Süleyman Tevfik

Süleyman Tevfik Özzorluoğlu, (1861, İstanbul - 1939, İstanbul) Türk mütercim, gazeteci ve sözlükbilimci.

Süleyman Tevfik Özzorluoğlu
Doğum Süleyman Tevfik
1861
İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm 1939
İstanbul, Türkiye
Meslek Mütercim · gazeteci · sözlükbilimci
Akrabalar Halide Nusret Zorlutuna

Mabeyn kâtiplerinden Zorluzade Hacı (Aziz) Hüsnü Bey’in çocuğudur. Arapça, Farsça, Fransızca ve İtalyanca eğitimi aldı. 1881'de Antep'te Fransızca öğretmenliği yaptı. Halep ve Selanik'te çeşitli memurluk görevlerinde bulundu. 1897 yılındaki Osmanlı - Yunan savaşına Sabah gazetesi muhabiri olarak katıldı. 1906 yılında Meclis-i Kebîr-i Maârif üyesi oldu. Türkiye'de cumhuriyetin ilanından sonra çeşitli gazete ve dergilerin yönetim kadrosunda yer aldı. Süleyman Tevfik telif ve çeviri alanında birçok eser verdi. Toplamda 164 farklı eserinin olduğu bazı kaynaklarca belirtilmektedir. Avan-zâde Mehmed Süleyman ile beraber Muhît-i Tefeyyüz adında Fransızca bir sözlüğün de yazarıdır. Bu sözlüğün ön sözünde Fransızcanın çok önemli bir dil olduğunu belirterek eseri hazırlama nedenlerinden bahsetmiştir. Çeviri alanında ise Batı dillerinden Osmanlı Türkçesi'ne de birçok roman çevirisi yaptı. Ayrıca çocuklar için bazı eğitici çeviriler yaptı. Diğer çevirileri ise polisiye ve tarihi romanlar oldu.[1]

Eserleri

Gezi ve Anı: Devlet-i Aliye-i Osmaniye ve Yunan Muharebesi, Teselya’da Bir Cevelan ve Dört Aylık Seyahatim

Halk öyküsü ve Masal: Gül ile Sitemkâr, Şah ile Âşık, İncili Çavuş, Baba Hasan’ın Sihirbazlığı, İskender’in Aynası, Şehzade Cihangir, Şahmeran Hikâyesi, Bolu Beyi’nin Gelini, Arzu ile Kamber, Asuman ile Zeycan, Ferhat ile Şirin, Derdiyok ile Zülfü Siyah, Hurşit ile Mahmihri, Elif ile Mahmut, Leyla ile Mecnun, Melek Şah ile Güllü Hanım, Razmihan ile Mahfiruze, Seyfimülük, Köroğlu, Yusuf ile Züleyha, Avcu Behram, Behmen Şahın Hikâyesi, Hayber Kalesi Gazası ve Fethi, Mahanın Felaketleri, Çoban Kızı Ayşe, Sihirbaz Sultan, Şah İsmail, Yemlihanın Karısı, Esirci Şahin, Veysel Karani Hikâyesi, Kerbela, Dürrü Yekta, Tahir ile Zühre

Düzenleme: Âşık Ömer Divanı, Yunus Emre Divanı.

Diğer: Kendi Kendine Konservecilik, Güzel Mektup Nümuneleri, Letaif Cüzdanı, Kahraman Katil, Yedi Âlimler, Muhiddin Arabi Tabirnamesi, Yeni Mektup Örnekleri, Serencam, Vasiyetname, Hürriyet ve Mahmure, Kâmilu’l-kelam ve Banu Cihan, Tutiname, Pakize

Kaynakça

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.