Günahkâr Gönüller
Günahkâr Gönüller[1], 1954 İtalya yapımı dramatik dönem filmidir. Özgün adı Senso olan film 11 Aralık 1956 tarihinde Türkiye'de gösterime girmişti.[2]
Günahkâr Gönüller | |
---|---|
Senso | |
"Günahkâr Gönüller" (Senso) filminin Fransa'da basılmış bir afişi | |
Yönetmen | Luchino Visconti |
Senarist |
Luchino Visconti Camillo Boito (kısa roman) |
Oyuncular |
Alida Valli Farley Granger Massimo Girotti |
Müzik |
Giuseppe Verdi (Il trovatore) Anton Bruckner (7. Senfoni) |
Görüntü yönetmeni | Aldo Graziati |
Kurgu | Mario Serandrei |
Stüdyo | Lux Film |
Cinsi | Sinema filmi |
Türü | Dram, savaş, romantik, tarih |
Renk | Renkli (Technicolor) |
Yapım yılı | 1954 |
Çıkış tarih(ler)i |
Eylül 1954, Venedik Film Festivali, İtalya 8 Temmuz 1968 ABD 11 Aralık 1956, Türkiye (Yeni Melek Sineması) |
Süre | 118 dakika |
Ülke | İtalya |
Dil | İtalyanca (yer yer Almanca) |
Devam filmi | Senso '45 (Kara Melek) (2002) |
Diğer adları |
Günahkâr Gönüller (Türkiye) J'ai tué mon amour (Fransa) Livia (ABD) The Wanton Countess(ABD, TV) Senso (İspanya) Sehnsucht (Almanya) |
Luchino Visconti'nin başyapıtlarından biri olan bu filmin senaryosu, Camillo Boito (1836 – 1914)'nun 1882'de yazdığı aynı adlı kısa romanından yine Visconti tarafından kalabalık bir senarist grubuyla birlikte uyarlanmıştır. Başrollerini İtalyan aktris Alida Valli ile Amerikalı aktör Farley Granger'ın paylaştıkları filmin ses kuşağında başta Il trovatore olmak üzere Giuseppe Verdi'nin ve Anton Bruckner'in eserlerine çokça yer verilmiştir.
"Günahkâr Gönüller", 1866 yılında Avusturya işgalinin son günlerinde Venedik'te işgalcilere karşı tepkilerin dorukta olduğu bir zamanda, direnişin başındaki Kont Ussoni'nin evli yeğeni Kontes Livia Serpieri (Alida Valli)'nin Avusturyalı Teğmen Franz Mahler (Farley Granger)'le yaşadığı yasak aşkı anlatır. Visconti romandan farklı olarak filminde bu aşkı biraz daha geri plana iterek savaşı ve direnişi öne çıkarmıştır. Ayrıca Visconti teğmenin romandaki Remigio Ruz olan adını filmde büyük besteci Gustav Mahler'e olan hayranlığından dolayı Franz Mahler yapmıştır.
Çöküşü ve çürüyüşü yücelten, bunu yaparken de zarafetle ustaca harmanlayan bu destansı film başta İtalya olmak üzere birçok ülkede sansüre takılmıştı. Film 1968'de ABD'de kesilerek gösterilebildi.[3]. "The Wanton Contessa" adlı bu İngilizce versiyonun bazı diyalogları Tennessee Williams ve Paul Bowles tarafından yeniden yazılmıştır.[4]
Venedik Film Festivali'nde Altın Aslan ödülüne aday gösterilen filme, "en iyi görüntü yönetimi" dalında "İtalyan Ulusal Film Eleştirmenleri Sendikası" tarafından "Gümüş Kordela" ödülü verildi.
2002'de yine İtalya'da filmin bir yeniden çevrimi yapıldı. Tinto Brass'ın yönettiği Senso '45 adındaki bu film ertesi yıl Türkiye'de Kara Melek adıyla gösterime girmişti. Bu yeni uyarlamada konu II. Dünya Savaşı'na taşınmıştır.
Oyuncu kadrosu
Oyuncu | Rolü |
---|---|
Alida Valli | Kontes Livia Serpieri |
Farley Granger | Teğmen Franz Mahler |
Massimo Girotti | Marki Roberto Ussoni |
Heinz Moog | Kont Serpieri |
Rina Morelli | Laura |
Christian Marquand | Bohemyalı Subay |
Sergio Fantoni | Luca |
Tino Bianchi | Yüzbaşı Meucci |
Ernst Nadherny | Komutan |
Tonio Selwart | Albay Kleist |
Marcella Mariani | Clara, fahişe |
Kaynakça
- Dorsay, Atilla (1995). 100 Yılın 100 Yönetmeni. Remzi Kitabevi. ss. sayfa 87. Türkçe isim için referans.
- "Milliyet Gazetesi Arşivi". gazetearsivi.milliyet.com.tr. 26 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2010.
- "Senso (book)/Film adaptations" (İngilizce). en.wikipedia.org. 9 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2010.
- "Senso (film)/Production" (İngilizce). en.wikipedia.org. 27 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2010.