Rubén Ruiz Ibárruri

Rubén Ruiz Ibárruri
	Anısına Stalingrad'daki anıt
Doğum adı	Rubén Ruiz Ibárruri
Doğum	9 Ocak 1920; Musques
Ölüm	3 Eylül 1942 (22 yaşında); Stalingrad
Mezar yeri	Mamayev Kurganı
Bağlılığı	İkinci İspanya Cumhuriyeti; Sovyetler Birliği
Hizmet yılları	1938-1942
Rütbesi	Teğmen[lower-alpha 1]
Komuta ettiği	175. Piyade Alayı içinde makinalı tüfek takımı
Savaşları/Çatışmaları	İspanya İç Savaşı, Stalingrad Muharebesi/Doğu Cephesi
Madalyaları	;

Rubén Ruiz Ibárruri (Rusça: Рубен Руис Ибаррури) (9 Ocak 1920, Musques, Biskay, Bask Bölgesi - 3 Eylül 1942, Stalingrad) İspanyol ve Sovyet asker. Hem İspanya İç Savaşı'na hem de İkinci Dünya Savaşı'na katılmıştır. Kendisine verilen Sovyetler Birliği Kahramanı unvanı ve iki Kızıl Bayrak Nişanı ile en üst seviyedeki Sovyet askerî nişanlarına layık görülmüştür. Kendisi ayrıca İspanya Komünist Partisi ünlü liderlerinden Dolores Ibárruri'nin oğludur.

Hayatı

İspanya Cumhuriyeti

Ruben Ruiz 9 Ocak 1920'da Musques'de doğdu, annesi Dolores İbarruri (1895-1989), babası Julian Ruiz Gabina'dır (1890-1977).[1] Küçük yaştan itibaren kız kardeşi Amaya (d.1923) ile beraber hem yoksulluk çeker hem de ailesi sebebiyle devrimci fikirlerle tanışır. Madenci olan babası ve annesi sosyalizm fikirlerini benimsemişti. 1917 Ekim Devrimi'nin ardından İspanya Komünist İşçi Partisinin kurucuları arasında yer aldılar. 1931 yılında ilan edilen İkinci İspanya Cumhuriyeti'nin ardından aile Madrid'e taşınır, Dolores İbarruri İspanya Komünist Partisi'nin yayın organı Mundo Obrero bünyesinde çalışmaya başlar. Bu dönemde Dolore İbarruri muhalif tutumundan dolayı birçok kez hapse girdi. 1933 yılında Sovyetler Birliğine Komintern toplantıları kapsamında gidip döndü. Başarısız 1934 Asturias Madenci Ayaklanmasından sonra Ruben Ruiz ve kardeşi Amaya gizli kimliklerle Sovyetler Birliğine giderler. Çocuklar Kırım'daki Artek çocuk kampına gönderilirler. Ruben, 14 yaşında Moskova'daki ZiL otomobil fabrikasında çalışmaya başlar.[2] Bu dönemde hem bir meslek öğrenmekte hem de okula devam etmektedir.[3] Ruben, Bolşevik parti üyeleri tarihçi Panteleymon Lepeşinskiy ve eşi biyolog Olga Lepeşinskaya'nın yanına yerleşir. Ruben 15 yaşında olmasına rağmen İspanya İç Savaşı'na katılmak için Kızıl Ordu'ya katılmak için başvurur. Havacılık akademisine dahil olan Ruben, renk körlüğü yüzünden pilotluğa kabul edilmez.

İç savaş ve sürgün

Ruben Cumhuriyetçi saflarda savaşmak üzere Uluslararası Tugaylar İspanya'ya döner.[2] 1937 yılı Ağustos ayında iç savaş bünyesinde savaşmakta olan Sovyet komutanı Aleksandr Rodimtsev tarafından onbaşı rütbesine terfi ettirilir. Sonraki süreçte Ebro Muharebesinde savaşır. 1939 yılı Şubat ayında iç savaşın kaybedilmesinden az önce gerçekleştirilen tahliyelerle birlikte Fransa'ya giriş yapar ve Argelès-sur-Mer Toplama kampına alınır. Bu kamptan kaçan Ruben Paris'teki Sovyet elçiliğine ulaşır ve gemiyle Sovyetler Birliğine dönme olanağı yakalar.

Sovyetler Birliği

Burada Moskova'ya 30 km uzaklıkta bulunan Puşkino'da annesi ve kardeşi Amaya ile yeniden buluşur. 1939 yılı sonbaharında yeniden Kızıl Ordu'ya ve askeri akademiye katılır. Buradan teğmen rütbesiyle mezun olduktan sonra Moskova Garnizonunda görev yapmaya başlar.

Sovyetler Birliği, Barbarossa Harekâtı sonucu Nazi Almanyasının saldırıya uğramasının ardından Ruben Birinci Beyaz Rus Cephesi komutası altındaki 175. Piyade Alayı içinde makinalı tüfek takımında, Borisov yakınlarında görev alır. Bölgede Berezina Nehri bölgesindeki muharebelerde yaralanır. Eylül ayında muharebe sahasında gösterdiği başarılardan dolayı taltif edilir. Annesi ve kardeşi ise Nazilerin Moskova'ya yaklaşması üzerine 16 Ekimde Ufa'ya gönderilir.

Ruben 1942 yılında Üsteğmen rütbesi alır ve Stalingrad cephesine gönderilir. Burada Stalingrad yakınlarındaki Kotluba tren istasyonu civarında ilerleyen Nazi birliklerine direnen birlikler arasında yer alır. Mevzisinde komutanının hayatını kaybetmesi üzerine komutayı ele almış kendisi de ağır yaralanıncaya kadar da görevini başarıyla yerine getirmiştir. Volga Nehri'nin doğu kıyısındaki sahra hastanesine gönderilen Ruben 22 yaşında yaralarından dolayı hayatını kaybeder. 3 Eylül 1942 günü toprağa verilir. 22 Eylül günü muharebede gösterdiği cesaretten dolayı taltif edilir ve onursal olarak yüzbaşı rütbesine terfi ettirilir. 23 Ağustos 1956'da Sovyetler Birliği Kahramanı ilan edilmiştir.[4]

Geleneği

İbarruri'nin adının verildiği sokak ve sokaktaki anı levhası

Anısına çıkartılmış olan ilk gün zarfı ve pulu

2 Kasım 1948 günü Ruben Ruiz İbarruri'nin naaşı mezarından alınarak Mamayev Kurganı yerleşkesi içinde kendisi asında özel olarak düzenlenmiş anıta defnedilir.
Ruben Ruiz'in bağlı bulunduğu 35. Muhafız Ordusunun Stalingrad'dan giderek Berlin'de zafer kazanmış olan sancağı bugün Moskova'daki Silahlı Kuvvetler Müzesinde Ruben Ruiz'in belge, fotoğraf ve kişisel eşyalarla beraber sergilenmektedir.[5]
Eski adı Stalingrad olan Volgograd'daki Gorodişenskiy ve Mihailovka mahallelerinde anısına dikilmiş anıtlar mevcuttur.
Çocukluğunda bulunduğu Artek kampının önemli ziyaretçiler listesinde adı vardır.
14 Temmuz 1972 tarihinde Sovyet astronom Lyudmila Zhuravleva keşfettiği astreoide onun adını vermiştir (2423 Ibarruri).
1984 yılında anısına ilk gün pulu ve zarfı Sovyet Posta İdaresi tarafından yayınlanmıştır.
1990 yılında yönetmen Yuri Ozerov tarafından çekilen Stalingrad filminde kendisini Fernando Allende temsil etmiştir.[6]

Ayrıca bakınız

2423 İbarruri

Notlar

Hayatını kaybettikten sonra onursal olarak yüzbaşı rütbesine terfi ettirilmiştir

Kaynakça

İspanyol arşivlerindeki kayıtları 5 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca) 5 Haziran 2020 tarihinde erişilmiştir
Mundo Obrero No.4 Aralık 1985 5 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca) 5 Haziran 2020 tarihinde erişilmiştir
Ibárruri, Dolores (1984). Memorias De Pasionaria, 1939-1977: Me Faltaba España. Barcelona. ISBN 978-84-320-5830-1 s.50
Galán, Luis (1988). Después de todo: recuerdos de un periodista de la Pirenaica. Anthropos Editorial. ISBN 8476580800 s.167
Müzenin internet sitesindeki bilgi 8 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 8 Haziran 2020 tarihinde erişilmiştir
Filmin künyesi 8 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça) 8 Haziran 2020 tarihinde erişilmiştir

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Hayatını kaybettikten sonra onursal olarak yüzbaşı rütbesine terfi ettirilmiştir

[2] İspanyol arşivlerindeki kayıtları 5 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca) 5 Haziran 2020 tarihinde erişilmiştir

[pdf-3] Mundo Obrero No.4 Aralık 1985 5 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca) 5 Haziran 2020 tarihinde erişilmiştir

[4] Ibárruri, Dolores (1984). Memorias De Pasionaria, 1939-1977: Me Faltaba España. Barcelona. ISBN 978-84-320-5830-1 s.50

[5] Galán, Luis (1988). Después de todo: recuerdos de un periodista de la Pirenaica. Anthropos Editorial. ISBN 8476580800 s.167

[6] Müzenin internet sitesindeki bilgi 8 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 8 Haziran 2020 tarihinde erişilmiştir

[7] Filmin künyesi 8 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça) 8 Haziran 2020 tarihinde erişilmiştir