Kylie Minogue

Kylie Ann Minogue (İngilizce telaffuz: [ˈkaɪliː mɨˈnoʊɡ]; d. 28 Mayıs 1968, Melbourne) -genellikle yalnızca Kylie olarak anılır- Avustralyalı şarkıcı, şarkı yazarı ve oyuncu. Kariyerine Avustralya televizyonlarında çocuk oyuncu olarak başladı ve Neighbours dizisindeki Charlene Robinson rolüyle ünlendi. 1987'de PWL ile anlaştı ve bir sonraki yıl ilk stüdyo albümü Kylie'yi yayımladı. Daha sonra aynı şirket aracılığıyla Enjoy Yourself (1989), Rhythm of Love (1990) ve Let's Get to It (1991) adlarını taşıyan üç stüdyo albümü daha çıkardı. 1992'de çalışmaya başladığı Deconstruction Records etiketiyle Kylie Minogue (1994) ve Impossible Princess (1997) albümlerini piyasaya sürdü. Parlophone ile anlaşmasının ardından Minogue, dans odaklı Light Years (2000) albümü ve "Spinning Around" single'ıyla tekrar ön plana çıktı. Fever (2001) albümünden çıkan "Can't Get You Out of My Head", yaklaşık altı milyon kopya satarak 2000'lerin en başarılı single'ları arasına girdi. Minogue daha sonra Body Language (2003), X (2007), Aphrodite (2010), Kiss Me Once (2014), Kylie Christmas (2015) ve Golden (2018) albümlerini yayımladı.

"Kylie" buraya yönlendirilmektedir. Diğer kullanımlar için Kylie (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Albüm için Kylie Minogue (albüm) sayfasına bakınız.
Kylie Minogue
Minogue, 2015'te bir etkinlikte
Doğum Kylie Ann Minogue
28 Mayıs 1968 (1968-05-28)
Melbourne, Victoria, Avustralya
İkamet Sidney, Yeni Güney Galler, Avustralya[1]
Chelsea, Londra, İngiltere
Eğitim Camberwell Lisesi
Meslek Şarkıcı · şarkı yazarı · oyuncu · kayıt ve film yapımcısı · yazar · girişimci
Etkin yıllar 1979-günümüz
Boy 60 İnç
Kilo 102 Pound
Televizyon Neighbours · The Henderson Kids · Doctor Who · The Kylie Show
Akraba(lar) Dannii Minogue (kız kardeş)
Resmî site kylie.com
İmza

Minogue; "The Loco-Motion", "Especially for You", "Better the Devil You Know", "Confide in Me", "Slow", "2 Hearts" ve "All the Lovers" gibi pek çok hit single'a imza attı. 2005'te Showgirl: The Greatest Hits Tour adlı turnedeyken kendisine meme kanseri teşhisi kondu ve turnesini iptal etti. Tedavi olduktan sonra Showgirl: The Homecoming Tour adlı turneye çıktı. Oyuncu olarak Kırmızı Değirmen (2001), Jack & Diane ve Kutsal Motorlar (2012) filmlerinde rol aldı. 2014'te The Voice UK ile Avustralya'daki The Voice'ın üçüncü sezonlarında jürilerden biri oldu.

Minogue, dünya genelinde 70 milyondan fazla kayıt sattı ve aralarında ARIA Ödülleri, BRIT Ödülleri ve bir Grammy Ödülü'nün de bulunduğu ödüller kazandı. Sık sık "Popun Prensesi" ve "Popun Tanrıçası" unvanlarıyla anıldı. Ticari ve eleştirel başarı yakalayan pek çok dünya turnesine çıktı ve canlı performanslarından ötürü "Yılın Avustralyalı Sanatçısı" dalında bir Mo Ödülü aldı. Kraliçe II. Elizabeth, "müziğe katkılarından dolayı" 2008'de kendisine Britanya İmparatorluk Nişanı (OBE) verdi. Aynı yıl Fransız kültürünün zenginleştirilmesine sağladığı katkılardan ötürü Fransa hükûmeti tarafından Sanat ve Edebiyat Nişanı Şövalyesi ilan edildi. 2011'de hit şarkısı "I Should Be So Lucky", Avustralya'daki National Film and Sound Archive'ın Sounds of Australia siciline eklendi.[2][3] Aynı yıl meme kanserine karşı farkındalık yaratmadaki çalışmalarından ötürü kendisine Birleşik Krallık'taki Anglia Ruskin Üniversitesi'nden Sağlık Bilimleri Fahri Doktorası verildi. Kasım 2011'de ARIA Müzik Ödülleri'nin 25. kuruluş yıl dönümünde, Avustralya Kayıt Endüstrisi Birliği tarafından ARIA Hall of Fame'e kabul edildi.

Hayatı ve kariyeri

1968-86: İlk yılları ve kariyer başlangıcı

Kylie Ann Minogue, 28 Mayıs 1968'de, Ronald Charles Minogue ve Carol Ann Jones'un kızı olarak Melbourne, Avustralya'da doğdu.[4] Beşinci kuşak Avustralyalı olan babası İrlandalı soyundan gelmektedir ve babasının annesi Maesteg, Galler kökenlidir; Carol'ın annesi ise İngiltere asıllıdır.[5] Jones on yaşına kadar Galler'de yaşadı; daha sonra annesi ve babası, Millie ve Denis Jones, daha iyi bir hayat için Avustralya'ya taşınmaya karar verdiler.[6] Kylie'nin doğumundan kısa bir süre önce, Ron muhasebeci olurken Carol profesyonel bir dansçıydı.[7] Kylie'nin erkek kardeşi Brendan, Avustralya'da haber kameramanlığı yapmaktadır; en küçük kardeşi Dannii Minogue ise pop şarkıcısı[4] ve televizyon sunucusudur.[4][8] Minogue ailesi geçimini sağlayabilmek için sık sık Melbourne'un çeşitli banliyölerine taşındı ve Kylie'ye göre bu durum, bir çocuk için rahatsız ediciydi. Dannii'nin doğumundan sonra aile, Oakleigh South'a taşındı.[7] Paraları kısıtlı olduğundan Ron kendilerine ait olan otomobil şirketinde muhasebecilik yaptı, Carol ise yerel bir hastanede çaycı olarak çalıştı.[7]

Surrey Hills, Melbourne'a taşındıktan sonra Minogue, kısa bir süre Studfield İlkokulu'na gitti, ardından Camberwell İlkokulu'na geçti ve sonrasında Camberwell Lisesi'nde okudu.[9] Okul yıllarında arkadaş edinmekte zorlandı.[10] Liseden yüksek dereceli Sanat, Grafik ve İngilizce diplomasıyla mezun oldu.[11] Lise yıllarında kendisini "ortalama zekâlı" ve "oldukça gösterişsiz" olarak tanımladı.[11]

Kylie ve Dannii, oyunculuk kariyerlerine çocukken Avustralya televizyonlarında başladılar.[4] Kylie on bir yaşından sonra The Sullivans ve Skyways gibi dizilerde küçük rollerde yer aldı ve 1985'te The Henderson Kids'deki ana karakterlerden Char'ı canlandırdı.[12] The Henderson Kids'in çekimleri nedeniyle okuluna ara veren Kylie, annesi Carol'ın etkilenmemesi üzerine eğlence sektörüne girebilmek için bağımsız olması gerektiğini düşündü.[13] Çekimler sırasında rol arkadaşı Nadine Garner, sözlerini unuttuğu için yapımcılar tarafından azarlanan ve sette ağlayan Minogue için "kırılgan" değerlendirmesini yaptı.[13] Minogue, yapımcı Alan Hardy tarafından alınan kararla dizinin ikinci sezonundan çıkarıldı. Hardy daha sonra bu durumun "Kylie'nin başına gelen en iyi şey" olduğunu belirtti.[14]

Kariyerine müzik alanında devam etmek isteyen Kylie, Dannii'nin şarkıcı olarak yer aldığı[15] haftalık müzik programı Young Talent Time'ın yapımcıları için bir demo hazırladı.[16] Kylie televizyondaki ilk performansını 1985'te bu programda sergiledi ancak kadroya çağrılmadı. 1986'da Neighbours dizisinin kadrosuna tamirci Charlene Mitchell rolüyle katıldı.[4][9] Neighbours, Birleşik Krallık'ta popüler oldu ve Kylie'nin karakteri ile Jason Donovan'ın canlandırdığı Scott Robinson karakteri arasındaki ilişki, 1987'de 20 milyon Britanyalı tarafından izlenen bir düğün bölümüyle sonuçlandı.[17] Kylie, bir etkinlikte dört Logie Ödülü alan ilk kişi ve halkın oyları sonucu Altın Logie alan en genç kişi oldu.[18]

1987-89: Kylie ve Enjoy Yourself

Fitzroy FC yararına düzenlenen ve Neighbours'da rol alan diğer oyuncuların da katıldığı bir konser sırasında Minogue, oyuncu John Waters ile "I Got You Babe"i ve konser sonunda "The Loco-Motion"ı seslendirdi.[19] 1987'de Mushroom Records ile albüm anlaşması imzaladı.[20] İlk single'ı "The Loco-Motion", Avustralya single listelerinde yedi hafta zirvede kaldı ve ülkede 1980'lerin en çok satan single'ı oldu.[21] Minogue, yılın en çok satan single'ı dalında ARIA Ödülü aldı.[22] Single'ın başarısının ardından Mushroom Records'ın yöneticisi Gary Ashley eşliğinde yapımcılar Stock Aitken Waterman ile çalışmak için İngiltere'ye gitti. Minogue'u çok tanımayan ve kendisinin geleceğini unutan yapımcılar, "I Should Be So Lucky"yi Minogue stüdyonun dışında beklerken yazdılar.[23] Şarkı; Almanya, Avustralya, Birleşik Krallık, Finlandiya, Hong Kong, İsrail ve İsviçre'de bir numaraya kadar yükseldi.[24] Minogue ise art arda ikinci kez yılın en çok satan single'ı dalında ARIA Ödülü kazandı ve "Özel Başarı Ödülü" aldı.[25]

Minogue'un çıkış albümü Kylie, Temmuz 1988'de yayımlandı. Dans odaklı pop melodilerinden oluşan albüm,[26] pek çok hafta zirvesinde yer aldığı UK Albums Chart'ta bir yıldan uzun süre varlık gösterdi.[27] Albüm ABD'de altın sertifika alırken "The Loco-Motion" single'ı ABD Billboard Hot 100 listesinde üç numaraya kadar yükseldi ve Canadian Singles Chart'ta zirveye çıktı.[28] "Got to Be Certain" ise şarkıcının Avustralya listelerinde art arda bir numara olan üçüncü single'ı oldu.[29] Minogue aynı yıl müzik kariyerine odaklanmak için Neighbours dizisinden ayrıldı. Ayrıca "Especially for You" şarkısında Jason Donovan ile düet yaptı. Birleşik Krallık'ta bir numara olan şarkı, Aralık 2014'te bu ülkedeki bir milyonuncu kopyasını sattı. İleriki yıllarda Minogue, kendisini beğenmeyen bazı eleştirmenler tarafından "öten muhabbet kuşu" olarak adlandırıldı.[30][31] Öte yandan Chris True, AllMusic'te Kylie albümü için yaptığı değerlendirmede "Sevimliliği, bu oldukça yavan şarkıları dayanılır kılıyor." sözleriyle Minogue'un çekiciliği ile müziğinin sınırlamalarını aştığını ifade etti.[32]

Minogue'un ikinci albümü Enjoy Yourself, Ekim 1989'da yayımlandı. Albümden yayımlanan "Hand on Your Heart" ve "Tears on My Pillow" single'ları listelerde bir numara oldu.[27] Buna rağmen Minogue, Amerikalı müzik şirketi Geffen Records'tan çıkarıldı. Şarkıcı daha sonra Şubat 1990'da ilk dünya turnesi olan Enjoy Yourself Tour'u başlattı ve Asya, Avrupa, Avustralya ve Birleşik Krallık'ta konserler verdi. Ayrıca "Do They Know It's Christmas?"ın yeni versiyonunda yer alan sanatçılardan biri oldu.[33]

Oyuncu olarak yer aldığı ilk filmi The Delinquents, Aralık 1989'da gösterime girdi. Film, Birleşik Krallık'ta £200.000'den fazla hasılat elde ederken Avustralya'da 1989'un en çok hasılat elde eden dördüncü yerli filmi ve 1990'ın en çok hasılat elde eden yerli filmi oldu.[34][35]

1990-92: Rhythm of Love ve Let's Get to It

Minogue'un üçüncü albümü Rhythm of Love, Kasım 1990'da yayımlandı. Albümde dans müziğinin adult ve daha sofistike bir tarzına yer verilirken bazı yorumlara göre Minogue'un yapımcı ekibine ve "girl next door" imajına başkaldırısının ilk işaretleri görüldü.[36] Daha olgun bir dinleyici kitlesi tarafından kabul görmek isteyen Minogue, "Better the Devil You Know" ile başlamak üzere video kliplerinin kontrolünü eline aldı ve kendisini cinselliğinin farkında olan bir yetişkin olarak sundu.[37] Michael Hutchence ile olan ilişkisi de önceki kişiliğinden ayrılışının bir parçası olarak görüldü.[38] Rhythm of Love'dan çıkan single'lar Avrupa ve Avustralya'da iyi satış yaptı. Daha sonra Minogue, Şubat 1991'de Rhythm of Love Tour'u başlattı.

Minogue'un dördüncü albümü Let's Get to It, Ekim 1991'de yayımlandı ve UK Albums Chart'ta on beşinci sıraya kadar yükselerek şarkıcının bu listede ilk ona giremeyen ilk albümü oldu.[27] Albümden çıkan ilk single "Word Is Out", şarkıcının UK Singles Chart'ta ilk ona giremeyen ilk single'ı olurken[27] daha sonra yayımlanan single'lar "If You Were with Me Now" ve "Give Me Just a Little More Time" ilk beşe girdi.[27] Minogue, albüme destek olmak amacıyla aynı ay Let's Get to It Tour'u başlattı. Müzik şirketiyle yaptığı sözleşmenin 1992'de sona ermesi sonrasında kendisine yapılan sözleşme yenileme teklifini geri çevirdi.[4] Daha sonra Stock Aitken Waterman tarafından hareketlerinin bastırıldığı yönündeki görüşlerini ifade etti ve "Başlangıçta bir kukla gibiydim. Müzik şirketim bana at gözlüğü takmıştı. Sağa sola bakamıyordum." açıklamasında bulundu.[39]

Minogue'un ilk derleme albümü Greatest Hits Ağustos 1992'de yayımlandı ve Birleşik Krallık'ta bir,[27] Avustralya'da ise üç numaraya kadar yükseldi.[40] Albümden çıkan single'lar "What Kind of Fool" ve Kool & the Gang'in "Celebration" şarkısının cover versiyonu, UK Singles Chart'ta ilk yirmi içerisinde yer aldı.[27]

1993-98: Kylie Minogue ve Impossible Princess

Minogue'un 1993'te Deconstruction Records ile sözleşme imzalaması, bazı müzik eleştirmenleri tarafından şarkıcının kariyerindeki yeni bir aşama olarak değerlendirildi.[41] Şarkıcının beşinci albümü Kylie Minogue, Eylül 1994'te yayımlandı. Albümün yapımcılığını, daha önce şarkıcının PWL tarafından yayımlanan son single'ı olan Finer Feelings'in de yapımcılığını yapan Dave Seaman ve Steve Anderson'ın oluşturduğu Brothers in Rhythm üstlendi. Albümün çıkış single'ı "Confide in Me", Avustralya single listesinde dört hafta zirvede kaldı.[42] Albümün diğer iki single'ı "Put Yourself in My Place" ve "Where Is the Feeling?", UK Singles Chart'ta ilk yirmiye girerken 250.000 kopya satan albüm UK Albums Chart'ta dördüncü sıraya kadar yükseldi.[27][43]

Bu dönemde Minogue, The Vicar of Dibley adlı komedi dizisinin bir bölümüne konuk oldu.[44] Avustralya'daki Who dergisinin kapağında "Dünyadaki En Güzel 30 Kişi"den biri olarak yer alan Minogue'u gören yönetmen Steven E. de Souza, şarkıcıya Son Savaş (Street Fighter) filminde Jean-Claude Van Damme ile rol almasını önerdi.[45] The Washington Post'tan Richard Harrington, ABD'de $70 milyon hasılat elde eden filmi izledikten sonra Minogue için "İngilizce konuşulan ülkelerdeki en kötü kadın oyuncu" benzetmesini yaptı.[45] Minogue daha sonra Pauly Shore ve Stephen Baldwin ile birlikte 1996 yapımı Bio-Dome filminde başrolde yer aldı. Ayrıca 1995'te Hayride to Hell adlı kısa film ile 1997 yapımı Diana & Me filminde de rol almıştı.

"Where the Wild Roses Grow"un (1995) video klibinde (solda) John Everett Millais'nin Ophelia (1851-52) tablosundan (sağda) esinlenildi.

Minogue, 1995'te Avustralyalı şarkıcı Nick Cave ile "Where the Wild Roses Grow" şarkısında düet yaptı. Cave, "pop müziğin en sert ve üzücü sözlerinden birine sahip" olduğunu belirttiği "Better the Devil You Know" şarkısını duyduğundan beri Minogue ile çalışmayı düşünmekteydi.[46] Şarkının video klibinde John Everett Millais'nin Ophelia (1851-52) tablosundan esinlenilirken Minogue, suda süzülen ve üzerinde yılan dolaşan öldürülmüş bir kadın olarak gösterildi. Avrupa'daki bazı müzik listelerinde ilk ona girerken Avustralya'da iki numaraya kadar yükseldi.[47] Şarkı ayrıca "Yılın Şarkısı" ve "En İyi Pop Yayımı" dallarında ARIA Ödülü kazandı.[48] Cave ile verdiği konserlerin ardından Minogue, "I Should Be So Lucky"nin sözlerini Londra'daki Royal Albert Hall'da şiir olarak okudu.[49]

1997'ye gelindiğinde Minogue, yaratıcılığını geliştirmesi yönünde kendisini teşvik eden Fransız fotoğrafçı Stéphane Sednaoui ile ilişki yaşıyordu.[50] Japon kültürüne olan ortak ilgileri sonucu Minogue'un altıncı albümü Impossible Princess'in fotoğrafları ve Towa Tei ile düet yaptığı "GBI: German Bold Italic" şarkısının video klibi için "geyşa ve manga birleşimi bir kadın süper kahraman" yarattılar.[51] Minogue; Shirley Manson, Garbage, Björk, Tricky ve U2 gibi sanatçıların yanı sıra Pizzicato Five ve Towa Tei gibi Japon pop şarkıcılarının müziklerinden esinlendi.[52] Albümde Manic Street Preachers üyeleri James Dean Bradfield ve Sean Moore gibi müzisyenlerle iş birliği yapıldı. Minogue, çoğunlukla bir dans müziği albümü olan bu albümle bağımsız sanatçı olmaya çalıştığı yönündeki görüşlere karşılık verdi.[53] Kariyerinin ilk yıllarında gelişen kendisiyle ilgili algılardan kurtulmaya yeltendiğini kabul eden Minogue, "üzücü eleştirileri unutup geçmişi kabullenmeye, kucaklamaya ve kullanmaya" hazır olduğunu belirtti.[49] "Did It Again" için çekilen video klipte şarkıcının eski imajları yeniden oluşturuldu.[54] Galler Prensesi Diana'nın ölümünün ardından Birleşik Krallık'ta Kylie Minogue adıyla yayımlanan albüm, Minogue'un kariyerinde en az satış yapan albüm oldu. Yıl sonunda bir Virgin Radio reklamında "Kylie'nin albümlerini iyileştirmek için bir şey yaptık: onları yasakladık." ifadesi kullanıldı.[9] Albüm, Avustralya'da albüm listesinde otuz beş hafta kaldı.[55]

Minogue'un 1998'deki Intimate and Live adlı turnesi talep üzerine uzatıldı.[56] Victoria Başbakanı Jeff Kennett, Melbourne'da Minogue için bir resepsiyon verdi[57] ve Minogue; aralarında 1998 Sydney Mardi Gras,[56] Melbourne'daki Crown Casino'nun açılış töreni,[58] 1999'da Sidney'deki Fox Stüdyoları'nda Marilyn Monroe'nun "Diamonds Are a Girl's Best Friend" şarkısını seslendirmesi[59] ve Birleşmiş Milletler Barış Gücü iş birliğiyle Dili, Doğu Timor'da verdiği Noel konserinin[59] de bulunduğu canlı performanslarıyla Avustralya'daki tanınırlık düzeyini korudu.

1999-2004: Light Years, Fever ve Body Language
William Baker, "Spinning Around" (2000) klibinde Alberto Vargas'ın 1940'lardaki pin-up kızlarından esinlenildiğini belirtti.

Deconstruction Records'tan ayrıldıktan sonra Pet Shop Boys ile Nightlife albümündeki bir şarkıda düet yaptı ve William Shakespeare'in Fırtına oyununu oynadığı Barbados'ta birkaç ay geçirdi.[60] Ardından Sample People filminde rol aldı ve film için Russell Morris'in "The Real Thing" şarkısını yeniden yorumladı.[60] Nisan 1999'da Parlophone Records ile anlaşma imzaladı.[61] Parlophone, Minogue'u eskiden olduğu gibi bir pop sanatçısı yapmak istedi.[62] Öte yandan Minogue, 2000 yapımı Avustralya filmi Haykırış'ta (Cut) Molly Ringwald ile birlikte rol almıştı.

Minogue, Eylül 2000'de yedinci stüdyo albümü Light Years'ı yayımladı. Albümde disko etkileri taşıyan dans şarkılarına yer verildi. Olumlu eleştiriler alan albüm; Asya, Avrupa, Avustralya ve Yeni Zelanda'da başarılı oldu.[63] Albümün çıkış single'ı "Spinning Around", Minogue'un Birleşik Krallık'ta son on yılda bir numara olan ilk single'ı olurken şarkıya çekilen klipte Minogue, daha sonra kendisiyle özdeşleşen altın rengi kısa şort giydi.[64][65] İkinci single "On a Night Like This" Avustralya'da zirveye çıkarken[66] Birleşik Krallık'ta iki numarada yer aldı.[27] Minogue'un Robbie Williams ile düet yaptığı "Kids" şarkısı da Birleşik Krallık'ta iki numaraya kadar yükseldi.[27]

Minogue, Sidney'de düzenlenen 2000 Yaz Olimpiyatları'nın kapanış töreninde ABBA'nın "Dancing Queen" şarkısı ile kendi single'ı "On a Night Like This"i seslendirdi.[67] Daha sonra Avustralya ve Birleşik Krallık'ta biletleri önceden tükenen On a Night Like This adlı turneye çıktı.[68] Burlesk ve tiyatroyu birleştiren turne; 42nd Street gibi Broadway gösterilerinin, Gönül Kimi Severse (Anchors Aweigh), South Pacific gibi filmlerin, 1930'ların Fred Astaire ve Ginger Rogers müzikallerinin ve Bette Midler'ın canlı performanslarının tarzına atıfta bulundu.[69] Minogue, "Yılın Sanatçısı" dalında bir Mo Ödülü kazandı.[70] Ayrıca 2001'de "Yeşil Peri" rolüyle Kırmızı Değirmen (Moulin Rouge!) filminde yer aldı.[71]

Minogue, 2003’te Money Can't Buy'da şarkı söylüyor.

Ekim 2001'de sekizinci stüdyo albümü Fever yayımlandı. Albümde 1980'lerin elektropopu ile birleştirilen disko ögelerine yer verildi.[72] Avustralya, Birleşik Krallık ve Avrupa genelinde bir numara olan albüm, dünya çapında sekiz milyondan fazla sattı.[73] Albümün çıkış single'ı "Can't Get You Out of My Head", kırktan fazla ülkede bir numara olması ve beş milyon kopyadan fazla satmasıyla Minogue'un kariyerindeki en başarılı çalışması oldu.[74][75] Minogue aralarında "En Mükemmel Başarı" ödülünün de bulunduğu dört ARIA Ödülü ve "En İyi Uluslararası Kadın Solo Sanatçı" ve "En İyi Uluslararası Albüm" dallarında iki BRIT Ödülü kazandı.[76][77] "Can't Get You Out of My Head"in Amerika radyolarında fazla çalınmasının ardından Capitol Records, şarkıyı ve Fever albümünü 2002'de ABD'de yayımladı.[78] Albüm Billboard 200 listesine üç numaradan girerken "Can't Get You Out of My Head" Hot 100 listesinde yedi numaraya yükseldi.[28][79] Daha sonra yayımlanan "In Your Eyes", "Love at First Sight" ve "Come into My World" single'ları da dünya genelinde başarılı oldu ve Minogue'un adı Kuzey Amerika'da da anılmaya başladı. Albümün başarısının ardından Jingle Ball festivali kapsamında ABD'de konserler verdi.[80][81] Nisan 2002'de o güne kadar çıktığı en büyük turne olan KylieFever2002'yu başlattı.[82] Aynı yıl içinde Avrupa'da 2005'te vizyona giren Doogal'ın Sihirli Yolculuğu adlı animasyon filminde seslendirme yaptı.[83] 2003'te "Love at First Sight" ile En İyi Dans Kaydı dalında bir Grammy Ödülü adaylığı elde etti ve sonraki yıl aynı ödülü "Come into My World" ile kazandı.[84][85]

Kasım 2003'te Londra'daki Hammersmith Apollo'da gerçekleştirilen ve yalnızca davetlilerin katıldığı Money Can't Buy konserinin ardından dokuzuncu stüdyo albümü Body Language yayımlandı. Disko tarzının azaldığı albümde Scritti Politti, The Human League, Adam and the Ants ve Prince gibi 1980'lerin sanatçılarından esinlenildi ve bu sanatçıların tarzları hip hop ile harmanlandı.[86] Albümün satışları Fever'ın başarısının ardından beklentilerin altında kaldı;[73][78] fakat ilk single "Slow", Avustralya ve Birleşik Krallık'ta bir numara oldu.[87] Albümden daha sonra "Red Blooded Woman" ve "Chocolate" single'ları yayımlandı. "Slow", ABD'de Hot Dance Club Songs listesinde bir numara oldu ve En İyi Dans Kaydı dalında bir Grammy Ödülü adaylığı elde etti.[84][88] İlk hafta ABD'de 43.000 kopya satan Body Language'in satışları ikinci hafta düşüş gösterdi.[89]

Minogue, Kasım 2004'te ikinci greatest hits albümü Ultimate Kylie'yi yayımladı. Albümden "I Believe in You" ve "Giving You Up" olmak üzere iki single çıktı. "I Believe in You" daha sonra En İyi Dans Kaydı dalında Grammy Ödülü'ne aday gösterildi.[90]

2005-09: Showgirl ve X

Minogue, Mart 2005'te Showgirl: The Greatest Hits Tour adlı turneye çıktı. Avrupa'da verdiği konserlerin ardından Melbourne'a gitti ve meme kanseri olduğunu öğrenince turneyi iptal etmek zorunda kaldı.[91] Kasım 2006'da Sidney'de verdiği konserle turneye devam etti. Minogue'un sağlık durumu göz önünde tutularak dans hareketleri yeniden düzenlendi, gücünü koruyabilmesi için kostüm değişiklikleri daha yavaş yapıldı ve daha uzun molalar verildi.[92] Basın kuruluşları Minogue'un enerjik bir performans sergilediğini bildirirken Sydney Morning Herald, gösteriyi "muhteşem" ve "gerçek bir zafer" olarak değerlendirdi.[93]

Minogue, 2008'de KylieX2008 turnesi kapsamında Bulgaristan'da sahnede

Minogue, Kasım 2007'de "geri dönüş" albümü olarak değerlendirilen X adlı onuncu stüdyo albümünü yayımladı.[94] Elektro tarzındaki albümde Guy Chambers, Cathy Dennis, Bloodshy & Avant ve Calvin Harris ile iş birliği yapıldı.[94] Minogue'un meme kanserinden edindiği deneyimlerin albümde konu edilmemesi bazı eleştirilere yol açtı.[94] X ve çıkış single'ı "2 Hearts", sırasıyla Avustralya albüm ve single listelerine bir numaradan girdi.[95][96] İlk başta Birleşik Krallık'ta düşük satış yapan X, daha sonra ticari başarısını artırdı.[94][97] Albümden yayımlanan diğer single'lar "In My Arms" ve "Wow", UK Singles Chart'ta ilk ona girdi. ABD'de albüm, 2009 Grammy Ödülleri'nde En İyi Dans/Elektronika Albümü dalında adaylık elde etti.[98]

Albümünün tanıtımına ek olarak Minogue, 2006 ve 2007'de Showgirl: The Homecoming Tour sırasında kaydedilen White Diamond belgeselinde yer aldı.[99] Şarkılar söylediği ve Mathew Horne, Dannii Minogue, Jason Donovan ve Simon Cowell ile yaptığı komedi skeçlerine yer veren The Kylie Show'u hazırladı.[100] Daha sonra Doctor Who'nun "Voyage of the Damned" adlı 2007 Noel özel bölümünde Astrid Peth karakterini canlandırdı. 13,31 milyon kişinin izlediği bölüm, dizinin 1979'dan beri en çok izlenen bölümü oldu.[101]

Minogue, 2009'da For You, for Me turnesi kapsamında Toronto'da sahnede

Minogue, £10 milyon yapım maliyetiyle o güne kadar çıktığı en pahalı turne olan KylieX2008'in Avrupa ayağını Mayıs 2008'de başlattı.[102] Turne genel olarak eleştirel ve ticari başarı yakaladı.[97] Minogue daha sonra Fransa'daki en yüksek kültürel onurun üçüncü seviyesi olan Sanat ve Edebiyat Nişanı Şövalyesi ilan edildi.[103] Temmuz'da Galler Prensi tarafından resmen Britanya İmparatorluk Nişanı Subayı rütbesine getirildi.[104] Ayrıca 2008 BRIT Ödülleri'nde "En İyi Uluslararası Kadın Solo Sanatçı" ödülünü kazandı.[105] Eylül'de Dubai'deki Atlantis Otel'in açılışında sahne alarak ilk Orta Doğu konserini gerçekleştirdi[106] ve Kasım'dan itibaren KylieX2008 turnesini Güney Amerika, Asya ve Avustralya'daki şehirlerde sürdürdü.[107] Yirmi bir ülkeye uğrayan turne, bilet satışlarından yaklaşık $70.000.000 gelir elde etti ve Ağustos 2009'da son buldu.[108]

Minogue, 2009'da James Corden ve Mathew Horne ile birlikte BRIT Ödülleri'ni sundu.[109] Daha sonra ilk Kuzey Amerika turnesi olan ve ABD ile Kanada'daki konserleri kapsayan For You, for Me'yi başlattı.[108] Ayrıca bir A. R. Rahman şarkısını seslendirerek Blue adlı Hintçe filmde yer aldı.[110]

2010-12: Aphrodite, K25 ve The Abbey Road Sessions

Temmuz 2010'da Minogue'un on birinci stüdyo albümü Aphrodite yayımlandı.[111] Albümün yönetici yapımcısı olan Stuart Price aynı zamanda Minogue, Calvin Harris, Jake Shears, Nerina Pallot, Pascal Gabriel, Lucas Secon, Keane üyesi Tim Rice-Oxley ve Kish Mauve ile birlikte şarkı yazımına katkıda bulundu. Eleştirmenlerden olumlu tepkiler alan albüm, Minogue'un Birleşik Krallık'ta bir numara olan ilk şarkısından tam yirmi iki yıl sonra bu ülkede listeye bir numaradan giriş yaptı.[112] Albümün çıkış single'ı "All the Lovers" listelerde başarılı oldu ve Minogue'un Birleşik Krallık'ta ilk ona giren otuz üçüncü single'ı oldu. Daha sonra yayımlanan "Get Outta My Way", "Better than Today" ve "Put Your Hands Up (If You Feel Love)" single'ları ise UK Singles Chart'ta ilk ona giremedi. Buna rağmen albümden çıkan tüm single'lar ABD Billboard Hot Dance Club Songs listesinde zirveye çıktı.[88]

Minogue, Nisan 2011'de Aphrodite: Les Folies Tour kapsamında Japonya'da sahnede

Minogue ayrıca elektropop ikilisi Hurts ile grubun Happiness albümünde yer alan "Devotion" şarkısında düet yaptı.[113] Daha sonra Taio Cruz'un "Higher" single'ında konuk sanatçı oldu. Kasım 2010'da "Let It Snow" ve "Santa Baby" gibi Noel şarkılarına yer veren A Kylie Christmas adlı bir EP yayımladı.[114][115] 2011'de Aphrodite: Les Folies Tour adlı turneye çıktı ve Avrupa, Kuzey Amerika, Asya, Avustralya ve Afrika'da konserler verdi. Yüzden fazla kişinin görev aldığı turne, şarkıcının o güne kadarki en büyük turnesi oldu. Konsepti beğenilen turne olumlu tepkiler aldı.[116]

Minogue, 2012'de müzik endüstrisindeki yirmi beşinci yılı nedeniyle "K25" olarak bilinen ve bir yıl süren kutlamaları başlattı. Minogue'un diskografisindeki şarkıların B yüzlerini, demolarını ve az bilinenlerini seslendirdiği Anti Tour adlı turneye çıkmasıyla yıl dönümü etkinlikleri başladı.[117] Daha sonra Mayıs'ta "Timebomb" single'ını, Haziran'da The Best of Kylie Minogue greatest hits albümünü ve Ekim'de K25 Time Capsule single box setini yayımladı.[118][119] Bunun yanında aralarında Sydney Mardi Gras, Kraliçe II. Elizabeth'in tahttaki altmışıncı yılı nedeniyle düzenlenen Diamond Jubilee Concert ve BBC Proms'un da bulunduğu dünya genelindeki çeşitli etkinliklerde sahne aldı.[120][121][122][123]

Minogue ayrıca Ekim 2012'de The Abbey Road Sessions adlı bir derleme albüm yayımladı. Albümde Minogue'un önceki şarkılarının yeniden düzenlenmiş ve orkestral versiyonlarına yer verildi. Londra'daki Abbey Road Studios'da kaydedilen albümün yapımcılığını Steve Anderson ve Colin Elliot üstlendi.[124] Eleştirmenlerden olumlu tepkiler alan albüm, Birleşik Krallık'taki listeye iki numaradan girdi.[125][126] Albümden "Flower" ve "On a Night Like This" single'ları yayımlandı.[127]

Minogue aynı zamanda Jack & Diane adlı ABD bağımsız filminde cameo görüntüsüyle, Fransa filmi Kutsal Motorlar'da ise başrol oyuncusu olarak yer aldı.[128] Jack & Diane 20 Nisan 2012'de Tribeca Film Festivali'nde, Kutsal Motorlar da 2012 Cannes Film Festivali'nde gösterildi.[129]

2013-16: Kiss Me Once ve Kylie Christmas

Ocak 2013'te Minogue, müzik kariyerinin başından beri menajerliğini üstlenen Terry Blamey ile yollarını ayırdı.[130] Bir sonraki ay Roc Nation ile bir menajerlik anlaşması imzaladı. Eylül'de İtalyan şarkıcı Laura Pausini'nin İtalya'da bir numara olan ve 2013 Dünya Müzik Ödülleri'nde "Dünyanın En İyi Şarkısı" dalında adaylık elde eden "Limpido" single'ında konuk sanatçı oldu.[131] Aynı ay BBC One'da yayımlanan yetenek yarışması The Voice UK'de bir sezon yer alacağı açıklandı ve The Black Eyed Peas üyesi ve yapımcı will.i.am, Kaiser Chiefs'in solisti Ricky Wilson ve pop şarkıcısı Tom Jones ile birlikte jüri koltuğunda oturdu.[132][133] Kasım'da şarkıcının, Avustralya'da gösterilen The Voice'ın üçüncü sezonunda jüri olacağı duyuruldu.[134]

Minogue, Kasım 2014'te Kiss Me Once Tour kapsamında Paris, Fransa'da sahnede

Minogue, Mart 2014'te on ikinci stüdyo albümü Kiss Me Once'ı yayımladı.[135] Sia, Mike Del Rio, Cutfather, Pharrell Williams, MNEK ve Ariel Rechtshaid albüme katkı sağladı.[136] Albüm Avustralya'da bir numara olurken Birleşik Krallık'ta iki numaraya kadar yükseldi.[137][138] Albümden çıkan "Into the Blue" ve "I Was Gonna Cancel" single'ları, UK Singles Chart'ta ilk ona giremezken sırasıyla on iki ve elli dokuz numarada yer aldı.[139] Ağustos'ta Minogue, 2014 İngiliz Milletler Topluluğu Oyunları'nın kapanış töreninde sahne aldı.[140] Eylül'de Kiss Me Once Tour adlı turnesini başlattı.[141] Aynı ay Londra'da düzenlenen iTunes Festival'da sahne aldı.[142]

Ocak 2015'te Minogue, Giorgio Moroder'in "Right Here, Right Now" single'ında konuk vokalist olarak yer aldı.[143] Mart'ta Minogue'un Parlophone Records ile olan sözleşmesi sona erdi.[144] Aynı ay Minogue, "kariyerini daha fazla kontrol altına almak" için Roc Nation ile yolunu ayırdı.[145]

Minogue, Nisan'da ABC Family dizisi Young & Hungry'nin iki bölümünde teknoloji muhabiri Shauna karakterini canlandırdı. Bunun yanında 2015 yapımı felaket filmi San Andreas'ta Dwayne Johnson ile birlikte rol aldı.[146] Eylül 2015'te Fernando Garibay ile birlikte hazırladığı Kylie + Garibay adlı bir EP yayımladı.[147] Garibay ve Giorgio Moroder albümün yapımcılığını üstlendiler.[148] Minogue, Kasım'da Nervo'nun "The Other Boys" şarkısında Jake Shears ve Nile Rodgers ile birlikte yer aldı. Şarkı, Minogue'un ABD'deki Dance Chart'taki on üçüncü bir numaralı şarkısı oldu ve sanatçının bu listede en çok bir numaralı şarkısı olan sekizinci şarkıcı olmasını sağladı.[149] Aralık 2015'te Minogue, BBC Radio 4'un Desert Island Discs programına konuk oldu. Program kapsamında ABBA'nın "Dancing Queen", Prince'in "Purple Rain" ve INXS'in "Need You Tonight" şarkılarını seçti.[150][151] Minogue, Kylie Christmas adını verdiği ilk Noel albümünü Kasım 2015'te yayımladı.[152] 2016'da Absolutely Fabulous: The Movie filminin tema şarkısı "This Wheel's on Fire"ı seslendirdi.[153] Kylie Christmas, Kasım'da Kylie Christmas: Snow Queen Edition adıyla tekrar yayımlandı.[154][155]

2017-günümüz: Golden

Minogue, Şubat 2017'de BMG Rights Management ile yeni bir kayıt anlaşması imzaladı.[156] Aralık 2017'de Minogue ve BMG, şarkıcının yeni albümünü Avustralya ve Yeni Zelanda'da yayımlaması için Mushroom Music Labels'ın alt kuruluşu Liberation Music ile ortak bir anlaşma yaptılar.[157] Minogue 2017'de on dördüncü stüdyo albümü için aralarında Amy Wadge, Sky Adams, DJ Fresh, Nathan Chapman, Richard Stannard, The Invisible Men ve Karen Poole'un da bulunduğu şarkı yazarı ve yapımcılarla çalıştı ve albümün kayıtlarını Londra, Los Angeles ve Nashville'de gerçekleştirdi. Golden adı verilen albümün yayım tarihi 6 Nisan 2018 olarak belirlendi.[158][159]

Sanatı

Minogue'un ses türü sopranodur ve ses aralığı yaklaşık 3,5 oktavdır.[162] Minogue'un Aphrodite albümünü değerlendiren Dara Hickey, sanatçı için "Bugüne kadarki en yüksek ses aralığından şarkı söylüyor." diye yazdı.[163] Madison dergisinden Fiona MacDonald’a göre Kylie, "hiçbir zaman cesur fakat sorgulanabilir sanatsal kararlar almaktan kaçınmadı".[164]

Minogue kariyeri boyunca pop, dans ve disko tarzında şarkılar yaptı.[165] Stock Aitken Waterman ile hazırladığı ilk stüdyo albümleri daha fazla bubblegum pop etkisi taşıdığından eleştirmenler tarafından Amerikalı şarkıcı Madonna ile karşılaştırılıyordu.[166] AllMusic'ten Chris True, sanatçının çıkış albümü Kylie'yi değerlendirdi ve müziğini "1980'lerin sonundaki tipik Stock Aitken Waterman bubblegum popu" şeklinde nitelese de Minogue'un 1980'lerin sanatçılarına kıyasla daha fazla kişilik gösterdiğini belirtti.[26] Üçüncü albümü Rhythm of Love 1990'ların başında yayımlandığında ise yaptığı değerlendirmede "Şarkı yazımı daha güçlü, yapım dinamik ve Kylie vokal olarak daha güvenli." diye yazdı.[167] Aynı dönemde sanatçı için "Şirinliğini ve bubblegum pop imajını daha olgun olanıyla, bunu da daha seksi olanıyla değiştirmeye başladı. Michael Hutchence ile olan ilişkisi ve ilk iki albümüne egemen olan bakire imajı, basının ve hayranlarının ona nasıl davrandığının yanında müziğinin gelişimini de etkilemeye başladı." ifadelerini de kullandı.[168]

Altıncı stüdyo albümü Impossible Princess'te Minogue'un şarkı yazımı ve müziğinin özü değişmeye başladı. Minogue sürekli sözcükleri bir yere not alıyordu, cümlelerin yapısını ve anlamını keşfediyordu.[169] Daha önce şarkı sözü yazmasına rağmen bunlar için "Risksiz, yalnızca titizlikle uyaklanmış ve hepsi bu." yorumunu yaptı.[170] Eleştirmenlere göre dans-pop ve trip hop müziği birleştiren albüm, müzikal tarz bakımından sanatçının önceki çalışmalarından ayrıldı.[171] Slant Magazine'den Sal Cinquemani, albümün Madonna'nın Ray of Light albümüyle benzerlik taşıdığını ve Minogue'un "Britpop ve 1990'ların ortasındaki elektronika hareketlerinden esinlendiğini" belirtirken "Impossible Princess risk almak isteyen bir sanatçının çalışması." sözlerini kullandı.[171] Minogue'un sonraki albümü Light Years, "21. yüzyılın başlangıcındaki günün bir gereği olan saf dans-popun yeniden doğuşu tarafından geliştirildi".[168] Dokuzuncu albümü Body Language, müziğini elektro ve hip hop gibi tarzlara genişletme konusunda "başarılı" bir girişim oluşuyla geçmişteki çalışmalarından bütünüyle farklıydı.[168] Dans müziği ile funk, disko ve R&B tarzlarını[172] birleştiren albüm, Q'nun "2003'ün En İyi Albümleri" listesine girdi.[173]

Minogue, onuncu albümü X ile pop müziğe dönüş yaptı. Verdiği bir röportajda albümün "pop, elektro ve kişisel anların birleşimi" olduğunu belirtti.[174] Buna rağmen aralarında Chris True'nun da bulunduğu bazı eleştirmenler albümün yeterince "tutarlı" olmadığını belirtti ve True daha sonra albümdeki şarkılar için "Soğuk, hesaplanmış dans-pop parçaları." değerlendirmesini yaptı.[175] AllMusic'ten Tim Sendra, sanatçının on birinci albümü Aphrodite için "Geçmişin tatlı aşk şarkılarından veya neşeli dans marşlarından nadiren uzaklaşıyor." ve "Minogue'un en iyi yaptığı iş olan ışıltılı disko pop müziğe sahip." ifadelerini kullandı. Bunun yanında "Çeşitli yapımcılar dikkatlerini dans pistine veriyor, dev hoparlörlerden çalınması için özel olarak oluşturulmuş hissi veren parlak ve şık parçalar yapıyor." dedi ve Aphrodite'yi "Minogue'un en iyi albümlerinden biri" olarak değerlendirdi.[176]

İmajı
Minogue'un Melbourne'da bulunan bronz heykeli

Roy Shuker'e göre Minogue'un bir şarkıcı olarak ciddiye alınma çabaları, kendisinin bulunduğu noktaya gelmek için "yeterince çalışmadığı" ve Neighbours dizisindeki rolü için yarattığı imajı sömüren üretilmiş bir pop yıldızından fazlası olmadığı algısı nedeniyle başlangıçta kesintiye uğradı.[39] Minogue bu bakış açısını kabul etti ve "Bir plak şirketinin parçasıysanız bir dereceye kadar üretilmiş bir ürün olduğunuzu söylemek adil olur diye düşünüyorum. Bir ürünsünüz ve bir ürünü satıyorsunuz. Bu demek değil ki siz yeteneksizsiniz ve neyi yapıp neyi yapmayacağınızla ve nereye gitmek istediğinizle ilgili yaratıcı ve mesleki kararlar almıyorsunuz." dedi.[86]

1993'te Baz Luhrmann, Minogue'u Marilyn Monroe ile çeşitli çalışmalar yapan fotoğrafçı Bert Stern ile tanıştırdı. Minogue'un Los Angeles'ta fotoğraflarını çeken Stern, şarkıcıyı Monroe ile kıyasladı ve kendisinde Monroe'da olduğu gibi zayıflık ve erotizmin bir arada bulunduğunu ifade etti.[177] Minogue kariyeri boyunca kendisi için yeni bir "görüntü" yaratmaya çalışan fotoğrafçılarla çalışmayı seçti ve ortaya çıkan fotoğraflar, yenilikçi The Face'ten daha sofistike Vanity Fair ve Vogue'a kadar çeşitli dergilerde yer aldı. Stilist William Baker, Minogue'un yalnızca albüm satmaya odaklanan diğer pop şarkıcılarına kıyasla Avrupa'nın ana akım popüler kültürüne daha başarılı giriş yapmasının bir nedeninin de bu olduğunu belirtti.[178]

Minogue 2000'de tekrar ön plana çıktığında, kariyerini eleştirmenlerin umduğundan daha uzun süre sürdürdüğü için kendisinin müzikal güvenilirlik elde ettiği düşünüldü.[179] Saf "girl next door" imajından uzaklaşarak işveli ve neşeli bir karaktere sahip daha sofistike bir sanatçıya dönüşmesi Minogue'a yeni hayranlar kazandırdı.[179] "Spinning Around" klibi, bazı yayın organlarının kendisinden "SexKylie" diye bahsetmesine neden oldu ve seks, sanatçının sonraki kliplerinin güçlü bir ögesi hâline geldi.[179] William Baker, Minogue'un seks sembolü oluşunu "iki ucu keskin bir kılıca" benzetti ve "Onun çekiciliğini her zaman müziğinin gelişmesi ve albümlerinin satması için kullanmaya çalıştık. Fakat şimdi bu durum kendisinin aslında bir pop şarkıcısı olduğu gerçeğini gölgeleme tehlikesi doğurdu." dedi.[180] Minogue sanatçı olarak yirmi yılı geride bıraktığında "moda belirleyicisi" ve "kendisini sürekli yenileyen bir stil ikonu" olarak tanımlandı.[181] Minogue çıktığı turnelerde başarılı oldu ve dünya genelinde 70 milyondan fazla kayıt sattı.[182][183][184]

"Madonna her şeyi kendi çıkarı için yıkıyor. Kendisinin Londra'daki konseri tamamen soğuk ve keyifsizdi. Madonna kendini beğenmişlikte Joan Crawford'ı bile geride bırakıyor. Yalnızca bu bile onu karanlık bir gey ikonu yapıyor. [...] Kylie'yi seviyorum, kendisi Madonna'nın zıddı. Kendini tanıma gerçekten güzel bir şey ve Kylie kendisini en ince ayrıntısına kadar biliyor. O neyse o ve bunu kanıtlamak için sözde entelektüel açıklamalar yapmıyor. Kylie neşenin geyler arasındaki karşılığı."

Rufus Wainwright,
Observer Music Monthly, 2006.[185]

Minogue kariyeri boyunca Madonna'dan esinlendi ve onunla karşılaştırıldı.[9] Yapımcısı Pete Waterman, başarısının ilk yıllarında Minogue hakkında şu gözlemi yaptı: "Yeni Prince veya Madonna olmayı aklına koymuştu. [...] Madonna'dan dört kat fazla satış yapıyor olmasına rağmen yine de onun gibi olmak istemesi inanılmazdı."[9] Minogue'un 1991'deki Rhythm of Love Tour adlı turnesi Madonna'nın bir önceki yıl çıktığı Blond Ambition World Tour ile görsel açıdan büyük benzerlik taşıdığı için Minogue olumsuz tepkiler aldı ve eleştirmenlerce Madonna wannabe ilan edildi.[186] The Daily Telegraph'tan Kathy McCabe, Minogue ile Madonna'nın müzik ve modada benzer tarzları takip ettiğini belirtti ve "Popüler kültürde gerçekten ayrıldıkları nokta insanlara yaşattıkları şokta. Minogue'un klipleri bazılarının nefesini kesebilir ama Madonna gezegendeki hiçbir sanatçının yapamadağı kadar dinî ve siyasi tartışmanın fitilini ateşledi. [...] Kısaca Madonna karanlık güç, Kylie aydınlık güç." dedi.[185] Rolling Stone'da yer alan bir değerlendirmede, ABD hariç tutulduğunda Minogue'un dünya genelinde "Madonna ile boy ölçüşebilecek bir ikon" olarak kabul gördüğü ifade edildi ve "Madonna gibi Minogue da usta bir şarkıcıdan ziyade eğilimleri önceden görebilen uyanık biri." yorumu yapıldı.[187] Minogue, Madonna hakkında "Pop ve moda konusunda dünyada sahip olduğu büyük etki, onun yarattığı akımlara dirençli olmadığım anlamına geliyordu. Madonna'yı çok beğeniyorum fakat yapılabilecek her şeyi yaptığı için başlangıçta benim gibi sanatçıların işini zorlaştırdı."[186] ve "Madonna popun kraliçesi, ben prensesiyim. Bundan çok mutluyum." sözlerini söyledi.[185] Kylie medya tarafından seks sembolü ilan edildi.[188][189][190]

Minogue'un Londra'daki Madame Tussauds'da bulunan balmumu heykeli

Londra'daki Madame Tussauds, Ocak 2007'de Minogue'un dördüncü balmumu heykelini görücüye çıkardı. Yalnızca Kraliçe II. Elizabeth'in Minogue'dan daha fazla heykeli yapıldı.[191] Aynı hafta sanatçının ellerinin bronz dökümü Wembley Arena'nın "Ün Meydanı"na eklendi.[191] 23 Kasım 2007'de, Minogue'un bronz heykeli Melbourne'da kalıcı olarak sergilenmeye başladı.[192]

Mart 2010'da yapılan bir araştırmaya göre Minogue, "Britanya'daki en güçlü ünlü" ilan edildi. Araştırma pazarlamacıların ünlüleri nasıl tanımladığını ve ortaklıkları nasıl markaladığını incelemekteydi. Millward Brown'ın Birleşik Krallık sorumlusu Mark Husak, "Kylie genellikle evlat edinilmiş bir Britanyalı gibi kabul görüyor. İnsanlar onu tanıyor ve seviyor." dedi.[193] Kasım 2013'te Men's Health, "Tüm Zamanların En Seksi 100 Kadını" listesinde Minogue'u altmış üçüncü sıraya koydu.[194] Sunday Times Zenginler Listesi'ne göre Minogue'un mal varlığı Mayıs 2011'de £40 milyon düzeyindeydi.[195] Nisan 2015'te güncellenen listede sanatçının tahminî kazancı £55 milyon (AU$106,61 milyon) olarak açıklandı.[196]

Bazı çevrelerce gey ikonu olarak kabul edilen Minogue, "Ben geleneksel bir gey ikonu değilim. Hayatımda hiç trajedi yok, yalnızca trajik kostümler var." ve "Gey dinleyicilerim en baştan beri benimle ... Beni evlat edinmiş gibiler." sözleriyle bu durumu desteklemektedir.[86] Minogue, gey dinleyicilerinin varlığından 1988'de birkaç drag queen Sidney'deki bir barda kendi şarkılarını seslendirdiğinde haberdar oldu ve benzer bir gösteriyi daha sonra Melbourne'da gördü. Böyle "değer bilen bir topluluğa" sahip olduğu için çok minnettar olduğunu belirtti ve bu durumun kendisini dünya genelindeki gey mekânlarında performans sergilemesi ve 1994 Sydney Mardi Gras'da ana sanatçı olarak yer alması konusunda yüreklendirdiğini ifade etti.[197] Minogue dünyadaki en büyük gey hayran kitlelerinden birine sahiptir.[198] Minogue'un kız kardeşi Dannii de gey hayranlara sahiptir ve bir gey ikonu olarak kabul edilmektedir. Minogue, Eylül 2007'de The Sun tarafından tüm zamanların en büyük gey ikonu seçildi.[199]

Özel hayatı

Sağlığı

Minogue'a 17 Mayıs 2005'te, 36 yaşındayken meme kanseri teşhisi kondu.[200] Bu nedenle sanatçı, Showgirl: The Greatest Hits Tour'un geri kalanını erteledi ve Glastonbury Festivali'nden çekildi.[201] Melbourne'daki tedavi sürecinde özellikle Avustralya'da medyanın yoğun ilgisiyle karşılaştı ve Başbakan John Howard, şarkıcıyı destekleyen bir açıklamada bulundu.[202]

Medya mensupları ve hayranlar Minogue'un Melbourne'daki evinin dışında toplanmaya başladığında Victoria Başbakanı Steve Bracks, Minogue ailesinin Avustralya mahremiyet yasalarıyla korunan haklarının ihlal edilmesine göz yumulmayacağı konusunda uluslararası medyayı uyardı.[203] Bracks'in açıklamasının ardından medyanın genel tutumu tepki çekti ve özellikle paparaziye eleştiriler yöneltildi.[204][205] Minogue, 21 Mayıs 2005'te Melbourne'daki Cabrini Hastanesi'nde ameliyat oldu ve kısa süre sonra kemoterapi görmeye başladı.[202]

8 Temmuz 2005'te Melbourne'daki Royal Children's Hastanesi'nde tedavi gören kanserli çocukları ziyaret ederek ameliyattan sonra ilk kez halkın karşısına çıktı. Daha sonra Fransa'ya döndü ve Paris'teki Institut Gustave Roussy'de kemoterapi tedavisini tamamladı.[206] Aralık 2005'te Showgirl turnesi sırasında kaydedilen "Over the Rainbow" single'ını yalnızca dijital ortamda yayımladı. İyileşme döneminde yazdığı The Showgirl Princess adlı çocuk kitabı Ekim 2006'da yayımlanırken "Darling" adlı parfümü Kasım'da satışa çıktı.[207] Bu parfümü Pink Sparkle, Couture ve Inverse gibi eau de toilette parfümler izledi.[208] Konser turnesi için Avustralya'ya dönen Minogue, hastalığı ile ilgili konuştu ve kemoterapi tedavisini "atom bombasına" benzetti.[207] 2008'de katıldığı The Ellen DeGeneres Show'da kendisine yanlış teşhis konduğunu söyledi ve "Beyaz önlüğü ve büyük tıbbi gereçleri olan biri her zaman haklı olacak değil." dedi[209] fakat daha sonra hekimlere saygı duyduğunu belirtti.[210] Mayıs 2008'de Fransa Kültür Bakanı Christine Albanel, "Doktorlar artık genç kadınları düzenli kontrolden geçmeleri konusunda özendiren bir 'Kylie etkisi' olduğunu bile söylüyor." dedi.[103]

Minogue hiperglisemiktir.[211] Mart 2015'te yaptığı bir açıklamada "Şeker benim dostum değil, bende hiperglisemi var." dedi. Minogue tartışmalı Taş Devri diyetini uygulamaktadır.[211]

Hayırseverlik
Minogue, 2011 Tōhoku depremi ve tsunamisinin ardından Nisan 2011'de Aphrodite: Les Folies Tour kapsamında Japonya'da konserler verdi.

Minogue; sağlık araştırmaları ve yaşam kalitesi alanları ile diğer alanlarda insani yardım çalışmalarına katılmaktadır. Söylediği şarkılarla pek çok kez para toplanmasına yardımcı oldu. 1989'da yardım amacıyla Band Aid II grubunun parçası olarak "Do They Know It's Christmas?" şarkısını kaydetti. 2010'da Helping Haiti adı altında başka sanatçılarla birlikte "Everybody Hurts"ün 1993 versiyonunu yeniden yorumladı.[212] 2010 Haiti depreminden etkilenenler için para toplamayı amaçlayan single'ın gelirleri The Sun'ın Helping Haiti fonu ile Disasters Emergency Committee'ye gitti.[213] Minogue ayrıca 2005'te, tsunaminin vurduğu Tayland'da bir hafta geçirdi.[214] Aphrodite: Les Folies Tour'un devam ettiği sırada Japonya'da meydana gelen 2011 Tōhoku depremi ve tsunamisinin ardından diğer uluslararası sanatçılar gibi ülkedeki konserlerini iptal etmemeye karar verdi. "Konserler vermek için buradaydım ve bunları iptal etmemeye karar verdim. Neden iptal etmemeyi seçtim? İyice düşündüm ve bu kolay bir karar değildi." dedi.[215] Japonya'da bulunduğu sırada Avustralya Büyükelçiliği'nde düzenlenen yardım etkinliğine Avustralya Başbakanı Julia Gillard ile birlikte katıldı.[215]

2008'de Minogue, istismar edilen çocuklar için kullanılmak üzere Birleşik Krallık'taki ChildLine ve National Society for the Prevention of Cruelty to Children adlı yardım kuruluşları yararına para toplamayı amaçlayan bir kampanyaya desteğini açıkladı. Yaklaşık $93 milyon[216] yardım elde eden kampanya ile ilgili olarak "İstismar edildiğini birine söyleyecek cesareti bulmak, bir çocuğun vereceği en zor kararlardan biri." dedi.[216] 2010 ve 2012'de American Foundation for Aids Research (amfAR) tarafından düzenlenen AIDS Support Gala'ya destek oldu.[217] Uzun zamandır katkı sağladığı kuruluşun Los Angeles, New York ve Paris'teki üç galasına ev sahipliği yaptı.[218][219][220]

2005'te kendisine meme kanseri teşhisi konduktan sonra bu hastalıkla mücadeleye destek vermeye başladı. Mayıs 2010'da ilk kez meme kanseri ile ilgili bir kampanya düzenledi. Daha sonra yaptığı bir açıklamada "Fashion Targets Breast Cancer'ın bu yılki kampanyasında yer almak benim için çok şey ifade ediyor. Breakthrough Breast Cancer tarafından gerçekleştirilen hayati çalışmalar için para toplanması çabalarını gönülden destekliyorum." dedi.[221] Ayrıca kampanya için fotoğrafçı Mario Testino'ya poz verdi.[221] Kanseri yendikten sonra 2010'da, kansersiz geçirdiği beşinci yılını kanserle mücadele eden kuruluşlar yararına para toplamak için bir yardım konseri vererek kutladı.[222] Nisan 2014'te kanser araştırmalarına katkı sağlayan bir yardım kuruluşu olan One Note Against Cancer'ı hayata geçirdi.[223] Yardım amacıyla yayımladığı "Crystallize" single'ının notalarını eBay üzerinden satışa çıkararak bağış topladı.

İlişkileri

Minogue, Neighbours dizisinde yer aldığı süre boyunca rol arkadaşı Jason Donovan ile birlikte oldu.[224] 1989-91 arasında INXS grubunun solisti Michael Hutchence ile ilişki yaşadı.[38][168] Daha sonra 2002 Grammy Ödülleri töreninde tanıştığı Fransız oyuncu Olivier Martinez ile birlikte olmaya başladı.[225] İkilinin ilişkisi Şubat 2007'de sona erdi. Martinez'in sadakatsiz olduğu yönünde basında yer alan yanlış suçlamalardan üzüntü duyduğu belirtilen Minogue, Martinez'i savundu ve meme kanseri olduğu dönemde kendisinden çok destek gördüğünü ifade etti.[225] 2008-13 arasında manken Andrés Velencoso ile ilişki yaşadı.[226][227]

Etkisi
Minogue, Mart 2005'te Showgirl: The Greatest Hits Tour kapsamında Paris, Fransa'da sahnede

VH1, Şubat 2012'de Minogue'u "Müzikteki En Büyük Kadınlar" listesinde 47. ve "Video Döneminin 50 Büyük Kadını" listesinde 49. sıraya koydu.[228][229] Channel 4, şarkıcıyı dünyanın en büyük pop yıldızları arasında gösterdi.[230] Official Charts Company, sanatçının 10,1 milyondan fazla satışla Birleşik Krallık'taki en çok satan on ikinci şarkıcı ve en çok satan üçüncü kadın şarkıcı olduğunu duyurdu.[231] British Phonographic Industry'ye (BPI) göre tüm stüdyo albümleri sertifika alan Minogue'un single'ları ile birlikte toplam 27 sertifikalı kaydı bulunmaktadır.[232] Birleşik Krallık'ta art arda dört onyılda ilk beşe giren albümü bulunan Minogue'un bu başarısı, Ocak 2011'de Guinness Dünya Rekorları tarafından tescil edildi.[233] Sanatçı, Eylül 2011'de VH1'ın "En Seksi 100 Sanatçı" listesinde 27. sırada yer aldı.[234] 2008'de yirmi yılı aşan kariyeri ve bir "pop ve tarz ikonu" oluşu nedeniyle Music Industry Trusts ödülüne layık görülen Minogue, bu ödülü alan ilk kadın sanatçı oldu.[235] "Better than Today" ve "Higher" şarkılarının ABD Hot Dance Club Songs listesinde sırasıyla birinci ve üçüncü olmasıyla Minogue, Billboard listelerinde ilk üçte iki şarkısı bulunan ilk sanatçı olarak tarihe geçti.[236]

Smh.com.au'dan Dino Scatena, "Çeyrek yüzyıl önce bir simbiyotik olaylar dizisi, Avustralya popüler kültürünün temel yapısını değiştirdi ve Melbourne'dan gelen 19 yaşındaki bir dizi oyuncusunun uluslararası bir pop ikonuna dönüşümünü başlattı." diye yazdı.[237] Daha sonra "80'lerin kötü permalı saçlarına ve sorgulanabilir vokal yeteneğine sahip bu küçük, toy dizi yıldızının Avustralya'nın en başarılı sanatçısı ve dünyaca ünlü stil idolü olacağını kim düşünebilirdi?" dedi.[237] Minogue, kariyeri boyunca moda ve müzik alanında kendisini yenilemesiyle bilinmektedir. Fabulous Magazine sanatçı için "Yenilenmenin Uzmanı" ifadesini kullandı.[238] The Age'den Larissa Dubecki, Kasım 2006'da Vogue Australia için poz veren Minogue'dan "Yenilenmenin Annesi" olarak bahsetti ve "Bu açığa çıkarma, kariyerinin her yönü ve hastalığı gibi akıllıca yönetildi. Ünlüler, aynı köpek balıkları gibi hareketsiz duramazlar; ilerlemeye devam etmezlerse ölürler. Kylie, neredeyse bir düzine kimliğe bürünerek kendisini ilk yıllarında eleştirenlerin üstesinden geldi." dedi.[239] Madison'dan Fiona MacDonald, "Kylie bir ikon, dünyada ön adıyla tanınan az sayıdaki şarkıcıdan biri. Ve yine de uluslararası bir müzik yıldızı, stil ikonu ve fahri Britanyalı olmasına rağmen o iki hece, okaliptüsün kokusu veya sıcak bir gündeki barbekü gibi hâlâ Avustralyalı görünüyor." yorumunu yaptı.[164]

Minogue, 2007 Cannes Film Festivali'nde

Minogue, kariyeri boyunca bazı hit şarkıları ile pek çok başarı ve ödül elde etti. Dünya genelindeki listelerde bir numara olan "Can't Get You Out of My Head", Ocak 2012'de NME tarafından hazırlanan "Tarihteki En İyi Pop Şarkıları" listesinde dördüncü sırada yer aldı.[240] Ayrıca onyılın en çok çalınan parçası olduğu belirtilen şarkı,[241] 2001'de Birleşik Krallık'ta en çok satan üçüncü single ve en çok çalınan şarkı oldu.[242] "Can't Get You Out of My Head" şu anda Birleşik Krallık'taki "Tüm Zamanların En Çok Satan 100 Single'ı" listesinde 72. sırada bulunmaktadır.[243] "Spinning Around" single'ı da, eleştirmenlerin "mükemmel tabloid haberi" olarak değerlendirdiği[244] video klibinde Minogue'un giydiği kısa şort nedeniyle sanatçının kariyerinde simgesel bir konumda bulunmaktadır.[245] Minogue, 2004'te "Come into My World" ile En İyi Dans Kaydı dalında kendisinin ilk Grammy Ödülü'nü kazandı.[246] Slant Magazine, şarkının klibini "Best of the Aughts: Music Videos" listesinde birinci sıraya koydu.[247] 2007'de Fransız gitarcı Noël Akchoté, yayımladığı So Lucky albümünde Minogue tarafından kaydedilen şarkıların solo gitar versiyonlarına yer verdi.[248]

Minogue'un çağdaş müzikte pek çok onursal takma adı bulunmaktadır. Yayın organları tarafından Amerikalı şarkıcı Madonna ile karşılaştırılan Minogue, Madonna'ya Popun Kraliçesi dendiği için Popun Prensesi olarak adlandırıldı. Temmuz 2000'de Birmingham Post, "Bir zamanlar, daha kimse Britney, Christina, Jessica veya Mandy'nin adını bile duymamışken Avustralyalı şarkıcı Kylie Minogue, Popun Prensesi olarak listeleri kasıp kavurdu. 1988'de 'I Should Be So Lucky' single'ı ile beş hafta zirvede kalan Minogue, art arda ilk ona giren on üç çalışmasıyla Birleşik Krallık listelerindeki en başarılı kadın sanatçı oldu." diye yazdı.[249] Kimi zaman şarkıcıya Popun Tanrıçası dendi.[250][251][252][253] Light Years albümüyle ana akım disko müziğine geçiş yapan Minogue, eleştirmenlerce Disko Kraliçesi olarak da adlandırıldı.[254] Kylie: La La La kitabını Minogue ile birlikte yazan William Baker, sanatçının "Better the Devil You Know" şarkısı hakkında konuşurken "Parça dans pistine iyi aktarıldı ve Kylie'nin uzun yıllar yeni disko kraliçesi ve popun prensesi olarak anılacağının bir işaret oldu." dedi.[255] AllMusic'ten Jon O'Brien, şarkıcının Kylie: The Albums 2000-2010 adlı box seti için yaptığı değerlendirmede "Kylie'nin kendisinden beklenen o karakteristik albümü yapması gerekiyor ve gönülsüzce yaptığı son albümleri artık kendisinin zamanının geçtiğini düşündürebilir. Fakat bu box set onun hâlâ tüm zamanların en önemli pop prenseslerinden biri olduğunu doğruluyor." ifadesini kullandı.[165] Kasım 2011'de, ARIA Müzik Ödülleri'nin yirmi beşinci kuruluş yıl dönümünde Avustralya Kayıt Endüstrisi Birliği, Minogue'u ARIA Hall of Fame'e kabul etti.[256]

Aralık 2006'da Sugar'ın düzenlediği ankete katılan genç kızlar, Minogue'u en çok esinlenilen ünlü seçti.[257] Derginin editörü Annabel Brog, "Kylie bundan daha fazla esin kaynağı olamazdı. O içten, harika ve yetenekli biri. Ayrıca bu yıl ne kadar güçlü olduğunu da gösterdi." dedi.[257] Amerikalı şarkıcı Lady Gaga, "destekleyici bir kadın" olduğunu belirttiği Minogue'a Twitter'dan teşekkür etti.[258] Minogue'a kanser teşhisi konduğu dönemde Madonna, yayımladığı açıklamada kendisine iyi dileklerini iletti ve "Kylie son derece yetenekli olmasının yanında bir savaşçı ve onun bu savaşı kazanacağını biliyorum." dedi.[259] 2011'de kendisi de kansere yakalanan televizyon sunucusu Giuliana Rancic, Minogue'un yaşadıklarını "etkileyici" olarak niteledi ve "Teşhis konduktan sonra ne yapacağınızı bilemiyorsunuz. Google'dan aratıyorsunuz. İnternet'e girip Minogue'un başından geçenleri okudum ve hastalığımı halka anlatacak gücü buldum." dedi.[260] Aralarında Alex Turner,[261] Little Boots,[262] September,[263] Marilyn Manson[264] ve Lady Gaga'nın[258] da bulunduğu müzisyen ve sanatçılar Minogue'un kendilerini etkilediğini ifade etti.

Diskografi
Ana maddeler: Kylie Minogue albüm diskografisi ve Kylie Minogue single diskografisi

Turneler
Ana madde: Kylie Minogue konser turneleri listesi

Filmografi
Ana maddeler: Kylie Minogue filmografisi ve Kylie Minogue videografisi
Bazı film rolleri
Yıl Başlık Rol
1989 The Delinquents Lola Lovell
1994 Son Savaş (Street Fighter) Cammy
1996 Bio-Dome Dr. Petra von Kant
2001 Kırmızı Değirmen (Moulin Rouge!) Yeşil Peri
2012 Jack & Diane Tara
2012 Kutsal Motorlar (Holy Motors) Eva Grace (Jean)
2015 San Andreas Susan Riddick
2017 Swinging Safari Kaye Hall
Bazı dizi rolleri
Yıl Başlık Rol Notlar
1986-88 Neighbours Charlene Robinson 1987 Logie Ödülleri'nde En Popüler Kadın Oyuncu
1988 Logie Ödülleri'nde En Popüler Kişilik
Victoria Televizyonlarındaki En Popüler Kişilik Logie Ödülü
En Popüler Kadın Oyuncu Logie Ödülü
En Popüler Yeni Yetenek Logie Ödülü adaylığı
En Popüler Kişilik Logie Ödülü adaylığı
1994 The Vicar of Dibley Kendisi "Community Spirit" bölümü
2007 Doctor Who Astrid Peth "Voyage of the Damned" bölümü
2015 Young & Hungry Shauna "Young & Moving" ve "Young & Ferris Wheel" bölümleri
2017 Galavant Büyülü Orman Kraliçesi "A New Season aka Suck It Cancellation Bear" bölümü

Ayrıca bakınız

Kaynakça
Genel
  • Baker, William; Minogue, Kylie (2002). Kylie: La La La. Hodder & Stoughton. ISBN 0-340-73440-X.
  • Brown, Tony; Kutner, Jon; Warwick, Neil (2002). The Complete Book of the British Charts Singles and Albums. Omnibus Press. ISBN 0-7119-9075-1.
  • Copley, Paul (2004). Marketing Communications Management: Concepts and Theories, Cases and Practices. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-7506-5294-0.
  • Shuker, Roy (2001). Understanding Popular Music. Routledge, Second Edition. ISBN 978-0-415-23509-9.
  • Smith, Sean (2002). Kylie Confidential. Michael O'Mara Books Limited. ISBN 1-85479-415-9.
  • Sutherland, Byrony; Ellis, Lucy (2002). Kylie: Showgirl. Omnibus Press. ISBN 978-0-7119-9294-8.
Özel
  1. "Voice star Kylie Minogue takes up residence in luxury Coogee pad". Daily Telegraph (Avustralya). 30 Nisan 2014. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2014.
  2. "National Film and Sound Archive: 'I Should Be So Lucky' on the [ Sounds of Australia registry]". 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2014.
  3. "National Film and Sound Archive: ['I Should Be So Lucky']". 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2014.
  4. Bright, Spencer (9 Kasım 2007). "Why we love Kylie – By three of the people who know her best". Daily Mail. Londra. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2009.
  5. Tom Rawstorne (2 Şubat 2010). "Meet Kylie Minogue's criminal ancestors | Mail Online". Londra: Dailymail.co.uk. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014.
  6. Smith, Sean. Kylie. s. 11.
  7. Smith, Sean. Kylie. s. 13.
  8. "Pop princess is a survivor". The Sydney Morning Herald. 17 Mayıs 2005. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  9. Lister, David (23 Şubat 2002). "Kylie Minogue: Goddess of the moment". The Independent. Londra. 2 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  10. Smith, ss. 21
  11. Smith, ss. 36
  12. Wearring, Miles (28 Mayıs 2008). "Kylie's life on screen". Herald Sun. 28 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  13. Smith, ss. 32
  14. Smith, ss. 37
  15. Smith, ss. 16
  16. Adams, Cameron (2 Ağustos 2007). "Kylie Minogue – 20 years on". Herald Sun. 28 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2009.
  17. Simpson, Aislinn (27 Mayıs 2008). "Kylie Minogue celebrates 40th birthday". The Daily Telegraph. Londra. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  18. "The Logies". TelevisionAU. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2006.
  19. "Kylie - Sean Smith". 4 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2015.
  20. Smith, ss. 18
  21. Maley, Jacqueline (5 Ağustos 2007). "20 years at the top: she should be so lucky". The Sydney Morning Herald. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  22. "1988: 2nd Annual ARIA Awards". Avustralya Kayıt Endüstrisi Birliği. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2012.
  23. "Transcript of television documentary Love Is in the Air, episode title "I Should Be So Lucky"". ABC Television. 2 Kasım 2003. 2 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2006.
  24. Smith, ss. 219
  25. "1989: 3rd Annual ARIA Awards". Avustralya Kayıt Endüstrisi Birliği. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2012.
  26. True, Chris. "Kylie - Kylie Minogue". AllMusic. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  27. Brown, Kutner, Warwick, ss. 673–674
  28. "Kylie Minogue, Chart History, Hot 100". Billboard. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2009.
  29. "Kylie Minogue: Got To Be Certain (song)". Media Jungen. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2009.
  30. Coorey, Madeleine (3 Mart 2006). "Kylie costumes thrill fans". The Standard. Hong Kong. 7 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2006.
  31. "Singing budgie Kylie Minogue's lips were sealed on New Year's Eve". The Daily Telegraph (Avustralya). 2 Ocak 2013. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2014.
  32. True, Chris (13 Temmuz 2005). "Kylie Review". AllMusic. 1 Aralık 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2009.
  33. Smith, ss. 220
  34. "Australian films earning over £200,000 gross at the UK box office, 1979 – March 2006". Australian Film Commission. Nisan 2006. 28 Nisan 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007.
  35. "Top five Australian feature films each year, and gross Australian box office earned that year, 1988–2005". Australian Film Commission. 31 Aralık 2005. 29 Mart 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007.
  36. Baker ve Minogue, ss. 29
  37. Baker ve Minogue, ss. 32
  38. "Call it chemistry Kylie Minogue and James Gooding". The Scotsman. Birleşik Krallık. 12 Ocak 2002. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2006.
  39. Shuker, ss. 164
  40. "Kylie Minogue: Greatest Hits (album)". Media Jungen. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  41. Harrison, Quentin (11 Şubat 2014). "Fortune Favors the Brave: Madonna and Kylie Minogue Pick Up Donna Summer's Torch and Run With It". PopMatters. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2014.
  42. "Kylie Minogue: Confide In Me (song)". Media Jungen. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  43. Sutherland & Ellis, ss. 51
  44. Rigby, Sam (23 Aralık 2012). "Dawn French: 'I nearly turned down Vicar of Dibley'". Digital Spy. 3 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014.
  45. Smith, ss. 152
  46. Baker ve Minogue, ss. 99
  47. "Nick Cave and The Bad Seeds and Kylie Minogue: Where The Wild Roses Grow (song)". Media Jungen. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  48. "1996: 10th Annual ARIA Awards". Avustralya Kayıt Endüstrisi Birliği. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2012.
  49. Baker ve Minogue, ss. 112
  50. Baker ve Minogue, ss. 107–112
  51. Baker ve Minogue, ss. 108–109
  52. Baker ve Minogue, ss. 108
  53. Petridis, Alex (Ekim 1997). "Kylie Chameleon". Mixmag (UK). 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2007.
  54. Baker ve Minogue, ss. 113
  55. "Kylie Minogue – Impossible Princess (album)". Media Jungen. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  56. Baker ve Minogue, ss. 125
  57. Baker ve Minogue, ss. 127
  58. Baker ve Minogue, ss. 129
  59. "Kylie: Top 10 Live Performances". Media Jungen. 7 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  60. Baker ve Minogue, ss. 146
  61. Baker ve Minogue, ss. 145
  62. "Interview with Miles Leonard". Hit Quarters. 21 Şubat 2002. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2011.
  63. "Kylie's sweet run of success". BBC News. 14 Kasım 2002. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009.
  64. "Style icon Kylie's hotpants go on show at the V&A museum". Daily Mail. Birleşik Krallık. 15 Ocak 2007. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2009.
  65. Smith, ss. 189–192
  66. "Kylie Minogue: On a Night Like This (song)". Media Jungen. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2009.
  67. "Sydney says goodbye". BBC News. 1 Ekim 2000. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2009.
  68. "Kylie Minogue". Mushroom Music Publishing. 10 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2015.
  69. Baker ve Minogue, ss. 164–165
  70. "Winners – 26th Mo Awards 2001". Australian Entertainment 'Mo' Awards Incorporated. 18 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2009.
  71. Smith, Neil (22 Haziran 2001). "Movies: Mouin Rouge (2001)". BBC News. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  72. ritsuka. "Kylie Minogue – Fever (2002)". Israbox.com. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012.
  73. "Can Kylie get her groove back". The Age. Avustralya. 31 Ocak 2004. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2009.
  74. Gibb, Megan (28 Mayıs 2008). "Happy Birthday Kylie: 40 milestones to mark 40 years". The New Zealand Herald. APN. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2009.
  75. "Biggest Selling Singles Since The Year 2000". Yahoo! Music. 2009. 11 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2014.
  76. Kazmierczak, Anita (15 Ekim 2002). "Kylie sweeps Aussie music awards". BBC News. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009.
  77. "Brit Awards 2002: The winners". BBC News. 20 Şubat 2002. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009.
  78. "Kylie's second coming". The Sydney Morning Herald. 14 Şubat 2004. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2008.
  79. "Kylie Minogue - Chart history". Billboard. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014.
  80. Pareles, Jon (17 Aralık 2002). "POP REVIEW; The Hit Parade Marches Toward a Kind of Reality". The New York Times. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
  81. "Despite broken foot, Timberlake danced in annual Jingle Ball concert". The Daily Reporter. Spencer, Iowa. 17 Aralık 2002. s. 9. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011.
  82. "HELLO! In History: Kylie Minogue is our Throwback Thursday star". Hello!. 13 Mart 2014. 12 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2015.
  83. Halligan, Fionnuala (27 Ocak 2005). "The Magic Roundabout (La Manege Enchante)". Screen Daily. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2009.
  84. "Kylie, Sparro nominated for Grammys". The Australian. 4 Aralık 2008. 5 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2009.
  85. "Grammy Award winners". The Recording Academy. 20 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2009.
  86. Ives, Brian; Bottomley, C. (24 Şubat 2004). "Kylie Minogue: Disco's Thin White Dame". VH1. 15 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007.
  87. "Kylie Minogue: Slow (song)". Media Jungen. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2009.
  88. "Kylie Minogue, Chart History, Dance/Club Play Songs". Billboard. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2009.
  89. "Kylie vs America". Entertainment Weekly. 19 Mart 2004. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2009.
  90. "48th Annual Grammy Awards Nominee List". Grammy Ödülleri. 26 Ocak 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2013.
  91. "Kylie Minogue Has Breast Cancer". CBS News. 17 Mayıs 2005. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2008.
  92. "Two UK gigs as Kylie resumes tour". BBC News. 17 Temmuz 2006. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009.
  93. Sams, Christine (12 Kasım 2006). "Feathered Kylie's fans tickled pink". The Sydney Morning Herald. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2006.
  94. Adams, Cameron (17 Ocak 2008). "Kylie Minogue talks about leaks, love and moving on". Herald Sun. News. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2008.
  95. "Kylie Minogue: X (album)". Media Jungen. 8 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2009.
  96. "Kylie Minogue: 2 Hearts (song)". Media Jungen. 8 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2009.
  97. Sinclair, David (28 Temmuz 2008). "Kylie Minogue at the O2 Arena, London". The Times. Birleşik Krallık. 15 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2008.
  98. Adams, Cameron. "The 51st Grammy Awards Winners List". The Recording Academy. 5 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009.
  99. "Kylie thanks fans at film launch". BBC News. 17 Ekim 2007. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  100. "Kylie and Dannii recreate infamous Dynasty catfight for TV special". Londra: BBC News. 9 Kasım 2007. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  101. "Titanic Success!". BBC News. 26 Aralık 2007. 5 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2009.
  102. "Kylie's tour to kick off in Paris". The Daily Telegraph. Londra. 29 Nisan 2008. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2008.
  103. "Kylie receives top French honour". ABC News. 6 Mayıs 2008. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009.
  104. "Kylie attends Palace for honour". BBC News. 3 Temmuz 2008. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2008.
  105. "Take That scoop Brit Award double". BBC News. 21 Şubat 2008. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009.
  106. "Kylie Minogue performs at Atlantis hotel launch". The Age. Avustralya. 21 Kasım 2008. 13 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2009.
  107. "More Dates for KylieX2008 South America!". Minogue's Official Website. 6 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2008.
  108. Herrera, Monica (6 Mayıs 2009). "Kylie Minogue Plans First North American Tour". Billboard. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009.
  109. "Kylie to present the Brit Awards". BBC News. 19 Ocak 2009. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009.
  110. "Kylie dreams of credible film career not U.S. success". The Independent. Londra. 11 Mayıs 2009. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009.
  111. "Kylie Returns as Aphrodite!". 23 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2014.
  112. "Kylie claims UK number one album". BBC News. 11 Temmuz 2010. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2014.
  113. "Hurts explain how they got Kylie Minogue to sing on their debut album". NME. 28 Temmuz 2010. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2010.
  114. "iTunes – Music – A Christmas Gift – EP by Kylie Minogue". iTunes Store. 1 Aralık 2010. 15 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012.
  115. "iTunes – Music – A Kylie Christmas – Single by Kylie Minogue". iTunes Store. 30 Kasım 2010. 13 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012.
  116. Painter, Henry (11 Ocak 2011). "Kylie Minogue to embark on ridiculous world tour". Consequence of Sound. Complex Media Network. 9 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2011.
  117. "Kylie Anti Tour Shows Announced | Kylie Minogue". Kylie.com. 7 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012.
  118. Caulfield, Keith (4 Mayıs 2012). "New Kylie Minogue Greatest Hits Album Due in June". Billboard. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2012.
  119. "25 YEARS BOX SET". kylie.com. 27 Temmuz 2012. 4 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014.
  120. "K25 AT THE SYDNEY MARDI GRAS | Kylie Minogue". Kylie.com. 5 Mart 2012. 9 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2012.
  121. "Kylie Minogue to headline at Sydney's Mardi Gras this year". Digital Spy. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2014.
  122. Jonze, Tim (4 Haziran 2012). "The Queen's diamond jubilee concert – as it happened". The Guardian. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2012.
  123. "BBC News- Kylie Minogue to headline Proms in the Park concert". BBC News. 27 Nisan 2012. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2014.
  124. "Kylie – the abbey road sessions". Kylie.com. 8 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2012.
  125. "The Abbey Road Sessions – Kylie Minogue". Metacritic. CBS Interactive. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2014.
  126. Jones, Alan (5 Kasım 2012). "Official Albums Chart Analysis: Adele's 21 leaves Top 30 after 92 weeks". Music Week. Intent Media. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2012.(abonelik gereklidir)
  127. "New Releases 17-12-2012". Official Charts Company. 17 Aralık 2012. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2012.
  128. Sophie Eager (30 Haziran 2010). "Kylie Minogue spotted with tattoo sleeve". Monsters and Critics. 3 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2010.
  129. "Auds whoop, holler at 'Holy Motors' screening". Variety. 22 Mayıs 2012. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2012.
  130. "Kylie Minogue takes music break after split with manager Terry Blamey". Herald Sun. 14 Ocak 2013. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014.
  131. "Laura Pausini: "Limpido" in nomination ai World Music Awards | PinkDNA". Pinkdna.it. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014.
  132. "Kylie Minogue to join The Voice". BBC News. 11 Eylül 2013. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2013.
  133. "Kylie Minogue quits The Voice". 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2014.
  134. "Kylie Joins the Voice Australia". 26 Kasım 2013. 30 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2013.
  135. Duff, Seamus (23 Ocak 2014). "Kylie Minogue unveils new album cover for Kiss Me Once". Metro. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2014.
  136. Daw, Robbie (25 Şubat 2014). "Kylie Minogue Discusses Pharrell, Sia And New Album 'Kiss Me Once': Idolator Interview". Idolator. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014.
  137. "George Michael denies Kylie Minogue this week's Number 1 album". Officialcharts.com. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2014.
  138. "ARIA Australian Top 50 Albums | Australia's Official Top 50 Albums". ARIA Charts. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2014.
  139. "Dvbbs, Borgeous and Tinie Tempah storm to Number 1 with Tsunami (Jump)". 16 Mart 2014. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014.
  140. Preston, Faye (6 Ağustos 2014). "'My emergency call from Kylie Minogue'". HULL Daily Mail. 7 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2015.
  141. "Kylie". Live Nation. Live Nation Entertainment. 2014. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2014.
  142. Pell, Michael (28 Eylül 2014). "Kylie Minogue Wows iTunes Festival With Pure Pop Perfection". MTV. 25 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2014.
  143. Caulfield, Keith (20 Ocak 2015). "Giorgio Moroder & Kylie Minogue Drop Single 'Right Here, Right Now'". Billboard. 7 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
  144. Adams, Cameron (12 Mart 2015). "Kylie Minogue reveals how Michael Hutchence became her archangel". Herald Sun. 5 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2015.
  145. Crawley, Joanna (20 Mart 2015). "'She wants to take more control of her career': Kylie Minogue leaves Jay Z's management firm Roc Nation after two years of disappointing music sales". Daily Mail. 13 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2015.
  146. "Kylie Minogue and Dwayne Johnson, aka The Rock, on set of San Andreas on the Gold Coast". News.com.au. News.com.au. 2014. 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2014.
  147. "Kylie + Garibay". Spotify. 11 Eylül 2015. Erişim tarihi: 11 Eylül 2015.
  148. Lee, Christina (28 Şubat 2015). "Kylie Minogue, Giorgio Moroder & Fernando Garibay Debuted A New Song In West Hollywood: Watch Snippets". Idolator. 11 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2015.
  149. Murray, Gordon (29 Ekim 2015). "DJ Snake Lands 3 Songs in Hot Dance/Electronic Songs Top 10". Billboard. 17 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2015.
  150. "BBC Radio 4 - Desert Island Discs, Kylie Minogue". Bbc.co.uk. 13 Aralık 2015. 27 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2015.
  151. Vanessa Thorpe (13 Aralık 2015). "Kylie Minogue's partner reads erotic poem to her on Desert Island Discs". The Guardian. 10 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2015.
  152. "Kylie Christmas – CD and DVD bundle". Warner Music Group. 3 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2015.
  153. "Kylie Minogue sing for absolutely fabulous movie on the sun.co.uk". 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2018.
  154. "Kylie Christmas: Snow Queen Edition on iTunes". iTunes. 1 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2016.
  155. White, Jack (6 Eylül 2016). "Kylie Minogue is repackaging her holiday album Kylie Christmas". Official Charts. 1 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2016.
  156. "Kylie Minogue signs new record deal with BMG, new album expected this year". officialcharts.com. 10 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2017.
  157. "Kylie Minogue | New Album Reunites Pop Princess With Mushroom Group In Australia | Mushroom Promotions". Mushroom Promotions. Avustralya: Mushroom Group. 8 Aralık 2017. 8 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2017.
  158. Daly, Rhian (16 Ocak 2018). "Kylie Minogue teases comeback single 'Dancing' and shares new album tracklist". NME. 18 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2018.
  159. Adams, Cameron (18 Ocak 2018). "First review: Kylie's new single Dancing is country meets club". Herald Sun. 6 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2018.
  160. Dorian, Lynskey (21 Mayıs 2012). "The best No 1 records: Kylie Minogue – Can't Get You Out of My Head". The Guardian. 3 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2013.
  161. "100 Best Tracks of the 00s – No. 74 Kylie Minogue – 'Can't Get You Out of My Head". NME. IPC Media. 25 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2013.
  162. "Divadevotee - Kylie Minogue- Vocal Profile/ Range". Divadevotee.com. 18 Nisan 2011. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  163. "Album Review: Kylie Minogue – 'Aphrodite'". Unreality Shout. 3 Ağustos 2012. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2012.
  164. MacDonald, Fioan (14 Ocak 2013). ""The iconic Kylie"". Madison. 19 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2014.
  165. O'Brien, Jon. "Kylie Minogue >> The Albums 2000–2010". AllMusic. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2012.
  166. Harrison, Quentin (11 Şubat 2014). "Fortune Favors the Brave: Madonna and Kylie Minogue Pick Up Donna Summer's Torch and Run With It - Page 2". PopMatters. 19 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2015.
  167. True, Chris. "Rhythm of Love - Kylie Minogue". AllMusic. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  168. "Kylie Minogue >> Biography". AllMusic. 19 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2014.
  169. Baker ve Minogue, Hodder ve Stoughton, 2002. ss. 111.
  170. John Walsh. "Lucky in Luck". Vogue. Kasım 1997.
  171. Cinquemani, Sal (19 Kasım 2003). "Kylie Minogue: Impossible Princess". Slant Magazine. 7 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2009.
  172. "Kylie Minogue – Body Language". NME.com. 12 Eylül 2005. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  173. "Q magazine Recordings Of The Year – 2003". Rocklist.net. music.co.uk. 31 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  174. "Kylie Minogue - Interview (Japanese TV - 2008-02-01)". Youtube.com. 8 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  175. "X - Kylie Minogue". AllMusic. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  176. Sendra, Tim. "Aphrodite – Kylie Minogue". AllMusic. Rovi Corporation. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2013.
  177. Baker ve Minogue, ss. 50
  178. Baker ve Minogue, ss. 165
  179. Copley, ss. 128
  180. Baker ve Minogue, ss. 211.
  181. Pryor, Fiona (6 Şubat 2007). "Discovering Kylie's style secrets". BBC News. 19 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009.
  182. "Kylie Minogue To Be Honored With Australia's Top Live Entertainment Award". Billboard. 28 Haziran 2013. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2013.
  183. Chrissy, Iley (9 Temmuz 2009). "Kylie Minogue interview: State of Bliss". Scotland on Sunday. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009.
  184. Webster, Philip (29 Aralık 2007). "Kylie Minogue and Michael Parkinson lead list with heroes of summer floods". The Times. Londra. 25 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2008.
  185. McCabe, Kathy (24 Kasım 2007). "Kylie and Madonna strut a similar stage, but are they poles apart?". The Daily Telegraph. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2009.
  186. Baker ve Minogue, ss. 58
  187. Kemp, Rob (2004). "Kylie Minogue biography". The New Rolling Stone Album Guide. 24 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009.
  188. Bedford, Alice (29 Ocak 2011). "'I know a lot of tricks to make everything look good - basically very good underwear': The world according to Kylie Minogue". Mail Online. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  189. Lottie Anderson (31 Ekim 2002). "Sing out sister". The Guardian. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2014.
  190. Baker, William; Minogue, Kylie (2002). Kylie: La La La. Hodder & Stoughton. s. 211. ISBN 0-340-73440-X.
  191. "Perfumed Kylie waxwork unveiled". BBC News. 7 Ekim 2007. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2009.
  192. "Kylie and her famous rear immortalised in bronze (but its posed by a body double)". Daily Mail. Birleşik Krallık. 23 Ekim 2007. 25 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2009.
  193. "Kylie Minogue named 'most powerful celebrity in Britain'". Londra: The Daily Telegraph UK. 31 Mart 2010. 11 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2010.
  194. "The 100 Hottest Women of All-Time". Men's Health. 2011. 11 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2012.
  195. "Kylie Minogue's Networth". Londra: Sunday Times Rich List. Mayıs 2011. 15 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: Mayıs 2011. Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)
  196. "Paul McCartney tops musicians' rich list. Again". The Guardian. 30 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2015.
  197. Sutherland ve Ellis, ss. 47
  198. Lucy Ellis, Bryony Sutherland. Kylie "Talking": Kylie Minogue in Her Own Words. Omnibus Press, 2003. ISBN 978-0-7119-9834-6. ss. 47
  199. "Kylie's greatest gay icon ever". The Sun. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2015.
  200. "Kylie Minogue Diagnosed With Breast Cancer". MTV News. 17 Mayıs 2005. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2014.
  201. "Minogue's cancer shock ends tour". CNN. 17 Mayıs 2005. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007.
  202. "Kylie begins cancer treatment". CNN. 19 Mayıs 2005. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2006.
  203. "Bracks warns paparazzi to back off". The Age. Avustralya. 18 Mayıs 2005. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007.
  204. Attard, Monica (22 Mayıs 2005). "Peter Carrette and Peter Blunden on Kylie Minogue and the media". ABC Sunday Profile. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007.
  205. Aiken, Kirsten (22 Mayıs 2005). "Media Coverage of Kylie Minogue: Circulation or Compassion?". ABC Radio. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007.
  206. "No Games appearance, says Kylie". BBC News. 30 Ağustos 2005. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2009.
  207. Moses, Alexa (9 Kasım 2006). "Pop's darling is one busy showgirl". The Sydney Morning Herald. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007.
  208. "Kylie Minogue Fragrance range". Fragrance Direct. 28 Şubat 2011. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2011.
  209. "Kylie says 'I was misdiagnosed'". BBC News. 8 Nisan 2008. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009.
  210. "Kylie has 'respect' for doctors". BBC News. 9 Nisan 2008. 16 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009.
  211. "Kylie Minogue reveals she's 'into' paleo... after publication of Pete Evans' cookbook for babies featuring controversial diet was cancelled due to public health concerns". Daily Mail (Birleşik Krallık). 18 Mart 2015. 6 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2015.
  212. "X Factor Simon Cowell Earthquake Charity Single To Be REM's Everybody Hurts, Sky Sources Say". Sky News. 22 Ocak 2010. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2010.
  213. Bull, Sarah (26 Ocak 2010). "Kylie Minogue revealed as latest star for Simon Cowell's Haiti earthquake charity single". Daily Mail. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2010.
  214. "Children of the Sea – Child tsunami survivors spread strength and smiles through theatre". Plan-international.org. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2012.
  215. "Kylie Minogue and Julia Gillard unite for tsunami fundraiser in Japan". 23 Nisan 2011. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2014.
  216. "Kylie Minogue Launches Charity Drive For Children". HOLLYSCOOP TEAM. 22 Eylül 2008. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2014.
  217. "Kylie Minogue supports Cannes Aids gala". BBC News. 14 Mayıs 2012. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2014.
  218. "Sharon Stone, Kylie Minogue, Dita von Teese, Courtney Love, Kenneth Cole, and Kevin Huvane Join For amfAR Inspiration Gala in Los Angeles". amfAR. Los Angeles. 28 Ekim 2010. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2014.
  219. Black, Sean (15 Şubat 2013). "Pop icon Kylie Minogue is a stylish and feverishly talented force in the fight against AIDS & we are lucky, lucky, lucky that she cares". a&u. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2014.
  220. "Kylie - CINEMA AGAINST AIDS CANNES 2012". kylie.com. 14 Mayıs 2012. 19 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014.
  221. "Kylie Minogue leads stars in breast cancer charity campaign – Telegraph". The Daily Telegraph. Londra. 28 Mart 2010. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2012.
  222. "Kylie Minogue celebrates beating breast cancer with charity concert – Dean Piper – Celebs – Mirror.co.uk". Daily Mirror. 17 Temmuz 2010. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2012.
  223. "OneNoteAgainstCancer". One Note Against Cancer. 15 Nisan 2014. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2014.
  224. "'We cemented it in a Travelodge': Jason Donovan reveals that he first had sex with Kylie in a hotel". Daily Mail. 25 Mart 2012. 12 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2015.
  225. "Kylie Minogue & Olivier Martinez Split". People. 3 Şubat 2007. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2009.
  226. Meredith, Charlotte (16 Ağustos 2012). "Kylie Minogue looks purr-fect". Daily Express. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2013.
  227. "Kylie Minogue left 'devastated' after recent split from Spanish model Andres Velencoso". Daily Mail. 13 Ekim 2013. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2013.
  228. ""VH1′s 100 Greatest Women In Music [COMPLETE LIST]"". Music News - VH1 Music. 18 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  229. "50 Greatest Women of the Video Era". Vh1.com. 29 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  230. "Series 1 - Episode 7 - T4: Rimmel London Presents: The World's Greatest Pop..." 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
  231. "The Official Singles Charts' biggest selling artists of all time revealed!". Officialcharts.com. 5 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  232. "Certified Awards". British Phonographic Industry. 10 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2012.
  233. "MOST CONSECUTIVE DECADES WITH TOP FIVE ALBUMS (UK) (FEMALE)". Guinnessworldrecords.com. 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2011.
  234. "Madonna Tops the List as VH1 Counts Down Music's '100 Sexiest Artists'". PR Newswire. 18 Eylül 2002. 6 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2013.
  235. "Kylie's hailed as a 'pop icon'". Metro. 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  236. "Kylie Minogue Makes Chart-Topping History!". PerezHilton.com. 28 Şubat 2011. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2013.
  237. Scatena, Dino (28 Temmuz 2012). "Should be so lucky". The Sydney Morning Herald. 30 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2014.
  238. "Are you a master of re-invention?". The Sun. 25 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  239. Dubecki, Larissa (4 Kasım 2006). ""The mother of reinvention"". The Age. 24 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2014.
  240. "The Greatest Pop Songs in History – No. 4 : Kylie Minogue, 'Can't Get You Out of My Head'". NME. 3 Ocak 2012. 13 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014.
  241. "Kylie Minogue's 'Can't Get You Out of My Head' named most-played track of the decade". NME. 31 Aralık 2012. 7 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014.
  242. "Can't Get You Out of My Head". kylie.com. 17 Eylül 2001. 27 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2013.
  243. "Kylie Officially Honoured as UKS Queen of Singles". Kylie.com. 1 Haziran 2012. 7 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2013.
  244. Sutherland & Ellis, ss. 102
  245. "Style icon Kylie's hotpants go on show at the V&A museum". Daily Mail. Londra. 15 Ocak 2007. 23 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2014.
  246. "Nominee list for the 46th Annual GRAMMY Awards". LiveDaily. 16 Şubat 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014.
  247. "Best of the Aughts: Music Videos". Slant Magazine. 20 Ocak 2010. 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014.
  248. "Noël Akchoté - So Lucky (Winter & Winter, 2007)". Free Jazz Collective. 15 Eylül 2007. 20 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2015.
  249. "Kylie's back on royal form". Birmingham Post. 8 Temmuz 2000. s. 5.
  250. "Kylie: Goddess of Pop" – Julie Aspinall, 2010 (ss. 3), ISBN 1921667761
  251. "Kylie Minogue is the goddess of pop". Entertainmentafrica.mobi. 10 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  252. "Kylie Minogue a Real Pop Goddess". Rhythmscene.com. Mayıs 2011. 7 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2013.
  253. "VH1 Pop Queen Faceoff: The Runner Ups". VH1 Music. 23 Ekim 2014. 24 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2014.
  254. Buerger, Megan (2 Mayıs 2011). "In concert: Kylie Minogue at Patriot Center". The Washington Post. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2014.
  255. Inner lines: Sf 35 – la la la – William Baker ve Kylie Minogue ISBN 0-340-73440-X
  256. "Prime Minister Julia Gillard to honour pop princess Kylie Minogue". Daily Telegraph (Avustralya). 25 Kasım 2011. 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014.
  257. "Kylie 'top role model for teenage girls'". Daily Mail. 26 Aralık 2006. 24 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2014.
  258. "Lady Gaga Thanks Kylie Minogue As She Vows To Stay Blonde For 'Born This Way Ball' Tour". Capital FM. 21 Ağustos 2012. 28 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2014.
  259. "Madonna on Kylie Statement". Madonna.com. 18 Mayıs 2005. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2014.
  260. Kaufman, Donna (27 Haziran 2012). ""Kylie Minogue: I Bonded with Giuliana Rancic Over Breast Cancer"". 30 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2014.
  261. "Arctic Monkeys singer takes gig inspiration from Britney and Kylie" (İngilizce). The Daily Telegraph. 4 Kasım 2009. 8 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2015.
  262. Youngs, Ian (9 Ocak 2009). "BBC Sound of 2009: Little Boots" (İngilizce). BBC News. 19 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2015.
  263. "The Story of September (Part 1)". YouTube. 19 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2014.
  264. "Marilyn Manson on Lady GaGa: 'I have a hard time liking her music'". Digital Spy. 18 Temmuz 2012. 13 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2015.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.