Ronda Rousey

Ronda Jean Rousey (İngilizce telaffuz: [ˈraʊzi];[1] (d. 1 Şubat 1987; Riverside County, Kaliforniya), Amerikalı profesyonel güreşçi, oyuncu, yazar ve eski karma dövüş sanatçısı ve judocu. Şu anda WWE için çalışmakta ve RAW brandında güreşmektedir.[2] Eski RAW Kadınlar Şampiyonu'dur. Uzun süredir lakabı olarak bilinen, "Rowdy", ismini eski güreşçi Roddy Piper'dan devralmıştır.

Ronda Rousey
2018 WWE Hall Of Fame Töreninde Rousey
Kişisel bilgileri
Doğum adı	Ronda Jean Rousey
Takma ad(ları)	Rowdy
Milliyeti	Latin, İngiliz, Kanada, Polonya
Doğumu	1 Şubat 1987 Riverside County, Kaliforniya, ABD
İkâmet	Venice, Los Angeles
Website	rondarousey.net
Spor
Ülke	ABD
Spor	Judo, Güreş
Yarışma(lar)	WWE, RAW
Profesyonel olduğu yıl	2010
Koçu	Brian Kendrick, Goldust, Kurt Angle ve Natalya Neidhart tarafından eğitildi.
Madalyalar  ABD adına Kadınlar judo 2008 Yaz Olimpiyatları 2008 Pekin 70 kg Dünya Judo Şampiyonası 2007 Rio de Janeiro 70 kg Panamerikan Oyunları 2007 Rio de Janeiro 70 kg Panamerikan Judo Şampiyonası 2004 Isla Margarita 63 kg 2005 Caguas 63 kg 2006 Buenos Aires 63 kg 2007 Montreal 70 kg

Rousey, kariyerine 2010 yılında bir karma dövüş sanatçısı olarak başladı. 2008 Yaz Olimpiyatları'nda Judo'da altın madalya kazanarak bunu tarihte başaran ilk ABD'li kadın sporcu oldu. Daha sonra King Of The Cage'deki göründü ve Strikeforce'da dövüştü ve Strikeforce Kadınlar Şampiyonu oldu. Rousey, 2012 yılında UFC ile anlaşmaya vardı.[3] UFC'de iki buçuk yıl dövüştüğü hiç kimseye yenilmeyerek çoğu spor yazarı ve yorumcuya göre bir saltanat oluşturdu, ve bu süre içinde tarihin ilk Kadınlar UFC Şampiyonu oldu. Bu kemeri günümüzdede dahil olmak üzere en çok zaman elinde tutan sporcu rekoruna sahiptir. Rousey, ayrıca patlayıcı ve baskın dövüş stiliyle övgüler kazandı. Her zaman dövüşlerinde yaptığı bitirici hareketi olarak kullandığı Armbar hareketiyle tanındı.[4][5][6][7] Daha sonra UFC Hall Of Fame'e seçilerek bunu başaran ilk kadın dövüşü oldu.[8]

2018 yılında Rousey, WWE ile anlaşarak profesyonel güreş alanında bir kariyere başladı.[9] İlk kez WWE'nin ana şovu olarak bilinen WrestleMania 34'de ring'de gözüktü, ve aynı yıl düzenlenen ppv SummerSlam 2018'de Alexa Bliss'i Armbar hareketiyle yenerek güreş kariyerindeki ilk kemerini kazandı.

Rousey, ayrıca dövüş kariyerinin dışında filmlerde oyuncu ve yazar olarak kişisel başarılar elde etti. The Expendables 3 (2014),[10] Furious 7 (2015),[11] ve Mile 22 (2018),[12] filmlerinde rol almanın dışında kendi otobiyografisini anlatan My Fight / Your Fight (2015) kitabını yazdı.[13]

Rousey, karma dövüş sanatlarında kadınlara yönelik uygulanan, beden imajı ve vücut şekli gibi zorlu engellerin kaldırılmasında önemli rol oynadı.[14][15] Tüm dünyada kadın'ların güçlenmesinin bir sembölü olarak kabul edildi,[16] ve bir kadın olarak karma dövüş sanatları kategorisinde dövüştüğü yıllarda maç başına erkeklerle yarışacak ödemeler alarak kendisi hakkında övgüyle söz edildi.[17][18] Rousey, ayrıca FOX Sports tarafından 21. yüzyılın en belirleyici sporcularından biri olarak tanımlandı.[19]

İlk yılları

Judo kariyeri olan Annesi 1984 yılında Dünya Judo Şampiyonası kazanan ilk Amerikan vatandaşı oldu. Anne tarafından dedesi Venezuelalı ve yarı Afro-Venezuela kökenli idi; Anne tarafından büyük dedesi Dr. Alfred E Waddell, Kanada'ya göç etti ve Kuzey Amerika'nın ilk siyahi doktorlardan biri oldu.[20][21][22] Diğer kökleri İngiliz ve Lehdir.[23] Üvey babası bir uzay mühendisidir.[24] 1995 yılında felçli olacağını öğrenen babası intihar ettiğinde Rousey sekiz yaşındaydı.[25]

Hayatının ilk altı yıl boyunca Rousey, konuşma ile mücadelesi nedeniyle, nörolojik çocukluk konuşma ses bozukluğu olan apraksi nedeniyle anlaşılır bir cümle oluşturamıyordu. Bu konuşma bozukluğu, doğumda boynuna sarılmış göbek kordonu ile doğrudan atfedilmiştir. Rousey üç yaşında iken, annesi ve babası Minot State Üniversitesi uzmanları ile yoğun konuşma terapisine gidebilmesi için, Jamestown, Kuzey Dakota Riverside, California'ya taşındılar.[26][27]

Rousey, liseyi bıraktı ve daha sonra bir G.E.D. kazandı.[28]

Olimpik judo kariyeri

Rousey, 11 yaşında annesiyle Judo'ya başladı. Yanlışlıkla annesinin bileğini kırdığında 13 yaşına kadar annesi ile eğitilmiştir.[29] Ayrıca 2004 yılında, Budapeşte'de, Dünya Gençler Judo Şampiyonası'nda altın madalya kazandı. Ağustos 2008 yılında, Pekin'de, 2008 Olimpiyat Oyunları'nda yarıştı ve 1992 yılında olimpik spor olarak kurulduğu günden bu yana kadın judoda bir Olimpiyat madalyası kazanan ilk Amerikalı oldu.[30][31]

Karışık dövüş sanatları kariyeri

Rousey Olimpiyatlardan sonra 21 yaşında judo'dan emekli oldu. Olimpiyat madalyayı kazandıktan sonra, Venice Beach, Kaliforniya'da bir oda arkadaşı ile bir stüdyo daireyi paylaştı ve kendini ve köpeğine bakabilmek için bir barmen ve kokteyl garson olarak üç işte birden çalıştı.[32]

Unvan kaybı ve sonraki emeklilik

Emekli olduğunu resmen açıklamamasına rağmen, 2018'de Ellen DeGeneres tarafından tekrar MMA ile dövüşüp dövüşmeyeceği sorulduğunda Rousey, "Sanırım judo için başka bir Olimpiyat'a geri dönmemin en muhtemel olduğunu düşünüyorum." dedi. Temmuz 2018'de UFC Onur Listesi'ne girdi.

WWE Kariyeri

Rousey 28 Ocak 2018'de Royal Rumble'da sürpriz bir görüntü yaptı. 5 Mart Raw bölümünde, Rousey'nin WWE'nin etkinliği WrestleMania 34 şovunda ilk maçına çıkacağı açıklandı. O zamanki şampiyon Nia Jax tarafından meydan okuduktan sonra, Rousey'in ilk kemer fırsatını bir sonraki etkinlik olan Money in the Bank olacağı açıklandı. Rousey, Alexa Bliss'in müdahalesinden sonra diskalifiye ile maçı kazandı. Rousey, SummerSlam'da Raw General Manager Kurt Angle tarafından Bliss'e karşı Raw Women Şampiyonluğu maçına çıkma hakkı kazandı. 19 Ağustos'taki etkinlikte Rousey şampiyonluğu kazanmak için Bliss'i yendi. Rousey kemeri WrestleMania 35 şovuna kadar korumuştur. Bununla birlikte, bu Rousey'e WWE'deki ilk defa maç kaybetmiştir ve şampiyonluk saltanatını 231 günde sona erdirdi ve onu şimdiki en uzun ikinci hüküm süren Raw Kadınlar Şampiyonu yaptı.

Özel hayatı

Rousey, Amerikan ordusuna ait bir Thunderbirds uçağıyla poz verirken, 2012

Rousey, 2017 itibarıyla Venice, Kaliforniya'da yaşamaktadır.[33]

Rousey, 2008 Yaz Olimpiyatları'ndan sonra bir vegan oldu.[34][35]

Nisan 2015 yılında Ermeni Soykırımı'nin 100. yıldönümü için, Ermenistan'ın başkenti Erivan'ı ziyaret etti. Erivan'da iken, Tsitsernakaberd Ermeni Soykırımı anıtını ziyaret etmiştir.[36]

Rousey 2016 Amerika Birleşik Devletleri başkanlık seçimlerinde Bernie Sanders'ın 'başkanlık kampanyasını desteklemiştir.[37]

Rousey'in Şubat 2016 yılında, The Ellen DeGeneres'e verdiği röportajda, Kasım 2015 tarihinde Holly Holm'e nakavt ile yenildiği maçın sonrasında zihninde intihar etme düşüncesinin geçtiğini itiraf etti.[38]

Filmografi

Yıl	Film	Rolü	Notlar
2011	Honoo-no Taiiku-kai TV	Herself	TV show
2014	The Expendables 3	Luna
2015	Furious 7	Kara
2015	Entourage	kendisi
2016	Fighter In The Sky	Jess	Lead
TBA	Mile 22
TBA	Road House	(Lady) Dalton	Lead

Video oyunları

Yıl	Oyun	Rol	Notlar
2014	EA Sports UFC	Kendi
2016	EA Sports UFC 2	Kendi	Kapak atleti
2018	EA Sports UFC 3	Kendi
2018	WWE 2K19	Kendi	Ön sipariş bonusu
2019	Mortal Kombat 11	Sonya Blade

Şampiyonluk ve başarıları

Judo Dünya Judo Şampiyonası 2008 Dünya Kupası Büyük Altın Madalya 2008 Belçika Bayanlar Açık Kıdemli Bronz Madalya 2007 Jigoro Kano Cup Kıdemli Gümüş Madalya 2007 Finlandiya Açık Kıdemli Altın Madalyası 2007 Dünya Judo Şampiyonası Kıdemli Gümüş Madalya 2007 Alman Açık Kıdemli Bronz Madalya 2007 Panamerikan Oyunları Senior Gold Madalyası 2007 Panamerikan Şampiyonası Kıdemli Bronz Madalya 2007 Dünya Kupası Kıdemli Altın Madalya 2007 İngiliz Açık Kıdemli Altın Madalya 2006 Finlandiya Açık Kıdemli Bronz Madalyası 2006 İsveç Açık Kıdemli Altın Madalyası 2006 Dünya Judo Şampiyonası Genç Bronz Madalya 2006 Rendez-Vous Kıdemli Altın Madalya 2006 Panamerikan Şampiyonası Kıdemli Gümüş Madalya 2006 Dünya Kupası Kıdemli Altın Madalya 2006 Belçika Bayanlar Açık Kıdemli Altın Madalya 2005 Ontario Açık Kıdemli Altın Madalya 2005 Rendez-Vous Kıdemli Altın Madalya 2005 Panamerikan Şampiyonası Kıdemli Altın Madalya 2004 Ontario Açık Kıdemli Altın Madalya 2004 Ontario Açık Junior Altın Madalya 2004 Dünya Judo Şampiyonası Genç Altın Madalya 2004 Rendez-Vous Kıdemli Bronz Madalya 2004 Panamerikan Şampiyonası Kıdemli Altın Madalya 2003 Rendez-Vous Kıdemli Altın Madalya 2001 Kanada Büyük Kupa Altın Madalya Yaz Olimpiyat Oyunları 2008 Yaz Olimpiyatları Bronz Madalya

Karışık dövüş sanatları UFC UFC Hall of Fame (ilk kadın aday) UFC Kadınlar Aldatıcı Şampiyonasu (ilk) Üst üste kemerini yedi kez koruma Gece mücadele (iki kez) Miesha Tate vs , [225] Holly Holm Gecenin Teslimi (bir sefer) vs. Miesha Tate [225] Gecenin Performansı (dört kez) - Cat Zingano , [226] Sara McMann, [227] Alexis Davis , [228] ve Bethe Correia İlk kadın UFC Şampiyonu The Ultimate Fighter'daki ilk iki kadın antrenörden biri [229] UFC unvanını alan ilk Olimpiyat madalyalı sporcu [230] UFC tarihinde ilk kez kadınların mücadelesinde bir araya geldi ve kazandı [231] UFC şampiyonluğu mücadelesinde ikinci en hızlı bitiş (erkek veya kadın) (14 saniye - Cat Zingano ) [232] UFC şampiyonluğu mücadelesinde üçüncü en hızlı sonuç (erkek ya da kadın) (16 saniye vs. Alexis Davis ) [232] UFC Kadın horoz siklet bölünme tarihindeki ilk tek yumruk ile nakavt kazanma rekoru vs Bethe Correia UFC 190 Aktif kadın UFC savaşçıları arasında en çok dövüş sonrası bonus kazanan (6) [233] UFC Kadınlar Arası Ağırlığı bölümünde en fazla bitiren (6) [234] Çoğu kol çubuğu UFC / WEC / Pride / SF History'de tamamlandı (erkek veya kadın) (9) [235] Ardışık kolbarların çoğu UFC / WEC / Pride / SF History'de tamamlandı (erkek veya kadın) (8) [235] UFC tarihinde en uzun başlık dövüşü bitiş çizgisi (7) [233] UFC tarihinde (56 gün) UFC 168 ile UFC 170 arasında en hızlı başlık savunma dönüşü [236] Profesyonel güreş CBS Sports Yılın Çaylağı (2018)[39] Pro Wrestling Illustrated Yılın En İyi Yüz Kadın Güreşçisi Arasında Birinci[40] Yılın Çaylağı (2018)[41] Sports Illustrated Dördüncü sırada SI Yılın en iyi 10 kadın güreşçisi (2018) list[42] WWE WWE RAW Kadınlar Şampiyonu (1 kez, hâlâ devam ediyor) Slammy Ödülleri (1 kez) "Yılın en inanılmaz anı" (2015 – paylaştı The Rock ile) WWE Yıl Sonu Ödülleri (1 kez) Yılın en iyi diss'i (2018)[43] Diğer başarıları Uluslararası sporlar Hall of Fame 2018 sınıfı[44]

Kaynakça

1. SNL Host Ronda Rousey Lets Beck "The Wreck" Bennett Try His Noggin Lock. 20 Ocak 2016 – YouTube vasıtasıyla.
2. "Ronda Rousey signs with WWE". ESPN. 28 Ocak 2018. 5 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019 – ESPN.com vasıtasıyla.
3. Luke Thomas (16 Kasım 2012). "Dana White confirms Ronda Rousey has signed with UFC". Mmafighting.com. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2012.
4. Grinberg, Emanuella (3 Ağustos 2015). "Why Ronda Rousey is such a big deal". CNN. 3 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
5. Manfred, Tony; Davis, Scott; Gaines, Cork (6 Mayıs 2015). "The 50 Most Dominant Athletes Alive". Business Insider. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019. She's not just undefeated, she's effectively untouched
6. Wertheim, L. Jon (13 Mayıs 2015). "The unbreakable Ronda Rousey is the world's most dominant athlete". Sports Illustrated. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
7. Bieler, Des (13 Mayıs 2015). "Ronda Rousey lands on Sports Illustrated cover as 'the world's most dominant athlete'". Washington Post. 2 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
8. "Ronda Rousey becomes first female inductee into UFC Hall of Fame". ESPN (İngilizce). 30 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2018.
9. Fiorvanti, Timothy (28 Ocak 2018). "Ronda Rousey signs with WWE to perform as full-time pro wrestler". ESPN. 5 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
10. "Ronda Rousey to Star In 'The Expendables 3'". MMA Insider.net. July 24, 2013. 13 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 24, 2013.
11. Garcia, Victor (12 Ağustos 2013). "UFC's Ronda Rousey Adds Another Blockbuster Role, Stirs Debate". Fox News Latino. 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
12. "Ronda Rousey to star in Mile 22". MMAJunkie. 16 Ağustos 2018. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
13. "Ronda Rousey: My Fight / Your Fight on Amazon". 15 Mayıs 2015.
14. Arth, Susie (9 Eylül 2015). "Best Female Athlete Ever Bracket". ESPN. 2 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2019.
15. "Why Ronda Rousey has changed the world for women". Guardian. 17 Ağustos 2016. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2019.
16. "UFC 207: Ronda Rousey Made MMA What It Is". Indepdendent. 30 Aralık 2016. 1 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2019.
17. Martin, Damon (September 16, 2015). "Ronda Rousey says she’s highest paid fighter in UFC during Ellen Show appearance". Fox Sports.
18. "Video of Ronda Rousey on Ellen DeGeneres show: 'I'm the highest paid fighter in UFC'". MMA Mania. 14 Eylül 2015. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2019.
19. "Ronda Rousey standing up for women's empowerment by breaking down gender barriers". Fox Sports. 16 Mart 2015. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2019.
20. "Ronda Rousey's Great-Grandfather Was Dr. Alfred E. Waddell, One of North America's 1st Black Physicians". The Root. 24 Mart 2016. 23 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
21. "Judo in the US: Interview with AnnMaria DeMars". Judoinfo.com. 24 Ağustos 2009. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013.
22. "Five outtakes with Ronda Rousey". Sports Illustrated. 2 Kasım 2012. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
23. Rousey, Ronda (27 Şubat 2012). "(Untitled)". Twitter. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
24. "Ronda Rousey" 20 Temmuz 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Sportsclash. Retrieved 11 Ocak 2016.
25. "UFC 190: Extended Preview" 24 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Ultimate Fighting Championship. YouTube. July 18, 2015 3:32 mark
26. "Ronda Rousey: The World's Most Dangerous Woman". 30 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2015.
27. "Raising Ronda Rousey by AnnMaria De Mars (aka Ronda Rousey's Mom)". YouTube.com. MMAWeekly.com. 21 Şubat 2013. 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
28. Sanneh, Kelefa (28 Temmuz 2014). "Profiles: Mean Girl". The New Yorker. 90 (21). ss. 54-63. 7 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2015.
29. Kelly, Seth (2015). "Can Anyone Beat Ronda Rousey?". UFC: The Official Magazine. s. 54. 5 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
30. "Ronda Rousey, Annett Boehm". LA Times. 5 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
31. Mihoces, Gary (13 Ağustos 2008). "Rousey's bronze makes U.S. history in women's judo". USA Today. 24 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
32. Kelly, Seth (2015). "Can Anyone Beat Ronda Rousey?". UFC: The Official Magazine. s. 52. 5 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
33. Hale, Andreas (January 10, 2017). "Vandalism at Ronda Rousey's home forces her out of hiding". Yahoo! Sports.
34. Steinberg, Dan (13 Ağustos 2008). "Rousey Is 1st U.S. Woman to Earn A Medal in Judo". The Washington Post. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
35. "MMAPlayground Interview Series - Vol. 13 ("Rowdy" Ronda Rousey)". MMAPlayground.com. 8 Kasım 2011. 14 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
36. "Ronda Rousey visits Armenian Genocide Memorial". NEWS.am. 25 Nisan 2015. 2 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
37. Wilson, Chris (10 Kasım 2015). "EXCLUSIVE: You'll Never Guess Who Ronda Rousey Is Backing for President" 14 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Maxim.
38. "Ronda Rousey says she considered suicide after loss to Holly Holm". ESPN.com. 30 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2016.
39. Silverstein, Adam (26 Aralık 2018). "The Man comes around: Becky Lynch breaks out for WWE as the 2018 Wrestler of the Year". CBS Sports. 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
40. "PWI escoge a Ronda Rousey como la mejor luchadora del año 2018". cagematch.net. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2018.
41. "Arşivlenmiş kopya". 12 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
42. "Arşivlenmiş kopya". 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2019.
43. Jeremy Thomas (23 Aralık 2018). "WWE Announces Year-End Awards on Instagram". 411Mania. 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2018.
44. WWE.com Staff (3 Mart 2018). "Ronda Rousey inducted into the International Sports Hall of Fame at the 2018 Arnold Sports Festival USA". WWE. 12 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2018.

Dış bağlantılar

• Resmî site
• Facebook'ta Ronda Rousey
• Twitter'da Ronda Rousey
• Instagram'da Ronda Rousey
• IMDb'de Ronda Rousey