Köpekgiller listesi

Köpekgiller (Canidae), etçiller takımında bulunan bir memeli familyasıdır. Evcil köpekleri, kurtları, kır kurtlarını, tilkileri, çakalları, dingoları ve diğer birçok mevcut ya da nesli tükenmiş köpek benzeri memelileri içerir. Bu familyanın üyesi tüm nesli tükenmemiş türler Caninae adındaki tek bir alt familyanın parçasıdır. Bağımsız olarak ya da insanlara uzun süre eşlik etmeleri nedeniyle Antarktika hariç tüm kıtalarda bulunurlar. Köpekgiller boyut olarak değişkenlik gösterir. Bozkurtun uzunluğu kuyruğuluyla beraber 2 metre iken çöl tilkisinin 46 cm'dir. Popülasyon büyüklükleri de değişkendir. Falkland tilkisinin 1876'dan beri soyu tükenmiştir. Kurdun ise evcil köpek alt türü dünya çapında 1 milyardan fazla popülasyona sahiptir.[1] Köpekgillerin vücut biçimleri benzerdir, tipik olarak uzun buruna, dik kulaklara, kemik kırmak ve eti dilimlemek için uyarlanmış dişlere, uzun bacaklara ve gür kuyruklara sahiptir.[2] Türlerin çoğu, aile birimlerinde veya küçük gruplarda birlikte yaşayan ve işbirliği içinde hareket eden sosyal hayvanlardır. Tipik olarak, bir grupta sadece baskın çift ürer ve bu çiftten olan yavrular bir yeraltı ininde büyütülür. Köpekgiller koku sinyalleri ve seslenme ile iletişim kurarlar.[3] Bir köpekgil olan evcil köpek, en az 14.000 yıl önce insanlarla bir ortaklık içine girdi ve bugün en yaygın olarak tutulan evcil hayvanlardan biri olmaya devam etmektedir.[4]

Soldan sağa, yukarıdan aşağıya 12 mevcut köpekgiller cinsinin 10'u: Canis, Cuon, Lycaon, Cerdocyon, Chrysocyon, Speothos, Vulpes, Nyctereutes, Otocyon, ve Urocyon

13 cins ve 37 Tür Caninae öncelikle iki oymağa ayrılmıştır. Canini oymağı 9 cins ve 20 tür içeren kurt benzeri Canina alt oymağından ve Güney Amerika Cerdocyonina alt oymağından oluşur. Tilki benzeri köpekgillerden oluşan Vulpini oymağı ise 3 cins ve 14 tür içerir. 2 türden oluşan, Boz tilkinin içinde bulunduğu ve familyaya bazal olan Urocyon cinsi iki oymağa da dahil değildir. Neslini devam ettiren Caninae'ye ek olarak Köpekgiller Hesperocyoninae ve Borophaginae olarak belirlenmiş iki nesli tükenmiş alt familyayı da içerir. Soyu tükenmiş türler Caninae'de de bulunur. Hem mevcut hem de soyu tükenmiş cinslerde en az 80 soyu tükenmiş Caninae türü bulundu. Bunun yanı sıra Borophaginae'de 70'in üzerinde ve Hesperocyoninae'de yaklaşık 30 nesli tükenmiş tür bulundu. Devam eden araştırma ve keşifler nedeniyle kesin sayı ve sınıflandırma sabit değildir. Bulunan en eski köpekgil Hesperocyoninae'ye aittir. Köpeğimsiler alt takımından yaklaşık 37 milyon yıl önce farklılaştığına inanılır.

Koruma durumu

IUCN Kırmızı Listesi kategorileri

Koruma durumu
EX	Tükenmiş (2 tür)
EW	Doğal ortamında tükenen (0 tür)
CR	Kritik tehlikede (0 tür)
EN	Tehlikedeki (4 tür)
VU	Hassas (0 tür)
NT	Neredeyse tehdit altında (5 tür)
LC	Asgari endişe altında (26 tür)

Listelenen koruma durumu kodları Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği (IUCN) Kırmızı Listesinin kodlarıdır. Mümkün olan yerlerde dağılım haritaları bulunur; bir dağılım haritası yoksa dağılım ile ilgili bir açıklama bulunur. Dağılımlar, aksi belirtilmedikçe IUCN kırmızı listesine dayanmaktadır. Soyu devam eden türlerin yanında listelenen tüm nesli tükenmiş türler veya alttürlerin soyu MS 1500'den sonra tükenmiştir ve bir hançer sembolü "" ile belirtilir.

Sınıflandırma

Köpekgiller familyası, 12 cinse ait 35 nesli tükenmemiş türden ve 194 nesli tükenmemiş alt türden ve soyu tükenmiş 13 kurt alttürünü de içeren soyu tükenmiş iki türden oluşan soyu tükenmiş cins Dusicyon den oluşur. Melez türleri (kurt-köpek kırması gibi) ve soyu tükenmiş tarih öncesi türleri (Korkunç kurt ya da Epikyon) içermez. Modern moleküler çalışmalar, 13 cinsin 3 oymak veya aynı atadan gelen canlı halinde gruplanabileceğini göstermektedir.

Altfamilya Caninae

• Oymak Canini
  • Alt oymak Canina
    • Cins Canis: yedi tür
    • Cins Cuon: bir tür
    • Cins Lycaon: bir tür
  • Alt oymak Cerdocyonina
    • Cins Atelocynus: bir tür
    • Cins Cerdocyon: bir tür
    • Cins Chrysocyon: bir tür
    • Cins Dusicyon: iki tür
    • Cins Lycalopex: altı tür
    • Cins Speothos: bir tür
• Oymak Vulpini
  • Cins Nyctereutes: bir tür
  • Cins Otocyon: bir tür
  • Cins Vulpes: on iki tür
• Cins Urocyon: iki tür

Caninae   Canini   Canina     Canis     Cuon     Lycaon     Cerdocyonina       Speothos       Chrysocyon     Dusicyon             Lycalopex     Cerdocyon       Atelocynus         Vulpini     Otocyon       Nyctereutes     Vulpes         Urocyon

Köpekgiller

Caninae Altfamilyası

Asıl köpekler (Canini) Oymağı

Cins Atelocynus (Cabrera, 1940) – bir tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Kısa kulaklı tilki	A. microtis Cabrera, 1940 İki alttür A. m. microtis A. m. sclateri	Güney Amerika'da Batı Amazon yağmur ormanı	Boyut: 72–100 cm uzunluk, ek olarak 24–35 cm kuyruk[5] Habitat: Sulak alanlar, orman ve savan[6] Beslenme: Öncelikle balıklar, böcekler ve küçük memelilerin yanı sıra meyveler, kuşlar ve yengeçleri avlar.[6][7]	NT  Bilinmiyor [6]

Cins Canis (Linnaeus, 1758) – yedi tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Afrika altın kurdu	C. lupaster Hemprich ve Ehrenberg, 1832 Altı alttür C. l. algirensis (Cezayir kurdu) C. l. anthus (Senegal kurdu) C. l. bea (Serengeti kurdu) C. l. lupaster (Mısır kurdu) C. l. riparius (Somali kurdu) C. l. soudanicus (Alacalı kurt)	Kuzey ve kuzeydoğu Afrika	Boyut: 100 cm uzunluk, ek olarak 20 cm kuyruk[8] Habitat: Çayır, çalılık ve savan[9] Beslenme: Öncelikle yaban domuzu ve çiftlik hayvanlarını avlar, bunların yanı sıra diğer memelileri ve meyveleri de avlar.[9][10]	LC  Bilinmiyor [9]
Kara sırtlı çakal	C. mesomelas Schreber, 1775 İki alttür C. m. mesomelas (Pelerinli kara sırtlı çakal) C. m. schmidti (Doğu Afrika kara sırtlı çakalı)	Güney Afrika ve Doğu Afrika	Boyut: 60–95 cm uzunluk, ek olarak 16–40 cm kuyruk[11] Habitat: Deniz gelgitleri, orman, çöl, otlak, çalılık ve savan[12] Beslenme: Öncelikle küçük ve orta büyüklükteki memelileri ve kuşları avlar[12][13]	LC  Bilinmiyor [12]
Kır kurdu	C. latrans Say, 1823 On dokuz alttür C. l. cagottis (Meksika kır kurdu) C. l. clepticus (San Pedro Martir kır kurdu) C. l. dickeyi (El Salvador kır kurdu) C. l. frustor (Güneydoğu kır kurdu) C. l. goldmani (Belize kır kurdu) C. l. hondurensis (Honduras kır kurdu) C. l. impavidus (Durango kır kurdu) C. l. incolatus (Kuzey kır kurdu) C. l. jamesi (Tiburón Adası kır kurdu) C. l. latrans (Ova kır kurdu) C. l. lestes (Dağ kır kurdu) C. l. mearnsi (Mearns kır kurdu) C. l. microdon (Aşağı Rio Grande kır kurdu) C. l. ochropus (Kaliforniya vadisi kır kurdu) C. l. peninsulae (Yarımada kır kurdu) C. l. texensis (Teksas ovaları kır kurdu) C. l. thamnos (Kuzeydoğu kır kurdu) C. l. umpquensis (Kuzeybatı sahili kır kurdu) C. l. vigilis (Colima kır kurdu)	Kuzey Amerika	Boyut: 100–135 cm uzunluk, ek olarak 40 cm kuyruk[14] Habitat: Orman, çöl, çalılık ve otlak[15] Beslenme: Hem küçük hem de büyük memeliler, meyveler ve böcekler dahil çok çeşitli yiyecekleri avlar[15]	LC  1 milyon+ [15][16]
Habeş kurdu	C. simensis Rüppell, 1840 İki alttür C. s. citernii (Güney Habeş kurdu) C. s. simensis (Kuzey Habeş kurdu)	Etiyopya Yükseltileri	Boyut: 84–100 cm uzunluk, ek olarak 27–40 cm kuyruk[17] Habitat: İç sulak alanlar, çayırlar, çalılıklar ve kayalık alanlar[18] Beslenme: Öncelikle kemirgenleri ve küçük memelileri avlar[18][19]	EN  200 [18]
Altın çakal	C. aureus Linnaeus, 1758 Yedi alttür C. a. aureus (İran çakalı) C. a. cruesemanni (Siyam çakalı) C. a. ecsedensis (Panoniyen çakal) C. a. indicus (Hint çakalı) C. a. moreoticus (Avrupa çakalı) C. a. naria (Sri Lanka çakalı) C. a. syriacus (Suriye çakalı)	Doğu Avrupa, Orta Doğu ve Güney Asya	Boyut: 60–132 cm uzunluk, ek olarak 20–30 cm kuyruk[20] Habitat: Orman, otlak, çalılık ve savan[21] Beslenme: Küçükten büyüğe memeliler, kuşlar, balıklar, meyveler ve böcekler dahil olmak üzere çok çeşitli yiyecekleri avlar[20][21]	LC  Bilinmiyor, en azından 150,000 [21]
Kurt	C. lupus Linnaeus, 1758 38 alttür C. l. albus (Tundra kurdu) C. l. alces (Kenai Yarımadası kurdu) C. l. arabs (Arap kurdu) C. l. arctos (Kutup kurdu) C. l. baileyi (Meksika kurdu) C. l. beothucus (Newfoundland kurdu) C. l. bernardi (Bernard kurdu) C. l. campestris (Bozkır kurdu) C. l. chanco (Moğol kurdu) C. l. columbianus (Britanya Kolumbiyası kurdu) C. l. crassodon (Vancouver Adası kurdu) C. l. cristaldii (Sicilya kurdu) C. l. dingo (Dingo) C. l. familiaris (Köpek) C. l. filchneri (Tibet kurdu) C. l. floridanus (Florida siyah kurt) C. l. fuscus (Cascade Dağları kurdu) C. l. gregoryi (Gregory kurdu) C. l. griseoalbus (Manitoba kurdu) C. l. hattai (Hokkaidō kurdu) C. l. hodophilax (Japon kurdu) C. l. hudsonicus (Hudson Körfezi kurdu) C. l. irremotus (Kuzey Rocky Dağı kurdu) C. l. labradorius (Labrador kurdu) C. l. ligoni (Alexander Takımadaları kurdu) C. l. lupus (Avrasya kurdu) C. l. lycaon (Doğu kurdu) C. l. mackenzii (Mackenzie Nehri kurdu) C. l. manningi (Baffin Adası kurdu) C. l. mogollonensis (Mogollon dağ kurdu) C. l. monstrabilis (Teksas kurdu) C. l. nubilus (Great Plains kurdu) C. l. orion (Grönland kurdu) C. l. pallipes (Hint kurdu) C. l. pambasileus (Alaska İç kurt) C. l. rufus (Kırmızı Kurt) C. l. tundrarum (Alaska tundra kurdu) C. l. youngi (Güney Rocky Dağı kurdu)	Avrasya ve Kuzey Amerika'nın kuzeyi	Boyut: 105–160 cm uzunluk, ek olarak 29–50 cm kuyruk[22] Habitat: Orman, çöl, kayalık alanlar, çalılar, otlaklar ve iç sulak alanlar[23] Beslenme: Öncelikle büyük toynaklıların yanı sıra küçük hayvanları, leşleri ve meyveleri avlar[23][24]	LC  300,000 (1 milyar evcil köpek hariç) [1][23][25]
Çizgili çakal	C. adustus Sundevall, 1847 Yedi alttür C. a. adustus (Sundevall çizgili çakalı) C. a. bweha C. a. centralis C. a. grayi C. a. kaffensis (Kaffa çizgili çakal) C. a. lateralis C. a. notatus (Doğu Afrika çizgili çakalı)	Orta Afrika	Boyut: 69–81 cm uzunluk, ek olarak 30–41 cm kuyruk[26] Habitat: Orman, çalılık, savan, otlak ve iç sulak alanlar[27] Beslenme: Öncelikle küçük ve orta büyüklükteki memelileri ve meyveleri, ayrıca kuşları, böcekleri, çimenleri ve leşleri avlar.[27][28]	LC  3 milyon [27][29]

Cins Cerdocyon (C. E. H. Smith, 1839) – bir tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Yengeç yiyen tilki	C. thous {{{otorite_adı}}}, 1766 Beş alttür C. t. aquilus C. t. azarae C. t. entrerianus C. t. germanus C. t. thous	Doğu ve Güney Amerika'nın kuzeyi	Boyut: 64 cm uzunluk, ek olarak 28 cm kuyruk[30] Habitat: Orman, savan, çalılık, otlak ve iç sulak alanlar[31] Beslenme: Öncelikle yengeçler ve böceklerin yanı sıra kemirgenler, kuşlar, kaplumbağalar, yumurtalar, meyveler ve leşleri avlar.[30][31]	LC  {{{popülasyon}}} [31]

Cins Chrysocyon (C. E. H. Smith, 1839) – bir tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Yeleli kurt	C. brachyurus Illiger, 1815	Güney Amerika'nın ortası	Boyut: 100–130 cm uzunluk, ek olarak 45 cm kuyruk[32][33] Habitat: Orman, sulak alanlar, otlak, çalılık ve savan[34] Beslenme: Öncelikle meyveler, eklembacaklılar ve küçük ve orta boy omurgalıları avlar[34]	NT  17.000 [34]

Cins Cuon (Hodgson, 1838) – bir tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Asya yaban köpeği	C. alpinus Pallas, 1811 Three subspecies C. a. alpinus C. a. hesperius C. a. sumatrensis	Güneydoğu Asya	Boyut: 90 cm uzunluk, ek olarak 40–45 kuyruk[35] Habitat: Orman, otlak ve çalılık[36] Beslenme: Öncelikle toynaklı hayvanların yanı sıra küçük kemirgenleri ve yabani tavşanları avlar[36]	EN  1.000–2.200 [36]

Cins Dusicyon (C. E. H. Smith, 1839) – iki tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Falkland tilkisi	D. australis Kerr, 1792	Falkland Adaları, Güney Amerika'nın ucunda	Boyut: Bilinmiyor Habitat: Çayır ve çalılık[37] Beslenme: Bilinmiyor[37]	EX  0[lower-alpha 2] [37]
Güney Amerika tilkisi	D. avus Burmeister, 1866	Güney Amerika'nın güneyi	Boyut: Bilinmiyor Habitat: Çayır ve çalılık[38] Beslenme: Bilinmiyor[38]	EX  0[lower-alpha 3] [38]

Cins Lycalopex (Burmeister, 1854) – altı tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
And tilkisi	L. culpeo Molina, 1782 Altı alttür L. c. andinus L. c. culpaeus L. c. lycoides L. c. magellanicus L. c. reissii L. c. smithersi	Güney Amerika'nın batısı	Boyut: 95–132 cm uzunluk, ek olarak 32–44 cm kuyruk[40] Habitat: Orman, kayalık alanlar, otlak, çalılık ve savan[41] Beslenme: Öncelikle kemirgenler ve lagomorflar ile çiftlik hayvanları ve guanakosları avlar[41][42]	LC  Bilinmiyor [41]
Darwin tilkisi	L. fulvipes Martin, 1837	Güney Şili'deki sınırlı alanlar	Boyut: 48–59 cm uzunluk, ek olarak 18–26 cm kuyruk[43] Habitat: Orman ve çalılık[44] Beslenme: Öncelikle küçük memelileri, böcekleri, yengeçleri ve meyveleri avlar[43][44]	EN  600-2.500 [44]
Brezilya dövüş tilkisi	L. vetulus Lund, 1842	Güney-orta Brezilya	Boyut: 49–71 cm uzunluk, ek olarak 25–38 cm kuyruk[43] Habitat: Savana[45] Beslenme: Öncelikle böcekleri, ayrıca küçük kemirgenleri, kuşları, sürüngenleri ve meyveleri avlar.[43][45]	LC  Bilinmiyor [45]
Pampa tilkisi	L. gymnocercus Waldheim, 1814 Beş alttür L. g. antiquus L. g. domeykoanus L. g. gracilis L. g. gymnocercus L. g. maulinicus	Güney Amerika'nın güneyi	Boyut: 51–74 cm uzunluk, ek olarak 25–41 cm kuyruk[43] Habitat: Orman, çalılık ve savan[46] Beslenme: Öncelikle küçük kemirgenleri, tavşanları, kuşları, böcekleri ve meyveleri ve leşleri avlar.[43][46]	LC  Bilinmiyor [46]
Peru çöl tilkisi	L. sechurae Thomas, 1900	Güneybatı Ekvador'daki Sechura Çölü ve kuzeybatı Peru	Boyut: 50–78 cm uzunluk, ek olarak 27–34 cm kuyruk[43] Habitat: Orman, çöl, otlak ve çalılık[47] Beslenme: Öncelikle meyve ve tohumların yanı sıra küçük kemirgenler, kuşlar, sürüngenler, böcekler, akrepler ve leşleri avlar.[43][47]	NT  15.000 [47][48]
Arjantin gri tilkisi	L. griseus Gray, 1837	Güney Amerika'nın güneyi	Boyut: 50–66 cm uzunluk, ek olarak 12–34 cm kuyruk[43] Habitat: Orman, otlak ve çalılık[49] Beslenme: Öncelikle küçük kemirgenleri, tavşanları ve leşleri avlar[43][49]	LC  Bilinmiyor [49]

Cins Lycaon (Brookes, 1827) – bir tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Afrika yaban köpeği	L. pictus Temminck, 1820 Beş alttür L. p. lupinus (Doğu Afrika yaban köpeği) L. p. manguensis (Batı Afrika yaban köpeği) L. p. pictus (Pelerin yaban köpeği) L. p. sharicus (Kanada yaban köpeği) L. p. somalicus (Somali yaban köpeği)	Afrika'nın dağınık alanları	Boyut: 76–112 cm uzunluk, ek olarak 30–42 cm kuyruk[43] Habitat: Orman, otlak, çalılık, savan ve çöl[50] Beslenme: Öncelikle orta büyüklükteki antilopları avlar[50]	EN  1.400 [50]

Cins Speothos (Lund, 1839) – bir tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Çalı köpeği	S. venaticus Lund, 1842 Üç alttür S. v. panamensis (Panama çalı köpeği) S. v. venaticus (Güney Amerika çalı köpeği) S. v. wingei (Güney çalı köpeği)	Güney Amerika'nın kuzeyi	Boyut: 57–75 cm uzunluk, ek olarak 12–15 cm kuyruk[51] Habitat: Çalılık, orman, otlak ve savan[52] Beslenme: Öncelikle küçük ve orta boy memelilerin yanı sıra kuşlar, sürüngenler ve meyveleri avlar.[52]	NT  15.000 [52][53]

Asıl tilkiler (Vulpini) Oymağı

Cins Nyctereutes (Temminck, 1839) – one tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Rakun köpeği	N. procyonoides Gray, 1834 Beş alttür N. p. procyonoides (Çin rakun köpeği) N. p. koreensis (Kore rakun köpeği) N. p. orestes (Yunnan rakun köpeği) N. p. ussuriensis (Ussuri rakun köpeği) N. p. viverrinus (Japon rakun köpeği)	Doğu Asya, Orta ve Doğu Avrupa	Boyut: 49-71 cm uzunluk, ek olarak 15-23 cm kuyruk[43] Habitat: Orman, otlak ve çalılık[54] Beslenme: Öncelikle böcekler, kemirgenler, amfibiler, kuşlar, balıklar ve sürüngenlerin yanı sıra meyveler, kabuklu yemişler ve meyveleri avlar.[54]	LC  Bilinmiyor ancak en az 1,5 miyon kürk yetiştiriciliğinde bulunuyor [54][55]

Cins Otocyon (Müller, 1835) – one tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
İri kulaklı tilki	O. megalotis Desmarest, 1822 İki alttür O. m. megalotis O. m. virgatus	Güney ve Doğu Afrika	Boyut: 46-61 cm uzunluk, ek olarak 23-34 cm kuyruk[43] Habitat: Çayır, çalılık ve savan[56] Beslenme: Öncelikle hasatçı termitleri ve diğer eklembacaklıları avlar[56]	LC  Bilinmiyor [56]

Cins Vulpes (Frisch, 1775) – twelve tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Kutup tilkisi	V. lagopus Linnaeus, 1758 Beş alttür V. l. lagopus V. l. beringensis (Bering Adaları kutup tilkisi) V. l. foragoapusis (Grönland kutup tilkisi) V. l. fuliginosus (İzlanda kutup tilkisi) V. l. pribilofensis (Pribilof Adaları kutup tilkisi)	Arktik Kuzey Amerika ve Avrasya	Boyut: 50-75 cm uzunluk, ek olarak 25-43 cm kuyruk[43] Habitat: Otlak[57] Beslenme: Öncelikle lemmingler, diğer kemirgenler, kuşlar ve ren geyiklerini avlar[57]	LC  Bilinmiyor [57]
Bengal tilkisi	V. bengalensis Shaw, 1800	Hindistan	Boyut: 39-58 cm uzunluk, ek olarak 25-32 cm kuyruk[43] Habitat: Çayır ve çalılık[58] Beslenme: Öncelikle eklembacaklıları, kemirgenleri, sürüngenleri, meyveleri ve kuşları avlar[58]	LC  Bilinmiyor [58]
Afgan tilkisi	V. cana Blanford, 1877	Orta Doğu ve Orta Asya	Boyut: 34-47 cm uzunluk, ek olarak 26-36 cm kuyruk[43] Habitat: Çöl ve kayalık alanlar[59] Beslenme: Öncelikle meyve ve böcekleri avlar[59]	LC  Bilinmiyor [59]
Güney Afrika tilkisi	V. chama A Smith, 1833	Güney Afrika	Boyut: 45-61 cm uzunluk, ek olarak 25-41 cm kuyruk[43] Habitat: Kayalık alanlar, otlak, çalılık ve savan[60] Beslenme: Öncelikle meyve ve böcekleri avlar[60]	LC  20.000 [60]
Karsak	V. corsac Linnaeus, 1768 Üç alttür V. c. corsac V. c. kalmykorum V. c. turkmenicus	Orta Asya	Boyut: 45-60 cm uzunluk, ek olarak 19-34 cm kuyruk[43] Habitat: Çöl, otlak ve çalılık[61] Beslenme: Öncelikle böcekler ve küçük kemirgenleri avlar[61]	LC  Bilinmiyor [61]
Çöl tilkisi	V. zerda Zimmermann, 1780	Kuzey Afrika	Boyut: 33-40 cm uzunluk, ek olarak 13-23 cm kuyruk[43] Habitat: Çöl ve deniz kıyısı / gelgit üstü[62] Beslenme: Öncelikle kemirgenleri, böcekleri, kuşları, yumurtaları ve tavşanları avlar[62]	LC  Bilinmiyor [62]
Cüce tilki	V. macrotis Merriam, 1888 İki alttür V. m. macrotis V. m. mutica (San Joaquin cüce tilkisi)	Kuzey Amerika'nın batısı	Boyut: 46-54 cm uzunluk, ek olarak 25-34 cm kuyruk[43] Habitat: Çalılık, savan ve otlak[63] Beslenme: Öncelikle kemirgenleri, tavşanları, omurgasızları, kuşları, kertenkeleleri ve yılanları avlar[63]	LC  Bilinmiyor [63]
Soluk tilki	V. pallida Cretzschmar, 1827 Beş alttür V. p. cyrenaica V. p. edwardsi V. p. harterti V. p. oertzeni V. p. pallida	Orta Afrika'nın üstü	Boyut: 38-55 cm uzunluk, ek olarak 23-29 cm kuyruk[43] Habitat: Çöl, otlak, çalılık ve savan[64] Beslenme: Öncelikle bitkileri ve meyveleri, kemirgenleri, sürüngenleri ve böcekleri avlar[64]	LC  10.000–100.000 [64]
Kum tilkisi	V. rueppellii Schinz, 1825	Kuzey Afrika ve Orta Doğu	Boyut: 35-56 cm uzunluk, ek olarak 25-39 cm kuyruk[43] Habitat: Çöl, çalılık ve deniz kıyısı / gelgit üstü[65] Beslenme: Öncelikle küçük memeliler, kertenkeleler, kuşlar ve böceklerin yanı sıra meyveleri ve sulu meyveleri avlar[65]	LC  Bilinmiyor [65]
Kızıl tilki	V. vulpes Linnaeus, 1758 44 alttür V. v. abietorum (Britanya Kolumbiyası tilkisi) V. v. alascensis (Kuzey Alaska tilkisi) V. v. alpherakyi (Doğu Trans-Kafkas tilkisi) V. v. anatolica (Anadolu tilkisi) V. v. arabica (Arap kızıl tilkisi) V. v. atlantica (Atlas tilkisi) V. v. bangsi (Labrador tilkisi) V. v. barbara (Berberi tilkisi) V. v. beringiana (Anadyr tilkisi) V. v. cascadensis (Çağlayan kızıl tilkisi) V. v. caucasica (Kuzey Kafkas tilkisi) V. v. crucigera (Avrupa tilkisi) V. v. daurica (Trans-Baykal tilkisi) V. v. deletrix (Newfoundland tilkisi) V. v. dolichocrania (Ussuri tilkisi) V. v. dorsalis V. v. lavescens (Türkmen tilkisi) V. v. fulvus (Amerikan kızıl tilkisi) V. v. harrimani (Afgan kızıl tilkisi) V. v. hoole (Güney Çin tilkisi) V. v. ichnusae (Sardunya tilkisi) V. v. indutus (Kıbrıs tilkisi) V. v. jakutensis (Yakutsk tilkisi) V. v. japonica (Japon tilkisi) V. v. karagan (Karaganka tilkisi) V. v. kenaiensis (Kenai Yarımadası tilkisi) V. v. kurdistanica (Trans-Kafkas dağ tilkisi) V. v. macroura (Wasatch Dağları tilkisi) V. v. montana (Tepe tilkisi) V. v. necator (Sierra Nevada kızıl tilkisi) V. v. niloticus (Nil tilkisi) V. v. ochroxantha (Türkistan tilkisi) V. v. palaestina (Filistin tilkisi) V. v. peculiosa (Kore tilkisi) V. v. pusilla (Beyaz ayaklı tilki) V. v. regalis (Kuzey ovaları tilkisi) V. v. rubricosa (Nova Scotia tilkisi) V. v. schrencki (Sakhalin tilkisi) V. v. silacea (İberya tilkisi) V. v. splendidissima (Kuril Adaları tilkisi) V. v. stepensis (Bozkır kızıl tilkisi) V. v. tobolica (Tobol'sk tilkisi) V. v. tschiliensis (Kuzey çin tilkisi) V. v. vulpes (İskandinav kızıl tilkisi)	Kuzey Amerika, Avrupa, Asya ve Avustralya	Boyut: 62-72 cm uzunluk, ek olarak 40 cm kuyruk[66] Habitat: Çalılıklar, otlaklar, iç sulak alanlar, orman ve çöl[67] Beslenme: Öncelikle küçük kemirgenlerin yanı sıra kuşlar, büyük memeliler, sürüngenler, böcekler ve balıkları avlar.[67]	LC  Bilinmiyor [67]
Ova tilkisi	V. velox Say, 1823	Western grasslands of North America	Boyut: 48-54 cm uzunluk, ek olarak 25-34 cm kuyruk[43] Habitat: Otlak[68] Beslenme: Öncelikle tavşanlar, fareler, yer sincapları, kuşlar, böcekler ve kertenkelelerin yanı sıra çimen ve meyveleri avlar.[68]	LC  Bilinmiyor [68]
Tibet tilkisi	V. ferrilata Hodgson, 1842	Nepal ve Batı Çin'deki yüksek platolar	Boyut: 49-70 cm uzunluk, ek olarak 22-29 cm kuyruk[43] Habitat: Çöl, kayalık alanlar, otlaklar ve çalılık alanlar[69] Beslenme: Öncelikle pikaların yanı sıra leş ve diğer küçük memelileri avlar[69]	LC  Bilinmiyor [69]

Urocyon

Cins Urocyon (Baird, 1857) – two tür

Yaygın adı	Bilimsel adı ve alt türleri	Dağılım	Boyut ve ekoloji	IUCN durumu ve tahmini popülasyonu[lower-alpha 1]
Boz tilki	U. cinereoargenteus Schreber, 1775 On altı alttür U. c. borealis U. c. californicus U. c. cinereoargenteus U. c. costaricensis U. c. floridanus U. c. fraterculus U. c. furvus U. c. guatemalae U. c. madrensis U. c. nigrirostris U. c. ocythous U. c. orinomus U. c. peninsularis U. c. scottii U. c. townsendi U. c. venezuelae	Kuzey Amerika ve Orta Amerika	Boyut: 53-66 cm uzunluk, ek olarak 28-44 cm kuyruk[43] Habitat: Orman ve çalılık[70] Beslenme: Öncelikle tavşanlar, tarla fareleri, fareler ve kuşların yanı sıra böcekleri ve meyveleri avlar.[70]	LC  Bilinmiyor [70]
Ada boz tilkisi	U. littoralis Baird, 1857 Altı alttür U. l. catalinae U. l. clementae U. l. dickeyi U. l. littoralis U. l. santacruzae U. l. santarosae	Kaliforniya Channel Adaları	Boyut: 46-63 cm uzunluk, ek olarak 12-32 cm kuyruk[43] Habitat: Deniz gelgit alanı, orman, otlak ve çalılık alanlar[71] Beslenme: Öncelikle meyveler, böcekler, kuşlar, yumurtalar, yengeçler, kertenkeleler ve küçük memelileri avlar[71]	NT  4.000 [71]

Tarihöncesi köpekgiller

Mevcut köpekgillere ek olarak, Köpekgiller türlerinin bir parçası olarak tarih öncesinde bulunan türler keşfedilmiş ve sınıflandırılmıştır. Morfogenez ve moleküler filogenetik araştırmalar bu türleri mevcut Caninae altfamilyasının yanı sıra nesli tükenmiş alt familyalar Hesperocyoninae ve Borophaginae içine de yerleştirmiştir. Caninae içinde, tarih öncesi türler hem var olan cinslere hem de ayrı nesli tükenmiş cinslere yerleştirilmiştir.

Soyu tükenmiş köpekgil türlerinin genel kabul görmüş sınıflandırması Hesperocyoninae için Los Angeles County Doğa Tarihi Müzesi'nde kara memelileri küratörü Xiaoming Wang[72], Borophaginae ve Caninae için Wang, zoolog Richard H. Tedford ve Beryl E. Taylor'ya dayanır.[73][74][75] Aşağıda sıralanan tür ve sınıflandırmaların tamamı bu çalışmalardandır; Daha yakın zamanda tanımlanan türlerden kaynaklanan istisnalar da alıntılarla listelenmiştir. Bu sınıflandırmaların tümü evrensel olarak kabul edilmemiştir, ve türler için alternatif sınıflandırmalar aşağıda belirtilmiştir. Mümkün olduğunda, türün günümüze ulaştığı yaklaşık zaman periyodu, Paleobiyoloji Veritabanı baz alınarak günümüzden milyonlarca yıl öncesi olarak verilmiştir. Listelenen tüm türlerin nesli tükenmiştir; Caninae içindeki bir cins, alt oymak veya oymağın yalnızca nesli tükenmiş türleri içerdiği durumlarda, hançer sembolü ile gösterilir.

Caninae Altfamilyası

C. dirus (Korkunç kurt) restorasyonu

C. arnensis (Arno Nehri köpeği) restorasyonu

C. etruscus (Etrüsk kurdu) restorasyonu

C. othmani restorasyonu

• Oymak Canini
  • Alt oymak Canina
    • Cins Canis
      • C. antonii
      • C. apolloniensis (2.6–0.78 milyon yıl önce)[76]
      • C. armbrusteri (Armbruster's wolf) (1.8–0.012 milyon yıl önce)
      • C. arnensis (Arno River dog) (2.6–0.78 milyon yıl önce)
      • C. brevicephalus
      • C. cedazoensis (1.8–0.3 milyon yıl önce)
      • C. chihliensis
      • C. cipio[lower-alpha 4]
      • C. dirus (Dire wolf) (1.8–0.012 milyon yıl önce)
      • C. edwardii (23–0.78 milyon yıl önce)
      • C. etruscus (Etrüsk kurdu) (2.6–0.13 milyon yıl önce)
      • C. ferox (4.9–2.6 milyon yıl önce)
      • C. gezi
      • C. leilhardi
      • C. lepophagus (4.9–0.012 milyon yıl önce)
      • C. longdanensis
      • C. mosbachensis (Mosbach kurdu) (2.6–0.13 milyon yıl önce)
      • C. nehringi
      • C. othmani[77]
      • C. palmidens
      • C. variabilis
    • Cins Cynotherium (0.13–0.012 milyon yıl önce)
      • C. sardous (Sardinian dhole) (0.13–0.012 milyon yıl önce)
    • Cins Eucyon
      • E. adoxus
      • E. davisi (5.3–3.6 milyon yıl önce)
      • E. intrepidus
      • E. monticinensis
      • E. odessanus
      • E. skinneri (13.6–10.3 milyon yıl önce)
      • E. zhoui
    • Cins Lycaon
      • L. magnus
      • L. sekowei
    • Cins Mececyon
      • M. trinilensis
    • Cins Megacyon (3.6–2.6 milyon yıl önce)
      • M. merriami (3.6–2.6 milyon yıl önce)
    • Cins Nurocyon
      • N. chonokhariensis
    • Cins Xenocyon[lower-alpha 5]
      • X. africanus
      • X. antonii
      • X. falconeri
      • X. lycaonoides (0.78–0.3 milyon yıl önce)
  • Alt oymak Cerdocyonina
    • Cins Cerdocyon
      • C. ensenadensis[78]
      • C. texanus (4.9–1.8 milyon yıl önce)
    • Cins Nyctereutes
      • N. abdeslami (3.6–2.6 milyon yıl önce)
      • N. donnezani
      • N. megamastoides (2.6–0.13 milyon yıl önce)
      • N. sinensis
      • N. terblanchei
      • N. tingi
    • Cins Protocyon
      • P. orcesi (0.78–0.012 milyon yıl önce)
      • P. scagliarum
      • P. troglodytes (0.13–0.012 milyon yıl önce)
    • Cins Speothos
      • S. pacivorus (Pleistocene bush dog)
    • Cins Theriodictis (1.8 milyon yıl önce)
      • T. floridanus (1.8 milyon yıl önce)

• Oymak Vulpini
  • Cins Ferrucyon[79]
    • F. avius (4.9–2.6 milyon yıl önce)[79]
  • Cins Metalopex (10–4.9 milyon yıl önce)
    • M. bakeri (10–4.9 milyon yıl önce)
    • M. macconnelli (10–5.3 milyon yıl önce)
    • M. merriami (10–5.3 milyon yıl önce)
  • Cins Prototocyon
    • P. curvipalatus
    • P. recki
  • Cins Vulpes
    • V. alopecoides (2.5–0.13 milyon yıl önce)
    • V. angustidens
    • V. beihaiensis
    • V. chikushanensis
    • V. galaticus
    • V. praecorsac (3.2–0.78 milyon yıl önce)
    • V. praeglacialis
    • V. riffautae
    • V. skinneri
    • V. stenognathus (14–0.3 milyon yıl önce)
    • V. qiuzhudingi[80]
• Urocyon
  • Cins Urocyon
    • U. minicephalus (1.8–0.3 milyon yıl önce)
    • U. progressus (4.9–1.8 milyon yıl önce)
• Basal Caninae
  • Cins Leptocyon (31–10 milyon yıl önce)
    • L. delicatus (31–20 milyon yıl önce)
    • L. douglassi (31–26 milyon yıl önce)
    • L. gregorii (25–20 milyon yıl önce)
    • L. leidyi (20–14 milyon yıl önce)
    • L. matthewi (14–10 milyon yıl önce)
    • L. mollis (31–20 milyon yıl önce)
    • L. tejonensis (14–10 milyon yıl önce)
    • L. vafer (14–10 milyon yıl önce)
    • L. vulpinus (20–16 milyon yıl önce)
• Sınıflandırılmamış
  • Cins Protemnocyon (34–33 milyon yıl önce)
    • P. inflatus (34–33 milyon yıl önce)

Borophaginae altfamilyası

Mesocyon restorasyonu

Tephrocyon restorasyonu

• Oymak Borophagini (26–1.8 milyon yıl önce)
  • Cins Cormocyon (26–20 milyon yıl önce)
    • C. copei (26–20 milyon yıl önce)
    • C. haydeni (25–20 milyon yıl önce)
  • Cins Desmocyon (20–16 milyon yıl önce)
    • D. matthewi (20–16 milyon yıl önce)
    • D. thomsoni (20–16 milyon yıl önce)
  • Cins Euoplocyon (20–14 milyon yıl önce)
    • E. brachygnathus (16–14 milyon yıl önce)
    • E. spissidens (20–16 milyon yıl önce)
  • Cins Metatomarctus (20–16 milyon yıl önce)
    • M. canavus (20–16 milyon yıl önce)
  • Cins Microtomarctus (16–14 milyon yıl önce)
    • M. conferta (16–14 milyon yıl önce)
  • Cins Protomarctus (16–14 milyon yıl önce)
    • P. optatus (16–14 milyon yıl önce)
  • Cins Psalidocyon (16–14 milyon yıl önce)
    • P. marianae (16–14 milyon yıl önce)
  • Cins Tephrocyon (16–14 milyon yıl önce)
    • T. rurestris (16–14 milyon yıl önce)
  • Alt oymak Aelurodontina (16–5.3 milyon yıl önce)
    • Cins Aelurodon (16–5.3 milyon yıl önce)
      • A. asthenostylus (16–14 milyon yıl önce)
      • A. ferox (14–10 milyon yıl önce)
      • A. mcgrewi (16–14 milyon yıl önce)
      • A. montanensis (16–14 milyon yıl önce)[81]
      • A. stirtoni (14–10 milyon yıl önce)
      • A. taxoides (10–5.3 milyon yıl önce)
    • Cins Tomarctus (16–14 milyon yıl önce)
      • T. brevirostris (16–14 milyon yıl önce)
      • T. hippophaga (16–14 milyon yıl önce)
  • Alt oymak Borophagina (16–1.8 milyon yıl önce)
    • Cins Borophagus (14–1.8 milyon yıl önce)
      • B. diversidens (4.9–1.8 milyon yıl önce)
      • B. dudleyi (5.3–3.6 milyon yıl önce)
      • B. hilli (5.3–3.6 milyon yıl önce)
      • B. littoralis (14–10 milyon yıl önce)
      • B. orc (5.3–4.9 milyon yıl önce)
      • B. parvus (10–4.9 milyon yıl önce)
      • B. pugnator (10–5.3 milyon yıl önce)
      • B. secundus (10–4.9 milyon yıl önce)
    • Cins Carpocyon (16–5.3 milyon yıl önce)
      • C. compressus (16–14 milyon yıl önce)
      • C. limosus (10–5.3 milyon yıl önce)
      • C. robustus (14–10 milyon yıl önce)
      • C. webbi (14–5.3 milyon yıl önce)
    • Cins Epicyon (16–4.9 milyon yıl önce)
      • E. aelurodontoides (10–4.9 milyon yıl önce)
      • E. haydeni (10–4.9 milyon yıl önce)
      • E. saevus (16–4.9 milyon yıl önce)
    • Cins Paratomarctus (16–5.3 milyon yıl önce)
      • P. euthos (14–10 milyon yıl önce)
      • P. temerarius (16–5.3 milyon yıl önce)
    • Cins Protepicyon (16–14 milyon yıl önce)
      • P. raki (16–14 milyon yıl önce)
  • Alt oymak Cynarctina (16–10 milyon yıl önce)
    • Cins Cynarctus (16–10 milyon yıl önce)
      • C. crucidens (12–10 milyon yıl önce)
      • C. galushai (16–14 milyon yıl önce)
      • C. marylandica (16–14 milyon yıl önce)
      • C. saxatilis (16–14 milyon yıl önce)
      • C. voorhiesi (14–10 milyon yıl önce)
      • C. wangi (16–14 milyon yıl önce)[82]
    • Cins Paracynarctus (16–14 milyon yıl önce)
      • P. kelloggi (16–14 milyon yıl önce)
      • P. sinclairi (16–14 milyon yıl önce)
• Oymak Phlaocyonini (30.8–13.6 milyon yıl önce)
  • Cins Cynarctoides (31–14 milyon yıl önce)
    • C. acridens (20–14 milyon yıl önce)
    • C. emryi (20–16 milyon yıl önce)
    • C. gawnae (20–16 milyon yıl önce)
    • C. harlowi (25–20 milyon yıl önce)
    • C. lemur (31–20 milyon yıl önce)
    • C. luskensis (25–20 milyon yıl önce)
    • C. roii (31–26 milyon yıl önce)
  • Cins Phlaocyon (31–16 milyon yıl önce)
    • P. achoros (25—20 milyon yıl önce)
    • P. annectens (25–20 milyon yıl önce)
    • P. latidens (31–20 milyon yıl önce)
    • P. leucosteus (20–16 milyon yıl önce)
    • P. mariae(20–16 milyon yıl önce)
    • P. marslandensis (20–16 milyon yıl önce)
    • P. minor (25–16 milyon yıl önce)
    • P. multicuspus (25–20 milyon yıl önce)
    • P. taylori (31–25 milyon yıl önce)[83]
    • P. yatkolai (20–16 milyon yıl önce)
• Basal Borophaginae
  • Cins Archaeocyon (31–20 milyon yıl önce)
    • A. falkenbachi (31–20 milyon yıl önce)
    • A. leptodus (31–26 milyon yıl önce)
    • A. pavidus (31–26 milyon yıl önce)
  • Cins Otarocyon (34–26 milyon yıl önce)
    • O. cooki (31–26 milyon yıl önce)
    • O. macdonaldi (34–33 milyon yıl önce)
  • Cins Oxetocyon (33–31 milyon yıl önce)
    • O. cuspidatus (33–31 milyon yıl önce)
  • Cins Rhizocyon (31–20 milyon yıl önce)
    • R. oregonensis (31–20 milyon yıl önce)

Hesperocyoninae altfamilyası

H. gregarius restorasyonu

Hesperocyon kafasının restorasyonu

• Cins Cynodesmus (31–20 milyon yıl önce)
  • C. martini (31–20 milyon yıl önce)
  • C. thooides (31–26 milyon yıl önce)
• Cins Caedocyon (31–20 milyon yıl önce)
  • C. tedfordi (31–20 milyon yıl önce)
• Cins Ectopocynus (31–16 milyon yıl önce)
  • E. antiquus (31–20 milyon yıl önce)
  • E. intermedius (31–20 milyon yıl önce)
  • E. siplicidens (20–16 milyon yıl önce)
• Cins Enhydrocyon (31–20 milyon yıl önce)
  • E. basilatus (25–20 milyon yıl önce)
  • E. crassidens (26–20 milyon yıl önce)
  • E. pahinsintewkpa (26–20 milyon yıl önce)
  • E. stenocephalus (31–20 milyon yıl önce)
  • E. sectorius
• Cins Hesperocyon (37–31 milyon yıl önce)
  • H. coloradensis (34–33 milyon yıl önce)
  • H. gregarius (37–31 milyon yıl önce)
• Cins Mesocyon (33–20 milyon yıl önce)
  • M. brachyops (31–20 milyon yıl önce)
  • M. coryphaeus (31–20 milyon yıl önce)
  • M. temnodon (33–20 milyon yıl önce)
• Cins Osbornodon (33–14 milyon yıl önce)
  • O. brachypus (20–16 milyon yıl önce)
  • O. fricki (16–14 milyon yıl önce)
  • O. iamonensis (20–16 milyon yıl önce)
  • O. renjiei (33–31 milyon yıl önce)
  • O. scitulus (21–16 milyon yıl önce)[84]
  • O. sesnoni (31–20 milyon yıl önce)
  • O. wangi (31–20 milyon yıl önce)[83]
• Cins Paraenhydrocyon (25–20 milyon yıl önce)
  • P. josephi (25–20 milyon yıl önce)
  • P. robustus (25–20 milyon yıl önce)
  • P. wallovianus (25–20 milyon yıl önce)
• Cins Philotrox (31–26 milyon yıl önce)
  • P. condoni (31–26 milyon yıl önce)
• Cins Prohesperocyon (37–34 milyon yıl önce)
  • P. wilsoni (37–34 milyon yıl önce)
• Cins Sunkahetanka (31–26 milyon yıl önce)
  • S. geringensis (31–26 milyon yıl önce)

Notlar

1. Popülasyon rakamları en yakın yüze yuvarlanmıştır. Popülasyonun gidişatı Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliğinin tanımıdır.
2. Falkland tilkisin 1876'da neslinin tükendiğine inanılıyor.[37]
3. Güney Amerika tilkisinin 1454 ile 1626 yılları arasında neslinin tükenmiş olduğuna inanılıyor.[39]
4. Ayrıca potansiyel olarak Eucyon cinsi
5. Xenocyon bazen Canis'in alt cinsi olarak kabul edilir

Kaynakça

1. Gompper, Matthew E. (17 Ekim 2013). "1.4 – The demographics and ownership of free-ranging dogs". Free-Ranging Dogs and Wildlife Conservation. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-164011-7.
2. Mivart, St. George Jackson (1890). Dogs, Jackals, Wolves, and Foxes: A Monograph of the Canidae. R. H. Porter. ss. xiv-xxxvi. 12 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2019.
3. Fahey, Bridget; Myers, Phil (2000). "Canidae: Coyotes, dogs, foxes, jackals, and wolves". Animal Diversity Web. University of Michigan. 18 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2019.
4. Giemsch, Liane; Feine, Susanne C.; Alt, Kurt W.; Fu, Qiaomei; Knipper, Corina; Krause, Johannes; Lacy, Sarah; Nehlich, Olaf; Niess, Constanze; Pääbo, Svante; Pawlik, Alfred; Richards, Michael P.; Schünemann, Verena; Street, Martin; Thalmann, Olaf; Tinnes, Johann; Trinkaus, Erik; Schmitz, Ralf W. (April 7–11, 2015). Interdisciplinary investigations of the late glacial double burial from Bonn-Oberkassel. 57th Annual Meeting. Heidenheim an der Brenz, Germany: Hugo Obermaier Society for Quaternary Research and Archaeology of the Stone Age. ss. 36-37.
5. "Small-eared zorro (Atelocynus microtis)". ARKive. Wildscreen. 6 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2019.
6. Leite-Pitman, M. R. P.; Williams, R. S. R. (2011). "Atelocynus microtis". 2011: e.T6924A12814890. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-2.RLTS.T6924A12814890.en.
7. Leite Pitman, Renata; S. R. Williams, Robert (2004). Sillero-Zubiri, C.; Gingsberg, J. R.; Macdonald, D. W. (Edl.). Canids: Species status and conservation (2004 bas.). International Union for Conservation of Nature. ss. 26-31.
8. Viranta, S.; Atickem, A.; Werdelin, L. (December 2017). "Rediscovering a forgotten canid species". BMC Zoology. 2 (6). doi:10.1186/s40850-017-0015-0. 20 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2019. Geçersiz |doi-access=free (yardım)
9. Hoffmann, M.; Atickem, A. (2019). "Canis lupaster". 2019: e.T118264888A118265889. doi:10.2305/IUCN.UK.2019-1.RLTS.T118264888A118265889.en.
10. Eddine, A.; Mostefai, N.; De Smet, K.; Klees, D.; Ansorge, H.; Karssene, Y.; Nowak, C.; Leer, P. (1 Kasım 2017). "Diet composition of a Newly Recognized Canid Species, the African Golden Wolf (Canis anthus), in Northern Algeria". Annales Zoologici Fennici. 54 (5–6): 347-356. doi:10.5735/086.054.0506.
11. de Waal, H. O. (September 2017). "Demography and morphometry of black-backed jackals Canis mesomelasin South Africa and Namibia" (PDF). African Large Predator Research Unit. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
12. Hoffmann, M. (2014). "Canis mesomelas". 2014: e.T3755A46122476. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-1.RLTS.T3755A46122476.en.
13. Minnie, Liaan; Avenant, N.; Drouilly, Marine; Samuels, Mogamat (November 2018). "Biology and ecology of black-backed jackal and caracal". Livestock predation and its management in South Africa: a scientific assessment. Centre for African Conservation Ecology. ss. 178-204.
14. Bekoff, M. (1977). "Canis latrans". Mammalian Species. 79 (79): 1-9. doi:10.2307/3503817. ISSN 1545-1410. JSTOR 3503817. OCLC 46381503.
15. Kays, R. (2018). "Canis latrans". 2018: e.T3745A103893556. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T3745A103893556.en.
16. Schneck, Marcus (February 2018). "Coyotes in Pennsylvania: What's the latest information and research?". The Patriot-News. 21 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
17. "Ethiopian wolf (Canis simensis)". ARKive. Wildscreen. 21 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
18. Marino, J.; Sillero-Zubiri, C. (2011). "Canis simensis". 2011: e.T3748A10051312. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-1.RLTS.T3748A10051312.en.
19. Sillero-Zubiri, C.; Gottelli, D. (2 Aralık 1994). "Canis simensis" (PDF). Mammalian Species (385): 1-6. doi:10.2307/3504136. JSTOR 3504136. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
20. "Golden jackal (Canis aureus)". ARKive. Wildscreen. 23 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
21. Hoffmann, M.; Arnold, J.; Duckworth, J. W.; Jhala, Y.; Kamler, J. F.; Krofel, M. (2018). "Canis aureus". 2018: e.T118264161A46194820. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T118264161A46194820.en.
22. Heptner, V. G.; Naumov, N. P. (1998). Mammals of the Soviet Union Vol. II Part 1a, Sirenia and Carnivora (Sea cows; Wolves and Bears). Science Publishers. ss. 164-270. ISBN 978-1-886106-81-9. 28 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
23. Boitani, L.; Phillips, M.; Jhala, Y. (2018). "Canis lupus". 2018: e.T3746A119623865. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T3746A119623865.en.
24. "Grey wolf (Canis lupus)". ARKive. Wildscreen. 1 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
25. Mech, L. David; Boitani, Luigi, (Edl.) (2003). Wolves: Behaviour, Ecology and Conservation. University of Chicago Press. s. 230. ISBN 978-0-226-51696-7.
26. Burnie, D.; Wilson, D. E., (Edl.) (29 Ağustos 2011). "Side-striped jackal". Animal: The Definitive Visual Guide to the World's Wildlife (2nd bas.). DK Adult. ISBN 978-0-7894-7764-4.
27. Hoffmann, M. (2014). "Canis adustus". 2014: e.T3753A46254734. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-1.RLTS.T3753A46254734.en.
28. Camacho, G.; Page-Nicholson, S.; Child, M. F.; Do Linh San, E. (2016). "7. A conservation assessment of Canis adustus" (PDF). The Red List of Mammals of South Africa, Swaziland and Lesotho. South African National Biodiversity Institute and Endangered Wildlife Trust. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
29. "Side-Striped Jackal". IUCN Canid Specialist Group. 21 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
30. Berta, A. (23 Kasım 1982). "Cerdocyon thous". Mammalian Species (186): 1-4. doi:10.2307/3503974. JSTOR 3503974.
31. Lucherini, M. (2015). "Cerdocyon thous". 2015: e.T4248A81266293. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T4248A81266293.en.
32. "Maned wolf (Chrysocyon brachyurus)". ARKive. Wildscreen. 13 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2019.
33. Dietz, J. M. (1984). "Ecology and social organization of the maned wolf (Chrysocyon brachyurus)". Smithsonian Contributions to Zoology (392): 1-51. doi:10.5479/si.00810282.392.
34. Paula, R. C.; DeMatteo, K. (2016). "Chrysocyon brachyurus". 2015: e.T4819A82316878. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T4819A82316878.en.
35. "Dhole (Cuon alpinus)". ARKive. Wildscreen. 7 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
36. Kamler, J. F.; Songsasen, N.; Jenks, K.; Srivathsa, A.; Sheng, L.; Kunkel, K. (2015). "Cuon alpinus". 2015: e.T5953A72477893. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T5953A72477893.en.
37. Sillero-Zubiri, C. (2015). "Dusicyon australis". 2015: e.T6923A82310440. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T6923A82310440.en.
38. Sillero-Zubiri, C. (2015). "Dusicyon avus". 2015: e.T82337482A82337485. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T82337482A82337485.en.
39. Prevosti, F. J.; Ramírez, M. A.; Schiaffini, M.; Martin, F.; Udrizar Sauthier, D. E.; Carrera, M.; Sillero-Zubiri, C.; Pardiñas, U. F. J. (November 2015). "Extinctions in near time: new radiocarbon dates point to a very recent disappearance of the South American fox Dusicyon avus (Carnivora: Canidae)". Biological Journal of the Linnean Society. 116 (3): 704-720. doi:10.1111/bij.12625. Geçersiz |doi-access=free (yardım)
40. Burnie, D.; Wilson, D. E., (Edl.) (29 Ağustos 2011). "Culpeo". Animal: The Definitive Visual Guide to the World's Wildlife (2nd bas.). DK Adult. ISBN 978-0-7894-7764-4.
41. Lucherini, M. (2016). "Lycalopex culpaeus". 2016: e.T6929A85324366. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T6929A85324366.en.
42. Novaro, Andres J.; Moraga, Claudio A.; Bricen, Cristobal; Funes, Martin C.; Marino, Andrea (2009). "First records of culpeo (Lycalopex culpaeus) attacks and cooperative defense by guanacos (Lama guanicoe)". Mammalian Species. 73 (2). doi:10.1515/MAMM.2009.016.
43. Hunter, Luke (8 Ocak 2019). Carnivores of the World (2nd bas.). Princeton University Press. ss. 110-126. ISBN 978-0-691-18295-7.
44. Silva-Rodríguez, E.; Farias, A.; Moreira-Arce, D.; Cabello, J.; Hidalgo-Hermoso, E.; Lucherini, M.; Jiménez, J. (2016). "Lycalopex fulvipes". 2016: e.T41586A85370871. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T41586A85370871.en.
45. Dalponte, J.; Courtenay, O. (2008). "Lycalopex vetulus". 2008: e.T6926A12815527. doi:10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T6926A12815527.en.
46. Lucherini, M. (2016). "Lycalopex gymnocercus". 2016: e.T6928A85371194. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T6928A85371194.en.
47. Cossios, D. (2017). "Lycalopex sechurae". 2017: e.T6925A86074993. doi:10.2305/IUCN.UK.2017-2.RLTS.T6925A86074993.en.
48. "Sechuran fox". IUCN Canid Specialist Group. 21 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2019.
49. Lucherini, M. (2017). "Lycalopex griseus". 2016: e.T6927A86440397. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T6927A86440397.en.
50. Woodroffe, R.; Sillero-Zubiri, C. (2012). "Lycalopex pictus". 2012: e.T12436A16711116. doi:10.2305/IUCN.UK.2012.RLTS.T12436A16711116.en.
51. "Bush dog (Speothos venaticus)". ARKive. Wildscreen. 5 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2019.
52. DeMatteo, K.; Michalski, F.; Leite-Pitman, M. R. P. (2011). "Speothos venaticus". 2011: e.T20468A9203243. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-2.RLTS.T20468A9203243.en.
53. Castelló, José R. (11 Eylül 2018). Canids of the World. Princeton University Press. s. 33. ISBN 978-0-691-17685-7.
54. Kauhala, K.; Saeki, M. (2016). "Nyctereutes procyonoides". 2016: e.T14925A85658776. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T14925A85658776.en.
55. Hsieh-Yi; Yi-Chiao; Fu, Yu; Rissi, Mark; Maas, Barbera (22 Ağustos 2019). Fun Fur? A report on the Chinese fur industry (PDF). Care for the Wild International. 11 Şubat 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
56. Hoffmann, M. (2014). "Otocyon megalotis". 2014: e.T15642A46123809. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-1.RLTS.T15642A46123809.en.
57. Angerbjörn, A.; Tannerfeldt, M. (2014). "Vulpes lagopus". 2014: e.T899A57549321. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-2.RLTS.T899A57549321.en.
58. Jhala, Y. (2016). "Vulpes bengalensis". 2016: e.T23049A81069636. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T23049A81069636.en.
59. Hoffmann, M.; Sillero-Zubiri, C. (2015). "Vulpes cana". 2015: e.T23050A48075169. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T23050A48075169.en.
60. Hoffmann, M. (2014). "Vulpes chama". 2014: e.T23060A46126992. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-1.RLTS.T23060A46126992.en.
61. Murdoch, J. D. (2014). "Vulpes corsac". 2014: e.T23051A59049446. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-2.RLTS.T23051A59049446.en.
62. Wacher, T.; Bauman, K.; Cuzin, F. (2015). "Vulpes zerda". 2015: e.T41588A46173447. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T41588A46173447.en.
63. Cypher, B.; List, R. (2014). "Vulpes macrotis". 2014: e.T41587A62259374. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-3.RLTS.T41587A62259374.en.
64. Sillero-Zubiri, C.; Wacher, T. (2012). "Vulpes pallida". 2012: e.T23052A16813736. doi:10.2305/IUCN.UK.2012.RLTS.T23052A16813736.en.
65. Mallon, D.; Murdoch, J. D.; Wacher, T. (2015). "Vulpes rueppellii". 2015: e.T23053A46197483. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T23053A46197483.en.
66. "Red fox (Vulpes vulpes)". ARKive. Wildscreen. 22 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019.
67. Hoffmann, M.; Sillero-Zubiri, C. (2016). "Vulpes vulpes". 2016: e.T23062A46190249. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T23062A46190249.en.
68. Moehrenschlager, A.; Sovada, M. (2016). "Vulpes velox". 2016: e.T23059A57629306. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T23059A57629306.en.
69. Harris, R. (2014). "Vulpes ferrilata". 2014: e.T23061A46179412. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-3.RLTS.T23061A46179412.en.
70. Roemer, G.; Cypher, B.; List, R. (2016). "Urocyon cinereoargenteus". 2016: e.T22780A46178068. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T22780A46178068.en.
71. Coonan, T.; Ralls, K.; Hudgens, B.; Cypher, B.; Boser, C. (2013). "Urocyon littoralis". 2013: e.T22781A13985603. doi:10.2305/IUCN.UK.2013-2.RLTS.T22781A13985603.en.
72. Wang, X. (1994). "Phylogenetic systematics of the Hesperocyoninae". Bulletin of the American Museum of Natural History. 221: 1-207. hdl:2246/829.
73. Wang, X.; Tedford, R. H.; Taylor, B. E. (1999). "Phylogenetic systematics of the Borophaginae". Bulletin of the American Museum of Natural History. 243: 1-391. hdl:2246/1588.
74. Tedford, R. H.; Wang, X.; Taylor, B. E. (2009). "Phylogenetic systematics of the North American fossil Caninae (Carnivora: Canidae)" (PDF). Bulletin of the American Museum of Natural History. 325: 1-218. doi:10.1206/574.1.
75. Wang, Xiaoming; Tedford, Richard H. (26 Nisan 2010). Dogs: Their Fossil Relatives and Evolutionary History. Columbia University Press. ss. 169-175. ISBN 978-0-231-13529-0.
76. Brugal, J.; Boudadi-Maligne, M. (2011). "Quaternary small to large canids in Europe: Taxonomic status and biochronological contribution". Quaternary International. 243 (1): 171-182. Bibcode:2011QuInt.243..171B. doi:10.1016/j.quaint.2011.01.046.
77. Amri, L.; Bartolini Lucenti, S.; Mtimet, M. S.; Karoui-Yaakoub, N.; Ros-Montoya, S.; Espigares, M.; Boughdiri, M.; Bel Haj Ali, N.; Martínez-Navarro, B. (2017). "Canis othmanii sp. nov. (Carnivora, Canidae) from the early Middle Pleistocene site of Wadi Sarrat (Tunisia)". Comptes Rendus Palevol. 16 (7): 774-782. doi:10.1016/j.crpv.2017.05.004. Geçersiz |doi-access=free (yardım)
78. Ramirez, M. A.; Prevosti, F. J. (2014). "Systematic Revision of "Canis" ensenadensis Ameghino, 1888 (Carnivora, Canidae) and the Description of a New Specimen from the Pleistocene of Argentina". Ameghiniana. 51: 37. doi:10.5710/AMEGH.23.12.2013.1163. hdl:11336/17152. Geçersiz |hdl-access=free (yardım)
79. R., Damián; Prevosti, F. J.; Lucenti, S. B.; Montellano-Ballesteros, M.; Carreño, A. L. (2020). "The Pliocene canid Cerdocyon avius was not the type of fox that we thought". Journal of Vertebrate Paleontology. 40 (2): e1774889. doi:10.1080/02724634.2020.1774889.
80. Wang, Xiaoming; Tseng, Zhijie Jack; Li, Qiang; Takeuchi, Gary T.; Xie, Guangpu (11 Haziran 2014). "From 'third pole' to north pole: a Himalayan origin for the arctic fox". Proceedings of the Royal Society B. Royal Society. 281 (1787): 20140893. doi:10.1098/rspb.2014.0893. PMC 4071559 $2. PMID 24920475.
81. Wang, X.; Wideman, B. C.; Nichols, R.; Hanneman, D. L. (2004). "A new species of Aelurodon (Carnivora, Canidae) from the Barstovian of Montana" (PDF). Journal of Vertebrate Paleontology. 24 (2): 445-452. doi:10.1671/2493. 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2007.
82. Jasinski, S. E.; Wallace, S. C. (2016). "A Borophagine canid (Carnivora: Canidae: Borophaginae) from the middle Miocene Chesapeake Group of eastern North America". Journal of Paleontology. 89 (6): 1082-1088. doi:10.1017/jpa.2016.17.
83. Hayes, F. G. (2000). "The Brooksville 2 local fauna (Arikareean, latest Oligocene) Hernando County, Florida". Bulletin of the Florida Museum of Natural History. 43 (1): 1-47.
84. Wang, X. (2003). "New Material of Osbornodon from the Early Hemingfordian of Nebraska and Florida" (PDF). Bulletin of the American Museum of Natural History. 279: 163-176. doi:10.1206/0003-0090(2003)279<0163:C>2.0.CO;2. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2019.