: 1912-1914.
  47. Heikkila, T. 2004. Institutional boundaries and common-pool resource management: a comparative analysis of water management programs in California. Journal of Policy Analysis and Management from Association for Public Policy Analysis and Management 23: 97-117.
  48. Gibson, C.C., J.T. Williams and E. Ostrom. 2005. Local management and better forests. World Development 33: 273-284.
  49. Daily, G.C. 2000. Management objectives for the protection of ecosystem services. Environmental Science & Policy 3: 333-339.
  50. Jessica Brown and Neil Bird 2010. Costa Rica sustainable resource management: Successfully tackling tropical deforestation 14 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. London: Overseas Development Institute
  51. Balvanera, P., G.C. Daily, P.R. Ehrlich, T.H. Ricketts, S.Bailey, S. Kark, C. Kremen and H. Pereira. 2001. Conserving biodiversity and ecosystem services. Science 291: 2047.
  52. Chan, K.M.A., M.R. Shaw, D.R. Cameron, E.C. Underwood and G.C. Daily. 2006. Conservation planning for ecosystem services. PLoS Biology 4: 2138-2152.
  53. Northern Economics Inc. "Valuation of Ecosystem Services from Shellfish Restoration, Enhancement and Management: A Review of the Literature" (PDF). Prepared for Pacific Shellfish Institute. 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 June 2020.
  54. Jones; Lawton, and Shachak (1994). "Organisms as Ecosystem Engineers". Oikos. 69 (3): 373-386. doi:10.2307/3545850. JSTOR 3545850.
  55. Kistenkas, Frederik H., Irene Bouwma, Barriers for the ecosystem services concept in European water and nature conservation law, Ecosystem Services 29 (2018) 223-227
  56. "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 11 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2020.
  57. "Archived copy". 4 June 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2015.
  58. Barbier, E.B.; Hacker, S.D.; Kennedy, C.; Koch, E.W.; Stier, A.C. & Silliman, B.R. Ecological Monographs, 2011
  59. "Millennium Ecosystem Assessment". www.millenniumassessment.org. 24 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 April 2018.
  60. MOlnar, Michelle; Clarke-Murray, Cathryn; Whitworth, Jogn & Tam, Jordan. "Archived copy" (PDF). 3 March 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2014., 2009
  61. Campos, A.C.; Hernandez, M.E.; Moreno-Casasola, P.; Espinosa, E.C.; Robledo, A.R. & Mata, D.I. Hydrological Sciences Journal, December 2011.
  62. Badol, Ruchi & Hussain, S.A. , Environmental Conservation, February 2005
  63. Molnar, Michelle; Clarke-Murray, Cathryn; Whitworth, Jogn & Tam, Jordan. "Archived copy" (PDF). 3 March 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2014., 2009
  64. "Nutrient Cycles: Recycling in Ecosystems, The Carbon and Nitrogen Cycles - ScienceAid". ScienceAid (İngilizce). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2018.
  65. UK National Ecosystem Assessment Technical Report, "Archived copy". 7 July 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2014., Chapters 13-16, June 2011
  66. "isbn:1118506243 - Google zoeken". books.google.be. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2018.
  67. "Ecosystem Services". msu.edu. 28 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 April 2018.
  68. "Oxygen and Human Requirements". www.geography.hunter.cuny.edu. 22 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 April 2018.
  69. "BBC - GCSE Bitesize: Inhaled and exhaled air". bbc.co.uk. 26 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 April 2018.
  70. New Scientist, june 2019
  71. "RC18-1605 Project Overview. Value and Resiliency of Ecosystem Services on Department of Defense (DoD) Lands". www.serdp-estcp.org Pacific Northwest National Laboratory. 19 Mayıs 2020. 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2020.
  73. Gorriz-Misfud, Elena; Secco, L; Pisani, E (2016). "Exploring the interlinkages between governance and social capital: A dynamic model for forestry". Forest Policy and Economics. Cilt 65. ss. 25-36. doi:10.1016/j.forpol.2016.01.006.
  74. Tidwell, V., E. Richards, J. Siirola, C. Warrender, Z. Benz, D. Morrow, J. Glicken Turnley, M. Stansbury (2012). "Decision Insight into Stakeholder Conflict for ERN" (PDF). SANDIA Report SAND2012-0710. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 June 2020.
  75. Lewis D. J.; R. J. Alig (2009). "Empirical Methods for Modeling Landscape Change, Ecosystem Services, and Biodiversity" (PDF). Western Economics Forum. 20 October 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 June 2020.
  76. Ullman D. G.; K. Halsey; C. Goldfinger (2013). "Managing Eco-System Services Decisions" (PDF). 6 June 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 June 2020.
  77. VO, Q.T., KUENZER, C., OPPELT, N.: How remote sensing supports mangrove ecosystem service valuation: A case study in Ca Mau Province, Vietnam. Ecosystem Services, 2015, 14, 67-75
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.