Sergey Ahromeyev
Sergey Fyodoroviç Ahromeyev (Rusça: Сергей Фёдорович Ахромеев; 5 Mart 1923 - 24 Ağustos 1991), Sovyet asker, Sovyetler Birliği Kahramanı 1982, Sovyetler Birliği Mareşali.[1]
| Sergey Ahromeyev Сергей Фёдорович Ахромеев | |
|---|---|
 Ahromeyev, 1988 | |
| Doğum |
5 Mart 1923 Moskova |
| Ölüm |
24 Ağustos 1991 (68 yaşında) Moskova |
| Bağlılığı |
 Sovyetler Birliği |
| Hizmet yılları | 1940-1988 |
| Rütbesi |
 |
| Savaşları/Çatışmaları | II. Dünya Savaşı |
| Madalyaları |
                      |
| Sonraki işi |
SSCB Devlet Başkanı Danışmanı Moldova Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti milletvekili |
Askeri geçmişi
1940 yılında orduya denizci olarak katıldı. 1943 yılında Sovyetler Birliği Komünist Partisi’ne girdi. Büyük Anayurt Savaşı sırasında deniz kuvvetleri bünyesinde Stalingrad Muharebesi, Leningrad Kuşatması, Ukrayna cephelerinde çarpışmalara katıldı. Leningrad Kuşatması sırasında gösterdiği yararlılıklardan dolayı ödüllendirildi. Savaştan sonra tank bölük komutanlığı, kurmay heyet üyeliği ve tank tabur komutanlığı yaptı. 1952 yılında Zırhlı Birlikler Harp Akademisini bitirdi, 1967’de Kurmay Okulundan mezun oldu. Çeşitli birliklere komuta etti. 1974-1979 yılları arasında Genelkurmay yardımcılığı yaptı. 1984-1988 yılları arasında SSCB Kızılordu Genelkurmay Başkanı ve Savunma Bakan Yardımcısı görevindeydi. Afganistan Harekâtının tüm aşamalarında, askerlerin geri çekilişi dahil olmak üzere plan ve operasyonları yönetti. 1980 yılında Sovyet Kara Kuvvetleri bünyesinde gerçekleştirdiği otomasyon sistemleri sayesinde Lenin Ödülü layık görülmüştür. 1981 yılında aday ve 1983-1990 yılları arasında SBKP Merkez Komite üyesi oldu. 1982 yılında Sovyetler Birliği Kahramanı ödülü aldı. 1983 yılında Sovyetler Birliği Mareşali oldu. 1988 yılında SBKP Prezidum Sekretaryasında görev aldı. 1990 Mart ayından sonra SSCB Cumhurbaşkanının danışmanıydı. 1989 yılındaki SSCB Meclis seçimlerinde Moldova Sovyet Sosyalist Cumhuriyetinden milletvekili seçilmiştir. Genelkurmay heyetiyle beraber Soğuk Savaş’ın sona erdirilmesi amacıyla yapılan uluslararası görüşmelerde bulunmuştur. Özellikle ABD heyetindeki Condoleezza Rice ile temasları olmuştur. Bu toplantılar sırasında Gorbaçov ile aralarındaki anlaşmazlıklar su yüzüne çıkmıştır. Sovyet silahlı kuvvetlerinin NATO kuvvetlerinin lehine olarak zayıflatıldığı gerekçesiyle şikayetlerini çeşitli platformlarda dile getirmiştir, gazetelerde makaleleri yayımlanmıştır.
1991 Darbesi
1991 Sovyet darbe girişimi sırasında Soçi'de tatildeydi. Gorbaçov’a karşı yapılan darbeyi destekledi. Eşi ve oğluyla tatildeyken darbecilerden Gennadi Yanayev ile görüştü. Tatilini hemen kesip Kremlin'deki ofisine geçti ve acil olarak yapılması gerekenleri planlamaya başladı. Darbenin başarısız olacağını anlayınca ailesine bir mektup yazarak intihar etti. Mektupta ülkenin hızla çöküşe gittiğini ve bu gidişe dikkat çekmek için hayatına son verdiğini belirtir. Hayatını kurulmasına adadığı kurumların çökertilmesine karşı tepkilidir. Bu fikirlerini Gorbaçov'a yazdığı özel mektupta da belirtmiştir. 24 Ağustos 1991 akşam saatlerinde ofisinde cesedi bulunmuştur. Darbecilerden sadece o ve Boris Pugo başarısız olunduğunu anlayınca intihar ederek darbeyi ne kadar ciddiye aldıklarını göstermişlerdir. Gorbaçov ve ondan sonra başa gelen Yeltsin yönetimi de darbecilerin çoğunluğunun ciddiyetsizliğini kavradığından hafif cezalar verilmiş ve tüm darbeciler 1994 yılı içinde affedilmiştir.
Mezarı
Mezarı Troyekurovskoye Mezarlığındadır. Ölümünden sonra mezarı yağmalanmış ve madalyalarla dolu üniforması çalınmıştır.
Kaynakça
- Hakkındaki biyografi maddesi 16 Haziran 2012 tarihinde WebCite sitesinde arşivlendi (Rusça) 9 Haziran 2020 tarihinde erişilmiştir
| Askerî görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Nikolay Ogarkov |
Sovyetler Birliği Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı Eylül 1984 - 2 Kasım 1988 |
Sonra gelen: Mihail Moiseyev |