Game (müzisyen)

Jayceon Terrell Taylor[1][2] (d. 29 Kasım 1979),[1] sahne adıyla Game, Amerikalı rap şarkıcısı. 2005 yılında ilk stüdyo albümü The Documentary ve iki Grammy adaylığıyla şöhrete kavuştu. O zamandan bu yana, Batı Yakası hip hop sahnesini yeniden piyasaya taşıması ve Doğu Yakası rapçileriyle olan rekabetiyle de tanındı.[3][4][5]

Wall Street, New York'ta bir fotoğraf çekiminde (2006).
Genel bilgiler
Doğum adı Jayceon Terrell Taylor
Doğum 29 Ekim 1979 (1979-10-29)
Los Angeles, Kaliforniya, ABD
Başladığı yer Compton, Kaliforniya, ABD
Tarzlar Hip hop, gangsta rap
Meslekler Rapçi, oyuncu
Etkin yıllar 2002–hâlen
Müzik şirketi Geffen, Interscope, The Black Wall Street
İlişkili hareketler The Black Wall Street, Nas, Lil Wayne, Kanye West, Young Buck, Fat Joe, Busta Rhymes, Snoop Dogg, Chris Brown , Meek Mill , Wale , Rick Ross
Resmî site www.thegame360.com

İlk iki albümünün Billboard 200 listesine zirveden giriş yapmasının yanı sıra, The Game diğer rapçilerle olan kavgalarıyla da ün kazandı. The Game'in müziği, hip hop'ın Compton, Kaliforniya'da popüler bir alt türü olan gangsta rap'tir.

İlk yılları

Jayceon Terrell Taylor, Los Angeles, Kaliforniya'da Lynette Baker ve George Taylor Jr.'ın oğlu olarak dünyaya geldi. Compton, Kaliforniya'da[1] Crips çetesinin yakınlarında büyümesine rağmen,[6] Bloods çetesinin bir üyesi oldu.[7][8]

Ekim 2006'da MTV News muhabiri Sway Calloway'e verdiği bir röportajda, The Game ailesini "disfonksiyonel" olarak tanımladı ve babasının, kız kardeşlerinden birine sarkıntılık ettiğini iddia etti.[9] 1999'da Compton High School'dan mezun olduktan sonra,[10] Taylor, Washington State University'de basketbol öğrenimine başladığını, ancak uyuşturucu iddiaları nedeniyle ilk yarıyılda uzaklaştırıldığını öne sürdü. Fakat, üniversitenin atletik departmanı bu iddiayı çürüttü.[11] Çünkü Taylor, tamamen sokak hayatını benimsemişti ve uyuşturucu satmaya başlamıştı.[12] On sekiz yaşına geldiğinde, yarı-ağabeyi Big Fase 100 adıyla da bilinen Pirus çetesinin lideri George Taylor III'nin izinden gitmeye karar verdi.

Müzik kariyeri

Başlangıç

Çeşitli rap albümlerinde çalışan The Game, rapçi olmak için bir strateji geliştirdi ve Big Fase'in de yardımıyla The Black Wall Street Records şirketini açtı. Şirket, başlangıçta Glasses Malone, Vita ve Nu Jerzey Devil isimlerini bünyesinde bulunduruyordu.[13] Sahne adını The Game'e büyükannesi verdi.[14] The Game, ilk kez Russell Simmons ve Louis Farrakhan tarafından sunulan bir hip-hop zirvesine katıldıktan sonra dikkatleri üzerine çekmeye başladı.[15] JT the Bigga Figga'nın sahibi olduğu bağımsız plak şirketi Get Low Recordz ile anlaştı ve 2002 yılında You Know What It Is Vol. 1 adında bir mixtape yayımladı. Başlangıçta Bad Boy Records şirketi sahibi Sean Combs onu şirket bünyesine katmak istedi,[16] ancak mixtape'i Dr. Dre dinledi ve 2003 yılında The Game'i Aftermath Entertainment şirketi bünyesine kattı.[17] Ekim 2004'te, Untold Story adındaki ilk albümünü Get Low Recordz etiketiyle yayımladı ve üç haftada 82.000 kopya sattı.[18] Sean T, Young Noble (Outlawz grubundan) ve JT the Bigga Figga, albümün konuk sanatçıları arasındaydı.[19] DJ Kayslay, DJ Whoo Kid, ve DJ Clue'nun mixtapelerinde de yer alan The Game, You Know What It Is Vol. 2 adındaki ikinci mixtape'ini kendi şirketinin etiketiyle piyasaya sürdü. Ayrıca, NBA Live 2004 oyunundaki Fredwreck yapımı "Can't Stop Me" şarkısında yer aldı.[20]

İlk albüm

The Game, Aftermath Entertainment şirketiyle anlaştı, ancak Interscope Records CEO'su Jimmy Iovine ve Dr. Dre, The Game'in 50 Cent ve G-Unit ile çalışmalar yapmasına karar verdiler. O zamandan beri, 50 Cent, Lloyd Banks, Young Buck ve Fabolous'ın video kliplerinde rol aldı. İlk kez "In da Club" video klibinde bir kızla dans ederken görüldü. Yer aldığı ilk tekli ise 2004 yılında kendi teklisi "Westside Story"den önce çıkan Jim Jones teklisi "Certified Gangstas" oldu.

Çek Cumhuriyeti'nde düzenlenen 2007 Hip Hop Jam festivalinde.

Başta albümün adı Nigga Wit' An Attitude Volume 1 ("Dreams" şarkısında da geçmektedir) olarak düşünüldü. Dr. Dre ve 50 Cent, The Game'in The Documentary adını taşıyan bu ilk albümünün sorumlu yapımcılığını üstlendiler. Albümden "How We Do" ve iki Grammy adaylığı kazanan "Hate It or Love It" gibi tekliler piyasaya çıktı.[21] The Documentary albümü, Billboard 200 listesine zirveden giriş yaptı ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 2005 yılının en çok satan onuncu albümü oldu. Ayrıca, Birleşik Krallık listesine yedi numaradan giriş yaptı ve dünya çapında beş milyondan fazla kopya sattı.[22]

Eazy-E'nin oğlu genç rapçi Lil' Eazy-E, The Game ile bir kavgaya başladı. İkili, önceleri yakın iş birliği içindeydiler ve birlikte müzik yapıyorlardı. Lil' Eazy-E, rapçiye babasının ismini kötüye kullanmasından duyduğu öfkeyi anlatan bir diss attı. The Game, "120 Bars" şarkısıyla cevap verdi ve Lil' Eazy-E'nin şarkı sözlerini kendi yazmadığını iddia etti.[23] Bununla birlikte, aynı şarkıda onun babasına duyduğu derin saygıdan dolayı böyle bir kavgaya girmeyeceğini de ifade etti. Lil' Eazy-E, "They Know Me" adlı şarkıyla karşılık verdi. 30 Ekim 2006'da, bir radyo programına katıldı ve Lil' Eazy-E ile aralarındaki kavganın sona erdiğini ifade etti.

G-Unit ile kavgası

2005 yılı başında The Game, G-Unit ile bir kavgaya başladı. The Game'in ilk albümü yayımlanmadan önce ve bu kavga ortaya çıkmadan önce, The Game ile 50 Cent arasında bir gerginlik vardı.[24] The Documentary albümünün çıkmasından kısa süre sonra 50 Cent, The Game'i G-Unit'ten çıkardı.

50 Cent, albümdeki şarkılardan altısını kendisi yazdığını iddia etti, ancak The Game bunu yalanladı. Bu anlaşmazlık sırasında, The Game'in arkadaşlarından biri New York'taki Hot 97 stüdyosu çıkışında vuruldu.[25] İkili arasındaki durum ortaya çıktıktan sonra, 50 Cent ve The Game bir basın açıklaması yaptılar ve uzlaştıklarını duyurdular.[26] Durum görünüşte iyiydi,[27] ancak G-Unit, The Game ile kavgaya devam etti ve kendilerinin desteği olmadan onun ikinci albümüyle hit olamayacağını iddia etti. The Game, Summer Jam konseri sırasında G-Unot adında bir boykot başlattı.[28]

Summer Jam performansından sonra The Game, Roc-A-Fella'yı hedef alan You Know What It Is Vol. 3 adında bir mixtape çıkardı ve bu mixtape'teki "300 Bars and Runnin'" adında bir şarkıyla G-Unit'e de diss attı. 50 Cent "Piggy Bank" video klibiyle karşılık verdi. Video klipte The Game, Mr. Potato Head bebeği şeklindeydi ve 50'nin diğer rakiplerinin de parodileri yer aldı.[29] The Game iki mixtape daha çıkardı: Ghost Unit ve Stop Snitchin, Stop Lyin.

50 Cent'in cevabı "Not Rich, Still Lyin'" oldu ve bu şarkıda The Game ile alay etti.[30] G-Unit, çeşitli mixtape'lerle The Game'e saldırmaya devam etti ve G-Unit yeni üyesi Spider Loc da The Game'e diss atmaya başladı. The Game, "240 Bars (Spider Joke)" şarkısıyla cevap etti. Şarkı, Spider Loc'un yanı sıra Tony Yayo ve rap grubu M.O.P.'yi de hedef aldı.[30]

Ekim 2006'da The Game, 50 Cent'e bir barış anlaşması önerdi, ancak hemen cevap gelmedi.[31] Fakat, birkaç gün sonra Power 106'da bu barış anlaşmasının bir gün için teklif edildiğini ifade etti.[32] The Game, Doctor's Advocate albümündeki birkaç şarkıda kavganın bittiğini söyledi. Ancak, Tony Yayo'nun Czar Entertainment CEO'su Jimmy Rosemond'un on dört yaşındaki oğlunu tokatladığı iddiaları sonrasında kavga alevlendi ve The Game, You Know What It Is Vol. 4 mixtape'indeki "Body Bags" şarkısıyla karşılık verdi.[33] Young Buck'ın G-Unit'ten uzaklaştırılması sonrasında, The Game ve Young Buck çeşitli röportajlarda aralarında bir sorun olmadığını ifade ettiler. Bir röportajda Young Buck, The Game'in desteğinden haberdar olduğunu ve Lloyd Banks ile Tony Yayo'nun ona ulaşmadıklarını ifade etti.[34]

Plak şirketi değişikliği

50 Cent ile anlaşmazlığından dolayı The Game, Aftermath Entertainment şirketinden ayrıldı ve 2006 yazında G-Unit ile yaptığı sözleşmeden doğan yükümlülüklerini sonlandırmak amacıyla Geffen Records şirketiyle anlaşma imzaladı. Rapçinin ikinci stüdyo albümü Doctor's Advocate, 14 Kasım 2006'da piyasaya sürüldü. Ayrıca The Game, kendi şirketi The Black Wall Street Records ile de çalıştı. The Game, XXL dergisinin Kasım ayı röportajında Dr. Dre'nin albümün prodüksiyonuyla ilgilendiğini ifade etmişti.[35] Ancak Eylül ayında (XXL röportajı yapıldıktan sonra) Power 105 adlı bir radyo istasyonuna konuşan The Game, Dr. Dre'nin albümdeki hiçbir parçanın prodüktörü olmadığını açıkladı.[36] Ancak ilerleyen haftalarda Dr. Dre prodüksiyonu olan birkaç The Game şarkısı internete sızdırıldı ve bu şarkıların neden albüme konulmadığı hakkında da yorum yapılmadı. Albüm, piyasaya sürüldüğü ilk hafta 358.000 kopya sattı ve ABD Billboard 200 listesine bir numaradan giriş yaptı.[37]

San Francisco Bay Area rapçisi Yukmouth, The Game ile bir gece kulübünde tanıştı. The Game, Yukmouth'un Luniz üyesiyken kaydettiği bir şarkı olan "I Got 5 on It" parçasının altyapısı üzerine Yukmouth'u hedef alan bir diss şarkı yazdı.[38] Yukmouth, The Game'in Change of Heart'ta yer almasıyla alay eden bir şarkıyla cevap verdi. İkili, barışmayı ve birlikte "Peace" adında bir şarkı yapmayı denedi. Ancak anlaşmazlık sürdü ve The Game, "Peace" şarkısındaki kendi seslendirdiği verse'de Yukmouth'a saldırdı. (verse'lerini ayrı ayrı kaydetmişlerdi.)[39]

Mayıs 2007'de The Game, LAX adını taşıyan üçüncü stüdyo albümünün sonuncu albümü olacağını açıkladı.[40] "Game's Pain" parçası albümün ilk teklisi oldu.[41]

LAX/The R.E.D. Album

LAX 22 Ağustos 2008'de yayımlandı ve The Game, bunun son albümü olacağını doğruladı. Keyshia Cole vokalli "Game's Pain", Lil Wayne vokalli "My Life", Travis Barker vokalli "Dope Boys" ve Ne-Yo vokalli "Camera Phone" parçaları tekli olarak yayımlandı. Albüm, Billboard 200 listesine iki numaradan giriş yaptı.[42]

5 Şubat 2009'da The Game, Seattle'dan yayın yapan KUBE 93 radyosunda bir programa bağlandı. 50 Cent ve Rick Ross arasındaki anlaşmazlık sorulduğunda The Game, 50 Cent'ten yana olduğunu ve Rick Ross için işlerin iyi görünmediğini söyledi. Bununla birlikte, Rick Ross'a bu durumdan kurtulması için yardım etmeyi de önerdi.[43]

Mayıs 2009'da The Game, The R.E.D. Album adındaki yeni albümü üzerinde çalışmaya başladığını açıkladı. Sonraki aylarda Timbaland, DJ Premier, Polow da Don ve Kanye West ile çalıştığını da doğruladı.[44][45] The Game, Michael Jackson'ın ölümünün ertesi günü, 26 Haziran 2009'da, onun anısına "Better on the Other Side" adında bir şarkı yayınladı. Diddy, Mario Winans, Chris Brown, Polow da Don, Usher ve Boyz II Men parçaya katkıda bulundu. Birkaç gün sonra The Game, 50 Cent ve Interscope Records'tan özür dileyerek 50 Cent ve G-Unit'le arasındaki kavgaya resmî olarak noktayı koydu.[46]

Diskografi
Ana madde: The Game diskografisi

Filmografi
YılBaşlıkRolüNotlar
2004Grand Theft Auto: San AndreasB-Dupvideo oyunu, yalnızca ses
Life in a Day: The DVDkendisiküçük rol
2005The Documentary DVDkendisi
Beef 3kendisiküçük rol
2006Stop Snitchin, Stop Lyin' DVDkendisi
Waist DeepBig Meat
Doctor's Advocate DVDkendisi
2007Def Jam: Iconkendisivideo oyunu, yalnızca ses
Tournament of Dreams—
Beef 4kendisiküçük rol
2008Street KingsGrill
Belly 2: Millionaire Boyz ClubG
Life After the Mathkendisi
2009House Arrest—

Ödülleri
  • BET Ödülleri[47]
    • 2005: En İyi Yeni Sanatçı (Aday)
    • 2005: En İyi İş Birliği ("Hate It or Love It") 50 Cent ile (Aday)
  • Billboard Müzik Ödülleri[48]
    • 2005: En İyi R&B/Hip-Hop Sanatçısı (Kazandı)
    • 2005: En İyi Rap Albümleri (Aday)
  • ECHO Ödülleri, Almanya
    • 2006: Uluslararası Hip-Hop/R&B Sanatçısı (Aday)
  • Grammy Ödülleri[21]
    • 2006: En İyi Rap Şarkısı ("Hate It or Love It") 50 Cent ile (Aday)
    • 2006: En İyi Rap Grup Performansı ("Hate It or Love It") 50 Cent ile (Aday)
  • MTV Video Müzik Ödülleri[49]
    • 2005: En İyi Rap Videosu ("Hate It or Love It") 50 Cent ile (Aday)
  • Ozone Ödülleri
    • 2008: En İyi Batı Yakası Rap Sanatçısı (Kazandı)[50]
    • 2007: En İyi Batı Yakası Rap Albümü (Doctor's Advocate) (Kazandı)

Kaynakça
  1. Adaso, Henry. "The Game". About.com. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2008.
  2. "The Game pleads not guilty in LA". USA Today. Associated Press. 25 Eylül 2007. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2008.
  3. Hope, Clover (18 Şubat 2007). "XXL Spotlights West Coast Hip-Hop In March Issue". Allhiphop. 6 Kasım 2007 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2007.
  4. Milne, Conan (2005). "The West Coast Rap Up: 2005". Dubcnn. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2007.
  5. Osorio, Kim (21 Mart 2006). "XXL Game: Playtime Is Over". BET. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2007.
  6. "Men of the Week: Entertainment". 16 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2007.
  7. Godfrey, Sarah (10 Mayıs 2005). "The Game Fizzles and Snoop Dogg Sizzles" (mdy). The Washington Post. Erişim tarihi: 18 Haziran 2007.
  8. "The Game". MTV. 22 Haziran 2012 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2007.
  9. The Game, Sway Calloway (16 Ekim 2006). Game's Family Web Is 'All Tangled Up'. MTV News.
  10. "Bio". 25 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2008.
  11. "Hottest Tracks Around". The News Tribune (Tacoma). 18 Temmuz 2008. Erişim tarihi: 27 Aralık 2008.
  12. Caramanica, Jon. "The Game". 10 Kasım 2010 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2007.
  13. Reid, Shaheem (27 Ocak 2005). "The Game: Out Of The Shadows (page 3)". MTV News. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2008.
  14. Reid, Shaheem (27 Ocak 2005). "The Game: Out Of The Shadows (page 2)". MTV News. 17 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2008.
  15. Larkin, Colin (Kasım 1998) [1992]. Colin Larkin (Ed.). Encyclopedia of Popular Music (3 bas.). Grove's Dictionaries. s. 6653. ISBN 978-1-56-159237-1. Erişim tarihi: 31 Ekim 2006.
  16. Reid, Shaheem (17 Ocak 2005). "The Game on Bad Boy? It Nearly Happened, He Says". MTV. 29 Nisan 2009 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2005.
  17. Loftus, Johnny (2006). "The Game > Biography". allmusic. 6 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2008.
  18. Whitmire, Margo (26 Ocak 2005). "The Game's 'Documentary' Blasts Off At No. 1". Billboard. 2 Aralık 2012 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2007.
  19. "Untold Story - The Game". 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2007.
  20. "Hip-Hop News: NBA Live 2004 & Hip Hops In The Game". Rap News Network. 26 Ekim 2003. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2007.
  21. "Complete list of Grammy Award nominations". 8 Aralık 2005. 26 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  22. "The Game Continues". 26 Ekim 2006. 17 Eylül 2008 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2007.
  23. "Exclusive ILLHILL.com Lil' Eazy Interview". Ill Hill. Ocak 2006. 17 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2007.
  24. March 2005 issue of Vibe magazine. The interview asks about The Game's and 50 Cent's physical altercation
  25. Rodriguez, Jayson (1 Mart 2005). "Update: Man Shot Not With 50 Cent; Violator Offices Shot Up". Allhiphop. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2007.
  26. Blanco, Alvin (9 Mart 2005). "AHH Special: 50 Cent and Game's Truce". Allhiphop. 1 Kasım 2007 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2007.
  27. Williams, Houston (9 Mayıs 2005). "Game: Winds of Change". Allhiphop. 1 Kasım 2007 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2007.
  28. Rodriguez, Jayson (6 Haziran 2005). "The Game Taunts 50 Cent, Jay-Z Returns At Hot 97's Summer Jam". Allhiphop. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2007.
  29. "50 Strikes Back in "Piggy Bank" Video". Hip Hop DX. 5 Ağustos 2005. 29 Nisan 2015 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2007.
  30. Chery, Carl (3 Şubat 2006). "The Game takes on Spider Loc, 50 Cent strikes back". Sohh. 23 Ocak 2010 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2007.
  31. Fresh, Remmie (2006-09-30). The Game Extends Peace Treaty to 50 Cent 1 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Allhiphop. 2007-07-27 tarihinde erişilmiştir.
  32. Audio of the conversation on Power 106 URL accessed on October 11, 2006 The Black Wall Street Forum 17 Aralık 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  33. Wolfe, Roman (3 Nisan 2007). "The Game Breaks Silence on Manager's Son's Assault, Releases Track Aimed at G-Unit". Allhiphop. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2007.
  34. "Young Buck Speaks On 50, The Game, Sha Money & G-Unit - HipHop-Elements.com". 27 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2009.
  35. Ari, Kawan (28 Eylül 2006). "Man Up". XXL magazine. 1 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2007.
  36. Osorio, Kim (28 Eylül 2006). "Daily Music News Wrap Up". BET.com. 31 Aralık 2007 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2007.
  37. Hast, Katie (22 Ekim 2006). "The Game Wins No. 1 on the Billboard 200". Billboard. 17 Nisan 2008 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2007.
  38. "The Game Album Pushed Back & Yukmouth Diss Track". Nobody Smiling. 22 Eylül 2004. 23 Aralık 2008 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2007.
  39. "Yukmouth and Game Speak, Say Beef Is Still on". Allhiphop. 7 Ekim 2004. 5 Kasım 2007 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2007.
  40. Fresh, Remmie (30 Mayıs 2007). "The Game to Leave The Game?". Allhiphop. 17 Kasım 2007 tarihinde kaynağından (mdy) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2007.
  41. The Game - Big Dreams | Rap Basement
  42. Harris, Chris (3 Eylül 2008). "Slipknot Beat The Game With First Billboard-Topping Debut, Contrary To Early Report". MTV News. 9 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009.
  43. Roberts, Steven (5 Şubat 2009). "Game Takes Sides In 50 Cent/ Rick Ross Beef". MTV News. 23 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2009.
  44. Reid, Shaheem (13 Mayıs 2009). "Game Collaborates With Rick Ross For 'Hip-Hop,' Not 50 Cent Disses". MTV News. 16 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2009.
  45. Reid, Shaheem (14 Mayıs 2009). "The Game Says He's 'Rededicated To Hip-Hop' On The R.E.D. Album'". MTV News. 20 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2009.
  46. "Game On 50 Cent Beef: 'I Did A Lot Of Dumb Things'/Game Beef". MTV News. 2 Temmuz 2009. 11 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2009.
  47. "BET Awards Nominees 2005". About.com. 2005. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2009.
  48. "2005 Billboard Music Awards Nominees". About.com. 2005. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2009.
  49. "2005 VMA Winners". MTV. 20 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2009.
  50. Hale, Andreas (13 Ağustos 2008). "2008 Ozone Awards Winners And Recap". HipHopDX. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2009.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.